Ευάγγελος Αυδίκος /Evangelos Avdikos

Το ιστολόγιο αποσκοπεί στην επικοινωνία με επιστήμονες(λαογράφους, ανθρωπολόγους, εθνολόγους, ιστορικούς, κοινωνιολόγους, φιλόλογους, κ.λπ)αλλά και σε όλους όσους αγαπούν το λαϊκό πολιτισμό, τη λογοτεχνία, ανησυχούν για την εκπαίδευση και την κοινωνία και αναζητούν μέσο έκφρασης. Είναι μια σκηνή για ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων. Ακόμη,το ιστολόγιο περιλαμβάνει στήλη(blogaρίσματα) για τη διατύπωση απόψεων σε τρέχοντα ζητήματα.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Η πληγωμένη εθνική αξιοπρέπεια

Ο Μάιος οδεύει προς το τέλος του. Το μεγάλο θέμα είναι οι εκλογές στις 17 Ιουνίου. Καθώς το κουβάρι μαζεύεται όσο ο καιρός πλησιάζει απλώνονται ερωτήματα και προβλήματα που ξώπετσα ενδιέφεραν το δημόσιο λόγο για πολύν καιρό. Πλέον όλα ξεκαθαρίζουν. Το μέλλον της χώρας και η αξιοπρέπεια των Ελλήνων κουβεντιάζονται παντού. Σε καφενεία και καφετέριες.Σε νεανικά στέκια και στα παγκάκια των συνταξιούχων. Μέσα στο νέο τοπίο με τις δραματικές εξελίξεις ο Έλληνας ανακαλύπτει και πάλι την πολιτική. Η απόρριψη του πολιτικού συστήματος όπως λειτούργησε τις τελευταίες δεκαετίες, ακόμη κι όταν γίνεται με ένταση, φέρνει στην επιφάνεια την ουσία της πολιτικής όπως την όρισε ο Αριστοτέλης. Δίνει νόημα στη λέξη πολίτης. Είναι αυτός που ανησυχεί, προβληματίζεται, συμμετέχει.

Ο Μάιος λοιπόν έβαλε στο τραπέζι και την εθνική αξιοπρέπεια. Τα τελευταία χρόνια είχε ξεχαστεί. Ήρθε κι αυτή στο προσκήνιο μέσα από τον κουρνιαχτό της κρίσης. Η Ελλάδα έγινε αντικείμενο χλευασμού. Και τι δεν ακούστηκε. Οι κρωγμοί των διεθνών κερδοσκόπων λοιδορούσαν τη χώρα. Οι Έλληνες αντιμετωπίστηκαν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Τους φόρτωσαν όλες τις αμαρτίες. Τους ταύτισαν με την απάτη. Οι πολιτικοί μας ταγοί προέταξαν το κομματικό τους συμφέρον. Συναγωνίζονταν για το ποιος θα πει τα χειρότερα για τους Έλληνες.

Το αποτέλεσμα; Το ακούσαμε και το διαβάσαμε αυτές τις μέρες. Η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ, η γαλλίδα κυρία Λαγκάρντ, ξέχασε τη γαλλική της φινέτσα και μίλησε με τον κυνισμό των διεθνών δανειστών. Δεν την ενδιαφέρουν τα παιδιά της Ελλάδας.Μόνο του Νίγηρα.Είπε.

Καβάλα στην καρέκλα του συντονιστή των διεθνών δανειστών δήλωσε πως η ευαισθησία της είναι επιλεκτική. Όμως, η αλαζονεία της φύσηξε σαν δυνατός αέρας σκορπίζοντας στα τρίστρατα τις αυταπάτες. "Στα τσακίδια», μας είπε με άλλα λόγια αν μπορούσαμε να μεταφράσουμε στο καθημερινό λεξιλόγιο τη δήλωσή της. Είναι η οργή και η εκδικητική μανία για τους Έλληνες που δεν «πείθονται τοις κείνων ρήμασιν».Δείχνει ασέβεια προς ένα λαό που δοκιμάζεται σοβαρά. Η κυρία Λαγκάρντ στοχοποιεί τους Έλληνες αφήνοντας στο απυρόβλητο εκείνους που έριξαν στα τάρταρα την Ελλάδα. Τους προνομιακούς συνομιλητές της.

Οι έλληνες πολιτικοί αρχηγοί αντέδρασαν σ’ αυτή τη δήλωση. Θα ήταν ωστόσο πιστευτοί αν ανέτασσαν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων. Αν πρόσφεραν ελπίδα στους πολίτες της χώρας μας. Σ’ όλους μας.Πρωτίστως στη νέα γενιά.

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Ευάγγελος Αυδίκος(επιμ.), Λαογραφικές αναγνώσεις σε Ελλάδα και Τουρκία. Εκδόσεις Αθήνα, Πεδίο 2012

Λαογραφικές αναγνώσεις στην Ελλάδα και την Τουρκία

Γράφουν οι
Ευάγγελος Αυδίκος

Arzu Öztürkmen
Fahriye Dinçer
Meltem Turkoz
Songül Karahasanoğlu
Hande Birkalan-Gedik
Χρήστος Παπακώστας
Δάφνη Τραγάκη

Μαριάνθη Καπλάνογλου
Ελευθερία Γκαρτζονίκα,
Θανάσης Β. Κούγκουλος

Ο παρών τόμος αποτελεί μια πρώτη απόπειρα συνύπαρξης Ελλήνων λαογράφων με Τούρκους συναδέλφους τους. Τα κείμενα αναφέρονται στο ρόλο των λαογραφικών σπουδών κατά τη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης στις δύο χώρες, στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν τα επίθετα, στην παραδοσιακή μουσική για την πολιτισμική ομογενοποίηση, και στο μετασχηματισμό των πολλών εθνικών ομάδων της Τουρκικής Δημοκρατίας (1923) σε εθνικό τουρκικό κράτος. Άλλα θέματα είναι η θρησκευτική ομάδα των Αλεβιτών ως δείκτης του βαθμού ωρίμανσης των πολιτικών συνθηκών στη σύγχρονη Τουρκία, η μελέτη της μουσικής ως σημείο δημιουργικής συνάντησης πολιτισμικών δανείων, ο Καραγκιόζης ως πρόσφορο πεδίο για τη μελέτη των κοινών πολιτισμικών στοιχείων στα Βαλκάνια, η αναζήτηση της μνήμης για τον Άλλο στις αφηγήσεις των Ελλήνων προσφύγων μετά το 1923, η αναπαράσταση του μουσουλμάνου στη λογοτεχνία, καθώς και τα κοινά αφηγηματικά μοτίβα στα παραμύθια Ελλήνων και Τούρκων. Το βιβλίο αποτελεί ένα ακόμη βήμα, από αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια, για την προσέγγιση και την καλύτερη κατανόηση των δύο λαών μέσα από τη μελέτη και την ανάδειξη όλων αυτών που μας ενώνουν

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Ευάγγελος Αυδίκος, Παιδική ηλικία και διαβατήριες τελετές.Εκδόσεις Πεδίο,Αθήνα 2012

Το παιδί και η παιδική ηλικία βρίσκονται τις τελευταίες δεκαετίες στο κέντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος. Συχνά, η μεταπολεμική περίοδος αντιπαρατίθεται στο παρελθόν. Πράγματι, έχουν γίνει σημαντικά βήματα όσον αφορά τη θέση του παιδιού στην κοινωνία. Η απολυτοποίηση όμως των απόψεων εμποδίζει την ψύχραιμη αποτίμηση. Η παιδοκεντρικότητα ως αίτημα ανθρωπιστικό μετατρέπεται σε δεσμωτήριο των παιδιών. Ο καταναλωτισμός και η διαφήμιση ως νέοι παράγοντες στη διαπαιδαγώγηση συμβάλλουν σημαντικά σε αυτό.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Κωνσταντινούπολη: Η Δέσποινα του Κεράτιου και του Βοσπόρου

Βρέθηκα στην Κωνσταντινούπολη την εβδομάδα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Επισκέφτηκα το Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Βοσπόρου, που βρίσκεται χτισμένο πάνω στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου. Η φίλη και συνάδελφος Αρζού Όζτουρκμεν, συζητώντας για τις εκλογές στην Ελλάδα , σχολίασε "προσεύχομαι για την Ελλάδα". Η φράση συμπύκνωνε το κλίμα που είχε δημιουργηθεί έξω από την Ελλάδα για τη χώρα μας.
Όμως, η Πόλη είναι ξελογιάστρα.Δεν σ' αφήνει να χωθείς στην απελπισία.Σε παρασέρνει στα μονοπάτια της μνήμης.Σε αυτοκράτορες και σουλτάνους. Στο Βυζάντιο και την Θθωμανοκρατία. Στα σημάδια ενός ελληνισμού που άκμασε και τώρα ψάχνεις να βρεις , κάποιες φορές, τα ίχνη πίσω από ογκώδη κτίρια. Ακούς τις κλαγγές των σπαθιών και τις οιμωγές από τους κατακτημένους. Τις δεήσεις στην Αγιά Σοφιά αλλά και τις ουρανομήκεις ζητωκραυγές του πλήθους στον ιππόδρομο. Νιώθεις να μπαίνεις στη μηχανή του χρόνου και να χάνεσαι στους νευρώνες του παρελθόντος. Και ξαφνικά επιστρέφεις στο παρελθόν και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τη σιωπή των σχολείων αλλά και την αυξάνουσα αυτοπεποίθηση του πατριαρχείου. Ψάχνεις τις πληγές στα κουφάρια των κτιρίων στο Φανάρι.
Η Πόλη είναι μια πόλη αγαπησιάρα. Ξέρει να κρύβει τα μυστικά της. Προτιμά να εκπλήσσει αυτόν που ψάχνει πίσω από το βουερό πλήθος και τις αντιφατικές εικόνες της μεγαλούπολης.Ο χρόνος είναι περίεργος στην Κωνσταντινούπολη.Οι αιώνες εναλλάσσονται με ταχύτητα.