Από τον πλανητάρχη στην ευράρχη

Η Μέρκελ ήλθε, είδε  και απήλθε. Ειπώθηκαν  πολλά. Οι αντιδράσεις με ποικιλία έντασης.Η πρωτεύουσα άδειασε.Νεκρή πόλη η Αθήνα, που θυμήθηκε τα παλιά. Τότε ο  πρόεδρος των ΗΠΑ επισκέφτηκε την πρωτεύουσα. Σημαδιακά και τα δύο γεγονότα. Τότε ο πρόεδρος Κλίντον έγινε δεκτός ως πλανητάρχης. Η χώρα του ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στον κόσμο. Η βούληση των ΗΠΑ αποτελούσε εντολή προς πολλές χώρες, με μαλακό ή σκληρό τρόπο. Στη γειτονιά μας η Γιουγκοσλαβία δέχτηκε ανελέητη επίθεση και τα Βαλκάνια έχασαν την αθωότητά τους.

       Είναι η πρώτη φορά που η ίδια υποδοχή επιφυλάσσεται σε ευρωπαίο ηγέτη. Ως πρόσφατα, η πρεσβεία των ΗΠΑ γινόταν δέκτης της οργής όλων των διαδηλώσεων. Για πρώτη φορά στόχος ήταν η γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα.

       Όλα αυτά είναι δείγματα μιας αλλαγής στη διεθνή πολιτική σκηνή. Αλλάζουν τα σύμβολα. Οι λέξεις, τα συνθήματα. Αλλάζει ο αποδέκτης. Αναμενόμενο. Η Ελλάδα έχει μπει στην κρεατομηχανή της νέας Ευρώπης που ομνύει πίστη στη γερμανική ηγεμον ία. Η Ευρώπη χάνει τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα.Υποχωρεί η αλληλεγγύη ως συστατικό στοιχείο του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η αχαλίνωτη κερδοφορία γίνεται το νέο έμβλημα της γερμανικής Ευρώπης. Τα πάντα για τον ήχο των ευρώ που γεμίζουν τα σεντούκια των ισχυρών.Η ανθρώπινη ζωή γίνεται παράπλευρη απώλεια.Το πολύ πολύ κάποια στιγμή, με έξοδα κάποιου ισχυρού, να κτιστεί ένα μνημείο στη μνήμη όσων αλέστηκαν από τη μηχανή του κέρδους.

       Η Μέρκελ είναι ο άνθρωπος που ανέλαβε να εκφράσει τη νέα Ευρώπη. Να κάνει πράξη την επιθετικότητα των ακραία νεοφιλελεύθερων κύκλων. Αδικεί όμως την άλλη Γερμανία.Τη χώρα του ουμανιστικού πνεύματος. Των σπουδαίων λογοτεχνών.Αυτών που βρίσκονται στο πλευρό της Ελλάδας. Ο αντίπαλος της Ελλάδας δεν είναι η Γερμανία ως χώρα. Οι δυνάστες της, εκτός από τους εγχώριους που φέρθηκαν ως αλλοεθνείς με την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, είναι οι λογιστές που βλέπουν την κοινωνία ως στατιστική.