Διαθέτει μια από τις ωραιότερες και πιο μεστές φωνές του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. Η μουσική και το τραγούδι είναι οι μεγάλες της αγάπες και μ' αυτές πορεύεται εδώ και αρκετά χρόνια διανύοντας μια μουσική διαδρομή επιλεκτική και ιδιαίτερα χαμηλών τόνων. Γι' αυτό και η μεγάλη επιτυχία που γνώρισε μέσα από το άλμπουμ «Καινούριο Φιλί» ήταν, κατά κοινή ομολογία, κάτι που το άξιζε απολύτως.
Η Γιώτα Νέγκα τη χαίρεται αυτή την επιτυχία, παραμένει όμως προσγειωμένη και προσηλωμένη στον αρχικό στόχο της που δεν είναι άλλος από το να υπηρετεί το ελληνικό τραγούδι όσο καλύτερα μπορεί. Αυτό ακριβώς θα κάνει και στον «Σταυρό του Νότου Plus», όπου θα εμφανίζεται, μαζί με τον Θέμη Καραμουρατίδη, από τις 21 του μήνα και για τρία συνολικά βράδια Σαββάτου.
Το «Καινούριο Φιλί» και πάλι στη σκηνή. Περιμένατε πως αυτή η δουλειά θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία;
Το ήλπιζα και εγώ και ο Θέμης που έγραψε τα τραγούδια γιατί την αγαπήσαμε πολύ αυτή τη δουλειά και τη βάλαμε πολύ βαθιά μέσα στην καρδιά μας. Και δόξα τω Θεώ συνέβη.
Από τι πιστεύετε πως εξαρτάται η πορεία ενός δίσκου; Από τη χημεία ανάμεσα στους δημιουργούς, την εποχή, την τύχη;
Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Βασικό λόγο όμως αποτελεί αυτό καθαυτό το δημιούργημα, η αλήθεια του δημιουργήματος, η αλήθεια του τραγουδιού, η ψυχή που έχουν βάλει οι δημιουργοί και ο ερμηνευτής. Σαφέστατα βέβαια, για να υπάρχει ροή στα πράγματα και να είναι πιο φωτεινά, η χημεία ανάμεσα στους συνεργάτες είναι πολύ σημαντική. Είναι και θέμα συγκυρίας, σε πολύ μικρότερο ίσως ποσοστό. Ολοι αυτοί οι δευτερεύοντες λόγοι όμως, εάν το δημιούργημα πραγματικά έχει αλήθεια μέσα του, μπορεί να το καθυστερήσουν αλλά ποτέ δεν θα του κόψουν τον δρόμο προς τις καρδιές των ανθρώπων. Εχουμε πολλά παραδείγματα τραγουδιών που «άνθισαν» μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια. Η αλήθεια είναι νομοτέλεια.
Εσάς τι σας δένει με τον Θέμη Καραμουρατίδη;
Εχουμε πολλά κοινά στοιχεία στον χαρακτήρα μας. Τον θαύμαζα καιρό πριν συνεργαστούμε. Θεωρώ ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους νέους συνθέτες που έχει πολύ δρόμο μπροστά του. Είναι πολύ παραγωγικός, έχει ταλέντο, γνώση, σεβασμό, τιμά τις ρίζες μας. Είναι παράλληλα ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας πραγματικός φίλος, τρυφερός, αποτελεσματικός και σε κάνει να νιώθεις μεγάλη ασφάλεια όταν βρίσκεσαι δίπλα του. Πλέον μάς δένει και μια βαθιά αγάπη.
Παρότι η καθολική αναγνώριση ήρθε μέσα από αυτόν τον δίσκο, εσείς δραστηριοποιείστε πολλά χρόνια στο ελληνικό τραγούδι. Τελικά όταν αγαπάς κάτι και το κάνεις καλά έρχεται, αργά ή γρήγορα, η στιγμή της αναγνώρισης;
Δεν πιστεύω ότι μια βαθιά αγάπη και ένα τάξιμο μπορεί να χαθεί στο σύμπαν. Οι ενέργειες απλά αλλάζουν μορφές, αλλά δεν χάνονται ποτέ. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία μου. Πάντα λοιπόν πίστευα πως οτιδήποτε κάνεις με αγάπη και του δίνεις την ψυχή σου, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα σού επιστραφεί. Ακόμη κι όταν απογοητευόμουν, το πίστευα αυτό.
Την είχατε ανάγκη αυτή την επιτυχία; Υπήρχαν δύσκολες περίοδοι που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε;
Δεν σκέφτηκα ποτέ να τα παρατήσω. Υπήρχαν στιγμές όμως που είπα στον εαυτό μου ότι ίσως δεν καταφέρω να κάνω δική μου δισκογραφία. Ούτως ή άλλως εγώ δεν ξεκίνησα να τραγουδώ με στόχο τη δισκογραφία, αλλά γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης το κοινό έχει στραφεί προς το ποιοτικό τραγούδι; Νομίζω πως ναι με την έννοια ότι ο καθένας, με τα λιγοστά χρήματα που έχει πια για την ψυχαγωγία του, ψάχνει πολύ περισσότερο να μη χαθούν. Και ψάχνοντας ο καθένας, βρίσκει και αυτό είναι θετικό. Τα ζήσαμε τα μεγάλα αυτοκίνητα, τα μεγάλα σπίτια, τα μεγάλα μαγαζιά και είδαμε ότι δεν μας οδήγησαν κάπου. Τώρα λοιπόν γυρίζουμε στον διπλανό μας. Αυτή την ανάγκη και την άνθηση των μικρότερων χώρων ψυχαγωγίας, με τις μικρότερες παρέες που όμως μεγαλώνουν, τη βλέπω σε συνάρτηση με την κοινωνία όπου πλέον όλοι μας έχουμε γυρίσει στον διπλανό μας και έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούμε μόνοι μας. Αυτό μπορεί να βγάλει σε καλό.
Πώς νιώθετε ως πολίτης αυτής της χώρας που υποφέρει και παλεύει να κρατηθεί στα πόδια της;
Νιώθω και αισιοδοξία και ανησυχία και φόβο, λίγο απ' όλα, ανάλογα με τα μηνύματα που λαμβάνω. Χρειάζομαι κι εγώ, όπως και όλοι μας, νομίζω, να ξεκαθαρίσω λίγο τα πράγματα και να μη βιαστώ για τελεσίδικες αποφάσεις. Ομως, το ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε μια αισιοδοξία, έχουμε μια ελπίδα, μαζί με έναν κρυφό αλλά πιο ισορροπημένο φόβο, αυτό μου αρέσει. Πιστεύω πως το να σκύβω το κεφάλι παύοντας στην ουσία να είμαι άνθρωπος, δεν οδηγεί πουθενά. Η άποψή μου είναι καλύτερα φτωχός και αξιοπρεπής να παλεύω με τις δικές μου δυνάμεις και να προσπαθώ να πηγαίνω μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι μου. Μακάρι αυτό να μπορεί να έχει εφαρμογή στα δύσκολα και πολύπλοκα παιχνίδια της πολιτικής. Κι ας μην βιαστούμε να κρίνουμε τις προπάθειες της νέας κυβέρνησης, γιατί μια τέτοια στάση είναι ύποπτη.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου