Η μεγάλη νύχτα του Ιουλίου

     Ο Ιούλιος έχει γίνει μήνας-πεδίο σημαντικών στιγμών της πρόσφατης, καλύτερα της μεταπολεμικής μας ιστορίας. Είναι γνωστές κάποιες απ’ αυτές: αποστασία και τα ιουλιανά, το πραξικόπημα στην Κύπρο και η κατάρρευση της απριλιανής χούντας. Σ’ αυτά τα γεγονότα προστίθεται και η μεγάλη σφαγή του φετινού Ιουλίου. Όλες οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν μαζέψει ό,τι επικοινωνιακό πυρομαχικό τους έχει μείνει και το θέτουν στην προσπάθεια που κάνουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες-εντολές των  επιτηρητών της χώρας μας. Χρησιμοποιούν την  τακτική του αιφνιδιασμού, παρόλο που ήταν ορατές οι ενδείξεις για τις προθέσεις τους, ιδίως με τον τρόπο που αναδιανεμήθηκαν οι κυβερνητικές θέσεις ώστε να τοποθετηθούν στη θέση των υπουργείων –πολιορκητικών κλοιών οι ζηλωτές της  κατάληψης-κατάλυσης του δημοσίου.

       Όσο κι αν οι ‘τεθλιμμένοι οικείοι’ των υπουργών, που συχνάζουν ως κακοπαθημένες μοιρολογίστρες στα τηλεοπτικά παράθυρα, συμμερίζονται τον πόνο και την οργή των θυμάτων της εφόδου στο δημόσιο, αυτό που γίνεται είναι μια από τις μελανές ιστορίες της σύγχρονης ιστορίας μας. Εκπλήσσει με τον κυνισμό και τον αμοραλισμό των αρμοδίων υπουργών και ‘οικείων’. Σε μια στιγμή, με μια απόφαση , χιλιάδες άνθρωποι θα βρεθούν επαγγελματικά ανέστιοι, βορά στον τροϊκανό Μινώταυρο, που ζητά επιμόνως να χυθεί αίμα ώστε να σωφρονιστούν οι ‘τεμπέληδες’ Έλληνες. Προκαλεί αισθήματα οργής για τις ανώφελες ανθρωποθυσίες. Οδηγεί τους κατοίκους αυτής της χώρας  να συνειδητοποιήσουν ότι η πολιτική τους ηγεσία δεν έχει τα κότσια να ορθώσει το ανάστημά της προστατεύοντας τους πολίτες από τον δημόσιο εξευτελισμό και αποτρέποντας τη μετατροπή της χώρας σ’ ένα απέραντο εργαστήριο πειραμάτων του ευρωπαϊκού, απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού.

      Ακόμη, η μεγάλη ‘σφαγή’ του Ιουλίου αποκαλύπτει τη διπροσωπία αλλά και τη χαμένη αξιοπιστία όσων διαβεβαιώνουν και την ίδια στιγμή αναιρούν τις δεσμεύσεις τους. Τρανταχτό είναι το παράδειγμα της τεχνικής εκπαίδευσης. Λένε ότι θα απολυθούν γύρω στους 2000 εκπαιδευτικοί. Ο Ιούλιος ξεγυμνώσει τις προθέσεις. Η ανάπτυξη κονταίνει και μετασχηματίζεται σε απορρύθμιση. Σε θυσία των εκπαιδευτικών, που παραδίδονται στους σύγχρονους Ηρώδηδες, οι οποίοι θέλουν να χτίσουν τη νεοφιλελεύθερη παντοδυναμία τους με αίμα και σάρκα του δημοσίου τομέα.

       Έτσι, το όνειρο της ανάπτυξης βουλιάζει.Τόσον καιρό το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους η μαγική λέξη ήταν η ανάπτυξη. Όλα υπηρετούσαν ένα καλύτερο μέλλον, λέγανε. Με αυτή τη ‘μαγική λέξη’ ως πολιορκητικό κριό επιτέθηκαν στα πανεπιστήμια, αφού πρώτα τα κατασυκοφάντησαν. Με τον ίδιο τρόπο έστησαν στον τοίχο τους δευτεροβάθμιους καθηγητές. Και μόλο που  οι πιο υποψιασμένοι μπορούσαν να κατανοήσουν τη σκοπιμότητα των κυβερνητικών ενεργειών, χρειάστηκε να συμβεί η μεγάλη σφαγή του Ιουλίου για να ομολογήσουν ότι ανάπτυξη γιοκ. Απολύουν ανθρώπους που, με κάποιες προϋποθέσεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης. Κάτι τέτοιο όμως χρειάζεται πρόγραμμα και πίστη στο μέλλον. Όραμα για μια Ελλάδα, που θα αφήσει πίσω τον επικίνδυνο υπερκαταναλωτισμό των περασμένων δεκαετιών. Που θα φτιάξει μια εκπαίδευση που να υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας . Αυτό μπορεί να το κάνει και  η τεχνική εκπαίδευση. Δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε μορφή εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης χωρίς αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης, που είναι βασικό εργαλείο για ανασυγκρότηση της κοινωνικής και παραγωγικής βάσης της Ελλάδας.

       Και το πιο αποκρουστικό είναι ο τρόπος που υλοποιούν τις σκέψεις τους. Σφαγή στο γόνα. Χωρίς δάκρυ. Τρομάζει η σκληρότητα. Από τη μια μεριά οι δημόσιοι υπάλληλοι που προσφέρονται ως σφάγια για τον εξαγνισμό της χώρας και τη σωτηρία της ψυχής τους από τους σύγχρονους Τέντζελ της μνημονιακής Ευρώπης.         Και από την άλλη οι αρχάγγελοι της κάθαρσης, η κυβέρνηση της Ελλάδας με τα δημοσιογραφικά της εξαπτέρυγα, της οποίας τα μέλη αναλαμβάνουν το ρόλο των ιερέων της θυσιαστήριας προσφοράς.

     Ο Ιούλιος της μεγάλης σφαγής, δυστυχώς, επικυρώνει την αλλοίωση του πολιτισμικού κεφαλαίου που χαρακτήριζε όλα αυτά τα χρόνια την Ελλάδα. Πέρα από τις αναμφίβολες αστοχίες και τη διαφθορά που επικράτησε στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, το βέβαιο είναι ότι η χώρα υφίσταται αλλοίωση των πολιτισμικών της γνωρισμάτων. Ο πολιτισμός, η κοινωνική ευαισθησία, η κοινωνική αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον για τις ευπαθείς ομάδες και άλλα πολλά χάνουν τη σημασία τους. Υποβαθμίζονται σε επιλογές που συναρτώνται με αριθμούς. Αυτό ακριβώς είναι που επικυρώνει η μεγάλη σφαγή του Ιουλίου.

      

Γ.Σταματόπουλος, τα φιστίκα σώζουν τη δημοκρατία, Εφημερίδα των Συντακτών, 29 Ιουλίου 2013

Διαλύονται σιγά σιγά, εντός καυτού-μνημονιακού θέρους, η στραβομάρα και η παλαβομάρα που μας έδερναν τόσα χρόνια. Το αφελές πνεύμα της όσφρησης και της γεύσης επανακάμπτει στη γνήσια αθωότητά του, αφού επί δεκαετίες αναλώθηκε στη φθορά και την κατάπτωση των αξιών και λησμονήθηκε από την υπεράνθρωπη ευημερία του καταναλωτισμού και της fast food διατροφής. Ετσι χάνεται (χάθηκε) η υγεία. Την υγεία δεν αρκεί να την έχουμε, οφείλουμε κάθε μέρα να την κατακτάμε, να μην τη θυσιάζουμε για χάρη τής μέσα-έξω-άνω εξουσίας. Δειλά δειλά, διστακτικά αρχίζουμε να ακούμε τη φωνή της χαμένης παιδικής ηλικίας, της χαμένης γεύσης-όσφρησης-ήχων-μουσικής, όλων εκείνων των ιδιοτήτων που η τάχα ωρίμανσή μας θεωρούσε κατώτερες. (Αυτή η coca cola φταίει για όλα…) Τόση δυσπεψία και τόση νόσος για ready made αισθήσεις, τέτοιες που μας οδήγησαν στην απώλεια επίσης της έννοιας της Δημοκρατίας.

Εδονείτο ο πεζόδρομος της μικρής επαρχιακής πόλης (Κιάτο Κορινθίας) από τη μουσική της διαλάλησης της πραμάτειάς του, ευωδίαζε η ατμόσφαιρα από τη γλυκιά κασέλα του φιστικά, απ’ όπου αναδύονταν το ρίγος και η χοϊκή φιλοσοφία της όσφρησης. Πάνε σαράντα χρόνια τώρα που, ως μαθητές, δεν χορταίναμε να βλέπουμε τον φιστικά, μέσα στην κατάλευκη μπλούζα του, υπό τη σκιά του λευκού κασκέτου και να τον ακούμε… Ζεστό καβουρντισμένο φιστίκι… Φιστίκι αλμυρό… Και τρέχαμε να προλάβουμε, χειμώνα-καλοκαίρι, να προμηθευτούμε με μία ή δύο δραχμές την πολύτιμη, μοναδική γεύση του, παιδιά κι ενήλικοι, ανεξαρτήτως χρώματος δέρματος, θρησκεύματος, εθνικότητας και λοιπά. Ολους μας ένωνε ο Βαγγέλης ο φιστικάς.

Και ξαφνικά ήλθε… ο καπιταλισμός, με νέες «αξίες» στις σκευές του: έτοιμα φαγητά, ξενόφερτα αναψυκτικά, αμερικανοσκοτσέζικα αλκοόλ, εγωιστική συμπεριφορά, κοινωνική αναρρίχηση. Χάθηκε από την αγορά η συμπαθητική φιγούρα του Βαγγέλη του φιστικά, όπως και τα επαγγέλματα των «φτωχών»: τσαγκάρηδες, σαγματοποιοί (αυτοί πια…), ράφτες, πετράδες, τσαμπάσηδες, παγωτατζήδες, μπουλούκια… Ηταν, λένε οι ιστορικοί και λοιποί αναλυτές, αναπόφευκτο. Η μηχανή, το μπετόν, η πληροφορική, τα γνωστά. Κάπου κάπου αναφέρουν και τη λαχτάρα να ξεφύγουμε, ως κοινωνία, από τη γ… φτώχεια και ότι πουλούσαμε και την ψυχή μας στον διάβολο για να ξεφύγουμε απ’ αυτήν. Μοναδικά λαογραφικά και ιστορικά κειμήλια ανταλλάχτηκαν για πλαστικές λεκάνες, ηλεκτρικές σκούπες και λοιπά «αγαθά» του νέου μας καταναλωτισμού. Ελάχιστοι έκλαψαν γι’ αυτό το έγκλημα, ελάχιστοι επίσης έφαγαν τα μούτρα τους όταν προσπάθησαν να το αποτρέψουν. Πώς να τα βγάλουν πέρα με μια αγράμματη κοινωνία που ήθελε, καλά και σώνει, να ξεφύγει από τη φτώχεια και ό,τι την θύμιζε; (Μοναδικά μαγειρικά σκεύη, αλέτρια, δρεπάνια, φλοκάτες, χειροποίητες σεγκούνες κι ένα σωρό ακόμα πολύτιμα παραδοσιακά εργαλεία.)

Πολιτισμός και λαϊκότητα ταυτίζονται, κάτι που αρνούνται να δουν δυτικόπληκτοι Ελληνες διανοούμενοι. Και να προχτές στην παραλία της ίδιας πόλης των μαθητικών χρόνων, ανάμεσα στις ξαπλώστρες και τους φραπέδες (τι κακόηχη λέξη!), εμφανίζεται ο κύριος με τη λευκή ζακέτα και τον λευκό σκούφο και κρεμασμένο από τον λαιμό του το κασελάκι με το ζεστό καβουρντισμένο φιστίκι. Δεν πεθαίνει η Δημοκρατία, δεν λησμονούνται οι γεύσεις, δεν χάνονται στη χοάνη του εμπορίου τα επαγγέλματα. Ο Τζίμης ο φιστικάς, αφού περιπλανήθηκε επί δεκαετίες στην Αθήνα, επέστρεψε στον τόπο του και ζει (αξιοπρεπώς), αφού ενδύθηκε τη στολή του καταφρονεμένου φιστικά. Ω, του θαύματος, η στολή προκαλεί ενθουσιασμό. Τα φιστίκια σώζουν τη Δημοκρατία… (μας).

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ

ΚΟΛΟΒΟΣ ΗΛΙΑΣ (επιμ.) ΟΘΩΜΑΝΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΩΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Μετάφραση: Η. Κολοβός, Μ. Σαρηγιάννης Πρόλογος: Σπύρος Ι. Ασδραχάς ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ - ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ - ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ Ι.Τ.Ε. Στον παρόντα τόμο μεταφράζονται οθωμανικά ιστορικά τεκμήρια για τη νεώτερη ιστορία της Λευκάδας, χρονολογούμενα μεταξύ του 15ου και του 17ου αιώνα. Οι πηγές ρίχνουν φως στην ιστορία του φρουρίου της Αγίας Μαύρας και των οικισμών που βρίσκονταν γύρω του κατά τους οθωμανικούς χρόνους, μας παρέχουν μια αναλυτική καταγραφή των χωριών της Λευκάδας και των δημογραφικών τους αναστημάτων, ενώ προσφέρουν επίσης έναν κατάλογο των οικογενειακών ονομάτων των Λευκαδίων ανά οικισμό από τα μέσα του 17ου αιώνα. Η εκτενής εισαγωγή του βιβλίου τοποθετεί το φρούριο της Αγίας Μαύρας και τη Λευκάδα στο κέντρο της οθωμανικής μεθορίου στο Ιόνιο Πέλαγος, απέναντι από τα βενετικά νησιά. Ως τμήμα της ευρύτερης μεθορίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μεσόγειο, το Ιόνιο Πέλαγος, με βάση το παράδειγμα της Αγίας Μαύρας και της Λευκάδας, εξετάζεται ως στρατιωτική, πολιτική και δημοσιονομική ζώνη, αλλά και ως χώρος εμπορικών και πολιτισμικών ανταλλαγών.

ΑΘΗΝΑΙΚΟ -ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ,OPOGNEIA.

Θερινό Σχολείο στα Τζουμέρκα για την οικολογία, τον τουρισμό και την ανάπτυξη

29 Ιουλίου 2013 (13:19 UTC+2)

του ανταποκριτή μας Α. Ζώη

Σε έναν τόπο εξαιρετικού φυσικού κάλλους, στα Τζουμέρκα της νοτιοανατολικής Πίνδου, διοργανώνεται για δεύτερη χρονιά Θερινό Σχολείο από το Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Τζουμέρκων, την Περιφέρεια Ηπείρου και τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων.

Το φετινό θέμα του Θερινού Σχολείου Τζουμέρκων, που θα διεξαχθεί στα τέλη Αυγούστου, είναι "Οικολογία, Τουρισμός και Ανάπτυξη" και ήδη η ανταπόκριση από φοιτητές και διδάσκοντες είναι ενθαρρυντική για τη συνέχιση του εγχειρήματος.

Ο ορεινός όγκος της νοτιοανατολικής Πίνδου, που αποτελεί το σύνορο αλλά και τη δίοδο επικοινωνίας ανάμεσα στα γεωγραφικά διαμερίσματα της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, παρουσιάζει εξαιρετικό ιστορικό, κοινωνικό και πολιτισμικό ενδιαφέρον και το Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εστιάζει σε αυτόν τον τόπο τόσο διδακτικά όσο κι ερευνητικά. Αποτελεί δε για ένα Θερινό Σχολείο ιδανικό τόπο, γιατί συνδυάζει ιδανικές περιβαλλοντικές κι ερευνητικές συνθήκες, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της επιστημονικής και οργανωτικής επιτροπής, καθηγητής του παραπάνω τμήματος Ευάγγελος Αυδίκος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το θέμα που έχει επιλεγεί για το φετινό, 2ο Θερινό Σχολείο στα Τζουμέρκα, "αποτελεί κομβικό σημείο για την πορεία του ορεινού χώρου, ιδίως μάλιστα στις συνθήκες της γενικευμένης κρίσης που έχει πλήξει τη χώρα μας".

"Το θέμα - οικολογία, τουρισμός και ανάπτυξη - προσφέρεται για διπλή ανάγνωση. Από τη μια μεριά δίνει την ευκαιρία για αξιολόγηση του μοντέλου διαχείρισης του ορεινού χώρου μέσα από εθνικούς, αλλά πρωτίστως κοινοτικούς πόρους, που εφαρμόστηκε ως τώρα. Συχνά, η ανάπτυξη ταυτίστηκε με την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Από την άλλη, το θέμα θα αποτελέσει αφετηρία για συζήτηση για νέες μορφές ανάπτυξης, που θα συνδυάζουν την καθετοποίηση της τοπικής παραγωγής, τη σύνδεση του τουρισμού με τις τοπικές παραγωγικές βιοτεχνίες και το σεβασμό στο περιβάλλον" εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Αυδίκος.

Πέρα απ' αυτά, ένα βασικό πρόβλημα που τίθεται προς συζήτηση, όπως επισημαίνει, είναι η αναγέννηση των ορεινών περιοχών. "Υπάρχουν προοπτικές επιστροφής για όσους εγκατέλειψαν τους τόπους καταγωγής; Μπορεί ο τουρισμός να αποτελέσει μια αφορμή για επιστροφή στα μεγάλα ζητήματα του ορεινού χώρου, τα οποία θεωρούνταν εξαντλημένα ως τώρα; Το Θερινό Σχολείο επαναφέρει τα ζητήματα αυτά με σκοπό να εξοικειώσει τους φοιτητές του, τη νεώτερη δηλαδή γενιά που - ούτως ή άλλως - θα κληθεί να διαχειριστεί τα ζητήματα αυτά" σημειώνει ο κ. Αυδίκος.

Τα Τζουμέρκα

Τα Τζουμέρκα είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αλλά και σημαντικού ιστορικού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος. Η γεωγραφική τους θέση, ως φυσικό σύνορο μεταξύ Ηπείρου και Θεσσαλίας, καθώς και τα τοπικά ιστορικά και κοινωνικά συμφραζόμενα συγκροτούν μια οικιστική και πολιτισμική ενότητα, εντός της οποίας λαμβάνουν χώρα αξιοπρόσεκτα οικολογικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά φαινόμενα. Ειδικά σήμερα, νεοεμφανιζόμενοι παράγοντες επηρεάζουν και αλληλεπιδρούν άμεσα με τις τοπικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα τα παραπάνω φαινόμενα να αποκτούν έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Τα Τζουμέρκα αποτελούν έναν προνομιακό χώρο για την εξέταση και τη μελέτη της σχέσης τουρισμού, τόπου και πολιτισμού.

Ως εκ τούτου, επισημαίνουν οι διοργανωτές, οι δραστηριότητες του Θερινού Σχολείου θα εστιάσουν στη διερεύνηση της σχέσης του ανερχόμενου τουριστικού φαινομένου με τις τοπικές κοινωνίες και τους πολιτισμούς στη συγκεκριμένη περιοχή. Επίσης, στο πλαίσιο του Θερινού Σχολείου θα αναλυθούν και θα συζητηθούν οι ιδιαίτερες διαδικασίες, μέσα από τις οποίες οι τοπικές κοινωνίες αντιλαμβάνονται και διαχειρίζονται το φυσικό και το πολιτισμικό περιβάλλον ως τουριστικό "προϊόν" και ως μοχλό ανάπτυξης. Οι εκπαιδευτικές δράσεις, τα μαθήματα, καθώς και η διαμονή/φιλοξενία των φοιτητών και των διδασκόντων θα πραγματοποιηθούν στο Δασικό Χωριό "Κέδρος" στον Καταρράκτη Άρτας (Τζουμέρκα).

Το Θερινό Σχολείο απευθύνεται σε μεταπτυχιακούς φοιτητές, υποψήφιους διδάκτορες και σε τελειόφοιτους προπτυχιακούς φοιτητές από τον ευρύτερο χώρο των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών.'ΙΚΟ

FOLKLORE PROGRAM AT UNIVERSITY OF WISCONSIN JOINS MERGED DEPARTMENT

The interdisciplinary Folklore Program at the University of Wisconsin, established in 1984, is now part of the newly merged Department of Comparative Literature and Folklore Studies (CLFS). We are in the process of establishing B.A., M.A., and Ph.D. degrees in folklore and are will be welcoming graduate student applications focused on research in Folklore Studies this winter.


Our folklore faculty includes:

Professor and Chair

Robert Glenn Howard (digital folklore and vernacular religion;everyday communication in contemporary North American and global contexts)


Professors

Thomas A. DuBois (Northern European folklore and folk belief; Finnish, Sámi, Swedish, and Baltic cultures)

James P. Leary (folk art, folk song, narrative, and custom; cultures of indigenous and immigrant peoples in America's Upper Midwest; labor lore and occupational folklore)



Associate Professors

Christine Garlough (folkloric performance; feminist, political, and critical theory; the cultures of Indian and diasporic South Asia)

Janet Gilmore (festival and food ways; public folklore; historical and cultural preservation; occupational folklore)

Theresa Schenk (women’s folklore; ethnographic methods; American Indian cultures)

 

Faculty Associates

Ruth Olson (folk art and festival; public folklore; historical and cultural preservation; American folklore)

Scott Mellor (historical Scandinavian linguistics)

 

We welcome queries and applications from prospective students. For more information, please contact:

 

Robert Glenn Howard, Chair/CLFS, rgh@rghoward.com

or

Thomas A. DuBois, Director of Graduate Studies/CLFS, tadubois@wisc.edu    


Robert Glenn Howard          http://rghoward.com
_______________________________
University of Wisconsin -- Madison
Chair, Department of Comparative Literature and Folklore Studies
Director, Digital Studies
Professor, Department of Communication Arts
Affiliated Faculty
  Center for the Study of Upper Midwestern Culture
  Religious Studies Program
  School of Journalism and Mass Communication 

ΠΡΟΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ, εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

«Ιστορίες στην πόλη της Λάρισας"

 Στο πλαίσιο της γνωριμίας τους με τους αναγνώστες και τους συγγραφείς της Λάρισας, οι εκδόσεις «iWrite», προκηρύσσουν διαγωνισμό διηγήματος. Προσκαλούνται όλοι οι συγγραφείς ανεξαρτήτως ηλικίας, ερασιτέχνες και μη, να στείλουν ένα διήγημα με φόντο την πόλη της Λάρισας.

Μοναδικός θεματικός περιορισμός είναι το διήγημα να εκτυλίσσεται στην πόλη, ανεξαρτήτως χρονικής περιόδου από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα. Τέλος, το διήγημα μπορεί να είναι φανταστική ή πραγματική ιστορία και δύναται να ανήκει σε όλα τα λογοτεχνικά είδη (ερωτικό, τρόμου, μυστηρίου, φαντασίας κ.λπ.). Σκοπός του διαγωνισμού είναι η προώθηση του πολιτισμού της πόλης, μέσα από την εμπειρία της συγγραφής και της διηγηματικής εξιστόρησης. Τα βραβευμένα διηγήματα θα συμμετάσχουν σε μία συλλεκτική έκδοση βιβλίου, το οποίο θα παρουσιαστεί κατά τη βράβευση των συγγραφέων στη Λάρισα. Οι εκδόσεις «iWrite» πιστεύουν στον σύγχρονο Έλληνα συγγραφέα και απώτερος στόχος τους είναι η ανάδειξη νέων λογοτεχνικών ταλέντων της πόλης.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Ως ημερομηνία λήξης του διαγωνισμού ορίζεται η 20ή Σεπτεμβρίου 2013.

Οι συγγραφείς μπορούν να αποστείλουν το έργο τους ηλεκτρονικά στη διεύθυνση larisa2013@iwrite.gr ή σε ψηφιακό αρχείο (σε cd κ.λπ.) στη διεύθυνση Μαλέας 11, Άνω Πόλη, Τ.Κ. 54 634, Θεσσαλονίκη.

Οι αποστολές των διηγημάτων πρέπει πάντα να γίνονται με την ένδειξη «Για τον Διαγωνισμό Διηγήματος Λάρισας 2013». Επίσης, θα πρέπει πάντα να υπάρχει ως συνοδευτικό υλικό ένα βιογραφικό του συγγραφέα (έως 150 λέξεις), καθώς και στοιχεία επικοινωνίας του (τηλέφωνο, email κ.λπ.).

Η αξιολόγηση των διηγημάτων στους διαγωνισμούς του «iWrite» γίνεται πάντα από ανεξάρτητους ανθρώπους του πνεύματος. Η κριτική επιτροπή αποτελείται από τους εξής: Iσμήνη Κάκαλη (φιλόλογο - επιμελήτρια λογοτεχνικών κειμένων), Μηνά Παπαγεωργίου (αρχισυντάκτη περιοδικού «Φαινόμενα», Ελεύθερος Τύπος) και Στελίνα Μαργαριτίδου (δημοσιογράφο - συγγραφέα).

ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

* Πρώτο βραβείο: Έκδοση έργου στην ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις «iWrite».

* Δεύτερο βραβείο: Υποτροφία αξίας 400 ευρώ για έκδοση βιβλίου από τις εκδόσεις «iWrite».

* Τρίτο βραβείο: Υποτροφία αξίας 200 ευρώ για έκδοση βιβλίου από τις εκδόσεις «iWrite».Όλοι οι συγγραφείς που θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, ανεξαρτήτως βράβευσης ή όχι, θα λάβουν ειδική υποτροφία από τις εκδόσεις της τάξεως του 20% για την κάλυψη των εξόδων έκδοσης του έργου τους. Τέλος, θα δοθούν τιμητικοί έπαινοι διάκρισης σε διηγήματα που θα ξεχωρίσουν. Περισσότερες λεπτομέρειες για τους όρους συμμετοχής στο www.iwrite.gr ή στο τηλέφωνο: 2311-272.803.

Three-Day International Conference on Humour: Texts, Contexts Sponsored by Littcrit: An Indian Response to Literature. Trivandrum, Kerala. 6-8 December, 2013

Call for Papers
The theme of the conference is Humour: Texts, Contexts.  Humour is a ubiquitous aspect of culture that has been largely neglected in the academic domain, but recently salvaged by Cultural Studies.  The conference will highlight the interdisciplinary relevance of humour research, from the perspectives of literary studies, education, psychology, anthropology, sociology, politics, religion, philosophy, business, healthcare, and others.  There will be invited lectures on the various facets of humour, its functions and relationships, on humour theories, and how humour varies according to culture, age, gender, purpose and context. Papers and poster presentations will be invited from academics, scholars and students from various universities and departments across the country under the following sub-categories:
Types of Humour; Humour: Archetypes and Stereotypes; Humour and Literature; Humour and Culture; Humour in Education; Humour and the Nation; Humour and Power; Comic Subversions; Humour and Politics; Women and Humour; Ethnic Humour; Humour in Performance; Humour in Popular Culture; Humour in the Audio-Visual Media; Psychology of Humour; The Science of Humour; The Art of Writing Humour; Humour in Art; Humour and Popular Culture; Humour and Gender; Humour and Folk Culture; Humour and Ethnicity
Original, unpublished articles and presentations on the themes mentioned above, or on related issues, are invited for presentation in the conference. We only solicit unpublished papers, as we will be publishing a commemorative volume, with ISBN, in connection with the conference. The volume will be released at the inaugural function of the conference.
                Last date for the receipt of abstracts                     : 31 July 2013
                Information on the selection of abstracts           : 15 August 2013
                Payment of Registration fee                                     : 10 September 2013
                Last date for the receipt of full paper                    : 15 October 2013

Send your abstract to:
Dr. P.P. Ajayakumar, Chairman at littcritconference@gmail.comlittcritconference@gmail.com>.
For more details and conference brochure, log on to http://www.littcrit.org/conference.html

Σπύρος Ευαγγέλου:Ένας Πρεβεζάνος Δημιουργός με βαθιές ρίζες στην Τσουκαρέλα

Οι πόλεις από γεννησιμιού τους είναι πολύχρωμες. Φτιάχνονται από μικρά ή μεγαλύτερα κύματα πληθυσμών-αλλά και από  άτομα- που μετακινούνται αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Ο προσεκτικός παρατηρητής μπορεί ν’ ανιχνεύσει αυτή την πολυχρωμία παντού: στα κτίρια, στις μουσικές, στις νοοτροπίες αλλά και στα σώματα των ανθρώπων. Οι κινήσεις του κορμιού, ο τρόπος που στήνεται το σώμα , ο τρόπος ομιλίας και η ματιά κουβαλάνε μαρτυρίες της πολιτισμικής ποικιλίας. Την ίδια στιγμή, όμως, οι πόλεις διαμορφώνουν προϋποθέσεις για συνύπαρξη αλλά και για δημιουργία του καινούριου.

       Όλα αυτά τα γενικά μπορεί κάποιος παρατηρητής να τα κάνει συγκεκριμένα στις μικρές ιστορίες των ανθρώπων που κυκλοφορούν στους δρόμους μιας πόλης. Μια τέτοια περίπτωση για την Πρέβεζα είναι ο Σπύρος Ευαγγέλου. Η πόλη της Πρέβεζας επέλεξε να τον τιμήσει με την παρουσίαση του μουσικού του έργου σε μια σεμνή τελετή, όπως ταιριάζει σε σεμνούς κι αθόρυβους δημιουργούς. Σ’ ανθρώπους που δεν φωνασκούν αλλά ξοδεύουν όλο το πάθος τους στην υπηρεσία της δημιουργίας.

       Ο Σπύρος Ευαγγέλου είναι μια ξεχωριστή περίπτωση Πρεβεζάνου. Γεννήθηκε στο Συρράκο, γόνος κτηνοτροφικής οικογένειας. Ο πατέρας του μπάτζος(τυροκόμος). Ως Συρρακιώτης της Πρέβεζας κουβαλούσε-και κουβαλά-πάντοτε την περηφάνια της Τσουκαρέλας, της κορυφής του βουνού Περιστέρι. Το κεφάλι του έχει πάντοτε μια ελαφριά κλίση, προς τα πάνω. Σου δίνει την αίσθηση πως είναι μόνιμα στραμμένος στα βουνά που τον γέννησαν, απ’ όπου αντλεί την αγάπη για δημιουργία, απ’ όπου ακούει τα νερά του Χρούσια και το κλαρίνο στην Γκούρα.

       Ως δημιουργός, ως συνθέτης, ο Ευαγγέλου είναι δημιούργημα της πόλης του, της Πρέβεζας. Η μουσική παράδοση της πόλης τον γαλούχησε σε διαφορετικά ακούσματα. Η δυτικότροπη, αστική μουσική τον γοήτευσε και πολύ γρήγορα έγινε μέλος της Φιλαρμονικής αλλά και της Καλλιτεχνικής Συντροφιάς της Πρέβεζας, ενός μουσικού σχήματος  που στη δεκαετία του 1960 άπλωσε τις νότες του στο καινούργιο, ριζοσπαστικό για την εποχή του κέντρο διασκέδασης, την Κυανή Ακτή. Ο νεαρός Συρρακιώτης σταδιακά χωνεύει τη μουσική παράδοση της πόλης και αναδεικνύεται σε φορέα των νέων μουσικών ρευμάτων και πολιτισμικών διαδικασιών.

   Παράλληλα, γνωρίζει έναν άλλο σπουδαίο Πρεβεζάνο δημιουργό, τον Συρρακιώτικης καταγωγής Σπύρο Δήμα. Κοντά του μυείται στην κλασική μουσική. Ο Ευαγγέλου χρησιμοποιεί το πείσμα και τη στοχοπροσήλωση  του Συρρακιώτη για να πετύχει τους στόχους του. Μαθαίνει μουσική. Αθόρυβα. Την ημέρα πουλάει παπούτσια στην οδό Μπιζανίου, δίπλα από το δικηγορικό γραφείο του Δήμα, και τη νύχτα αφήνεται στη μεγάλη του αγάπη, την κλασική μουσική. Το πιάνο που έχει στο μαγαζί του γίνεται το όργανο που τον μετασχηματίζει από έναν πωλητή παπουτσιών σε ασίγαστο εραστή της κλασικής μουσικής. Και τα καταφέρνει. Χάρη στο ταλέντο του αλλά και στο ασίγαστο πάθος. Παντρεύει την επιμονή και υπομονή της κτηνοτροφικής του καταγωγής με την ανταπόκριση στις συνεχείς προκλήσεις που η πόλη του προσφέρει.

       Έτσι, ο Ευαγγέλου γίνεται ο τυπικός εκπρόσωπος της νέας, της μεταπολεμικής Πρέβεζας. Γίνεται ο Πρεβεζάνος που αξιοποιεί τις ευκαιρίες. Είναι ο εκπρόσωπος μιας συνεχώς ανανεούμενης πόλης, που αντλεί τη δύναμή της τόσο από την παράδοσή της όσο και από τα ιδιαίτερα πολιτισμικά στοιχεία που κουβαλούν οι κάτοικοί της. Η Πρέβεζα και το Συρράκο συναντιούνται στο πρόσωπο του Σπύρου Ευαγγέλλου και διαμορφώνουν τον σύγχρονο Πρεβεζάνο.

    Ο Ευαγγέλου, λοιπόν, είναι μια ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού. Είναι ευτύχημα που η δημοτική αρχή τιμά όσους ασίγαστα προσφέρουν στον πολιτισμό της πόλης. Κάθε φορά που τον συναντώ μου δίνει την εντύπωση ότι κάθεται στην καρέκλα, στο μπροστινό της μέρος, σα να’ναι έτοιμος για την φωνή που θα αναγγείλει τη νέα του μουσική δημιουργία, έτοιμος να αγγίξει τα πλήκτρα του πιάνου.

	ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ ΕΔΡΑ : ΑΓΝΑΝΤΑ ΑΡΤΑΣ
	Άγναντα,15.7. 2013	Αριθμ. Πρωτ.: 33

                                                                                         Π Ρ Ο Σ

                                                                                          Τα μέλη της ΙΛΕΤ

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

          Έχοντας υπόψη :

1.     Τις σχετικές διατάξεις των άρθρων 18, 21 και 22 του Καταστατικού της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας  Τζουμέρκων.

2.     Την με αριθμ. 4δ/18.11.2012  (αριθμ. πρακτ. 4/2012) αιτιολογημένη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας,

Κ α λ ο ύ μ ε

          Τα μέλη της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Τζουμέρκων σε ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση (Εκλογοαπολογιστική), που θα συγκληθεί στις έντεκα (11) Αυγούστου έτους 2013, ημέρα Κυριακή και ώρα 10.00 π.μ., στην Άγναντα (έδρα της Εταιρείας), στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου-Λυκείου Αγνάντων (Δάφνη) με τα παρακάτω θέματα :

1.     Διοικητικός Απολογισμός.

2.     Οικονομικός Απολογισμός και Προϋπολογισμός – Έκθεση Εξελεγκτικής Επιτροπής.

3.     Προγραμματισμός δραστηριοτήτων για το έτος 2014.

4.     Προτάσεις για τη λειτουργία και τη δράση της Εταιρείας.

5.     Έγκριση εγγραφής νέων μελών.

6.     Αρχαιρεσίες για εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου και Εξελεγκτικής Επιτροπής.

                                                                             

                                                                                                                       

Βαγγέλης Λαμπάκης, δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Συνεχίζουμε τον αγώνα κατά των χρυσοθήρων

Πετύχαμε μια περιφανή νίκη, αλλά πρέπει να μένουμε άγρυπνοι - Η Θράκη έχει μέλλον, γιατί κατοικείται από ανθρώπους που είναι κοινωνικοί αγωνιστές

Σε ανακοίνωσή που εξέδωσε προχθές η καναδική εταιρεία Eldorado Gold Corp, ανακοίνωσε την αναβολή για έναν χρόνο της έναρξης παραγωγής στις Σκουριές και το Πέραμα Έβρου, λόγω της πτώσης της τιμής του χρυσού. Η ανακοίνωση αυτή όπως ήταν αναμενόμενο επανέφερε το χαμόγελο στις τοπική κοινωνία της Θράκης και ιδιαίτερα στους ανθρώπους που επέδειξαν ιδιαίτερο ζήλο και αντιτάχθηκαν εξ αρχής και με κάθε δυνατό μέσο στην επένδυση αυτή.

Ένας από τους ανθρώπους αυτούς, ο οποίος δικαιωματικά όπως δήλωσε από την στιγμή της ανακοίνωσης «χαμογελάει» είναι και ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, κ. Βαγγέλης Λαμπάκης, ο οποίος πρωτοστάτησε σε όλες τις προσπάθειες αντίστασης κατά των Χρυσορυχείων και βλέπει σήμερα τους κόπους του ίδιου άλλα και ολόκληρης της κοινωνίας της Θράκης να ανταμείβονται, χωρίς ωστόσο να επαναπαύονται για το μέλλον.

Ο κ. Βαγγέλης Λαμπάκης συνομίλησε με τους Νατάσσα Βαφειάδη και Νίκο Βαβατσικλή στο «Ράδιο Παρατηρητής 94 fm» τόσο για την ευχάριστη αυτή εξέλιξη στο θέμα των Χρυσορυχείων αλλά και για τις τελευταίες ενέργειες της κυβέρνησης και τα όσα προβλέπει το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Βαγγέλης Λαμπάκης όμως…

Έχουμε να κάνουμε με ένα θέατρο του παραλόγου

ΠτΘ: κ. Λαμπάκη καλησπέρα σας. Ψηφίσθηκε το πολυνομοσχέδιο που επηρεάζει την τοπική αυτοδιοίκηση της οποίας εργαζόμενοι οδεύουν προς απόλυση ή προς διαθεσιμότητα. Ποιο είναι το σχόλιό σας;
Β.Λ.: Κατ’ αρχήν το πολυνομοσχέδιο δεν έχει λογική. Θα είχε λογική αν υπήρχε η δημοσιονομική διόρθωση επί το θετικότερο για τα οικονομικά του κεντρικού κράτους, με τη μείωση του δημοσίου και των δημοσίων δαπανών. Θα έλεγα ότι με αυτή τη λογική δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό και ότι είμαστε υποχρεωμένοι να θυσιάσουμε δομές υπηρεσιών που έχουν ανταποδοτικότητα προκειμένου να σώσουμε τις υπόλοιπες συντάξεις και τους υπόλοιπους μισθούς. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με ένα θέατρο του παραλόγου. Από τη μια μεριά βγαίνει η κυβέρνηση και ομολογεί ότι δεν υπάρχει δημοσιονομική διόρθωση και από την άλλη λέει ότι θα χαλάσει τη δομή που αφορά στους δημοτικούς αστυνομικούς που έχουν ανταποδοτικότητα, που βοηθούν στην ευταξία των πόλεων, έχουν τριάντα αντικείμενα και από τη λειτουργία τους οι δήμοι έχουν οικονομικό όφελος και μη ξεχνάμε ότι μας έχουν περιορίσει κατά 68% τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους. Παρόλα αυτά αντί να μας βοηθήσουν μας παίρνουν και τους πόρους από την δημοτική αστυνομία. Δεν καταλαβαίνω τη λογική και μου φαίνεται ότι έχω καταντήσει ηλίθιος με τη συμπεριφορά της κυβέρνησης με τα όσα γίνονται και με τα όσα ψηφίζονται και με τα όσα υποστηρίζουν κάποιοι βουλευτές οι οποίοι μάλιστα χθες το πρωί άλλα έλεγαν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τη δημοτική αστυνομία και τους σχολικούς φύλακες και το βράδυ ψήφισαν άλλα.

Ο δήμος είναι το τελευταίο αποκούμπι του λαού και της τοπικής κοινότητας

ΠτΘ: Έχετε συνομιλήσει με συναδέλφους σας δημάρχους για το ποιά θα είναι η αντίδρασή σας προς την κυβέρνηση;
Β.Λ.: Κατ’ αρχήν εμείς δεν είμαστε θεσμικοί που έχουν την δυνατότητα να σφραγίζουμε, να κλειδώνουμε τους δήμους. Ο δήμος όντως είναι το τελευταίο αποκούμπι του λαού και της τοπικής κοινότητας. Δεν μπορούμε να κλείσουμε το «σπίτι του λαού». Δεν είναι ο Περισσός «σπίτι του λαού», υπάρχει στις τοπικές κοινωνίες το σπίτι του λαού, που λέγεται δήμος. Άρα λοιπόν τέτοιου είδους αντίδραση, τουλάχιστον από μένα που σας δηλώνω στενοχωρημένος Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, που ήταν κλειστός ο δήμος και ήμουν εγώ η γραμματέας μου και η καθαρίστρια μόνο μέσα, δεν είναι ο ρόλος του δήμου και καμία αντίδραση των αυτοδιοικητικών δεν λειτουργεί σε επίπεδο κλεισίματος των δήμων. Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι δεν υπάρχει συνταγματική ευταξία όσον αφορά τις αποφάσεις αυτές, δεν ικανοποιεί καμία απολύτως δημοσιονομική απαίτηση και δεν υπάρχει η εκ του νόμου και η εκ του συντάγματος θεμελίωση στην απόφαση αυτή του να διαλυθεί η δομή της δημοτικής αστυνομίας και των σχολικών φυλάκων. Για να γίνει κάτι και για να είναι ο νόμος συνταγματικός πρέπει να υπάρχει από τη Νομική Επιτροπή της Βουλής η αντίστοιχη νομική θεμελίωση, η οποία δεν υπάρχει. Επομένως πιστεύω ότι μια προσφυγή από την ΚΕΔΕ η οποία κοιτάζει με ανοιχτά μάτια χωρίς μυαλό το τρένο να περνάει, όπως οι αγελάδες κοιτάζουν τα τρένα να περνούν χωρίς να αισθάνονται κάτι, η ΚΕΔΕ αυτό έκανε. Δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, δυστυχώς, και ενώ έχουμε υποστεί αυτά τα δυόμισι χρόνια ένα σωρό προσβολές σε επίπεδο και άποψη δεν αντιδράσαμε στο ελάχιστο. Πρέπει λοιπόν η ΚΕΔΕ στην περίπτωση αυτή και οφείλει να προσφύγει και στο Συμβούλιο της Επικρατείας αλλά να προσφύγει και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προκειμένου να ακυρώσουμε τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου που αφορούν εμάς, τους δήμους, τον πρώτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, και βέβαια δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με τα όσα συμβαίνουν με τους ισολογισμούς και προϋπολογισμούς μας γιατί με τα δεδομένα αυτά σε λίγο δεν θα υπάρχουν δήμαρχοι εν τη ουσία θα υπάρχουν οικονομικοί διευθυντές οι οποίοι θα υλοποιούν τις επιταγές της τρόικας.

Συντάσσομαι με την απόφαση της ΚΕΔΕ για παραιτήσεις των δημάρχων εάν υπάρξει μαζικότητα και συλλογικότητα

ΠτΘ: Ποια είναι η άποψή σας στην πρόταση την οποία έχει επανειλημμένως καταθέσει ο δήμαρχος Κομοτηνής κ. Πετρίδης για παραίτηση των δημάρχων;
Β.Λ.: Εάν υπήρχε μαζικότητα και συλλογικότητα στις παραιτήσεις βεβαίως συντάσσομαι με την απόφαση αυτής της ΚΕΔΕ αλλά να μην υπάρχει η γραφικότητα του ενός, δύο ή δέκα δημάρχων από τους 325. Είδατε ότι παραιτήθηκε ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας αλλά δεν συνέβη κάτι εδώ και μια εβδομάδα που παραιτήθηκε. Μάλλον ξεχάσθηκε, μάλλον κάποιοι σκέφθηκαν ότι το έκανε γιατί είχε κατά νου να φύγει από το δύσκολο χώρο όπου από το πρωί μέχρι το βράδυ ο κάθε δήμαρχος αντιμετωπίζει ως Λερναία Ύδρα τα προβλήματα του δήμου του και δεν είναι και πολύ τιμητικό η φυγή. Βεβαίως θα είναι τιμητικό αν συμβεί σε επίπεδο μαζικό από την ΚΕΔΕ. Εκεί βεβαίως και θα πω ναι, με δύο χέρια και όχι με ένα.

Ο μοναδικός αντίπαλος για τον Βαγγέλη Λαμπάκη, είναι ο ίδιος του ο εαυτός

ΠτΘ: Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχονται και οι αυτοδιοικητικές εκλογές στην Αλεξανδρούπολη, όπου ήδη ξεκίνησε η προεκλογική κίνηση. Γνωρίζετε τον ένα αντίπαλό σας το ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες. Είναι ο πρώην υφυπουργός επί κυβέρνησης Σημίτη ο κ. Φωτιάδης. Πώς το σχολιάζετε;
Β.Λ.: Θα επαναλάβω το σχόλιο το οποίο έκανα πριν ένα μήνα όταν δημοσιογράφος με ρώτησε περί αντιπάλων και του είπα ότι ο μοναδικός αντίπαλος για τον Βαγγέλη Λαμπάκη, χωρίς να έχει αλαζονεία και εγωισμό μέσα, είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Έχω μια παρόρμηση έχω μια δυναμική θετική και αρνητική, έχω μια ένταση στη σκέψη μου και στην υλοποίησή της, η οποία δημιουργεί μια αντιπαλότητα μέσα μου και αυτός είναι ο μοναδικός μου αντίπαλος κατά τα άλλα. Εγώ στην οπτική μου γωνία έχω μπροστά τον κόσμο, την κοινωνία και το δήμο μου. Δεν κοιτάζω πίσω. Ό,τι έρχεται από τα παλιά και είναι πίσω μου δεν το κοιτάζω. Κοιτάζω μπροστά.

Ο άνεργος Θρακιώτης, είπε όχι σε μια επένδυση και σε εκατό πενήντα θέσεις περίπου εργασίας 

ΠτΘ: Να περάσουμε όμως στο ευχάριστο θέμα και ιδιαίτερα σημαντικό για την περιοχή της Θράκης, και αναφέρομαι στις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν στα Χρυσωρυχεία και την ανακοίνωση που εξέδωσε η εταιρεία σύμφωνα με την οποία αναστέλλει τις εργασίες της στο έργο του Περάματος. Πρόκειται για μια μεγάλη νίκη των κατοίκων της Θράκης και κατά ένα μέρος έχετε συμβάλλει και εσείς.
Β.Λ.: Εγώ θα αναφωνήσω «ζήτω» στο θρακιώτικο λαό, αυτό το Θρακιώτικο λαό τον σέβομαι, τον υπολήπτομαι, γιατί μέσα σε αυτή την οικονομική ύφεση, την αντιξοότητα, την τραγική, ελεεινή κατάσταση από κάθε άποψη ο άνεργος Θρακιώτης, αυτός που δεν μπορούσε να ταΐσει τα παιδιά του και να πληρώσει το ρεύμα του, είπε όχι σε μια επένδυση και σε εκατό πενήντα θέσεις περίπου εργασίας. Μια θέση εργασίας είναι πολύτιμη. Κατάφερε να δει πίσω από αυτές τις θέσεις εργασίας ότι υπήρχε καταστροφή της προοπτικής του μέλλοντος και των επόμενων γενεών. Αυτό λοιπόν για μένα είναι πολύ μεγάλο γεγονός και πραγματικά μου δίνει την ελπίδα ότι ο Θρακιώτικος αυτός λαός και αυτή η Θράκη έχει μέλλον, γιατί κατοικείται από ανθρώπους που είναι κοινωνικοί αγωνιστές. Με αυτό λοιπόν το στοιχείο προχωρώ με θάρρος από εδώ και πέρα και με μεγαλύτερο βάρος ηθικό και θεσμικό προκειμένου να δώσουμε λύσεις, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να χτυπήσουμε την ύφεση έχοντας παραπάνω υποχρέωση εμείς οι αυτοδιοικητικοί στη Θράκη μια και ο λαός είχε την δυνατότητα αυτή και την αίσθηση τη δημοκρατική να αντέξει στα χτυπήματα τα οποία βάναυσα μας έδωσε επί δεκατέσσερα χρόνια ο κόσμος των χρυσοθήρων της Αθήνας και των βοηθών τους στην Αλεξανδρούπολη και στην Κομοτηνή εκμαυλίζοντας συνειδήσεις, διεισδύοντας έντεχνα μέσα σε πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους και στην κοινωνία προσπαθώντας έτσι να πάρουν συμμάχους και να δημιουργήσουν το δικό τους στρατό. Αντέξαμε λοιπόν ως θρακιώτικος λαός και αυτό για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο έπαθλο, είναι δάφνες στεφανωμένες για όλους τους Θρακιώτες τους ευχαριστώ πάρα πολύ και δηλώνω ότι θα υπηρετήσω με σεβασμό το Θρακιώτικο λαό για αυτό και μόνο που έκανε.

Οι νίκες χρειάζονται να βγαίνουν προς τα έξω, αλλά για να καταλαβαίνουν οι εχθροί μας ποιοι είμαστε αληθινά

ΠτΘ: Θεωρείτε κ. Λαμπάκη ότι το θέμα έχει κλείσει; Το θέμα έχει μπει στο συρτάρι και δεν θα έχει συνέχεια;
Β.Λ.: Όχι δεν έχει λήξει ο αγώνας. Πετύχαμε μια περιφανή νίκη αλλά θα μου επιτρέψετε να την πανηγυρίσω, γιατί ο λαός χρειάζεται επιδοκιμασία και οι νίκες του χρειάζονται να βγαίνουν προς τα έξω όχι μόνο για να παίρνουμε θάρρος εμείς οι ίδιοι μέσα στο λαό, γιατί και εμείς μέσα στο λαό είμαστε, αλλά για να καταλαβαίνουν οι εχθροί μας ποιοι είμαστε αληθινά και βέβαια το μήνυμα το απόλυτο αληθινό ότι ο λαός όταν αγωνίζεται αληθινά είναι ανίκητος. Όμως επειδή υπάρχουν γεγονότα όπως ο μεταλλευτικός κώδικας που δίνει την ιδιοκτησία για 99 ολόκληρα χρόνια βεβαίως και πρέπει να μένουμε άγρυπνοι, αλλά τέτοιου είδους νίκες σαν αυτήν όπου μεταθέτουν το κέρδος στις μεταλλευτικές εταιρείες για το 2016 και μάλιστα όχι μόνο σε περιοχές όπου δεν έχουν πάρει αδειοδότηση όπως το Πέραμα και στις Σάπες αλλά και σε περιοχές όπως οι Σκουριές, όπου και δικαστικά έχει τελειώσει το θέμα -μια δικαστική απόφαση δυστυχώς εξάμβλωμα της δικαιοσύνης όπως τη διάβασα – που αποδεικνύει ότι υπάρχουν τέτοιου είδους αποφάσεις οι οποίες εκπορεύονται από την ελληνική δικαιοσύνη, το σκεπτικό των οποίων αποφάσεων δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την απόρριψη της αίτησης ακυρώσεως των κατοίκων της Χαλκιδικής. Παρόλα αυτά λοιπόν και παρά το γεγονός ότι υπάρχει άδεια από το αντίστοιχο αρμόδιο υπουργείο, το ΥΠΕΚΑ, από την πολιτεία, παρά το γεγονός ότι το ανώτατο συμβούλιο της χώρας απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως των κατοίκων παρά το γεγονός ότι όλα λειτουργούσαν υπέρ των χρυσοθήρων η δύναμη του λαού είναι τόσο ισχυρή που τα κέρδισε, τα νίκησε όλα αυτά που είπα προηγουμένως. Για αυτό ο λαός είναι ανίκητος. Με τέτοιου είδους λαό δεν φοβάμαι τίποτα απολύτως όμως δεν χρειάζεται απερίσκεπτα να πανηγυρίζουμε. Πανηγυρίσαμε χθες το μεσημέρι, πανηγυρίσαμε και σήμερα όμως θα πρέπει να είμαστε προσεχτικοί και συγκεντρωμένοι, μη τυχόν συμβεί τίποτα γιατί τότε θα πάνε στράφι οι αγώνες μας, άρα και οι πανηγυρισμοί αυτοί δεν θα έχουν καμία αξία.

Ρεπορτάζ: Νατάσσα Βαφειάδου,paratiritis.vafeiadou@gmail.com
Νίκος Βαβατσικλής, vavatsiklis@gmail.com

Παντελής Μπουκάλας,Απαγορεύεται το πτύειν,ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,

Στις αρχές του χρόνου η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής αποφάσισε ότι, όπως στους ναούς και τα μοναστήρια απαγορεύεται η είσοδος σε μινιφορούσες και λοιπές «ασέμνως ενδεδυμένες», έτσι και στον ναό της δημοκρατίας θα έπρεπε να απαγορευτούν «τα προκλητικά συνολάκια, τα ξεχειλωμένα ή κοντομάνικα μπλουζάκια και τα σκισμένα τζιν». Αυτό εντόπισαν ως μείζον πρόβλημα ενός Κοινοβουλίου που ο αυτοσεβασμός του υπολείπεται και του σεβασμού που τρέφουν γι’ αυτό οι απέξω, κι αυτόν τον τρόπο θεραπείας επέλεξαν. Στον κατάλογο των ευπρεπιστικών απαγορεύσεων προστέθηκαν τα «εμφανή τατουάζ», πιθανόν για να μην είναι πια ορατά τα «ζιγκ χάιλ» των χιτλερόπουλων και γινόμαστε θέμα στην Ευρώπη. Λίγους μήνες αργότερα τα πράγματα σοβάρεψαν, ή μάλλον κατάλαβαν και οι τελευταίοι πως είναι ήδη πολύ σοβαρά. Απαγορεύτηκαν λοιπόν τα πιστόλια, από τη στιγμή που έγινε αντιληπτό ότι η χρυσαυγίτικη βαρυμαγκίτιδα κυκλοφορούσε ένοπλη και εντός Κοινοβουλίου, προφανώς για να το υπερασπίσει στην περίπτωση που δεχόταν επίθεση από τίποτα κομμουνιστάς. Αλλά τα χυδαιολογήματα πώς απαγορεύονται; Ποια μηχανήματα μπορούν να πουν στοπ στην ανοησία ή στο άγχος να σε παίξουν κι εσένα δυο λεπτά τα κανάλια, έστω ωρυόμενο; Ποιες συσκευές μπορούν να μάθουν σε μισό λεπτό Ιστορία όχι μόνο σε εισερχόμενους βουλευτές και κυβερνητικούς εκπροσώπους, αλλά και στους τηλεσχολιαστές των κοινοβουλευτικών δρωμένων που κάνουν πολιτική, δηλαδή γράφουν ιστορία, λατρεύοντας την αδαημοσύνη τους σαν αυθεντία; Και ποιες «πύλες ηλεκτρονικής αναγνώρισης» μπορούν να υποκαταστήσουν την κάλπη αφήνοντας έξω από τη Βουλή τούς τραμπουκόφρονες κήρυκες του νεοφασιστικού μίσους; Τα «έβγα έξω ρε αν είσαι μάγκας» που εξαπολύουν οι φαιοντυμένοι σε όποιον δεν βαράει προσοχή μπροστά τους, πώς ηττώνται ιδεολογικά και πολιτικά μέσα σε μια Βουλή που, τεμαχισμένη από τις σκοπιμότητες και τους μικροϋπολογισμούς, μοιάζει παραδομένη στον εκφυλισμό της που συστηματικά απεργάζονται οι φαιόμυαλοι; Αν η σοφότερη λύση που είχε να προτείνει το προεδρείο είναι να μην καταγράφονται στα πρακτικά οι ύβρεις και οι απειλές, τότε θα πρέπει να συνυπολογίσει το παγκοίνως γνωστό: ο στρουθοκαμηλισμός δεν έσωσε ποτέ καμία στρουθοκάμηλο.

Την Παρασκευή ανοίγει τις πύλες της η Έκθεση Βιβλίου

Το καλοκαιρινό μας ραντεβού με τη μαγεία του Βιβλίου έφτασε!
Η 22η Έκθεση Βιβλίου Αλεξανδρούπολης, στην Παραλία της πόλης, από 19 έως 28 Ιουλίου 2013, καθημερινά από τις 20:00 έως 24:00.

10 μέρες ταξίδι στον υπέροχο κόσμο του βιβλίου, κάτω από το φως του Φάρου, με πληθώρα παράλληλων δράσεων για μικρούς και μεγάλους, όπως κυνήγι χαμένου θησαυρού, αναγνώσεις παραμυθιών, διαδραστικά παιχνίδια, εργαστήρια κατασκευών για παιδιά, εκπαίδευση στην Αστρονομία, κουκλοθέατρο, χορευτικές παραστάσεις και πολλές ακόμα δημιουργικές...δράσεις!

Τον μακροβιότερο Πολιτιστικό Θεσμό της Αλεξανδρούπολης διοργανώνουν και φέτος τα βιβλιοπωλεία της πόλης σε συνεργασία με την Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου και με την υποστήριξη του Δήμου Αλεξανδρούπολης και του Επιμελητηρίου Έβρου.

Αναλυτικά το Πρόγραμμα της Έκθεσης περιλαμβάνει:

Παρασκευή 19 Ιουλίου

• Κυνήγι Χαμένου Θησαυρού από την Ομάδα «ΑλληΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ» του Σταυριανού Κιναλόπουλου.

Σάββατο 20 Ιουλίου

• Εγκαίνια Έκθεσης.

• Βράβευση του Εβρίτη Συγγραφέα Θεόδωρου Κυρκούδη.

• Μουσικές επιλογές (κυρίως από soundtracks που προέρχονται από Βιβλία) από τον dj Κώστα Κόκορη.

• Χορογραφία "THINKING BODIES" (Σκεπτόμενα Σώματα).
Πρόκειται για μια χορογραφία εμπνευσμένη από την θεωρία του Judson Dance Theater της Νέας Υόρκης, η οποία υποστηρίζει ότι ο χορευτής δεν είναι απλά ένα σώμα που εκτελεί σειρές βημάτων αλλά ένας σκεπτόμενος καλλιτέχνης που παίρνει αποφάσεις και επενδύει τόσο στο σώμα, το εργαλείο της δημιουργίας του, όσο και στο μυαλό μέσω της θεωρίας και της ενασχόλησης με το πνεύμα. Μέσα από ένα παιχνίδι με το βιβλίο οι εκκολαπτόμενες χορεύτριες της σχολής παρουσιάζουν ένα κομμάτι από την καθημερινότητά τους καθώς η ζωή τους αποτελεί την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην χορευτική άσκηση και στο ταξίδι του διαβάσματος.

Η χορογραφία απέσπασε το 2ο Βραβείο στην κατηγορία του Ομαδικού Σύγχρονου Χορού στο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό «Τερψιχόρης Έργα» που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή τον Απρίλιο του 2013.

Χορογραφία: Χαρίκλεια Βουτσά.
Συμμετέχουν: Σχολή Χορού Έλσας Αθανασιάδου - Αγγελίδου Αλεξία, Αϊτατόγλου Ελένη, Αντωνίου Άννα-Ειρήνη, Λιανίδου Έλενα, Kαράμπελα Μαριτίνα, Μανσινάκη Μαριάνθη.

Κυριακή 21 Ιουλίου

• Ανάγνωση Παραμυθιού: «Το παράπονο των ψαριών» της Νηπιαγωγού Βασιλικής Χουρσίδου. Πρόκειται για ένα Περιβαλλοντικό παραμύθι το οποίο εστιάζει στη μόλυνση της θάλασσας.

• Εργαστήρι κατασκευής παιδικών καπέλων με θέμα τα ψαράκια και τη θάλασσα και πανό με συνθήματα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Δευτέρα 22 Ιουλίου

• «Διαβάζω, Δωρίζω και Σώζω μια Βιβλιοθήκη»:
Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να φέρουν όσα βιβλία έχουν διαβάσει και δεν τα χρειάζονται, για να τα χαρίσουμε σε μία βιβλιοθήκη της πόλης μας που πραγματικά έχει ανάγκη εμπλουτισμού!

• Παρουσίαση του βιβλίου "15 Σπουδές της Ελληνικής Ζωής" του Αλεξανδρουπολίτη Φοίβου Μάλαμα, από το βιβλιοπωλείο +βιβλία Καφετζή.

Τρίτη 23 Ιουλίου

• Εργαστήρι Κατασκευής Σελιδοδείκτη τριών τύπων, ανάλογα με τις ηλικίες των παιδιών (2-4, 4-8, 8 και άνω).
Επιμέλεια: Πρότυπο Παιδικό Κέντρο ΛΕΓΓΕΤΣΗ.

Τετάρτη 24 Ιουλίου

• Δράσεις από την «ΑΡΣΙΣ». Η ΑΡΣΙΣ είναι μη κυβερνητική οργάνωση που δουλεύει για την υποστήριξη των παιδιών και των νέων που βρίσκονται σε δυσχέρεια ή κίνδυνο:
- «Η γη σε πανέρια». Διαδραστικό κουκλοθέατρο δρόμου.
- «Η γη φοράει τα καλά της» μέσα από τα μάτια των παιδιών. Διαδραστικός πίνακας κολάζ που δημιουργείται παράλληλα με την παράσταση από τα παιδιά. Τα παιδιά καλούνται να εκφραστούν δημιουργικά και να ντύσουν τη γη από την αρχή, όπως τα ίδια τη φαντάζονται.

Πέμπτη 25 Ιουλίου

• Δράσεις από το Εργαστήριο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών του Γραφείου Εθελοντισμού Δήμου Αλεξανδρούπολης:
Αφιέρωμα στους μικρούς αναγνώστες. Ανάγνωση παραμυθιών κ παιδικών ιστοριών, έξυπνες κατασκευές, παιχνίδι με τη συμμετοχή των παιδιών του Εργαστηρίου αλλά και των μικρών επισκεπτών της Έκθεσης Βιβλίου.
Με τον Σχεδιασμό και την Επιμέλεια των Εθελοντριών Κοινωνικών Λειτουργών και Νηπιαγωγών του Εργαστηρίου.

Παρασκευή 26 Ιουλίου

• «Ξεφυλλίζοντας το Βιβλίο του Ουρανού»:
Περιήγηση στις γειτονιές του Σύμπαντος με το ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ του Συλλόγου Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης.

Σάββατο 27 Ιουλίου

• Κατασκευή εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου, με δημιουργούς τα ίδια τα παιδιά Συντονισμός: Νηπιαγωγός Βασιλική Χουρσίδου.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΕΙΡΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΩΝ

1. Ε.ΠΟ.Φ.Ε.
2. Βιβλιοπωλείο Σαμουρκασίδη - Εκδόσεις Σαββάλας και Μεταίχμιο
3. Βιβλιοπωλείο Τραμ - Εκδόσεις Πατάκη, Οξύ και Εμπειρία
4. Βιβλιοπωλείο Βαταμίδη - Εκδόσεις Modern times και Μίνωας
5. Βιβλιοπωλείο Βαταμίδη
6. Βιβλιοπωλείο Ορφικός
7. Βιβλιοπωλείο Δημητριάδη - Εκδόσεις Λιβάνη
8. Βιβλιοπωλείο Δεληγιάννη - Εκδόσεις Ψυχογιός
9. Βιβλιοπωλείο Δεληγιάννη
10. Βιβλιοπωλείο +βιβλία Καφετζή - Εκδόσεις Κέδρος
11. Βιβλιοπωλείο Πετκίδου - Εκδόσεις Ωκεανίδα
12. Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης - Εκδόσεις Καστανιώτη, Σύγχρονοι Ορίζοντες και Παπαδόπουλος
13. Βιβλιοπωλείο Φυτίλη - Εκδόσεις Διόπτρα και Άγκυρα

• Home | 
• Symposium | 
  • Information
  
  
  • Schedule
  
  
  • Abstracts
• Workshops | 
• Instructor Bios | 
• Cultural Sustainability

Download Registration Form:
PDF 

To register for Sequestering Tradition? A Cultural Sustainability Symposium download the form above and mail or fax to:

Sterling College Cultural Sustainability Symposiumc/o Carol Dickson
P. O. Box 72
Craftsbury Common, VT 05827

Questions? 
Email culturalsustainability@
vermontfolklifecenter.org or call Andy at the Vermont Folklife Center: (802) 388-4964

Sequestering Tradition?: A Cultural Sustainability Symposium

Sequestering Tradition?: A Cultural Sustainability Symposium 
August 15-18, 2013
Sterling College, Craftsbury Common, Vermont

Overview
This Symposium grows out of the premise that "cultural vitality is as essential to a healthy and sustainable society as social equity, environmental responsibility and economic viability,” as articulated by Jon Hawkes in The Fourth Pillar of Sustainability: Culture's Essential Role in Public Planning.
We view “cultural vitality” as the diverse, thriving practices and beliefs that undergird social systems and make human action meaningful. Just as environmental sustainability recognizes the critical role of ecological diversity to the survival of our planet, cultural sustainability recognizes the critical role of cultural diversity to the health and well-being of our “cultural ecosystems.” Cultural sustainability provides a framework for discussing tradition as a dynamic cultural process, one that empowers people to make intentional decisions about their communities.
In recent years practitioners and scholars from a range of fields including anthropology, ethnomusicology, folklore and oral history have begun to explore how the concept of sustainability fits in with their work. In a related way, practitioners from fields such as arts administration, education, environmental studies, community and economic development, and community organizing have engaged increasingly with how the cultural perspectives, beliefs and practices of the communities in which they work impact their professional efforts.
Sequestering Tradition?: A Cultural Sustainability Symposium provides an opportunity for workers across this diverse range of fields to engage in dialogue one another around the intersections of culture and sustainability in theory and practice. Through this Symposium we hope to explore further the scope of cultural sustainability work and the core ideas that inform it. Our title Sequestering Tradition? aims to raise questions about what it means to “sequester”—to capture and store—cultural traditions in order to ensure their relevance and viability in a rapidly changing world. In addition, we ask: How can theoretical models from ecology and cultural work inform one another? How do they shape the concepts that underlie the discourse of cultural sustainability? Are there limits to these analogies? If protection and preservation of traditions are not enough, then what is?
Sequestering Tradition?: A Cultural Sustainability Symposiumwill host papers and presentations that explore the role of culture and sustainability from two related perspectives:

• The introduction of the idea of culture into larger discussions of sustainability.
• The application of notions of sustainability to cultural practices and concerns.

Goals for the Symposium
Symposium (noun), a “forum ... to debate, plot, boast, or simply revel with others.”

• To examine the idea of cultural sustainability, outline key concepts and terms, and define a scope of professional practice.
• To develop models for the practical application of cultural sustainability methods and theories.
• To encourage networking among scholars and practitioners engaged with the work of cultural sustainability.

Who Should Attend
We invite scholars, students and practitioners concerned with the impact that culture and sustainability have on/in their communities. Cultural workers and community leaders interested in developing the skills and knowledge to take action on behalf of a community will find models and inspiration at this symposium.
Symposium Schedule
The detailed schedule of the Symposium is available on the Symposium Schedule Page.
Abstracts of Keynotes, Presentations and Workshops are available on the Symposium Abstracts Page.
Symposium Costs

• Fees

  Standard Registration: $125
  Student Registration: $65 (copy of valid student ID required) 

• Housing

  Sterling College Dormitory: $35 per night
  Off Campus: Accomodations in Craftsbury, VT

• Meals

Daily meal rate (Breakfast, Lunch, Dinner): $35
Breakfast only (Daily): $10

• Meal and Room Package

Combined 3 nights at Sterling and 4 day meal package: $170

• Burlington Airport/Sterling College Shuttle

  $15 One Way
  $25 Round trip

Directions to Sterling College

By Air: Regularly scheduled flights arrive at Burlington International Airport (BTV)

By Rail: Amtrak train service is available to Montpelier, Vermont.

By Bus: Bus service is available to Montpelier and Burlington, Vermont.

Driving from the North, South, and East:

Take I-91 to Exit 21
Take route 2 West to West Danville, VT
Turn right on route 15 West to Hardwick, VT
Turn right on route 14 North
Travel 8 miles & turn right on Craftsbury Rd
Travel 3 miles to Sterling College on your left

Driving from the West and Burlington, VT:

Take I-89 South to Exit 10 Stowe/Waterbury
Take Route 100 North to Morrisville, VT
Turn right on route 15 East to Hardwick, VT
Turn left on route 14 North
Travel 8 miles & turn right on Craftsbury Rd
Travel 3 miles to Sterling College on your left

Contact Information
Symposium Planners can be contacted as follows:

• Via email: culturalsustainability@vermontfolklifecenter.org
• Via telephone: Andy Kolovos at the Vermont Folklife Center, (802) 388-4964.

Symposium Partners
Sequestering Tradition?: A Cultural Sustainability Symposium is sponsored by the Goucher College Masters of Arts program in Cultural Sustainability, Sterling College and the Vermont Folklife Center.
The Master of Arts program in Cultural Sustainability at Goucher College (Baltimore) brings together knowledge from anthropology, history, folklore, ethnomusicology, communications, business and management, linguistics, and activism to teach students how to effect positive, community-driven change in the cultures they care about most--whether it be an African village, an American inner-city neighborhood, a remote tribe in Asia, or a threatened public space just down the street. We teach our students how to work closely with individuals and communities to identify, protect, and enhance their important traditions, their ways of life, their cherished spaces, and their vital relationships to each other and the world.
Located at the heart of Vermont's Northeast Kingdom, and part of the area's growing agricultural renaissance, Sterling College is a liberal-arts college that integrates environmental studies throughout the curriculum. Sterling's mission is to "combine structured academic study with experiential challenges and plain hard work to build responsible problem solvers who become stewards of the environment as they pursue productive lives." Sequestering Tradition? A Cultural Sustainability Symposium capitalizes on the model of community and experiential learning at the center of Sterling's curriculum, and draws upon the resources of Sterling’s Environmental Humanities program.
Founded in 1984, the Vermont Folklife Center (VFC) uses ethnography to strengthen the understanding of the cultural and social fabric of Vermont's diverse communities. The VFC's mission is to document and preserve the cultural heritage and traditions of Vermont, and produce educational programs and publications from its archive. We fulfill our mission by conducting ethnographic field research that captures the stories and traditions of our diverse communities; by teaching Vermonters of all ages to use digital technology to document and share their own life experience and heritage; by presenting public programs that increase understanding of our ever-changing cultural landscape; and by preserving personal and family stories, photographic collections, moving images, and recordings of regional music in our multimedia digital archive.