Ψάχνοντας σε παλιές φωτογραφίες και έγγραφα, του παππού μου, Ανδρέα Κορδέλλα, βρήκα το πιο πάνω ''βαφτιστικό'', που συνηθιζόταν να δίνεται μαζί με τις μπομπονιέρες στα βαφτίσια.
Ο Μήτσος Αυδίκος, πατέρας του Παναγιώτη που αναφέρεται στο ''βαφτιστικό'' ήταν φίλος του παππού μου και ήταν μηχανικός. Τον θυμάμαι στην Πάτρα στο σπίτι μας γύρω στα 1965-66, όταν εγώ ήμουν 5-6 χρονών ,εύσωμο και καλοσυνάτο να τον υποδέχονται οι δικοί μου, όλο χαρά (παρόλο που ο παππούς μου ήταν ''δεξιός''). Όσο μπόρεσα να συγκρατήσω από τις αφηγήσεις του ίδιου αλλά και των δικών μου, ήταν κομμουνιστής, αγωνιστής της εθνικής αντίστασης και του Δ.Σ.Ε., και είχε κάνει εξορία. Η ιστορία που μου είχε κάνει εντύπωση, ήταν για το πως συνάντησε τους δικούς του, (σε ένα χωριό της Ηπείρου) μετά από πολλά χρόνια που τον είχαν για πεθαμένο. Η μητέρα του για χρόνια του έκανε μνημόσυνα, αλλά είχε και την κρυφή ελπίδα ότι κάποτε μπορεί να γυρίσει. Για αυτό είχε πει στις κόρες της, που δεν είχαν γνωρίσει τον αδελφό τους, ότι αυτός είχε ένα σημάδι στο χέρι. Πράγματι πήγε μετά από πολλά χρόνια στο χωριό του και ρώτησε τυχαία μια κοπέλα για την οικογένειά του. Η κοπέλα ήταν η αδελφή του που υποψιασμένη ζήτησε να δει αν έχει σημάδι στο χέρι του, και αυτός της έδειξε το σημάδι στο άλλο του χέρι.
Θα ήθελα στη μνήμη του Μήτσου Αυδίκου ,του παππού μου Ανδρέα Κορδέλλα και της θείας μου Νίκης Κορδέλλα που βάφτισε τον Παναγιώτη,αν υπάρχει κάποιος απογονός τους να τους το παραδώσω!
Υ. Σ. Πρέπει να είχε σχέση και με την Λαμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου