Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει

Φλεβάρης. Η αρχή της άνοιξης. Ίσως ν’ ακούγεται παράδοξο. Ημερολογιακά περάσαμε το κατώφλι του τελευταίου μήνα του χειμώνα. Η φύση όμως έχει άλλες βουλές. Ο Μάνος Ελευθερίου τον ονόμασε «Άγιο Φεβρουάριο». Στο λαϊκό πολιτισμό πήρε διάφορες ονομασίες που τονίζουν την ιδιαιτερότητά του. Μικρός, Κουτσός, Κουτσοφλέβαρος, Ληψομήνας, , Γκουζούκης και Κούντουρον. Ως άλλος Ήφαιστος φορτώθηκε το ανάθεμα για τη μειονεξία του. Είναι ατελής. Κάτι του λείπει από τότε που ο Οκταβιανός μετέφερε την πρόσθετη ανά τετραετία μέρα στον Αύγουστο για να  δώσει   μεγαλοπρέπεια στον μήνα που τον δοξολογεί στους αιώνες. Ο Φεβρουάριος ξεχώρισε για την αριθμητική του αστοχία. Είκοσι οχτώ ημέρες , κάθε τέσσερα χρόνια τεντώνεται κατά μια μέρα κι αυτό προξενεί τρόμο στους ανθρώπους που αντικατέστησαν το γιώτα με το ύψιλον στο δί(υ)σεκτο. Ο ανθρώπινος πολιτισμός στιγματίζει όσους υπολείπονται από το σύνηθες ή  ξεπερνούν το μέτρο. Η οποιαδήποτε ‘αναπηρία’ γίνεται αφορμή για χλεύη,  η υπεροχή προκαλεί το φθόνο.

      Ωστόσο, σαν τον Ήφαιστο η φύση επιφύλαξε για τον Φεβρουάριο  τύχη αγαθή. «Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος», γράφει ο Χριστιανόπουλος. Οι στίχοι ταιριάζουν απόλυτα με τον Φεβρουάριο. Ο χειμώνας κυοφορεί στην κοιλιά του το σπόρο του  καινούργιου. Ο μήνας που χλευάζεται για το κουσούρι του έχει μέσα του τον σπόρο της νέας εποχής. Της δημιουργίας. Μέσα στο βαθύ σκοτάδι το φως αρχίζει να ζεσταίνει το σπόρο. Ο θάνατος κουβαλάει τη ζωή. Είναι ο νόμος της φύσης.  Η λαϊκή θυμοσοφία διάλεξε τον κατάλληλο τρόπο να διατυπώσει αυτή τη διαπίστωση. «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει». Είναι η λαϊκή παρετυμολογία, που δε νοιάζεται για τη λατινική προέλευση της λέξης που συνδέεται με τις καθαρτήριες τελετές που διεξάγονταν αυτή την περίοδο.  Η λαϊκή σοφία προτίμησε τη δική της εκδοχή. Ο Φεβρουάριος γίνεται Φλεβάρης από τις φλέβες που ξαναζωντανεύουν στη φύση με την κυκλοφορία των χυμών. Ο Φεβρουάριος ακόμη ονομάζεται Φλιάρης, από τη λέξη φλια(κατώφλι). Είναι , με άλλα λόγια, ο μήνας που προετοιμάζει το δρασκέλισμα  στην εποχή που ξυπνάει η φύση από το λήθαργο. Το μαρτυρά και η άλλη λαϊκή ονομασία του. Ονομάζεται Κλαδευτής. Οι γεωργοί ξεκινάνε τις δουλειές κι αυτό συχνά αποκτά τελετουργικά γνωρίσματα. Την πρώτη του Φλεβάρη γιορτάζει ο Άη Τρύφωνας, ο προστάτης των αμπελουργών που τη μέρα αυτή εγκαινιάζουν τη νέα καλλιεργητική περίοδο.