Έμυ Ντούρου, προτάσεις

 

Για τη σημερινή μας επικοινωνία επέλεξα τέσσερα μυθιστορήματα μυστηρίου τα οποία εξελίσσονται από την αρχαία Ελλάδα μέχρι την εποχή του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Η 95χρονη σήμερα Γαλλίδα ιστορικός Κλοντ Μοσέ, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στην αρχαία ελληνική ιστορία και ειδικά στον 4ο π.Χ. αιώνα, έγραψε στη δεκαετία του 1990 το «Έγκλημα στην αρχαία αγορά» (Εκδόσεις Θεμέλιο, μτφρ. Ευδοξία Δελλή), το οποίο λαμβάνει χώρα στην Αθήνα του 349 π.Χ. «Εκείνο τον καιρό η Αθήνα ήταν ακόμη ισχυρή. Είχαμε, βεβαίως, χάσει ένα μέρος της επικράτειάς μας αφότου ορισμένοι σύμμαχοί μας ξεσηκώθηκαν κατά της πόλεώς μας με τη στήριξη του σατράπη της Καρίας, του ονομαστού Μαυσώλου. Κατείχαμε, ωστόσο, έναν σημαντικό στόλο, ο οποίος όργωνε το Αιγαίο προστατεύοντας τα εμπορικά πλοία που μετέφεραν στον Πειραιά το απαραίτητο στην πόλη μας σιτάρι. Τα μεταλλεία του Λαυρίου λειτουργούσαν πυρετωδώς και το νόμισμά μας με την εγχάρακτη γλαύκα της Αθηνάς ήταν παντού περιζήτητο».

«Ακρόπολη» του Λέο φον Κλέντσε (1846)

Κάτω από την Ακρόπολη, την τελευταία μέρα των Μεγάλων Διονυσίων, ο πλούσιος Μειδίας χαστουκίζει τον Δημοσθένη, λόγω μιας πολιτικής διαφωνίας. Το συμβάν κάνει τον γύρο της Αθήνας. Η συζήτηση φουντώνει και στο κατάστημα του αργυροχρυσοχόου Παμμένη, ο οποίος είχε την ευθύνη για τα χρυσά στεφάνια των Μεγάλων Διονυσίων. Όταν στο κατάστημα εντοπίζεται το πτώμα του νεαρού Νικόστρατου, ο οποίος είχε ταχθεί ανοιχτά κατά του Μειδία, ο Αριστοκλής, ξάδερφος του θύματος θα αναλάβει να διαλευκάνει την υπόθεση. Ο γρίφος της δολοφονίας είναι η αφορμή για να ξετυλίξει η Κλοντ Μοσέ τη βαθιά γνώση της για την καθημερινή ζωή στην Αθήνα του 4ου αιώνα. Κι από την Αθήνα ταξιδεύουμε στην Πομπηία του συγκλητικού Πόπλιου Αυρήλιου Στάτιου, του διάσημου ήρωα των  «λατινικών αστυνομικών μυθιστορημάτων» της Ιταλίδας Ντανίλα Κομάστρι Μοντανάρι. Στο μυθιστόρημα «Θάνατοι στην Πομπηία» (Εκδόσεις Άγρα, μτφρ. Σταύρος Παπασταύρου), το οποίο εξελίσσεται το 47 μ.Χ., ο συγκλητικός καλείται να εντοπίσει έναν κατά συρροή δολοφόνο ο οποίος περιφέρεται στις πλαγιές του Βεζούβιου και κατακρεουργεί πόρνες, μεταξύ των οποίων η Φορτουνάτα, μια όμορφη εταίρα που στο παρελθόν υπήρξε ευνοούμενη του αυτοκράτορα Κλαύδιου. «Οι Πομπηιανοί ήταν αρκετά πρόθυμοι για συνεργασία: όλοι είχαν προσέξει από κάποια ουσιώδη λεπτομέρεια που ήθελαν να του αναφέρουν. Ο δολοφόνος ήταν ψηλός, κοντός, μέσου αναστήματος· ξανθός, μελαχρινός, κοκκινομάλλης, καστανός· κουκουλοφόρος, με πλατύγυρο καπέλο, ξεσκούφωτος, με μάλλινο μπερέ· νεότατος, παιδί σχεδόν, ενήλικος, μεσήλικος, σίγουρα γέρος· κρατούσε μια κοντή σπάθα, ένα στιλέτο, ένα τρίκρανο, ένα μεγάλο μπαστούνι περιπάτου, ένα ρόπαλο· είχε δέρμα λευκό σαν τους Βρετανούς, μαύρο σαν τους Νούβιους, σταρένιο σαν τους Αιγύπτιους, λείο, σκασμένο, ρυτιδιασμένο, φολιδωτό, γεμάτο εξογκώματα, βρόμικο, καθαρό».

Τοιχογραφία στην Πομπηία

Η Έλις Πίτερς είναι η πιο δημοφιλής συγγραφέας ιστοριών μεσαιωνικού μυστηρίου. Ο «ερημίτης του Έιτον Φόρεστ» (Εκδόσεις Άγρωστις, μτφρ. Μαριάνα Τζιαντζή) ανήκει στη σειρά μυθιστορημάτων με ήρωα τον μοναχό Κάντφελ, ο οποίος εδώ αναλαμβάνει να διαλευκάνει τη λύση του μυστηρίου γύρω από ένα πτώμα που ανακαλύπτεται στο δάσος του Έιτον το 1142. Έχει προηγηθεί ο θάνατος του άρχοντα της περιοχής Ριχάρδου Λούντελ, τον οποίο έχει διαδεχθεί ο δεκάχρονος γιος του Ριχάρδος. Η γιαγιά του παιδιού θέλει να το παντρέψει με την κόρη ενός γαιοκτήμονα, προκειμένου να ενώσουν τα κτήματά τους, αλλά εκείνο αρνείται. Την ίδια στιγμή στην περιοχή καταφτάνει ένας ερημίτης με τον ακόλουθό του. Με την άφιξή τους ξεκινά μια σειρά από ατυχήματα στο μοναστήρι της περιοχής, στο οποίο είναι μαθητής ο δεκάχρονος Ριχάρδος.

Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ από τον Ιασέντ Ριγκό (1701)

«Εδώ και έξι χρόνια αφότου έληξε ο πόλεμος με την Ολλανδία, έγραφε ο ανώνυμος πληροφοριοδότης, ο βασιλιάς της Γαλλίας έχει περισσότερο από ποτέ αέρα στην πρύμνη του. δεν έπαψε να αυξάνει διαρκώς τις κτήσεις του και να μειώνει τους αντιπάλους του· ανικανοποίητος από τη συνθήκη της Νιμέγκ που του έδωσε τη Φρανς-Κοντέ και τη μισή Φλάνδρα μ τα κυριότερα κάστρα της. Η άνευ μάχης προσάρτησης του Στρασβούργου και του Καζάλ εδραίωσε την κυριαρχία του στον Ρήνο και τη Βόρεια Ιταλία. […] Εν ολίγοις, όλα συνέτρεξαν ευνοϊκά για να καταστήσουν το βασίλειο πιο μεγάλο και πιο ισχυρό από ποτέ». Το πρώτο μυθιστόρημα της Γαλλίδας ιστορικού Αρλέτ Λεμπίγκρ εξελίσσεται στις Βερσαλλίες του 1685. Στο «Έγκλημα στην αυλή του βασιλιά Ήλιου» (Εκδόσεις Θεμέλιο, μτφρ. Ευδοξία Δελλή) ο γενικός επιθεωρητής της Γαλλίας αναλαμβάνει να διαλευκάνει μία σειρά από εγκλήματα στην αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ΄, τη στιγμή που είναι σαφές ότι κύριος στόχος είναι ο ίδιος ο βασιλιάς.   Ραντεβού την επόμενη Πέμπτη, Έμυ   ΥΓ.: Στα αποσπάσματα που υπάρχουν μέσα σε εισαγωγικά διατηρείται η ορθογραφία και η σύνταξη των πρωτότυπων κειμένων.