Αυγουστιάτικη κύηση

      Ο Έκο , κάποια χρόνια πριν, έγραψε πως ο Αύγουστος είναι ο μήνας που δεν υπάρχουν ειδήσεις.Προφανώς, η επισήμανση του επιφανούς ιταλού κοινωνιολόγου στηρίζεται στην ιταλική πραγματικότητα.Πιο γενικά, στην εμπειρία της δυτικής κοινωνίας, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970 κι ύστερα. Οι διακοπές μαζεύτηκαν τον Αύγουστο. Η εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων, με άλλα λόγια η οικονομία, διαμόρφωσε την αγορά των διακοπών. Ο Αύγουστος έγινε το αντίβαρο των άλλων έντεκα μηνών.Αποτέλεσε το όνειρο και την απαντοχή όλων των εργαζομένων.Η υπομονή τροφοδοτούνταν από την προσμονή και τη φαντασίωση πρασινογάλαζων διακοπών.Ο Αύγουστος έγινε το άλλοθι ακόμη και μιας ενδεκάμηνης στερημένης ζωής, που μπορούσε ωστόσο να μπαλατζάρει με μια θέση σε πτήση τσάρτερ.

       Τον Αύγουστο λοιπόν οι πόλεις αδειάζουν θυμίζοντας κουφάρια τυμπανιαία.Τον Αύγουστο που’ναι παχιές οι μύγες» είναι η παροιμιακή έκφραση.Τότε δηλαδή που όλα χάνουν το ρυθμό τους.Γίνονται υποτονικά, άνευρα.     Η παραγωγή τραβάει φρένο και όλες οι αποφάσεις αναβάλλονται για το Σεπτέμβριο.

   Όλα αυτά περιγράφουν τα στοιχεία που συγκροτούν το όνειρο της μεταπολεμικής αγοράς του χρόνου των διακοπών.Αυτό το μοντέλο στην οργάνωση των διακοπών άρχισε να απλώνεται και στην Ελλάδα τα πρώτα χρόνια του 21^ου αιώνα.Οι δρόμοι στις μεγάλες πόλεις θυμίζουν τους αυτοκινητόδρομους στις αμερικανικές ταινίες που χάνονται στον ορίζονται χωρίς να φανεί  έστω κι ένα αυτοκίνητο.

      Ο Έκο λοιπόν περιγράφει τα τελευταία τριάντα χρόνια της δυτικής κοινωνίας.Με άλλα λόγια, αναφέρεται στη σχέση πολιτικής, ειδήσεων και ελεύθερου χρόνου.Είναι μια συγκεκριμένη ανάγνωση των κοινωνικών σχέσεων. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα που δε συμφωνεί με τον Έκο. Είναι η προετοιμασία για το χειμώνα που έρχεται. «Από Αύγουστο χειμώνα», έλεγαν-και συνεχίζουν να λένε-οι άνθρωποι στην περιφέρεια. Αυτό είναι  υπενθύμιση μιας σπουδαίας είδησης που ο Αύγουστος φέρνει. Το θυμίζει ο μύθος του τζίτζικα και του μέρμηγκα. Ο             χειμώνας έρχεται και η προετοιμασία ξεκινάει από τον Αύγουστο.Όποιος δε λάβει υπόψη του αυτή την πραγματικότητα τον περιμένει δύσκολος χειμώνας.

       Τον τελευταίο καιρό όμως ο Έκο διαψεύδεται από την πολιτική εξουσία. Ο Αύγουστος μπορεί να μην παράγει ειδήσεις.Σίγουρα όμως εγκυμονεί. Αλλαγές, νομοσχέδια.Ακόμη και οι τηλεοπτικοί σταθμοί διατηρούν στη διαπασών την ένταση της εκφώνησης των δελτίων ειδήσεων αποτρέποντας τη χαλάρωση του νευρικού συστήματος.Ίσως οι πολιτικοί μας ηγήτορες να δανείστηκαν τη σοφία της λαϊκής παροιμίας.Μόνο που αυτή φρόντιζε να προλάβει τα χειρότερα, να προστατεύσει τους ανθρώπους από την ακηδία. Υπενθύμιζε τον αιώνιο κύκλο.Όλα είναι  ρόδα που γυρίζει.Οι εποχές έρχονται και φεύγουν.Τίποτε δεν είναι μόνιμο.Χρειάζεται λοιπόν εγρήγορση.Η ηδονή του παρόντος υπονομεύει το μέλλον.

    Θα μπορούσαν οι πολιτικοί ηγήτορες να επαναλάβουν τα ίδια λόγια.Φροντίζουν για το μέλλον.Αυτή είναι η έγνοια της αυγουστιάτικης κύησης.Και τότε ενδεχομένως να αφήσουν ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης για τη φρονιμάδα τους.Όμως, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Η λαϊκή παροιμία κινητοποιεί, δίνει ελπίδα.Η αυγουστιάτικη κύηση των νομοσχεδίων σπέρνει πόνο, απογοήτευση, ανησυχία.Προκαλεί ανημπόρια.