dei.jpg
EUROKINISSI / ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι τα μικρά που, λίγο λίγο και σιγά σιγά, φτιάχνουν τα μεγάλα∙ ποιοι ήμασταν και πώς γίναμε, τι κάνουμε και πώς το κάνουμε, για να πάμε μπροστά ή να μείνουμε στάσιμοι, αν δεν πάμε και πίσω. Μικρό παράδειγμα:
Η έως τώρα ένδειξη προβολή στον έλεγχο αποστολής των emails, από τη Δευτέρα έγινε προεπισκόπηση. Ουδεμία σχέση του ενός με το άλλο: ελέγχω αυτό που απέστειλα (αν το απέστειλα), όχι αυτό που θα αποστείλω (πώς θα είναι). Αλλη δουλειά δεν έχουν, στο Google, παρά να χαλάνε τα φτιαγμένα;
Γύρισα από τον περίπατο. Ξυρίστηκα. Πλύθηκα. Πήρα πρωινό. Μαρμελάδες αγοράζω πια. Βαρέθηκα να φτιάχνω. Ισως επανέλθω το καλοκαίρι στον Λαύκο, από την κορομηλιά μας. Μπορεί και τις κορομηλιές μας, γιατί το Πάσχα είδα και τη δεύτερη –που τη φύτεψα πριν από πέντε χρόνια– να έχει δέσει καρπό!
Το άλλο παράδοξο είναι ότι στο χωριό –που πάω πια δυο φορές τον χρόνο– πληρώνω περισσότερο ηλεκτρικό από την Αθήνα! Χρόνια γίνεται αυτή η δουλειά. Προσπάθησα και ξαναπροσπάθησα να το ελέγξω. Πήγα και ξαναπήγα στη ΔΕΗ, στην Αθήνα και στον Βόλο.
Απορούσαν κι εκείνοι όπως κι εγώ. Κάποιοι και κάποιες προσπάθησαν φιλότιμα να με εξυπηρετήσουν, κάποιοι και κάποιες άλλες πάσχισαν να με βγάλουν τρελό∙ περισσότερα «κρούσματα» στη θυγατρική (διαχειριστική) της ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ που μας την «καπέλωσε» η Ε.Ε. το 2011. Πάντως άκρη δεν βρήκα.
Συνεχίζω να πληρώνω περισσότερα για κατανάλωση, το περισσότερο, τριών μηνών (και δη καλοκαιρινών) από κατανάλωση, το λιγότερο, εννέα μηνών∙ μάλιστα με «έκπτωση συνέπειας» (δεν οφείλω δηλαδή και πληρώνω κανονικά) 15%.
Μικρά «παράδοξα» μιας χώρας… παλαιόθεν δοξασμένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου