Πέτρος Μανταίος,Πέτρος Μανταίος, ΕΦΣΥΝ,7.12.15

Σύνδρομο της «αξύριστης χήρας»

108.jpg

Τι να πεις; Οτι ολόκληρη Ιλιάδα θεμελιώνεται στην οργή ενός ήρωα για τον θάνατο του συντρόφου του;

 

Οταν πέθανε, 14 Φεβρουαρίου 1987, ο Κάρολος Κουν, έγραψα τότε, γι’ αυτόν τον σημαντικό άνθρωπο του θεάτρου μας, δυο θερμά λόγια στην «Ελευθεροτυπία». Δυο-τρεις μέρες μετά, έλαβα επιστολή (δεν υπήρχαν τότε email) ανώνυμου αναγνώστη, που έλεγε περίπου ότι: «Εκδηλώθηκες κι εσύ Μανταίε! Σ’ άρεσε ο Κουν, αγόρι μου;» και άλλα διάφορα… ομοφυλοφιλικά.

Γέλασα. Μετά, που το ξανασκέφτηκα, είπα μέσα μου: «Για βάστα; Δεν είναι για γέλια το πράγμα!». Ο ανωνυμογράφος εκφράζει (μην κοροϊδευόμαστε) την κρατούσα άποψη που θέλει τον κάθε «διαφορετικό», αναλόγως, άλλοτε στον τοίχο της χλεύης και του γιαουρτώματος και άλλοτε στον καιάδα και στο πυρ το εξώτερον (να βάλουμε και λίγη θρησκεία στο «μενού»).

Την περασμένη βδομάδα πέθανε ένας, επίσης σημαντικός, άνθρωπος του θεάτρου μας. Τον θρήνησαν η οικογένειά του και ο, επί 25 χρόνια, σύντροφός του.

Στην κηδεία, ο σύντροφός του, αποχαιρετώντας τον σύντροφό του, έθιξε (ορθότατα κατά τη γνώμη μου) και το θέμα του συμβολαίου κοινωνικής συμβίωσης, που πάει κι έρχεται κι ακόμα είναι στον δρόμο, με κυβερνήσεις αριστερές, δεξιές και αριστεροδέξιες! «Θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να πεθάνουμε με αξιοπρέπεια. Δώστε μας αυτή τη δυνατότητα επιτέλους» είπε ο άνθρωπος μες στην οδύνη και τον πόνο του.

Οπως τότε, ο ανώνυμος επιστολογράφος, έτσι τώρα, επώνυμος ρυπαρογράφος, είχε αντίρρηση! «Μεγάλος ηθοποιός» ο εκλιπών, αλλά, «γιατί πρέπει να φάμε στη μάπα την “αξύριστη” χήρα του;», αγανάκτησε… ευφυολογών ο φαηλόφαυλος στο facebook.

Που ποιος ξέρει, από ποιους ένδον κρυφούς δαίμονες κινούμενος, κάθε φορά που εμφανίζεται θέμα «διαφορετικότητας» δαιμονοποιεί τους πάντες, όσους συμβαίνει να μην περιέχονται στη δική του, περί ηθικής και πατριωτισμού, «ατζέντα». Ούτε φόβος θανάτου τον σκιάζει, ούτε από πένθος γνωρίζει.

Ασεβέστατος! Τι να πεις; Οτι ολόκληρη Ιλιάδα θεμελιώνεται στην οργή ενός ήρωα για τον θάνατο του συντρόφου του; Δε βαριέσαι…