Σελίδες

Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Ευάγγελος Αυδίκος*,Περιηγήσεις και Δημόσια Ιστορία, EFSYN,8.8.17


panigiri.jpg

Στιγμιότυπο από γλέντι στο Λιόπρασο Τρικάλων | ΕUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ
Προκαλώντας σύγχυση και ταραχή στις αισθήσεις και τον νου. Με τα μουσικά φεστιβάλ και τις θεατρικές παραστάσεις που ανανεώνουν τον μουσικό και θεατρικό λόγο. Είναι η εποχή που η τέχνη γίνεται πιο λαϊκή. Που οι παραστάσεις αποτελούν αγαπημένο θέμα στις παρέες και συχνά αποτελούν σημείο αναφοράς για έναν ολόκληρο χρόνο.
Η απόφαση λοιπόν από το Ελεύθερο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο να αποδεχτεί ένα νέο μεταπτυχιακό πρόγραμμα για τη Δημόσια Ιστορία ανταποκρίνεται στην αυξανόμενη ανάγκη πολλών πολιτών να συμμετέχουν, σχολιαστικά, σε ό,τι απασχολεί τον μικροτόπο τους, την κοινωνία σε εθνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι καινούργια ανακάλυψη η Δημόσια Ιστορία. Σε πολλές χώρες, προπάντων στις ΗΠΑ, διδάσκεται, χρόνια πολλά, ακόμη και με τη μορφή της Δημόσιας Λαογραφίας.
Δεν είναι πρωτόφαντη, ασφαλώς, η Δημόσια Ιστορία. Στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε ανεπίσημα στα πάσης φύσεως καφενεία που αποτελούσαν το βαρόμετρο για πολλά δημόσια πρόσωπα. Η τεχνολογία, όμως, διεύρυνε τα όριά της. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διευκόλυναν την ισότιμη συμμετοχή και των δύο φύλων στον κοινωνικό χώρο με αναρτήσεις και σχόλια που πυροδοτούν συζητήσεις και αντεγκλήσεις ενδιαφέρουσες.
Ενα πεδίο, πέρα απ’ αυτά, για την κυκλοφορία της Δημόσιας Ιστορίας είναι η ξενάγηση στις εκδρομές. Οι ξεναγοί λειτουργούν ως φορείς μετάδοσης πληροφοριών και διαμόρφωσης αντιλήψεων. Αρκετά συχνά οι ξεναγοί συνδράμουν τη συγκρότηση μιας δημόσιας γεωγραφίας, της οποίας η απουσία από τα σχολικά προγράμματα είναι αισθητή.
Η ξενάγηση, ωστόσο, είναι δίκοπο μαχαίρι, αν επικρατήσουν οι εμμονές, η άγνοια και τα στερεότυπα όσων αναλαμβάνουν να μυήσουν τους εκδρομείς στη γεωγραφία, τον πολιτισμό και την Ιστορία άλλων χωρών. Από την άλλη, η ξενάγηση μπορεί να εξελιχθεί σε διαδικασία οικειοποίησης ενός υπερεθνικού χώρου. Να κατανοήσουν οι συμμετέχοντες την αλληλεξάρτηση των χωρών. Τη συμβατικότητα των συνόρων σε σχέση με υδάτινους και φυσικούς πόρους.
Μπορεί, όμως, η ξενάγηση να φέρει στην επιφάνεια τα στερεότυπα και την ξενοφοβία. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο είναι ο αντισημιτισμός, ειδικά στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης που πλήρωσε βαρύ το τίμημα του αντισημιτισμού. Η υιοθέτηση αστικών μύθων και συνωμοσιολογικών σεναρίων για τους Εβραίους οδηγεί σε «διασκεδαστικές» αφηγήσεις, που απελευθερώνουν ωστόσο τα εν υπνώσει τελούντα ξενοφοβικά σύνδρομα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου