@
Οι συναντήσεις - συζητήσεις γίνονται στα γραφεία της Εταιρείας, Ζωσίμου 11 (κάθετος Λασκάρεως) και είναι δημόσιες.
Αρχίζουν στις 8.00 μ.μ. Ο δικτυακός τόπος της ΕΜΝΕ είναι www.emne-mnimon.gr. ηλ. ταχυδρομείο:
emne.mnemon@gmail.com Ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού:
http://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon
Η περίοδος της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-1974) θεωρήθηκε, ιδιαίτερα παλαιότερα, εποχή
σκοταδιστικής οπισθοδρόμησης, που κατέπνιξε κάθε πολιτιστική έκφραση. Τα τελευταία χρόνια,
η εικόνα αυτή έχει μεταβληθεί, χάρη σε μελέτες που διερευνούν την άνθηση πολιτισμικών μορφών,
μέσα από τις οποίες εκφράστηκε σε μεγάλο βαθμό η αμφισβήτηση του καθεστώτος στο εσωτε-
ρικό. Στο πεδίο της κουλτούρας, χάρη στους ιδιαίτερους κώδικες επικοινωνίας με το κοινό, μπο-
ρούσε να παρακάμπτεται η λογοκρισία και, μέσω της εγγενούς αμφισημίας της καλλιτεχνικής έκ-
φρασης, να προσλαμβάνεται ως χειρονομία αμφισβήτησης και αντίθεσης στο καθεστώς. Σε αυτήν
την κατεύθυνση, το πεδίο της θεατρικής πράξης, ιδιαίτερα του «πρωτοποριακού θεάτρου», απο-
δείχθηκε προνομιακός τόπος καλλιέργειας και έκφρασης αυτής της αμφισβήτησης. Ταυτόχρονα,
υπήρξε προνομιακός αποδέκτης των τεκτονικών μετασχηματισμών της «πολιτισμικής επανάστα-
σης» που σημειώνεται κατά τη μακρά δεκαετία του ’60 σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στις δυτικές
κοινωνίες.
Η παρουσίαση εστιάζει στην πρόσληψη των καλλιτεχνικών και ιδιαίτερα των θεατρικών πρωτοπο-
ριών του «’68» στην Ελλάδα της δικτατορίας, εξετάζοντας τη μορφή που πήραν στην ελληνική
σκηνή και τις λογοκριτικές αντιδράσεις του καθεστώτος. Διερευνάται ακόμη η σχέση τους με την
πολιτική –που δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη– αλλά και οι εντάσεις που προκάλεσε στο
θεατρικό πεδίο η συνάντηση του διεθνικού προτάγματος των θεατρικών πρωτοποριών του «’68»
με τον αντιιμπεριαλιστικό λόγο της Αριστεράς. Τέλος, μέσα από το παράδειγμα σημαντικών πρω-
τοποριακών θιάσων της εποχής (Πειραματικό Μαριέττας Ριάλδη, Ελεύθερο Θέατρο και Ανοιχτό
Γιώργου Μιχαηλίδη), αλλά και της παράστασης Το μεγάλο μας τσίρκο, τίθεται το ερώτημα για τον
βαθμό στον οποίο οι πρωτοποριακοί πειραματισμοί ενοφθαλμίστηκαν στο ελληνικό θέατρο, κα-
θώς και για τη φύση των μετασχηματισμών που υπέστησαν μετά την κατάρρευση της δικτατορίας.
Συζητητές: Γρηγόρης Ιωαννίδης, Κωστής Κορνέτης
Οι συναντήσεις - συζητήσεις γίνονται στα γραφεία της Εταιρείας, Ζωσίμου 11 (κάθετος Λασκάρεως) και είναι δημόσιες.
Αρχίζουν στις 8.00 μ.μ. Ο δικτυακός τόπος της ΕΜΝΕ είναι www.emne-mnimon.gr. ηλ. ταχυδρομείο:
emne.mnemon@gmail.com Ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού:
http://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon
Η περίοδος της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-1974) θεωρήθηκε, ιδιαίτερα παλαιότερα, εποχή
σκοταδιστικής οπισθοδρόμησης, που κατέπνιξε κάθε πολιτιστική έκφραση. Τα τελευταία χρόνια,
η εικόνα αυτή έχει μεταβληθεί, χάρη σε μελέτες που διερευνούν την άνθηση πολιτισμικών μορφών,
μέσα από τις οποίες εκφράστηκε σε μεγάλο βαθμό η αμφισβήτηση του καθεστώτος στο εσωτε-
ρικό. Στο πεδίο της κουλτούρας, χάρη στους ιδιαίτερους κώδικες επικοινωνίας με το κοινό, μπο-
ρούσε να παρακάμπτεται η λογοκρισία και, μέσω της εγγενούς αμφισημίας της καλλιτεχνικής έκ-
φρασης, να προσλαμβάνεται ως χειρονομία αμφισβήτησης και αντίθεσης στο καθεστώς. Σε αυτήν
την κατεύθυνση, το πεδίο της θεατρικής πράξης, ιδιαίτερα του «πρωτοποριακού θεάτρου», απο-
δείχθηκε προνομιακός τόπος καλλιέργειας και έκφρασης αυτής της αμφισβήτησης. Ταυτόχρονα,
υπήρξε προνομιακός αποδέκτης των τεκτονικών μετασχηματισμών της «πολιτισμικής επανάστα-
σης» που σημειώνεται κατά τη μακρά δεκαετία του ’60 σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στις δυτικές
κοινωνίες.
Η παρουσίαση εστιάζει στην πρόσληψη των καλλιτεχνικών και ιδιαίτερα των θεατρικών πρωτοπο-
ριών του «’68» στην Ελλάδα της δικτατορίας, εξετάζοντας τη μορφή που πήραν στην ελληνική
σκηνή και τις λογοκριτικές αντιδράσεις του καθεστώτος. Διερευνάται ακόμη η σχέση τους με την
πολιτική –που δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη– αλλά και οι εντάσεις που προκάλεσε στο
θεατρικό πεδίο η συνάντηση του διεθνικού προτάγματος των θεατρικών πρωτοποριών του «’68»
με τον αντιιμπεριαλιστικό λόγο της Αριστεράς. Τέλος, μέσα από το παράδειγμα σημαντικών πρω-
τοποριακών θιάσων της εποχής (Πειραματικό Μαριέττας Ριάλδη, Ελεύθερο Θέατρο και Ανοιχτό
Γιώργου Μιχαηλίδη), αλλά και της παράστασης Το μεγάλο μας τσίρκο, τίθεται το ερώτημα για τον
βαθμό στον οποίο οι πρωτοποριακοί πειραματισμοί ενοφθαλμίστηκαν στο ελληνικό θέατρο, κα-
θώς και για τη φύση των μετασχηματισμών που υπέστησαν μετά την κατάρρευση της δικτατορίας.
Συζητητές: Γρηγόρης Ιωαννίδης, Κωστής Κορνέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου