Λέσχη Αλληλεγγύης Νέου Κόσμου
«Οταν ξεκίνησε η κρίση ήμουν 32 χρονώ: η δουλίτσα μου, οι φίλοι μου και πρώτο τραπέζι πίστα. Ημουν πωλητής σε ασφάλειες και δεν με απασχολούσε τίποτα. Μετά, έμεινα άνεργος». Ο Μάκης Παλαβάνης είναι ο αρμόδιος σε θέματα επισιτισμού στη Λέσχη Αλληλεγγύης του Νέου Κόσμου. Είναι ένα δίκτυο που από όλους όσοι ασχολούνται ενεργά με την αλληλεγγύη θεωρείται υποδειγματικό σε οργάνωση και τρόπο λειτουργίας. Εδώ ο Μάκης βρήκε όχι μόνον έναν τρόπο να αξιοποιήσει τα ταλέντα του, αλλά κι ένα νέο νόημα: «Ή θα έπρεπε να είμαι κλεισμένος σπίτι μου και να παρακολουθώ τον Γιαννάκη και τον Μανωλάκη στο Μέγκα, να μου λένε ότιφταίω κιόλας, ή να βγω στην αντίσταση. Προτίμησα να είμαι μέσα στη φωτιά και στη μάχη για να τα ανατρέψω όλα αυτά».
Της Ντίνας Δασκαλοπούλου
«Εγώ είμαι από αυτές τις χιλιάδες ανθρώπων που έφερναν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, εγώ λοιπόν που το ανέβασα με τα ίδια μου τα χέρια θα το θάψω» λέει η Μαίρη Γεωργακοπούλου, υπεύθυνη τροφοδοσίας του δικτύου. «Δεν είχα καμία σχέση με τα κινήματα, ήμουν μια κλασική ΠΑΣΟΚα συνδικαλίστρια κι είχα δική μου εταιρεία. Με την κρίση κατάλαβα τι ακριβώς συνέβαινε στη χώρα. Πικράθηκα, μούντζωσα τον εαυτό μου. Η οργή, αν δεν την κάνεις κάτι, φέρνει κατάθλιψη. Αποφάσισα λοιπόν να βγω στη δράση».
Η Λέσχη του Νέου Κόσμου είναι από τις πρώτες που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα, ήδη από το καλοκαίρι του 2011, τότε που λίγοι άνθρωποι είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης που θα έφερνε το Μνημόνιο. «Η κοινωνική Αριστερά έχει πάντα πιο γρήγορα αντανακλαστικά από την κομματική. Τότε ακόμα κανένα κομματικό στέλεχος δεν μιλούσε για δομές αλληλεγγύης» λέει ο Χρήστος Προβέζης, η ψυχή του όλου εγχειρήματος. «Συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να απευθυνθούμε στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο στην οργανωμένη Αριστερά. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε, με ενισχυτική διδασκαλία στο 6ο Λύκειο. Είναι το πρώτο βήμα για να χτίσεις δομές αλληλεγγύης: βρίσκεις τους φορείς και τους δέκτες».
Το επόμενο καλοκαίρι η Λέσχη ήταν έτοιμη να περάσει στο επόμενο στάδιο: τον επισιτισμό. «Τότε άρχισαν να έρχονται τα χαράτσια και καταλάβαμε ότι πολλοί άνθρωποι θα έμεναν χωρίς ρεύμα. Δεν αρκούσε λοιπόν να μαζεύουμε ξηρά τροφή από τα σούπερ μάρκετ, έπρεπε να τους δίνουμε μαγειρεμένο φαγητό» λέει ο Χρήστος. «Τότε οργανώσαμε σε επαγγελματική βάση κουζίνα στη λέσχη μας, όπου μαγειρεύουμε καθημερινά. Συνεργαζόμαστε και με εστιατόρια της γειτονιάς που μας δίνουν μερίδες. Το σημαντικό δεν είναι να μπουκώνεις τους ανθρώπους, αλλά να διατρέφονται υγιεινά. Αν εσύ που είσαι λεπτούλα τρως για έναν μήνα το φακόρυζο και τα μακαρόνια που δίνει στα συσσίτια ο Δήμος Αθηναίων, θα πάρεις 7 κιλά. Εμείς, λοιπόν, στραφήκαμε στους ανθρώπους της Α’ Λαϊκής Αγοράς και σε συνεργασία με τους πωλητές και τους παραγωγούς εξασφαλίζουμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, τόσο για την κουζίνα μας όσο και για τις διανομές μας».
Τώρα η Λέσχη, που όλες οι δραστηριότητές τις είναι πλήρως μηχανοργανωμένες, περνάει στην τρίτη φάση της με σύνθημά της το: «κάν’ το μόνος σου». «Δεν αρκεί να μοιράζουμε ρούχα ή πράγματα, πρέπει να μάθουμε όλοι να καλύπτουμε τις ανάγκες μας» λέει η Μαίρη. «Εχουμε φτιάξει λοιπόν σχολή ραπτικής και ομάδα μεταποίησης. Οταν δίναμε ρούχα σε χαριστικά παζάρια, έρχονταν οι Τσιγγάνοι και τα έπαιρναν για να τα πουλήσουν σε αγορές δεύτερο χέρι. Τώρα, αν εσύ θέλεις κάποιο ρούχο, έρχεσαι το διαλέγεις και στο μεταποιούμε εμείς ή μαθαίνεις να ράβεις μόνη σου. Ετοιμάζουμε επίσης ανταλλακτικό ξυλουργείο γιατί σε λίγο κανείς μας δεν θα μπορεί να αντικαθιστά τόσο εύκολα τα έπιπλα που θα χαλάνε».
Η Λέσχη του Νέου Κόσμου «τρέχει» μαθήματα αλληλοβοήθειας, τρεις θεατρικές ομάδες (παιδική, εφηβική, ενηλίκων), εργαστήρι κατασκευών για παιδιά και δημιουργικό παιχνίδι, ομάδα νομικής υποστήριξης. Κι ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα της. Το όνομα αυτού: Γλαύκα. «Ηταν μια οικόσιτη κουκουβάγια που έφερνε τα νέα των θεών στους θνητούς στην αρχαία Αθήνα. Ο δε Γλαύκος ήταν ο εκδικητής κι ο πιο αγαπημένος γιος του Ποσειδώνα. Εχουμε καλούς λόγους να ονομάσουμε έτσι το συμπληρωματικό μας νόμισμα», εξηγεί ο Χρήστος.
Καθημερινά, ένας γενναίος Νέος Κόσμος γεννιέται δίπλα μας. Ευρηματικός, πολύχρωμος, πολυσυλλεκτικός, αυτός ο νέος κόσμος γεννιέται πάνω στα ερείπια που αφήνει η κρίση. Η Μαίρη το λέει πιο γλαφυρά: «Αν νομίζουν ότι με τη φτώχεια και την εξαθλίωση θα μας τελειώσουν, είναι πολύ πολύ γελασμένοι. Κλείστε κι εσείς τις τηλεοράσεις κι ελάτε μαζί, μαζί μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου