Tα συνοικεσια ειναι παλι στη μοδα.

Συντάχθηκε απο τον/την Administrator    http://www.psila.gr/

Πέμπτη, 13 Μάιος 2010 17:27

O καθηγητής Λαογραφίας του τμήματος Iστορίας, Aρχαιολογίας και Kοινωνικής Aνθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Eυάγγελος Aυδίκος, ο οποίος μελετά την ιστορία, τη διαδρομή των γραφείων συνοικεσίων και το προφίλ των πελατών τους εδώ και 17 χρόνια, μας απαντά: «Θεωρώ ότι τα γραφεία αυτά, παρόλο που είναι απαξιωμένα από πολλούς, αποτελούν ένα σοβαρό κοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο, όπου μπορεί κανείς να μελετήσει και να παρατηρήσει τις συμπεριφορές των ανθρώπων, τη σχέση του παρόντος με το παρελθόν, τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται. Ακόμη και οι επιστολές που στέλνουν οι πελάτες τους είναι ντοκουμέντα αυτής της νέας εποχής και κραυγές αγωνίας για τη μοναξιά. Παλιά υπήρχαν οι γειτονιές, οι φίλοι που μεσολαβούσαν. Σήμερα ο άνθρωπος είναι μόνος του και δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους άλλους. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μοναξιά, έλλειψη επικοινωνίας και εμπιστοσύνης. Σύμφωνα με τον κ. Αυδίκο, το θέμα αντιμετωπίζεται γενικότερα με προκατάληψη. «Αν πεις σε κάποιον ότι πήγες σε γραφείο συνοικεσίων, μπορεί να χαμογελάσει ή να μειδιάσει, γιατί είναι συνδυασμένο με μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται στο περιθώριο ή έχουν προβλήματα, μολονότι οι αγγελίες γνωριμιών τα παρουσιάζουν όλα ειδυλλιακά. Πράγματι, τα γραφεία είναι διαμεσολαβητής και για περιθωριοποιημένους κοινωνικά ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα, τυχοδιώκτες, μετανάστες, που προσπαθούν να ενταχθούν στην κοινωνία μέσω ενός γάμου. Δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Για την ακρίβεια, δεν είναι αυτό. Δεν χρειάζεται η ενοχοποίηση ή στιγματοποίηση αυτών των γραφείων. Είστε σίγουροι ότι κανείς από το περιβάλλον σας δεν έχει παντρευτεί κατ’ αυτό τον τρόπο;». Στο ερώτημα γιατί χιλιάδες άτομα απευθύνονται στα γραφεία συνοικεσίων, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας απαντά: «Για τους νέους ο λόγος μπορεί να είναι η πιθανή ευκαιρία κοινωνικής ανόδου ή η διαφυγή από κάποια επαρχιακή πόλη. Χωρίς να γενικεύω, δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι στην εποχή μας το χρήμα και το “βόλεμα” αποτελούν ισχυρά κίνητρα. Μήπως οι κοπέλες που πάνε στους διαγωνισμούς ομορφιάς δεν καταλήγουν να κάνουν έναν καλό γάμο; Οσον αφορά τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, πολλοί πάσχουν από μοναξιά. Η ελληνική περιφέρεια αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, καθώς παρατηρείται έλλειψη γυναικών. Εξάλλου, οι ανατροπές που έχουν γίνει στην κοινωνία είναι μεγάλες. Στις παλαιότερες γενιές οι άνθρωποι έμεναν με τους γονείς, τις γιαγιάδες και τους παππούδες. Τώρα η οικογένεια είναι μικρή. Γυναίκες και άνδρες που θέλουν συντροφιά, θέλουν να ζήσουν, να ακουμπήσουν, είναι μόνοι. Φανταστείτε επίσης έναν άνθρωπο χήρο ή χωρισμένο. Πού θα βρει σύντροφο, όταν δεν μπορεί να πάει στα κλαμπ ή να βγει; Τα γραφεία έρχονται και διαμεσολαβούν. Στο θάνατο αναλαμβάνουν τα γραφεία τελετών. Εκεί αποδεχόμαστε την ύπαρξή τους. Στην περίπτωση των γραφείων συνοικεσίων δεν το αποδεχόμαστε, επειδή έχουν ταυτιστεί με την αδυναμία του ανθρώπου για επικοινωνία, με καθυστερημένες κοινωνίες, όπου περιορίζεται η δυνατότητα επιλογής και η ελευθερία εκχωρείται σε τρίτους».