Λευτέρης Κωστούλας: Παρών

Φαίνεται πως η γενιά της Αντίστασης κλείνει οριστικά τα ντεφτέρια της-λίγοι έχουν μείνει πια- με τον επίγειο κόσμο και ετοιμάζεται να αναμετρηθεί με τον μεγάλο κριτή, τον χρόνο και την ιστορία.

   Πριν λίγες ημέρες αποχώρησε για τας αιωνίους μονάς, ο Λευτέρης Κωστούλας, ένας σεμνός αγωνιστής κι ένας ενεργός πολίτης μέχρι και την τελευταία του στιγμή. Ανήκε σ’ αυτούς που ανταποκρίθηκαν με ζέση  στη μεγάλη πρόσκληση της Εθνικής Αντίστασης κι αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση, για να κρατήσουν όρθια την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού σε καιρούς δύσκολους δίνοντας μια άλλη διάσταση στην έννοια της πολιτικής και στο περιεχόμενο του ενεργού πολίτη. Και τέτοιος δεν είναι εκείνος που συμμετέχει για ίδιο όφελος αλλά για το καλό της πατρίδας.

     Δύσκολο να κατανοήσει σήμερα κάποιος αυτόν τον τρόπο σκέψης. Ο Λευτέρης Κωστούλας, ακόμη και από το κρεβάτι του πόνου, έδωσε νόημα στο τι σημαίνει πολίτης ανήσυχος και με ενδιαφέρον να διασωθεί η μνήμη. Δέχθηκε αμέσως την πρόταση που του απηύθυνα, μέσω του άξιου γιου Βασίλη Κωστούλα, να συζητήσουμε για τις μέρες τις Αντίστασης. Αναφέρθηκε, πρώτα απ’όλα, στην αποσόβηση της επιστράτευσης το καλοκαίρι του 1943, όταν η ναζιστική Γερμανία είχε ανάγκη από εργατικά χέρια. Αυτό που προκύπτει από την αφήγησή του είναι η διαφωνία του για τον τόπο που βρισκόταν η Νομαρχία στην κατοχή. Αναφέρεται πως ήταν στο αρχοντικό του Πάλιου, απέναντι από το παραλιακό πάρκινγκ. Ο Κωστούλας διαφώνησε. Μου είπε: «Στην παραλία έχουν βάλει μια πλάκα για τη ματαίωση της επιστράτευσης.Λάθος η τοποθεσία.Η Νομαρχία ήταν στην Εμπορική Τράπεζα».

      Και συνέχισε. «Εκει(στη Νομαρχία) γίνονταν μια σύσκεψη από τους προύχοντες της Πρέβεζας για να δώσουν έναν κατάλογο από 200 παιδιά να πάνε εργάτες επιστρατευμένοι. Το ΚΚΕ πήρε την πρωτοβουλία να ματαιώσει αυτό το πράγμα.Επικεφαλής ο Νομάρχης Ασπρογέρακας από την Καντήλα Ξηρομέρου.Ήταν δύο το μεσημέρι.Ήταν ένας σκοπός κάτω, ήταν κάτω και φυλάκιο από Γερμανούς. Βρήκαμε δυο χωροφύλακες, ο ένας κάτω και ο άλλος επάνω στη σύσκεψη.Ο απάνω αντιστάθηκε, είχε εντολή να μην ενοχληθούνε.

    Εμείς ήμασταν ο Σπύρος Βρυώνης, Τάκης Παπαδημητρίου, Λευτέρης Κωστούλας, Πάνος Τσιτσές. Του’πε ο  Βρυώνης. «Είμαστε μια επιτροπή να δούμε τον Νομάρχη.Ήμ’να ο μόνος ένοπλος.Εγώ είχα στο στάγιερ.Εγώ ήμ’να στον μόνιμο ΕΛΑΣ, είχα εντολή από το Σύνταγμα γιατί γίνονταν διακίνηση των ταγματασφαλιτών από την Πρέβεζα στο Ξηρόμερο. Είχαμε εντολή από τον ΕΛΑΝ να μην αφήσουμε κανένα να φύγει αν δεν είχε εντολή από το Φρουραρχείο του ΕΛΑΣ. Φρούραρχος Πρέβεζας ήταν ο Σπύρος Βρυώνης.Ήταν αρχιλοχίας του ΕΛΑΣ.

   Πήγαμε με δική μας πρωτοβουλία.Ο χωροφύλακας μας απαγόρεψε να πάμε.-Κάτσε στην μπάντα, μην ανακατεύεσαι.Τον έπιασα από το σακάκι.-Μη λες κ’βέντα.Τον βάζω σ’ένα απέναντι γραφείο, τον κλειδώνω.Μην βγάζεις άχνα

    Μπαίνουμε μέσα.Ο Νομάρχης κάθονταν με μια επιτροπή.

-Δεν καλέσατε την επιτροπή.Είμαστε εκ μέρους του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια τα’χασε..

-Να πάρετε απόφαση να μη δώσετε ούτε ένα  παιδί για τη Γερμανία.

  Ο Κωστούλας και οι συναγωνιστές του έπραξαν το πατριωτικό τους καθήκον σε μέρες πυρακτωμένες. Στάθηκαν όρθιοι. Μόλο την περιπέτεια της υγείας του, ο Λευτέρης Κωστούλας έφυγε απροσκύνητος. Μας άφησε το παράδειγμα της γενιάς του.