Η μαγεία των φάντος στη Νικόπολη

    Το καλοκαίρι αυτό κρύβει μαγικές βραδιές στο ρωμαϊκό ωδείο της Νικόπολης. Την πρώτη φορά ήταν με την παράσταση της τραγωδίας του Σοφοκλή «Αντιγόνη». Πρωταγωνιστής σ’ αυτή την περίπτωση ήταν ο «τραγικός» λόγος. Έγινε το μαγικό όχημα, κάτι σαν τη σκούπα της πλανεύτρας μάγισσας, που φόρτωσε κοντά χίλια άτομα σεργιανίζοντάς τα στη συγκίνηση, τη δύναμη του θεατρικού λόγου και μυώντας τα στην ακατάλυτη σχέση ανθρώπων και φύσης.

       Αυτή η αίσθηση επιβεβαιώθηκε στο έβγα του Αλωνάρη, μια βδομάδα μετά. Μετασχηματίστηκε σε βίωμα και «κινδυνεύει» να γίνει μια απαιτητική συνήθεια που θα πονοκεφαλιάσει τα παιδιά του Preveza Jazz Festival, μιας παρέας που δουλεύει αθόρυβα αλλά κάθε φορά προσθέτει μικρά διαμάντια στο ζωνάρι του πολιτισμού της Πρέβεζας. Μετά το ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνουν κάθε χρόνο με το τέλος της άνοιξης, έγινε παράδοση να σημαδεύουν τα καλοκαίρια στην μπούκα του Αμβρακικού με μουσικές που απογειώνουν. Που αναδεικνύουν την πόλη σε σημείο συνάντησης του ευρωπαϊκού μουσικού πολιτισμού. Που γίνεται-η πόλη-  ελπίδα για μουσικά ταξίδια, πέρα από τα τετριμμένα και τα αναλώσιμα σχήματα του καλοκαιριού.

     Το δεύτερο σημαντικό ραντεβού του καλοκαιριού στη Νικόπολη ήταν η παράσταση της  ιέρειας των πορτογαλικών φάντος, της Κριστίνα Μπράνκο. Ήταν η παράστασή της σπονδή στη λαϊκή μουσική της Πορτογαλίας, που βρίσκεται στο επίκεντρο της συνομιλίας με τις νέες μορφές έκφρασης αλλά και την ανάγκη ανανέωσης ενός ποιητικού είδους που  μας πηγαίνει διακόσια χρόνια πίσω, όταν οι Πορτογάλοι ταξίδευαν στις θάλασσες του κόσμου. Τα φάντος-η λέξη στα πορτογαλικά σημαίνει πεπρωμένο-μιλούν για χαμένους έρωτες, για τον πόνο του αποχωρισμού, τη νοσταλγία των ταξιδευτών.

     Η Μπράνκο, με μια φωνή που γοήτευε, μας ταξίδεψε στην Πορτογαλία. Με καταβολές στην τζαζ και τα μπλουζ μας χάρισε τραγούδια από τον καιν ούριο της δίσκο και μετά έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για του ήχους των παραδοσιακών φάντος να γεμίσουν το ωδείο της Νικόπολης παρασύροντας τους θεατές αυτής της μυσταγωγίας σε μια ισχυρή μουσική εμπειρία.

      Κι όλα αυτά οφείλονται σε μια δράκα ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι στην προσπάθειά τους να προσφέρουν στους συμπολίτες, τους παρεπιδημούντες επισκέπτες αλλά και τους γείτονες μια παράσταση που θα σημαδέψει τον χρόνο τους. Και το κατάφεραν με την Κριστίνα Μπράνκο αλλά και την Ελεωνόρα Αποστολίδη που επιβεβαίωσε το ταλέντο της στο πιάνο.

      Αυτή η ομάδα του Preveza Jazz Festival είναι μια πρόταση για πολλούς συλλόγους. Μακριά από ευκολίες και προχειρότητες βασανίζονται, ώστε η μνήμη των καλοκαιριών μας να φέρει τη δική τους σφραγίδα. Δημιουργούν ήδη μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια.