Η χώρα αγκομαχεί. Οι Έλληνες αγωνιούν, ανησυχούν, αγανακτούν, διαδηλώνουν, διεκδικούν. Ζούμε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης. Οι πολιτικοί συγκεντρώνουν τα πυρά όλων. Όλοι μιλούν για κρίση του πολιτικού συστήματος, όπως αυτό οικοδομήθηκε στη μεταπολιτευτική μας ιστορία.Κι έχουν δίκιο.
Από τα ερείπια όμως αυτού του οικοδομήματος ακούγονται κάποιες φωνές για την ανάγκη ενός δικτάτορα που θα δώσει λύση αποκαθιστώντας την πολιτική ηρεμία. Προφανώς, η νοσταλγία της δικτατορίας του 1967 επανέρχεται όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και οι Έλληνες νιώθουν δυσφορία για τη δυσλειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Όμως, ό,τι ζήσαμε στη χώρα μας δεν είναι το καθαρό είδωλο της Δημοκρατίας. Αυτό που μετράει δεν είναι το Σύνταγμα και οι νόμοι. Είναι πρωτίστως η πρακτική, η υλοποίηση των δημοκρατικών κανόνων. Αυτό στη χώρα μας περιορίστηκε στις δηλώσεις, στις διακηρύξεις των κομμάτων. Στην πράξη η δημοκρατική λειτουργία ήταν το είδωλο ενός παραμορφωτικού καθρέφτη. Ο κομματισμός ανέδειξε την αρρωστημένη πλευρά του δημοκρατικού πολιτεύματος.Έβαλε στο περιθώριο την ισονομία και την ισοπολιτεία. Την αξιοκρατία. Όλα έμπαιναν στο κρεβάτι του νέου Προκρούστη, του κομματισμού. Είσαι δικός μας , άρα διορίζεσαι, εκλέγεσαι, προωθείσαι σε διοικητικά συμβούλια, οργανισμούς. Είσαι δικός μας, άρα έχεις την ανοχή μας, το ακαταδίωκτο. Και το χειρότερο είναι που η νοοτροπία αυτή πότισε όλη την Ελλάδα. Η ψήφος έγινε ανταλλακτικό μέσο. Ο πολίτης έγινε πελάτης. Η υποχρέωση μεταβλήθηκε σε πλεονέκτημα για μια καλύτερη κοινωνική, επαγγελματική θέση.Όσο περισσότεροι οι ψήφοι τόσο πιο πολύ αυξανόταν η διαπραγματευτική θέση του ψηφοφόρου.
Αποτέλεσμα; Η απαξίωση. Ο πολιτικός λοιδωρείται. Πολλοί απ’ αυτούς δίνουν δικαιώματα. Περισσεύει, ακόμη και σήμερα, ο υποκριτικός λόγος. Δυστυχώς, όσο απαξιώνονται οι πολιτικοί τόσο πολλαπλασιάζονται οι πολίτες που νοσταλγούν εξωθεσμικές παρεκτροπές. Η νοσταλγία, δυστυχώς, στρογγυλεύει τα πράγματα. Εξαλείφει τα οδυνηρά. Εστιάζει σ’ αυτό που λείπει.
Οι μεγάλοι ηγέτες φαίνονται στις δύσκολες μέρες Ας αναλάβουν λοιπόν τις ευθύνες τους. Ας κάνουν σεβαστό το δημοκρατικό πολίτευμα. Καιρός να κονιορτοποιηθούν όλες οι δικτατορίες, πολιτικές και οικονομικές. Μόνο την καταστροφή φέρνουν. Η δικτατορία του 1967 έπεσε μέσα σε εθνικό ορυμαγδό. Οι δικτάτορες άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου για την Κύπρο. Η κρίση είναι μια ευκαιρία για όλους. Να αλλάξουν ρότα. Ενδεχομένως να παραδώσουν τη σκυτάλη.Να δώσουν το παράδειγμα του σεβασμού στην πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου