Το περασμένο Σάββατο ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του συνεδρίου που έγινε με αφορμή τα 200 χρόνια από τη δημοσίευση των παραμυθιών από τους γερμανούς αδελφούς Γκριμ. Από τότε τα παραμύθια τους έχουν μεταφραστεί σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου ενώ αποτέλεσαν έμπνευση για τον κινηματογράφο, τη μουσική, τη μόδα, την παιδική λογοτεχνία, την εικονογράφηση, τα κόμικς, την εκπαίδευση. Τα παραμύθια τους έγιναν αφορμή για τη σύσταση παραμυθολογικών σπουδών αλλά και παράδειγμα για την καταγραφή και δημοσίευση τοπικών παραμυθιών στις διάφορες χώρες.
Τα πανεπιστήμια της Αθήνας, της Θεσσαλίας και του Αιγαίου αποφάσισαν να συνδιοργανώσουν , με αφορμή αυτή την επέτειο, ένα συνέδριο.Ενδιαφέρθηκαν πάρα πολλοί να κάνουν ανακοίνωση στο συνέδριο, από πολλές επιστήμες(λαογραφία, λογοτεχνία, κινηματογράφος, αφήγηση, κ.λπ.), κάτι που επιβεβαιώνει ότι οι Γκριμ συνεχίζουν να εμπνέουν αλλά και να αποτελούν σημείο συνάντησης πολλών επιστημών.
Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η παρουσία των προσκεκλημένων ομιλητών, στους οποίους αφιερώθηκε μία για να αναπτύξουν το θέμα τους. Ήταν οι : Μ. Μερακλής, πρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, Νταν Μπεν-Αμός, καθηγητής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Φιλαδελφείας των ΗΠΑ, Κ. Οριόλ, καθηγήτρια Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Rovira e Virgili της Ισπανίας, Σ. Καβάν, λαογράφος-ερευνήτρια της Εγκυκλοπαίδειας των παραμυθιών(Γερμανία), Άννα Αγγελοπούλου, παραμυθολόγος(Παρίσι), Φρανσίσκο Βαζ ντα Σίλβα, Ινστιτούτο Πανεπιστημίου Λισσαβώνας. Η αίθουσα ήταν κατάμεστη , παρά το γεγονός ότι οι συνεδρίες διήρκεσαν για πολλές ώρες. Οι εισηγήσεις όμως είχαν φρεσκάδα και έθεσαν πολλά ερωτήματα, τα οποία αποτέλεσαν αφορμή για ουσιαστική συζήτηση, στην οποία το βασικό στοιχείο ήταν η ωριμότητα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος που προέκυψε από το συνέδριο.
Πέρα απ' αυτά, το συνέδριο ανέδειξε την αντοχή των κλασικών κειμένων στο χρόνο. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές, ιδίως οι νεώτεροι, οφείλουν να έχουν ως αφετηρία-και είναι αρκετοί εκείνοι που το πράττουν-τα κείμενα των παραμυθιών πριν να αναζητήσουν τους μετασχηματισμούς τους.
Για τη διοργάνωση του συνεδρίου ήταν καθοριστική η συμβολή της Μάνιας Καπλάνογλου, ενώ σημαντική υπήρξε η συνεισφορά του Γ. Κατσαδώρου. Όμως, το συνέδριο στηρίχτηκε οργανωτικά στις φοιτήτριες και τους φοιτητές, που σκόρπισαν χαμόγελα αισιοδοξίας για το μέλλον της λαογραφίας στην Ελλάδα. Όσοι εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν το συνέδριο ανήκουν στη λαογραφική κοινότητα της Ελλάδας, η οποία επιδεικνύει μια υποδειγματική συνέπεια στη διεπιστημονικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου