Σελίδες

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

3ο Θερινό Σχολείο, Νεράιδα Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, 25 Αυγούστου 2014, ημέρα 1η

Μνήμη Λεωνίδα Λουλούδη. Συμμετέχουν οι Γ. Βλάχος, Ε.Αυδίκος, Χ.Κασίμης, Β. Ντερμάρης

3ο Θερινό Σχολείο, Νεράιδα Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, 25 Αυγούστου 2014, ημέρα 1η

η  Ανδρομάχη Οικονόμου, ερευνήτρια του Κέντρου Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Ηχηρό μήνυμα στο Ισραήλ: 327 επιζώντες του Ολοκαυτώματος με σκληρή επιστολή καταδικάζουν την επέμβαση στη Γάζα Πηγή: Ηχηρό μήνυμα στο Ισραήλ: 327 επιζώντες του Ολοκαυτώματος με σκληρή επιστολή καταδικάζουν την επέμβαση στη Γάζα, iefimerida,24.8.2014

«Οι Εβραίοι επιζώντες και οι απόγονοι των επιζώντων του Ολοκαυτώματος και των θυμάτων της γενοκτονίας των Ναζί ομόφωνα καταδικάζουμε τη σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα, την κατοχή και τους εποικισμούς στην ιστορική Παλαιστίνη. Επιπλέον, καταδικάζουμε τις ΗΠΑ που χρηματοδοτούν το Ισραήλ για να συνεχίσει την επίθεση και τις δυτικές χώρες που χρησιμοποιούν τη διπλωματία για να προστατεύσουν το Ισραήλ από την αποδοκιμασία. Η γενοκτονία ξεκινά με την σιωπή από τον κόσμο.
Έχουμε θορυβηθεί από την ακραία, ρατσιστική υποβάθμιση της ανθρώπινης αξίας των Παλαιστινίων από την ισραηλινή κοινωνία, που έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Στο Ισραήλ, οι πολιτικοί και οι αυθεντίες των Times of Israel και της Jerusalem Post κατηγόρησαν τους Παλαιστινίους για γενοκτονία, ενώ οι δεξιοί Ισραηλινοί υιοθετούν μία νεοναζιστική νοοτροπία.
Επιπλέον, είμαστε αηδιασμένοι και εξοργισμένοι από την κακοποίηση της ιστορίας από τον (νομπελίστα) Ελί Βεζέλ, ο οποίος επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα: δηλαδή την προσπάθεια του Ισραήλ να καταστρέψει τη Γάζα και να δολοφονήσει πάνω από 2.000 Παλαιστινίους, εκ των οποίων εκατοντάδες παιδιών.
Τίποτα δε μπορεί να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς καταφυγίων του ΟΗΕ, νοσοκομεία, πανεπιστήμια. Τίποτα δε μπορεί να δικαιολογήσει την στέρηση των ανθρώπων από τον ηλεκτρισμό και το νερό.
Πρέπει να ακουστεί η φωνή μας και να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμή μας ώστε να τερματιστεί ο ρατσισμός σε όλες του τις μορφές, συμπεριλαμβανομένης και της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Ζητούμε την άμεση άρση του αποκλεισμού στη Γάζα. Ζητούμε το πλήρες οικονομικό, πολιτιστικό και ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ του Ισραήλ. "Ποτέ ξανά", πρέπει να σημαίνει "ποτέ ξανά για κανέναν"».

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Κυκλοφόρησε το δωδέκατο τεύχος του περιοδικού «Κονδυλοφόρος», ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗς


Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις University Studio Press το φιλολογικό περιοδικό που εκδίδουν ετήσια, ο γνωστός «Κονδυλοφόρος», επιστημονικό περιοδικό έρευνας και ανάδειξης πτυχών της ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με αφιέρωμα στη συνάντηση Καβάφη- Αναγνωστάκη, καθώς και παρουσίαση των πρακτικών του συνεδρίου για τον Γεώργιο Βιζυηνό που είχε διοργανώσει στην Κομοτηνή προς τιμήν της Κυριακής Μαμώνη, ο εξαιρετικός νεολληνιστής φιλόλογος Νίκος Μαυρέλος.

Περισσότερο συγκεκριμένα τα περιεχόμενα του τεύχους είναι:

Ναταλία Δεληγιαννάκη, “Στυλιανός Αλεξίου (1921-2013)”
Όλγα Μπεζαντάκου, “Νεοελληνικός “αντιβαγκνερισμός”. Η περίπτωση μιας “φιλολογικής συνάντησης” διαμέσου μιας αντιπαράθεσης»
Nicolas Evzonas, “La condamnation de l’hymen ou le coit mortifere. Une relecture des Rivages roses d’ Alexandre Papadiamantis”
Benedikt Wolf, «Αντιτσιγγανισμός στην ελληνική λογοτεχνία. Μια γενεαλογική απόπειρα»
Peter Mackridge, «Ο άναρχος Ρυθμός. Η στιχουργία του Προλόγου στη ζωή του Σικελιανού»
Εμμανουέλα Κάντζια, «Μαρσέλ Προυστ, Γιώργος Σεφέρης: compagnons de silence»
Γιώργος Καλλίνης, «Ειρωνεία και αυτοειρωνεία. Από την Κορομηλιά στην Eroica»
Κώστας Φρουζάκης, «Εννέα γράμματα του Δ. Νικολαρεΐζη στον Γ. Θεοτοκά (1936-1961)»
Χ. Λ. Καράογλου, «Ο φιλολογικός επιμελητής ανάμεσα στον συγγραφέα και στον αναγνώστη. Υπηρέτης δυο αφεντάδων;»

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ - ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ. ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Δημήτρης Πολυχρονάκης, «Η ιδιοτελής παρηγοριά της ποίησης. Ο Μανόλης Αναγνωστάκης κριτικός του Κ.Π. Καβάφη»
Κώστας Καραβίδας, «Καβάφης, Αναγνωστάκης και μικροϊστορία. Από την αισθηματοποίηση της ιστορίας στην ιστορικοποίηση του αισθήματος»
Μιχ. Γ. Μπακογιάννης, «Ο Αναγνωστάκης και η καβαφική “παρα-φιλολογία”. Η “άρνηση” ως αντίσωμα»
Γιάννης Παπαθεοδώρου, «Υπέρ ή κατά; Σημειώσεις κριτικής/σήματα της ποίησης. (Ο Καβάφης του Αναγνωστάκη)»

Μονοκοντυλιές

Χ. Λ. Καράογλου, «Καβαφικά βιβλιογραφικά πελεκούδια και ροκανίδια»

Μελανοδοχείο

Αλέξης Πολίτης, Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, «Ο Αυθέντης του Μωρέως»[1850], κριτική έκδοση Henri Tonnet
Νίκος Φαλαγκάς, Το εύρος των προσεγγίσεων στο έργο του Βιζυηνού. Το εύρος του έργου του Γ. Βιζυηνού. Παλαιότερες αναγνώσεις και νέες προσεγγίσεις. Εις μνήμην Κυριακής Μαμώνη, επιμ. Νίκος Μαυρέλος
Φίλιππος Παππάς, Ο δεύτερος τόμος ενός εμβληματικού έργου (και κάποιες παρατηρήσεις). Κ.Γ. Κασίνης, Βιβλιογραφία των ελληνικών μεταφράσεων της ξένης λογοτεχνίας. ΙΘ’-Κ’ αι. Αυτοτελείς εκδόσεις. Τόμος Δεύτερος (1901-1950)

Περισσότεροι από 550 παράτυποι μετανάστες περισυνελέγησαν το τελευταίο 48ωρο στο Αιγαίο

Περισσότεροι από 550 παράτυποι μετανάστες περισυνελέγησαν το τελευταίο 48ωρο στο Αιγαίο
Οι όροι που χρησιμοποιούνται για τη μετανάστευση, οικονομικών και πολιτικών, από την Ασία και την Αφρική, δεν αλλάζει την ουσία ούτε και τις ευθύνες όσων προκαλούν δυστυχισμένους που εγκαταλείπουν τον τόπο τους

Ε.Ορφανίδου,Εμμανουήλ Κριαράς: Ο Δάσκαλος και ο άνθρωπος, TheToc, 23 Αυγούστου 2014



Πανεπιστημιακός, ερευνητής, μαχητικός δημοτικιστής, πολυγραφότατος, με αγάπη για τη ζωή και χιούμορ. Ο καθηγητής Εμμανουήλ Κριαράς έφυγε από τη ζωή 107 ετών.



Τον περασμένο Ιούλιο είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση λόγω κατάγματος στο αριστερό ισχίο. Η νοσηλεία ήταν σχετική βραχεία, η κατάσταση της υγείας του εξελισσόταν καλά, πριν από τέσσερις εβδομάδες επέστρεφε για να αναρρώσει στο σπίτι του.
Ο διακεκριμένος φιλόλογος και ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο υπεραιωνόβιος Εμμανουήλ Κριαράς έφυγε από τη ζωή, ήσυχα, το βράδυ της Παρασκευής 22 Αυγούστου, σε ηλικία 107 ετών. Η δήλωση του «Δεν ήλπιζα τόσο μακρά ζωή... Θυμάμαι, ξέρετε, τον κομήτη του Χάλεϊ, την εμφάνιση του Ελευθερίου Βενιζέλου, παρέστην -μικρό παιδί- σε ένοπλο συλλαλητήριο στην Κρήτη» είχε προκαλέσει έκπληξη. Όχι μόνο επειδή, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, παρέμενε εξαιρετικά διαυγής και οξυδερκής, αλλά και επειδή επιβεβαίωνε, ακόμη μία φορά, τη φρεσκάδα της σκέψης του, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο όταν ο χρόνος καταγράφει τόσο μεγάλους αριθμούς... 
Αναπολώντας τα γεγονότα μιας μακράς ζωής προσπαθώ να κατανοήσω ουσιαστικότερα τι ακριβώς είναι αποτυχία ή επιτυχία στη ζωή· ακόμη τι είναι αγαθή ή δυσμενής συγκυρία που παίρνει το χαρακτηρισμό της επιτυχίας ή της αποτυχίας
Ο Εμμανουήλ Κριαράς, ο φιλόλογος, ο ερευνητής, ο Δάσκαλος, που συνέδεσε τον βίο του και την πολιτεία του με την περιπέτεια της ελληνικής γλώσσας, τηνκαθιέρωση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους και τηνεφαρμογή του μονοτονικού συστήματος, άφησε σημαντική παρακαταθήκη.
Πέρα από το συγγραφικό έργο του, υπήρξε πολυγραφότατος -περισσότερα από 60 βιβλία, ενώ ταλεξικογραφικά του υπερβαίνουν τις 8500 σελίδες- ο Κριαράς έδωσε «υλικό» για συζήτηση, ακόμη και εν μέσω κρίσης, όταν έλεγε σε συνέντευξη του «Είναι πολιτικό το πρόβλημα και βεβαίως και πρόβλημα παιδείας. Ο Έλληνας έχει τον... ηρωισμό να θαυμάζει το αρχαίους– χωρίς, όμως, να τους γνωρίζει, ούτε να τους καταλαβαίνει. Έτσι, γιατί τον βολεύουν... Παράλληλα, φροντίζει για τον διορισμό του "ανάξιου" συνήθως παιδιού του σε βάρος του άξιου παιδιού του διπλανού, ο οποίος δεν έχει τις ίδιες... γνωριμίες, φροντίζει να δουλεύει όσο το δυνατό λιγότερο, να πάει αργότερα και να φεύγει νωρίτερα από τη δουλειά του, να βάζει στην τσέπη του ό,τι και όσο μπορεί ο καθένας– όχι μόνο οι πολιτικοί- απ' αυτά που δεν του ανήκουν, να μισεί και να υπονομεύει τον "άλλο", να...».
Ο Εμμανουήλ Κριαράς είχε έναν ευτυχισμένο βίο με τη γυναίκα του Αικατερίνη Στριφτού - Κριαρά, καθηγήτρια στη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης, με την οποία είχαν παντρευτεί το 1936. Η Αικατερίνη Στριφτού απεβίωσε το 2000. Δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. 

«Πολύ συχνά η ευημερία δεν είναι καλή προϋπόθεση για την πρόοδο και την προκοπή του νέου ανθρώπου...»

 

«Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1906. Τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα στον Αδάμαντα της Μήλου. Ολοκλήρωσα τα μαθήματα της δημοτικής και της μέσης εκπαίδευσης στα Χανιά της Κρήτης κατά τα χρόνια 1914-1924. Σπούδασα φιλολογία στην Αθήνα στα χρόνια 1924-1929 και αργότερα στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (1930) και του Παρισιού (1938-1939 και 1945-1948). Αναπολώντας τα γεγονότα μιας μακράς ζωής προσπαθώ να κατανοήσω ουσιαστικότερα τι ακριβώς είναι αποτυχία ή επιτυχία στη ζωή· ακόμη τι είναι αγαθή ή δυσμενής συγκυρία που παίρνει το χαρακτηρισμό της επιτυχίας ή της αποτυχίας (...).
Δε θα χαρακτήριζα, εγώ τουλάχιστον, ατυχία της ζωής μου το ότι δεν γεννήθηκα σε εύπορη οικογένεια. Καταλαβαίνω ότι πολύ συχνά η ευημερία δεν είναι καλή προϋπόθεση για την πρόοδο και την προκοπή του νέου ανθρώπου. Νομίζω οπωσδήποτε ότι το περιβάλλον στο οποίο βρέθηκα με τη γέννησή μου και ειδικότερα οι οικογενειακές μου συνθήκες δε με άφησαν να «αποκοιμηθώ» και να αμεριμνήσω, στηριζόμενος σε δυνάμεις και δυνατότητες που αντικειμενικά δεν υπήρχαν. Με τις προϋποθέσεις ακόμη αυτές τα μαθητικά μου χρόνια πέρασαν ομαλά στο χώρο της μάθησης και με ικανοποιητικές μάλιστα αποδόσεις. Ορισμένοι παράγοντες και ορισμένες προϋποθέσεις που προϋπήρξαν συνετέλεσαν ώστε να αναδεικνύομαι ένας μεταξύ των πρώτων κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ορισμένα εξωσχολικά διαβάσματα και επιδράσεις ορισμένων διδασκάλων μου βοήθησαν ώστε τελειώνοντας το γυμνάσιο στα Χανιά να έχω, πρόωρα ίσως, αποκρυσταλλώσει συγκεκριμένη ιδεολογία και στο γλωσσικό, που από παλιότερα απασχολούσε τη διανόηση της εποχής μας, και σε άλλα κοινωνικά και φιλοσοφικά θέματα. Παράλληλα διαπίστωνα ότι οι όποιες ικανότητές μου και τα όποια πνευματικά μου ενδιαφέροντα μού καλλιεργούσαν την έφεση να σπουδάσω φιλολογία, ενώ η οικονομική κατάσταση της οικογένειας δε με ευκόλυνε να πραγματοποιήσω το διακαή πόθο μου για τη φιλολογική επιστήμη. Ομως ο από μηχανής θεός δεν άργησε να φανεί. Στο σημείο αυτό θέλω να δηλώσω την ευγνωμοσύνη μου σε δύο δασκάλους μου της μέσης εκπαίδευσης: τον Εμμανουήλ Γενεράλι, που μου δίδαξε την ελληνική γλώσσα, και τον Ιωάννη Μοσχόπουλο, που μου άνοιξε τους πνευματικούς μου ορίζοντες.
Εμείς τα παιδιά δεν ήμασταν ασφαλώς σε θέση να κρίνομε ακριβοδίκαια τους δασκάλους μας σε επιστημονικό επίπεδο, όμως μερικοί από μας μπορούσαμε να κρίνομε τη γενικότερη πνευματική τους νοοτροπία

Να ικανοποιήσω τον πόθο μου, να σπουδάσω τη φιλολογική επιστήμη

Η επανάσταση του Πλαστήρα (1922-23), διαπιστώνοντας ότι ελάχιστοι νέοι παρουσιάζονταν τότε πρόθυμοι να σπουδάσουν φιλολογία, φυσικά και μαθηματικά, είχε αποφασίσει να ιδρύσει οικοτροφείο που θα παρείχε σίτιση και στέγαση σε νέους που θα ήθελαν να σπουδάσουν τις παραπάνω επιστήμες. Τη λειτουργία ενός τέτοιου ιδρύματος (του Ακαδημαϊκού Οικοτροφείου, όπως ονομάστηκε) την πραγματοποίησε η πρώτη δημοκρατική κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου (1924). Είχε τότε δοθεί από το υπουργείο παιδείας η εντολή στους κατά τόπους συλλόγους καθηγητών των γυμνασίων να επιλέξουν ανάμεσα στους αποφοίτους τους εκείνους που θα ξεχώριζαν στις επιδόσεις τους και θα επιθυμούσαν να σπουδάσουν μια από τις επιστήμες που ανέφερα προηγουμένως. Από το γυμνάσιό μου τρεις νέους ξεχώρισε ο σύλλογος των καθηγητών: το Στέλιο Καψωμένο, το Νίκο Τωμαδάκη και το Μανόλη Κριαρά. Ετσι μου δόθηκε η ευκαιρία να ικανοποιήσω τον πόθο μου και να σπουδάσω τη φιλολογική επιστήμη.
Στο σημείο αυτό θα μπορούσα να δώσω μια γενική εικόνα της πνευματικής ατμόσφαιρας της Σχολής, στην οποία φοιτούσα, χαρακτηρίζοντας συνάμα και τη νοοτροπία ορισμένων τουλάχιστον δασκάλων μου στους φιλολογικότερους κλάδους που μπορούσαν να μας επηρεάσουν. Εχω και άλλοτε διατυπώσει εντυπώσεις σχετικές και κρίσεις. Συνοπτικά εδώ σημειώνω ότι εμείς τα παιδιά δεν ήμασταν ασφαλώς σε θέση να κρίνομε ακριβοδίκαια τους δασκάλους μας σε επιστημονικό επίπεδο, όμως μερικοί από μας μπορούσαμε να κρίνομε τη γενικότερη πνευματική τους νοοτροπία, καθώς εμείς είχαμε ήδη προσανατολιστεί προς ορισμένες ιδεολογίες. Διαπιστώναμε λοιπόν το κατεξοχήν συντηρητικό πνεύμα (ιδίως στο χώρο του γλωσσικού ζητήματος) που χαρακτήριζε τους περισσότερους από τους καθηγητές της Σχολής. Λίγοι ξεχώριζαν από τη γενική κατεύθυνση. Ο Παναγής Λορεντζάτος π.χ. στάθηκε θαρραλέος υπερασπιστής της δημοτικής γλώσσας (απομακρύνθηκε μάλιστα από τη Σχολή κατά τις πρόσκαιρες και βιαστικές απολύσεις μετά το κίνημα του 1935). Και άλλοι νεότεροι καθηγητές της Σχολής, ο Κωνσταντίνος Αμαντος, ο Νίκος Βέης, ο Γεώργιος Αναγνωστόπουλος, έφεραν κάποιαν ανανέωση της γλωσσικής νοοτροπίας της Σχολής, που ορισμένους από μας μας απογοήτευε. Και ο Σ. Κουγέας, παλιότερος καθηγητής μας, ενίσχυε το δημοτικισμό μας με την ανεκτικότητα και την ανεξιγλωσσία που έδειχνε. Θα σημείωνα επιπροσθέτως ότι στα 1926 η δικτατορία Παγκάλου για λόγους «αιματηρών οικονομιών», όπως έλεγαν τότε, μεταξύ άλλων μέτρων αποφάσισε την κατάργηση του λιγόζωου Ακαδημαϊκού Οικοτροφείου. Πάλι μου προβαλλόταν νέο εμπόδιο για να συνεχίσω τις σπουδές μου, που βρίσκονταν ακόμη στο μέσον τους. Ομως και πάλι από την εύνοια των περιστάσεων το προσωπικό μου πρόβλημα βρίσκει τη λύση του. Η υποχρέωσή μου να εκτελέσω τότε τη στρατιωτική θητεία μου στο πολεμικό ναυτικό (ήμουν γιος ναυτικού) διευκόλυνε τη συνέχιση των σπουδών μου. Υπηρετώ για ένα εξάμηνο σε πολεμικό πλοίο, αργότερα όμως μετατίθεμαι στο υπουργείο ναυτικών (το μέγαρό του πολύ κοντά στο πανεπιστήμιο) και τώρα με συγκατάθεση των προϊσταμένων της υπηρεσίας μου παρακολουθώ κατά το δυνατόν τα μαθήματά μου στο πανεπιστήμιο. Η απόλυσή μου από το ναυτικό (το Μάιο του 1928) συμπίπτει με το τέλος της παρακολούθησης των μαθημάτων στο πανεπιστήμιο. Αποκτώ το πτυχίο της φιλολογίας το φθινόπωρο του 1929.

Σε προχωρημένη για σπουδαστή ηλικία κατόρθωσα... 

Ως προς τις περαιτέρω σπουδές μου στο εξωτερικό σημειώνω ότι αναβλήθηκαν πρώτα πρώτα εξαιτίας του γεγονότος ότι αμέσως μετά τις βασικές μου πανεπιστημιακές σπουδές έγινε η πρόσληψή μου ως συνεργάτη στο τότε (1930) ιδρυμένο Μεσαιωνικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών και πριν απ' αυτήν η ολιγόμηνη σχετική με το έργο του Αρχείου μετεκπαίδευσή μου στο Μόναχο (πανεπιστήμιο - καθηγητής August Heisenberg - Θησαυρός της λατινικής γλώσσας). Κατόπιν επηρέασε το χρόνο έναρξης της μετεκπαίδευσης στο εξωτερικό το γεγονός ότι εξαιτίας των δημοτικιστικών μου αντιλήψεων συκοφαντήθηκα και στην επιτροπή παροχής υποτροφιών (Σταθάτειο κληροδότημα) και στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Τρίτον, από το γεγονός της έναρξης του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου (1939) που με ανάγκασε, διακόπτοντας τις περαιτέρω σπουδές μου στη Γαλλία, να επιστρέψω στην Ελλάδα. Ετσι σε προχωρημένη για σπουδαστή ηλικία κατόρθωσα να συνεχίσω ανεμπόδιστα πια τις περαιτέρω σπουδές μου στην αλλοδαπή μετά το τέλος του πολέμου (Μάιος του 1945 - Απρίλιος του 1948).
Η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία 
Κατά την περίοδο αυτήν και μετά την ανακήρυξή μου σε διδάκτορα από τη Φιλοσοφική της Αθήνας (φθινόπωρο του 1938) με διατριβή σχετική με τις πηγές του Ερωτόκριτου προετοίμαζα τον εαυτό μου για μια ακαδημαϊκή σταδιοδρομία για τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας, παλαιότερης και νεότερης, παρακολουθώντας όχι μόνο μαθήματα νεοελληνικής και μεσαιωνικής λογοτεχνίας (καθηγητές Andre Mirambel, Rodolphe Guilland, Alphonse Dain και άλλους), αλλά και μαθήματα συγκριτικής γραμματολογίας (καθηγητές Jean-Marie Carre, Paul Hazard, Paul van Tieghem). Επίσης ενδιαφερόμουν να κατατοπιστώ στη μεθοδολογία έρευνας των νεότερων λογοτεχνιών και μάλιστα της γαλλικής λογοτεχνίας. Το θέμα της διδακτορικής εργασίας μου, που σχετίζεται με έρευνα λογοτεχνικών πηγών, με παρακίνησε να ενδιαφερθώ ειδικότερα για τη συγκριτική γραμματολογία έχοντας τη γνώμη ότι ο τελευταίος αυτός κατατοπισμός θα με βοηθήσει στο μέλλον να ερευνήσω συστηματικότερα θέματα της νέας ελληνικής φιλολογίας. Είχα μάλιστα συλλέξει πλούσιο ερευνητικό υλικό για τη συγγραφή διδακτορικής διατριβής (doctorat d' etat), γαλλικά συγκροτημένης με τίτλο: «Les idees litteraires en Grece au XIXe siecle et l' influence francaise». Την ολοκλήρωση της μελέτης ματαίωσε η αποτυχία μου να εκλεγώ καθηγητής της νέας ελληνικής φιλολογίας το 1948 στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η μεταγενέστερη εκλογή μου το 1950 σε έδρα όχι της άμεσης προτίμησής μου ­ την έδρα της βυζαντινής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που με κράτησε, εν μέρει τουλάχιστον, μακριά από τις έρευνές μου της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, μου έδωσε όμως την ευκαιρία να αποφασίσω τη σύνταξη του μεσαιωνικού λεξικού μου.
Δημοτικιστής ήμουν ήδη από τα τελευταία μαθητικά μου χρόνια στο γυμνάσιο
Στο σημείο αυτό μου παρέχεται η ευκαιρία να πω λίγα λόγια για το δημοτικισμό μου και τις σχετικές μ' αυτόν προσπάθειές μου. Δημοτικιστής ήμουν ήδη από τα τελευταία μαθητικά μου χρόνια στο γυμνάσιο (1923 και εξής). Η δημοτικιστική μου ιδεολογία με τον καιρό γινόταν συνεπέστερη και πιο ολοκληρωμένη. Ομως καθαρά επιστημονικά μου δημοσιεύματα, μικρότερα ή εκτενέστερα, έβλεπαν το φως διατυπωμένα σε καθαρεύουσα, μια και δε γίνονταν δεκτά σε επιστημονικά περιοδικά αν ήταν γραμμένα σε δημοτική γλώσσα. Από τα χρόνια της Κατοχής η συχνότητα της ανάγκης για αντίσταση κατά του κατακτητή ήταν για πολλούς φυσικό να συνδυαστεί με την ανάγκη να αναληφθεί αγώνας και τότε και αργότερα για κάποιο κοινωνικό μετασχηματισμό, που βέβαια θα έφερνε και μια πιο ικανοποιητική ρύθμιση των εκπαιδευτικών μας πραγμάτων. Οι σκέψεις αυτές οδηγούσαν σε ένα μαχητικότερο δημοτικισμό και στο γενικότερο αγώνα για αντίσταση κατά του κατακτητή. Και εγώ, καθώς και οι συνάδελφοί μου στη Φιλοσοφική Σχολή της Θεσσαλονίκης, όταν έγινα μέλος της, και στο πλαίσιο των μαθημάτων μας και στις άλλες εξωπανεπιστημιακές πνευματικές εκδηλώσεις μας διακηρύσσαμε το δημοτικισμό μας…»

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

3ο Θερινό Σχολείο, Ξενώνας «Νικόλαος Πλαστήρας», Νεράιδα Δήμου Λίμνης Πλαστήρα 25 - 30 Αυγούστου 2014

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας & Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
3ο Θερινό Σχολείο με θέμα:
«Οικολογία, Τουρισμός, Ανάπτυξη και Επιστροφή στις ρίζες (νέο-αγροτικότητα)».

Δήμος Λίμνης Πλαστήρα Καρδίτσας
Περιφέρεια Θεσσαλίας
Κέντρο Ιστορικής και Λαογραφικής Έρευνας Ο ΑΠΟΛΛΩΝ Καρδίτσας
Αναπτυξιακή Καρδίτσας
Ξενώνας «Νικόλαος Πλαστήρας»,  Νεράιδα Δήμου Λίμνης Πλαστήρα Καρδίτσας
25 - 30 Αυγούστου 2014
Διάρθρωση Μαθημάτων
Δευτέρα 25/8/2014
15.00-17.30 Εγγραφές
17.00-17.30 Πληροφόρηση εκπαιδευόμενων – παρουσίαση ομάδας
17.30-18.00 Επίσημη Έναρξη
- Χαιρετισμοί
- «Μνήμη Λεωνίδα Λουλούδη»
Κεντρικές Ομιλίες
1.       18.00 – 18.25. Βλάχος Γεώργιος, Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Αγροτικής Οικονομίας & Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. «Περιβαλλοντικές λειτουργίες συστημάτων που αποτελούνται από οικογενειακές αγροτικές εκμεταλλεύσεις και οι δυνατότητες που δημιουργούνται από τις σχετικές πολιτικές της Ε.Ε.».
2.       18.25 - 18.40 Συζήτηση.
3.       18.40 – 18.55 Διάλειμμα.
4.       19.00 – 19.25. Κασίμης Χαράλαμπος, Καθηγητής του Τμήματος Αγροτικής Οικονομίας & Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. «Αγροτικός μετασχηματισμός και νέα αγροτικότητα στην Ελλάδα».
5.       19.25 - 19.40 Συζήτηση.
6.       19.40 – 19.55 Διάλειμμα.
7.       20.00 – 20.25. Οικονόμου Ανδρομάχη Ερευνήτρια του Κέντρου Έρευνας Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. «Οι πολιτισμικές διαστάσεις του τοπικού διατροφικού συστήματος».
8.       20.25 – 20.40 Συζήτηση.
Τρίτη 26/8/2014
08.00-09.00 Πρωινό
09.30-13.00
Εργαστήριο (Workshop) 1. Καινοτομία και τουρισμός.
Ενημερωτική Ομιλία: Βασιλική Σαράφη (Γνωριμία με την περιοχή - Επιχειρηματικότητα, τουρισμός και βιώσιμη ανάπτυξη στην περιοχή του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, 10 min).
Εισηγητής : Α. Κουτσούρης (Αγροτουρισμός και τοπική ανάπτυξη, 25 min).
Σχολιαστές:
-        Β. Μπέλλης (Η σύνδεση της τοπικής παραγωγής με τον τουρισμό και η διάχυση της προστιθέμενης αξίας στο παραγωγικό σύστημα, 15 min).
-        Εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας (επαγγελματίας τουρισμού).
13.00-14.00.Μελέτη
14.00-17.00 Γεύμα, Ελεύθερος Χρόνος
 17.00-20.30
Εργαστήριο (Workshop) 2. Στρατηγικές και κινήματα «τοπικοποίησης».
Εισηγητής : Γ. Βλάχος (Δίκτυα, πρωτοβουλίες και  μετασχηματισμοί στον αγροτικό και τον αστικό χώρο, 25 min).
Σχολιαστές:
-        Ε. Γκιουγκή (Διατροφική κυριαρχία – Εναλλακτικές δομές πρόσβασης σε τρόφιμα και πόρους, 15 min).
-        Εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας (αγρότης).
Τετάρτη 27/8/2014
08.00-09.00 Πρωινό
09.30-13.00
Εργαστήριο (Workshop) 3. Τοπική / παραδοσιακή γνώση ως εργαλείο επιβίωσης των κοινωνιών της υπαίθρου και ως δομικό στοιχείο του πολιτισμού τους.
Εισηγητής : Α. Οικονόμου (Οικειοποίηση της φύσης: φυσικοί πόροι και παραδοσιακές παραγωγικές –μεταποιητικές οικονομικές δραστηριότητες, 25 min).
Σχολιαστές:
-        Ρ. Κακάμπουρα (Η προβολή και διαχείριση της τοπικής παράδοσης από τους πολιτιστικούς συλλόγους και η ενδεχόμενη σύνδεσή της με την τουριστική ανάπτυξη, 25 min). 
-        Εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας (βιοτέχνης).
13.00-14.00.Μελέτη
14.00-17.00 Γεύμα, Ελεύθερος Χρόνος
17.00-20.30
Εργαστήριο (Workshop) 4. Νεο-αγροτικότητα: Μύθοι και πραγματικότητα.
Εισηγητής : Χ. Κασίμης (Κρίση και κινητικότητες στην αγροτική Ελλάδα, 25 min).
Σχολιαστές:
-        Λ. Μπρέχας (Οι εραστές της Ουτοπίας: Δράσεις και εμπειρίες από το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Περιφερειακής Ανάπτυξης:, 15 min). 
-        Εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας (αγρότης)
Πέμπτη 28/8/2014
08.00-09.00 Πρωινό
ΠΡΩΙ & ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Άσκηση Επιτόπιας Έρευνας στην ΚΕΡΑΣΙΑ 
Παρασκευή 29/8/201408.00-09.00 Πρωινό
ΠΡΩΙ & ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Άσκηση Επιτόπιας Έρευνας στο ΚΡΥΟΝΕΡΙ 
Σάββατο 30/8/2014
08.00-09.00 Πρωινό
09.30-11.00 Παρουσιάσεις Ημερολογίων Έρευνας: εμπειρίες, προβλήματα, αξιολόγηση.
11.15-14.00 Στρογγυλό Τραπέζι-Συζήτηση.
14.00 Κλείσιμο των Εργασιών.