·
Οχι άλλο κάρβουνο: μια φράση που χρησιμοποιείται με μεταφορική σημασία. Πρωτοειπώθηκε από τον Κούρκουλο στην ταινία «Ορατότης μηδέν». Εξέφρασε την αγανάκτησή του για τα ναυτικά ατυχήματα που αποδίδονταν στη χρήση του κάρβουνου ως μέσου κίνησης στα ατμόπλοια, με τραγικές συνέπειες. Εκτοτε, η φράση απέκτησε παροιμιώδη λειτουργία.
Αντίθετα με τον ηθοποιό, οι κάτοικοι της Μαγνησίας ένιωσαν ανακούφιση όταν άρχισε τα ταξίδια του το ατμοκίνητο τρενάκι στα τέλη του 19ου αιώνα. Συνέδεσε τον Βόλο με το δυτικό Πήλιο. Το τρενάκι ονομάστηκε από τους κατοίκους «Μουτζούρης». Χρησιμοποιούσε κάρβουνο. Δεν ενοχλούσε τους επιβάτες το γεγονός ότι μουτζουρώνονταν από την κάπνα. Πλένονταν κι έτσι έδιναν λύση στο πρόβλημα της καθαριότητας. Ομως ο «Μουτζούρης» έγινε βασικό μέσο για την ανάπτυξη της περιοχής.
Τα ίδια αισθήματα ευγνωμοσύνης έχουν εκείνες οι περιοχές της χώρας που αποτέλεσαν σημεία της σιδηροδρομικής γεωγραφίας του τόπου, όπου πρωταγωνιστούσαν οι ατμομηχανές μουτζούρηδες, κυριολεκτικά ή και μεταφορικά αργότερα.
Παρακολουθώντας τη συζήτηση που διεξάγεται δημόσια, με αφορμή την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και την κινητικότητα, σε πολιτικό επίπεδο, για τη συγχώνευση ή κατάργηση πανεπιστημιακών τμημάτων -πρωτίστως των πρώην ΤΕΙ-, δημιουργείται η αίσθηση ότι υιοθετείται πλήρως η φράση του Κούρκουλου.
Οχι άλλο κάρβουνο, επαναλαμβάνουν τα κυβερνητικά στελέχη, με πολλούς τρόπους. Θα συμφωνήσουμε ότι χρειάζονται αλλαγές στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Αναβάθμιση και όχι κατάργηση. Εκσυγχρονισμό των μέσων και όχι αναπαλαίωση.
Ειδικότερα, η συζήτηση έχει αποκτήσει πολυποίκιλο ενδιαφέρον στην περίπτωση του Τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομίας. Εδρα του η Πρέβεζα. Με καλές εγκαταστάσεις και ελπιδοφόρες προοπτικές. Με εγγενείς αδυναμίες αλλά μαχητές. Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου πλέον αποτελεί τμήμα, αποφάσισε.
Μεταφορά του στην πόλη των Ιωαννίνων. Τάχα μου για να επιβιώσει. Επειδή η πόλη είναι μεγαλύτερη. Με όρους δηλαδή όχι ακαδημαϊκούς, αγνοώντας τη διεθνή εμπειρία. Επειδή υπάρχει συγκροτημένη ακαδημαϊκή κοινότητα. Παραβλέποντας ότι ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και της διαδικτυακής επικοινωνίας, όπου όλα αυτά έχουν αλλάξει περιεχόμενο.
Κοντά σ’ αυτά λησμονούν το κυριότερο. Η υδροκέφαλη Ελλάδα, με το μεγάλο κεφάλι της Αθήνας και το αδύναμο σώμα της περιφερειακής Ελλάδας, εξωθείται να αποκτήσει πολλές υδροκέφαλες περιφέρειες. Η Ηπειρος είναι ένα κακό παράδειγμα. Δεν μπόρεσε ποτέ να παρακολουθήσει άλλες περιφέρειες της χώρας. Ολα μαζεύονται στα πεφιλημένα Γιάννινα. Οι άλλοι τόποι πορεύονται ασθμαίνοντας.
Η περιφερειακή ανάπτυξη αναζητείται στις ομιλίες και στα προεκλογικά κομματικά προγράμματα. Αυτό που ενδιαφέρει πλέον δεν είναι ο τόπος. Πρώτο μέλημά τους; Ποιος θα φορτωθεί τον μουτζούρη. Ποιος θα φορτωθεί την ευθύνη της απόφασης.
Αυτό το παιχνίδι δείχνει ανευθυνότητα για το μέλλον του τόπου. Ο καθένας κρίνεται με τις πράξεις του, όχι με τα λόγια και τις δηλώσεις. Οι καιροί ου μενετοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου