Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα νοσεί καθώς κουβαλάει τις παθογένειες της κοινωνίας στους χαλεπούς καιρούς της οικονομικής κρίσης και του ΔΝΤ. Ο νόμος της αγοράς είναι το δίκιο των ισχυρών και όπου ισχυρός μπορούμε να βάλουμε τις πολυεθνικές εταιρίες . Η χώρα αποτελεί έναν παράδεισο φτηνού εργατικού δυναμικού, μία ευκαιρία ασφαλούς επένδυσης χωρίς υψηλό κόστος και κίνδυνο χασούρας. Παγκόσμιοι κολοσσοί της οικονομίας λειτουργούν και συμπεριφέρονται ως αποικιοκράτες, απομυζώντας τους ήδη περιορισμένους πόρους , καταβαραθρώνοντας τις ντόπιες παραδοσιακές επιχειρηματικές προσπάθειες.
Καταλαβαίνουμε το σκηνικό ευκολότερα αν φέρουμε στο μυαλό μας το παράδειγμα της Amstel που με τις διαφημίσεις της έχει κατακλύσει τους τηλεοπτικούς μας δέκτες, διαμορφώνοντας την πραγματικότητα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο στόχος της πασίγνωστης Ολλανδικής ζυθοποιίας δεν είναι η μονοδιάστατη προώθηση της ομολογουμένως ποιοτικής μπύρας, αλλά έχει διττό ρόλο. Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να το επεξηγήσουμε.
Το concept της διαφήμισης είναι το εξής απλό. Δύο φερέλπιδες νεαροί από τη στρατηγική τους βάση ( το σπίτι του ενός), συζητούν με πάθος για το πώς θα προωθήσουν το ελληνικό τους δαιμόνιο στην αγορά της ζυθοποιίας με τη ‘’μαγική’’ τους συνταγή που θα προκαλέσει πάταγο και θα φέρει την επανάσταση στο χώρο. Ενθουσιώδεις δεν αρκούνται στην ήδη δεδομένη εγχώρια επιτυχία τους ,αλλά ονειρεύονται την παγκόσμια καταξίωση. Τα κόκκινα χαλιά που θα στρώνουν στο πέρασμα τους , τα οσκαρικά βραβεία και οι γυναίκες σε παραληρηματική κατάσταση για τους εν δυνάμει αστέρες της ροκ είναι μερικές από τις επιδιώξεις – φαντασιώσεις. Θέτουν στο τραπέζι των συζητήσεων το όνομα καλλίγραμμου μοντέλου που θα κλειδώσει την επιτυχία τους .
Όμως εκεί που όλα φαίνονται απλά, ξαφνικά υπάρχει ραγδαία μεταστροφή του κλίματος ευδαιμονίας. Το μοντέλο με τις υψηλές οικονομικές απαιτήσεις θα τους οδηγήσει στα βράχια , η Τούλα –η φτηνή εναλλακτική λύση – αρνείται και το μαγικό ζουμί δε φέρεται να έχει τη γεύση που ευαγγελίζονταν οι συμπαθείς εμπνευστές του . Τι κάνουμε λοιπόν σύντροφοι; Μα τι άλλο , από το να απολαύσουμε την παγωμένη , επώνυμη μπύρα, αφήνοντας το δαιμόνιο για αύριο…
Τι καταφέρνει λοιπόν ο ολλανδικός γίγαντας με την παραπάνω σχεδόν αλληγορική διαφήμιση; Δε χρειάζεται πολύ σκέψη για να φτάσουμε στα συμπεράσματα μας εάν ξετυλίξουμε από το όλο πακέτο το χαριτωμένο κωμικό ντουέτο που λειτουργεί ως το περιτύλιγμα. Το πολιτικό μήνυμα είναι ηλίου φαεινότερο. Αισθανόμαστε και είμαστε τόσο ισχυροί στη χώρα που κάποτε λεγόταν Ελλάδα που οποιοδήποτε ντόπια επιχειρηματική πρωτοβουλία με σκοπό την αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας μας θα συνθλιβεί εν τη γενέσει της . Η οικονομική ευρωστία είναι τόσο χαώδης που δεν έχει σημασία εάν οι ελληνικές ζυθοποιίες διαθέτουν όρεξη και μεράκι, εάν τολμήσουν να βγουν στην αγορά η κατάληξη τους είναι προδιαγεγραμμένη. Θα βάλουν λουκέτο πριν προλάβουν να πουν μπύρα.
