ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΤΑΝΚΣ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΟΥς ΔΡΟΜΟΥς ΤΟ 1967

Ο ύμνος της χούντας

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1969 οι χουντικοί ασχολήθηκαν και με την ποίηση. Με πρωτοβουλία τους εκδόθηκε η "Λαϊκή Μούσα", μία εγκωμιαστική αν μη τι άλλο συλλογή για το έργο τους. "Κύριε Παπαδόπουλε, να ζήσης χίλια χρόνια γιατί προσφέρεις στον λαό αγάπη και συμπόνια", είναι ένα δείγμα στιχομυθίας.

Αποκορύφωμα ωστόσο αποτέλεσε ο ύμνος της χούντας, προϊόν διαγωνισμού που τραγουδήθηκε από τον Γιάννη Βογιατζή:

"Μέσα στ' Απρίλη τη γιορτή, το μέλλον χτίζει η νιότη, αγκαλιασμένη, δυνατή, μ' εργάτη, αγρότη, φοιτητή και πρώτο τον στρατιώτη/ Τραγούδι αγάπης αντηχεί, γελούν όλα τα χείλη και σμίγουν μέσα στην ψυχή, του Εικοσιένα η εποχή κι η Εικοσιμιά τ' Απρίλη./ Μες στις καρδιές μπαίνει ζεστή του Απριλιού η λιακάδα κι έχουν στα στήθια τους κλεισθεί θρησκεία, οικογένεια και πάνω απ' όλα Ελλάδα".