Δημήτρης Νανούρης, Οι ρομαντικές εποχές του ποδοσφαίρου, ΕΦΣΥΝ, 18.6.16

russa-england-euro.jpg

AP Photo/Thanassis Stavrakis

Σαν σήμερα στα 1964 το ελληνικό ποδόσφαιρο χάνει διά παντός την αγνότητά του. Αγνότητα σχήμα λόγου. Σαν της ξεχασιάρας νύφης που, ανεβαίνοντας τα σκαλιά της εκκλησίας, σβήνει απ’ τη μνήμη της δεκάδες φλογερούς εραστές και λικνίζεται στον χορό του Ησαΐα, διατηρώντας ανέπαφο το πολυτιμότερο πετράδι της προίκας της. Μέρες Euro με βίαια επεισόδια στις πόλεις της Γαλλίας, ας θυμηθούμε, σε αντίθεση με την επιλήσμονα κόρη, ορισμένες απείρου κάλλους στιγμές των γηπέδων μας. Διαρκούσε ακόμη η ρομαντική εποχή, κατά την οποία οι αντίπαλοι οπαδοί κάθονταν δίπλα δίπλα στις κερκίδες. Προπηλακίζονταν, βέβαια, στα φαλτσοσφυρίγματα και πιάνονταν στα χέρια, αλλά συνήθως τους χώριζαν οι ψυχραιμότεροι.

Ιδρκοπούσαν μες στην αποπνικτική ζέστη -καύσωνας, καλή ώρα- είκοσι πέντε χιλιάδες φίλαθλοι στο στάδιο της Λεωφόρου την Τετάρτη 17 Ιουνίου. Ημιτελικός Κυπέλλου μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Οι «πράσινοι» είχαν κατακτήσει ήδη το πρωτάθλημα και μάλιστα αήττητοι. Ηθελαν διακαώς τη νίκη για να πάρουν το νταμπλ. Κι οι «κόκκινοι» έπρεπε να κερδίσουν πάση θυσία. Ηταν ο μόνος τρόπος να σώσουν τη χρονιά. Ο νικητής θα αντιμετώπιζε στον τελικό την ΑΕΚ, ήτις απέκλεισε με 3-1 τον Πιερικό. Το ματσάκι ξεκίνησε δυνατά και διαφαινόταν συναρπαστικό, όπως ταιριάζει σε ντέρμπι. Οι Πειραιώτες προηγήθηκαν στο δεκάξι με τον Νεοφώτιστο και ισοφάρισε στο τριάντα έξι ο Δομάζος. Οι αγώνες τότε ξεκινούσαν στις τρεις και πιθανόν οι παίχτες να τα ’παιξαν μες στην ντάλα. Στο δεύτερο ημίχρονο χαμήλωσαν τον ρυθμό και στην παράταση σχεδόν παρέπαιαν.

Κραυγαλέες ευκαιρίες έχασαν ο Πανάκης, ο Παπαεμμανουήλ, ο Λουκανίδης κι ο Πιτυχούτης απ’ το «τριφύλλι», αλλά και ο Σιδέρης, ο Παπάζογλου, ο Πολυχρονίου κι ο Σημαντήρης του ΟΣΦΠ. Η εξέδρα θεώρησε ότι οι διοικήσεις των ομάδων σε συμπαιγνία με τους ποδοσφαιριστές τα κανόνισαν να λήξει «χι» ο αγώνας, ούτως ώστε να επαναληφθεί και να τα κονομήσουν απ’ τις πωλήσεις εισιτηρίων, αφού δεν προβλεπόταν η ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι. Αδελφωμένοι για πρώτη και τελευταία φορά «βάζελοι» και «γαύροι», άρχισαν να φωνάζουν περί το 110' «πουλημένοι», «θα μπούμε μέσα» και «Περού, Περού». Σημειωτέον ότι μια βδομάδα πριν η Λίμα είχε θρηνήσει 318 νεκρούς, όταν διαιτητής ακύρωσε γκολ στην αναμέτρηση Περού-Αργεντινής. Εκανε πράξη την απειλή του το... εξαπατημένο πλήθος και στο 115' μπήκε στο τερέν μετατρέποντάς το σε κόλαση. Ο Ολλανδός ρέφερι Μάτενς σφύριξε για τελευταία φορά και έτρεξε να σωθεί στα αποδυτήρια.

Εντρομος έβλεπε να καταστρέφονται τα πάντα: κάγκελα, διαφημιστικές πινακίδες, τέρματα, δίχτυα, γρασίδι και ταρτάν. Οι αγανακτισμένοι ξήλωναν και τεμάχιζαν τα τελευταία και τα ’παιρναν στο σπίτι τους ως αναμνηστικά. Δεν γλίτωσαν από την οργή του μαινόμενου όχλου ούτε οι θέσεις των επισήμων και των δημοσιογράφων, οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις, ακόμα και το ιατρείο. Αδυνατώντας να επιβάλουν την τάξη, οι 1.500 αστυφύλακες έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο και χειροκροτούσαν τους οπαδούς. Δάνειζαν μάλιστα τις στολές τους στους ποδοσφαιριστές, που δραπέτευαν από το γήπεδο μεταμφιεσμένοι. Ανακοίνωση του Ολυμπιακού: «Αποδοκιμάζομεν τους βανδαλισμούς και εκφράζομεν την συμπάθειάν μας προς τον Παναθηναϊκόv».