Βλέπετε η μία πλευρά δύναται να επιλέξει ως διαφημιστικό πρόσωπο ένα όμορφο μοντέλο (ονόματα δεν παραθέτουμε καθώς δε χρειάζεται περαιτέρω προβολή) , ενώ οι φουκαράδες της αντίπερα όχθης έχουν να αντιπαραθέσουν μία κάποια Τούλα , αλλά συγγνώμη είναι τόσο μάταιο το εγχείρημα τους που ούτε αυτή δεν ψήνεται να συμμετάσχει. Πέρα από τις αντιθέσεις των μεγάλων τραπεζικών λογαριασμών , η ειδοποιός διαφορά έγκειται στις πολιτικές διασυνδέσεις. Κάνει νιαου νιαου στα κεραμίδια ποια θα είναι η αντιμετώπιση της Πολιτείας απέναντι στη Χ Amstel και ποια στο Μήτσο από τα Κάτω Πετράλωνα , που θέλει κιόλας ο αχρείος να συμβάλει στην αναστήλωση της πολύπαθης οικονομίας. Ντροπής πράγματα… Ανάλογη στάση φυσικά κρατούν και τα κυρίαρχα Media που ανακατανέμουν τους διαφημιστικούς τους χώρους και πόρους με βάση την επωνυμία του υποψηφίου πελάτη , περιμένοντας με τη σειρά τους το σίγουρο κέρδος. Το δούναι και λαβείν στην πράξη λοιπόν…
Ως επιμύθιο δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι παραπάνω παρά μόνο να εκφράσουμε την απογοήτευση μας ως πολίτες για τη διαμορφωθείσα τραγική κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας σε όλες τις εκφάνσεις της. Φυσικά το παράδειγμα της Amstel δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά το κανόνα . Η τηλεοπτική διαφήμιση συνοψίζει εύσχημα σε λίγα δευτερόλεπτα το παρόν και το είναι της Ελλάδας στα χρόνια της μιζέριας.
Όμως για να μη σου μαυρίσουμε περαιτέρω την ήδη ταλαιπωρημένη καρδιά, αγαπητέ αναγνώστη, αλλά και για να προσδώσουμε μία νότα αισιοδοξίας έχουμε να σου πούμε το εξής. Ο άνεμος της αλλαγής είσαι εσύ –ναι εσύ που μειδίασες τώρα, μη νομίζεις ότι δε σε βλέπω. Δείξε τη συμπαράσταση σου έμπρακτα , στηρίζοντας τη τοπική επιχειρηματικότητα συμβάλλοντας έτσι στο να βγει το κάρο από τη λάσπη, Μακριά από εθνικιστικές κορώνες αλλά μιλώντας ρεαλιστικά , στο χέρι σου είναι να δείξεις ότι η χώρα σου διαθέτει ακόμη αξιοπρέπεια . Όσοι συμπεριφέρονται ως λιγούρηδες αυτοκράτορες ας μείνουν με την όρεξη… στο χέρι . Διατυμπάνισε το προς κάθε κατεύθυνση ότι είσαι άνθρωπος με πρωτοβουλία και ελευθερία επιλογών και όχι εθελόδουλος. Γιατί έτσι σου αρέσει…..
Καταλαβαίνουμε το σκηνικό ευκολότερα αν φέρουμε στο μυαλό μας το παράδειγμα της Amstel που με τις διαφημίσεις της έχει κατακλύσει τους τηλεοπτικούς μας δέκτες, διαμορφώνοντας την πραγματικότητα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο στόχος της πασίγνωστης Ολλανδικής ζυθοποιίας δεν είναι η μονοδιάστατη προώθηση της ομολογουμένως ποιοτικής μπύρας, αλλά έχει διττό ρόλο. Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να το επεξηγήσουμε.
Το concept της διαφήμισης είναι το εξής απλό. Δύο φερέλπιδες νεαροί από τη στρατηγική τους βάση ( το σπίτι του ενός), συζητούν με πάθος για το πώς θα προωθήσουν το ελληνικό τους δαιμόνιο στην αγορά της ζυθοποιίας με τη ‘’μαγική’’ τους συνταγή που θα προκαλέσει πάταγο και θα φέρει την επανάσταση στο χώρο. Ενθουσιώδεις δεν αρκούνται στην ήδη δεδομένη εγχώρια επιτυχία τους ,αλλά ονειρεύονται την παγκόσμια καταξίωση. Τα κόκκινα χαλιά που θα στρώνουν στο πέρασμα τους , τα οσκαρικά βραβεία και οι γυναίκες σε παραληρηματική κατάσταση για τους εν δυνάμει αστέρες της ροκ είναι μερικές από τις επιδιώξεις – φαντασιώσεις. Θέτουν στο τραπέζι των συζητήσεων το όνομα καλλίγραμμου μοντέλου που θα κλειδώσει την επιτυχία τους .
Όμως εκεί που όλα φαίνονται απλά, ξαφνικά υπάρχει ραγδαία μεταστροφή του κλίματος ευδαιμονίας. Το μοντέλο με τις υψηλές οικονομικές απαιτήσεις θα τους οδηγήσει στα βράχια , η Τούλα –η φτηνή εναλλακτική λύση – αρνείται και το μαγικό ζουμί δε φέρεται να έχει τη γεύση που ευαγγελίζονταν οι συμπαθείς εμπνευστές του . Τι κάνουμε λοιπόν σύντροφοι; Μα τι άλλο , από το να απολαύσουμε την παγωμένη , επώνυμη μπύρα, αφήνοντας το δαιμόνιο για αύριο…
Τι καταφέρνει λοιπόν ο ολλανδικός γίγαντας με την παραπάνω σχεδόν αλληγορική διαφήμιση; Δε χρειάζεται πολύ σκέψη για να φτάσουμε στα συμπεράσματα μας εάν ξετυλίξουμε από το όλο πακέτο το χαριτωμένο κωμικό ντουέτο που λειτουργεί ως το περιτύλιγμα. Το πολιτικό μήνυμα είναι ηλίου φαεινότερο. Αισθανόμαστε και είμαστε τόσο ισχυροί στη χώρα που κάποτε λεγόταν Ελλάδα που οποιοδήποτε ντόπια επιχειρηματική πρωτοβουλία με σκοπό την αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας μας θα συνθλιβεί εν τη γενέσει της . Η οικονομική ευρωστία είναι τόσο χαώδης που δεν έχει σημασία εάν οι ελληνικές ζυθοποιίες διαθέτουν όρεξη και μεράκι, εάν τολμήσουν να βγουν στην αγορά η κατάληξη τους είναι προδιαγεγραμμένη. Θα βάλουν λουκέτο πριν προλάβουν να πουν μπύρα.Βλέπετε η μία πλευρά δύναται να επιλέξει ως διαφημιστικό πρόσωπο ένα όμορφο μοντέλο (ονόματα δεν παραθέτουμε καθώς δε χρειάζεται περαιτέρω προβολή) , ενώ οι φουκαράδες της αντίπερα όχθης έχουν να αντιπαραθέσουν μία κάποια Τούλα , αλλά συγγνώμη είναι τόσο μάταιο το εγχείρημα τους που ούτε αυτή δεν ψήνεται να συμμετάσχει. Πέρα από τις αντιθέσεις των μεγάλων τραπεζικών λογαριασμών , η ειδοποιός διαφορά έγκειται στις πολιτικές διασυνδέσεις. Κάνει νιαου νιαου στα κεραμίδια ποια θα είναι η αντιμετώπιση της Πολιτείας απέναντι στη Χ Amstel και ποια στο Μήτσο από τα Κάτω Πετράλωνα , που θέλει κιόλας ο αχρείος να συμβάλει στην αναστήλωση της πολύπαθης οικονομίας. Ντροπής πράγματα… Ανάλογη στάση φυσικά κρατούν και τα κυρίαρχα Media που ανακατανέμουν τους διαφημιστικούς τους χώρους και πόρους με βάση την επωνυμία του υποψηφίου πελάτη , περιμένοντας με τη σειρά τους το σίγουρο κέρδος. Το δούναι και λαβείν στην πράξη λοιπόν…
Ως επιμύθιο δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι παραπάνω παρά μόνο να εκφράσουμε την απογοήτευση μας ως πολίτες για τη διαμορφωθείσα τραγική κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας σε όλες τις εκφάνσεις της. Φυσικά το παράδειγμα της Amstel δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά το κανόνα . Η τηλεοπτική διαφήμιση συνοψίζει εύσχημα σε λίγα δευτερόλεπτα το παρόν και το είναι της Ελλάδας στα χρόνια της μιζέριας.
Όμως για να μη σου μαυρίσουμε περαιτέρω την ήδη ταλαιπωρημένη καρδιά, αγαπητέ αναγνώστη, αλλά και για να προσδώσουμε μία νότα αισιοδοξίας έχουμε να σου πούμε το εξής. Ο άνεμος της αλλαγής είσαι εσύ –ναι εσύ που μειδίασες τώρα, μη νομίζεις ότι δε σε βλέπω. Δείξε τη συμπαράσταση σου έμπρακτα , στηρίζοντας τη τοπική επιχειρηματικότητα συμβάλλοντας έτσι στο να βγει το κάρο από τη λάσπη, Μακριά από εθνικιστικές κορώνες αλλά μιλώντας ρεαλιστικά , στο χέρι σου είναι να δείξεις ότι η χώρα σου διαθέτει ακόμη αξιοπρέπεια . Όσοι συμπεριφέρονται ως λιγούρηδες αυτοκράτορες ας μείνουν με την όρεξη… στο χέρι . Διατυμπάνισε το προς κάθε κατεύθυνση ότι είσαι άνθρωπος με πρωτοβουλία και ελευθερία επιλογών και όχι εθελόδουλος. Γιατί έτσι σου αρέσει…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου