Λευκίμη Έβρου, η πλάτη του δάσους της Δαδιάς

 άλασε το χωριό μας χάλασε» είναι το μοτίβο που διατρέχει τη μνήμη και τις αφηγήσεις των Λευκιμιωτών που έζησαν την ακμή του στην προπολεμική περίοδο, αλλά και την παρακμή στις μεταπολεμικές δεκαετίες. Στόχος αυτού του βιβλίου ήταν να διερευνήσει τις συνθήκες και τις διεργασίες, υπό τις οποίες συντελέστηκαν και τα δύο. Η μελέτη δεν περιορίστηκε μόνο στους εξωγενείς παράγοντες, ούτε αντιμετώπισε την κοινότητα ως μια νησίδα, έξω από τα ιστορικά και κοινωνικά συμφραζόμενα. Προσπάθησε να εξετάσει την κοινότητα ως μια ολότητα, επικεντρώνοντας στην εσωτερική λογική, η οποία, βεβαίως, προβάλλεται στο ευρύτερο περιβάλλον. Η παράμετρος που διατρέχει όλη τη μελέτη, είναι η έννοια της εντοπιότητας. Δεν είναι μια απλή κατηγορία του χώρου. Λειτουργεί ως τόπος, εντός του οποίου δημιουργείται το πολιτισμικό ήθος του χωριού, επεκτεινόμενη συχνά και πέραν των κοινοτικών ορίων. 

Περιεχόμενα

1. Εισαγωγή
2. Κεφάλαιο Α'
Η τοπική μυθολογία της καταγωγής
Χώρος, γενεαλογίες και οικισμός
Η οικονομική ζωή και η κοινωνική διαστρωμάτωση
Μορφές οικογένειας
Εμείς και. . .
. . . η γαμήλια συμπεριφορά
. . . και ο χρόνος
. . . οι άλλοι
3. Κεφάλαιο Β'
Το βενιζελοχώρι και η μικρή Μόσχα
Ο χαλασμός: ο εμφύλιος
Από το Καβατζίκ στη Λευκίμη
Η αμηχανία της εντοπιότητας
Οι Σαρακατσάνοι
Οι Σινανάηδες
Τα καρτάλια
Ο χαμένος θησαυρός
4. Εν κατακλείδι
5. Παράρτημα
6. Βιβλιογραφία
7. Γενικό Ευρετήριο
8. Πίνακας πληροφορητών