Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Το μυθιστόρημα Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΑΣ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ, 3 Απριλίου 2014


Γενική Συνέλευση (Δευτέρα, 7 Απριλίου 2014)

Αγαπητοί Εταίροι,
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας σας προσκαλεί να προσέλθετε στην Ετήσια Γενική Συνέλευση, που θα γίνει τη Δευτέρα, 7 Απριλίου 2014, και ώρα 7.00  το απόγευμα στην αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (Κυδαθηναίων 17, Πλάκα).
Τα θέματα θα είναι:
  1. Έκθεση πεπραγμένων του 2013 και ενημέρωση για την πορεία της Εταιρείας από τον Πρόεδρο της Ε.Λ.Ε.
  2. Απολογισμός για την οικονομική διαχείριση 2013 (από τον ταμία Μ. Γ. Βαρβούνη) και σχετική έκθεση της εξελεγκτικής επιτροπής.
  3. Εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου για την επόμενη τριετία.
  4. Εκλογή νέας εξελεγκτικής επιτροπής.
  5. Συζήτηση προτάσεων του Δ.Σ. και των εταίρων.
Με τιμή
Ο Πρόεδρος, Μ. Γ. Μερακλής | Ο Γεν. Γραμματέας, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΝΟΗΜΑ ΜΙΑΣ ΠΑΡΟΧΗΣ


 
Σύμφωνα με αξιόπιστες δημοσιογραφικές πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, καθορίστηκαν, εν τέλει, οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια για τους δικαιούχους των 525 εκατομμυρίων ευρώ (πρόκειται για μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος που με τόσους κόπους και θυσίες, σε καιρούς χαλεπούς, πέτυχε η συνετή και συνεπής οικονομική πολιτική της (συγ)κυβέρνησης. Μέχρι δε τις 9 Μαϊου προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί η διανομή του σε χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, άνεργους, ένστολους, άστεγους καθώς και λοιπούς αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας.
Χαράς Ευαγγέλια, λοιπόν, για τους –όσους εν πάση περιπτώσει- τυχερούς δικαιούχους του μερίσματος. Πρώτα πρώτα, θα έχουν οι άνθρωποι τη μοναδική ευκαιρία, μετά από πολύ καιρό, να ξαναδούν και να ξαναπιάσουν στα χέρια τους ζωντανά, ζεστά κι ατσαλάκωτα χαρτονομίσματα. Διαφόρων ποσών και χρωμάτων. Κόντευαν, οι περισσότεροι σχεδόν, να ξεχάσουν όχι μόνο την αξία τους αλλά και την όψη τους. Τώρα θα τα αγγίξουν, θα τα βάλουν στην τσέπη τους ή στο πορτοφόλι τους και θα αισθανθούν ότι είναι, επιτέλους, κάτοχοι κάποιου (δεν έχει και τόση σημασία το ύψος του) χρηματικού ποσού με το οποίο θα μπορούν πια να αποκτήσουν με το σπαθί τους μερικά από τα αναγκαία του βίου τους.
Βέβαια, οι συνήθεις καχύποπτοι και κακόβουλοι, σαν έτοιμοι από καιρό, καθώς στιχουργεί ο ποιητής, έσπευσαν για άλλη μια φορά, αν όχι να μηδενίσουν, πάντως να υποβαθμίσουν τη σημασία ενός τόσο ευεργετικού και ανακουφιστικού μέτρου. Χαρακτήρισαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, την παροχή, πέρα από πενιχρή, (ένα ακόμη) προεκλογικό κόλπο που σκοπό έχει, τάχα, να καλοπιάσει τους εξοργισμένους και εν πολλοίς εξαθλιωμένους ψηφοφόρους και να υφαρπάξει την ψήφο τους στις επικείμενες τριπλές εκλογές.
Αλλά για σταθείτε, να βάλουμε τα πράγματα στη θέσης τους. Εντάξει, η διανομή του εν λόγω βοηθήματος θα γίνει, εκ των πραγμάτων, εν μέσω (ή, για να ακριβολογούμε, λίγο πριν από το τέλος της) προεκλογικής περιόδου. Όμως, γιατί να μην το εκλάβουμε αυτό, καθότι σοβαροί και καλής πίστεως άνθρωποι, ως απλή (διαβολική πείτε την) σύμπτωση; Μα τώρα δεν τους προέκυψε – και μάλιστα πέρα από κάθε (προ)υπολογισμό και προσδοκία- το περίφημο και για κάθε νόσο ενδεικνυόμενο πρωτογενές πλεόνασμα; Λέτε αν το είχαν στα χέρια τους, ας πούμε, προχθές, δεν θα το μοίραζαν στην ώρα του;
Δηλαδή, για να καταλάβουμε περί τίνος συζητούμε, τι θα έπρεπε να κάνουν; Να κρατήσουν ολόκληρο ποσό 525 εκατομμυρίων ευρώ στο συρτάρι για να τα δώσουν αφού τελειώσουν οι εκλογές; Εκτός του ότι μετεκλογική παροχή συνιστά παραδοξολογία και παγκόσμια πρωτοτυπία, ποιος μας εγγυάται ότι μέχρι τότε θα είχαν μείνει αυτά τα χρήματα στη θέση τους για να διατεθούν την «κατάλληλη» στιγμή; Ξεχνάτε ότι, στις μέρες μας, αρκεί ακόμη κι ένα μέιλ ή ένα νεύμα της τρόικας, για να τιναχτούν όλα στον αέρα; Μαζί, βέβαια, με τα πολύτιμα χρήματα, εν προκειμένω, και τα όνειρα που με τόσο κόπο και καημό χτίστηκαν πάνω τους.
Και εν τοιαύτη περιπτώσει, πείτε μου, σας παρακαλώ, με το χέρι στην καρδιά, ποιος θα αναλάμβανε την ευθύνη για τη ματαίωση της παροχής; Δηλαδή μπροστά στον φόβο ή την υποψία ότι μπορεί η (συγ)κυβέρνηση να κατηγορηθεί από τους αντιπάλους της ότι παραχολογεί προεκλογικά θα έπρεπε να θυσιάσει την ίδια την παροχή (με ό, τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται) που, ας επαναλάβουμε, θα έδινε ανάσα σ’ έναν ολόκληρο κόσμο;
Με συγχωρείτε, αλλά προσωπικά μια τέτοια προσέγγιση και ανάλυση των πραγμάτων επιτρέψτε μου να μη με βρίσκει σύμφωνο, γιατί τη θεωρώ εντελώς επιφανειακή και, σε κάθε περίπτωση, κατώτερη των περιστάσεων. Αναντίστοιχη προς τη σημασία του υπό κρίση ζητήματος. Αδικεί κατάφωρα πρόσωπα και καταστάσεις. Μικρόψυχη και μίζερη, για να δανειστώ τον όρο που συνηθίζει να χρησιμοποιεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Σίμος Κεδίκογλου, ιδίως όταν αναφέρεται στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Τέλος δε, σκεφτείτε και κάτι άλλο: η παροχή αυτή, εκτός από την οικονομική, θα έχει και μια, επιπλέον, αξία στο συμβολικό επίπεδο: θα βοηθήσει, για να μην πω θα καθοδηγήσει, αυτούς που θα ευεργετηθούν ώστε να επιλέξουν το σωστό και το συμφέρον δι’ εαυτούς και αλλήλους στις προσεχείς-κατά κοινή ομολογία- κρίσιμες για την πορεία της οικονομίας και της χώρας εκλογές. Κάτι που, με έκπληξη, θα το διαπιστώσουμε όλοι, μόλις ανοίξουν οι γκαστρωμένες κάλπες, για να θυμηθούμε τη θυμόσοφη φράση του αείμνηστου ηγέτη του ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη.
 
ΝΙΚΟΣ ΕΠ. ΦΑΛΑΓΚΑΡΑΣ (nicfalag@yahoo.gr)
 
 27/03/2014
 

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Μελετώντας την παρουσία του Συρράκου στο χώρο και το χρόνο

Ο παρών τόμος, που άντλησε το υλικό του από τις ανακοινώσεις στο συνέδριο που οργανώθηκε στο Συρράκο ,το καλοκαίρι του 2012, με αφορμή τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση του Συρράκου[1], κινείται  σε δύο επίπεδα: 1. Η οργάνωση του χώρου και της κοινωνίας. Τα δημοσιευόμενα άρθρα διευκολύνουν την κατανόηση της οργάνωσης του χώρου. Για παράδειγμα, εξετάζεται το αξιοζήλευτο σύστημα επικοινωνίας και μεταφορών(μουλαρόδρομοι), που αποδεικνύει την ευρηματικότητα των Συρρακιωτών αλλά και το δυναμική εξωστρέφεια της εμπορευματοποιημένης οικονομίας(Πίκουλας). Έτσι, το περιβάλλον υποτάσσεται στη ριζοσπαστικότητα των Συρρακιωτών, που επικοινωνούν και συνεργάζονται, ζώντας σε μια αετοφωλιά. Σ’ αυτό το  περιβάλλον κατάφεραν να οργανώσουν εμπορικά δίκτυα(Νταλαούτης) και να αναδειχτούν έμποροι με δικτύωση στην ευρύτερη περιφέρεια Συρράκου(Μαλακάσι, Τζουμέρκα). Η εμπορευματοποίηση των πρώτων υλών του Συρράκου(μάλλινα) και της γύρω περιοχής συνέβαλε στην εισροή πόρων και την οικονομική άνθηση του χωριού, που αποτυπώνεται στα οικοδομήματα που κτίζονται(εκκλησίες, γεφύρια, σπίτια). Επιπλέον, η διακριτή οικονομική και οικιστική παρουσία του Συρράκου προκάλεσε το ενδιαφέρων πολλών λογίων που ασχολούνται τόσο με τη σύσταση του οικισμού όσο και με την καταγωγή του πληθυσμού(Σκουλίδας). Πρόκειται για ένα θέμα που διογκώθηκε το 19ο αιώνα-αλλά και τις αρχές του 20ου-, σε μια εποχή που βασικός προβληματισμός ήταν η κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η ένταξη των υπόδουλων στο νεοελληνικό κράτος. Ο Συρράκο, όμως, συμμετέχει σε επαναστατική κίνηση που προκάλεσε την καταστροφή και την εγκατάλειψή του από τους κατοίκους, που έφυγαν για να αποφύγουν τις εκδικητικές ενέργειες των Τούρκων. Παρ’όλα αυτά, επιστρέφουν πολλοί στο Συρράκο και η εμπορευματική του δραστηριότητα γίνεται ο τροφοδότησης της ανασυγκρότησής του. Η εμπορική ακμή , τόσο πριν όσο και μετά την καταστροφή, αποτυπώνεται στις εκκλησίες του Συρράκου, που κοσμούνται με εικόνες από σημαντικά εργαστήρια αγιογραφίας. Έτσι, η έρευνα στο Συρράκο οφείλει να στραφεί και σ’ αυτή την υποτιμημένη θεματολογία. Η εστίαση σ’ αυτή θ’ αναδείξει το Συρράκο σε αξιοσημείωτο κέντρο για τη σχέση οικονομίας, αγιογραφίας και αλληλεπιδράσεων(Μεράντζας).
      2. Η απελευθέρωση, η παρακμή και η επιστροφή. Η απελευθέρωση του χωριού κλείνει έναν κύκλο. Ως στρατιωτικό και πολιτικό γεγονός είναι ευδιάκριτο. Οι εφημερίδες της εποχής κάνουν ειδικές αναφορές για τη  απελευθέρωση της ‘πόλης’ ή ‘πολίχνης’, απόδειξη της θέσης που είχε κατακτήσει το Συρράκο(Αυδίκος). Η απελευθέρωση(23 Νοεμβρίου 2012) οφείλεται στο πείσμα, την αυτοθυσία και τη γενναιότητα των Σωμάτων Κρητών, που ήταν παρόντες σ’ αυτή τη γιγάντια προσπάθεια που κατέβαλε ο Στρατός της Ηπείρου(Παπαδάκης). Η ενότητα αυτή συνεχίζεται στη μεταπολεμική περίοδο, όταν οι  Συρρακιώτες εγκαταλείπουν το χωριό και εγκαθίστανται στον κάμπο(Άρτας) και στις παρυφές πόλεων(Πρέβεζα, Φιλιππιάδα και αργότερα μετακινούνται στα Ιωάννινα). Εκεί, καταβάλουν προσπάθειες, ιδίως οι νεότερες γενιές, προσαρμογής στο νέο περιβάλλον, μια διαδικασία που παρεμποδίζεται από τη φτώχεια, τη γλώσσα αλλά και τα ενδυματολογικά(μάλλινα) και οικιστικά πρότυπα(καλύβες, χεριώνες). Από τη διαδικασία του 1980 κι ύστερα, οι Συρρακιώτες που είχαν οργανωθεί σε συνδέσμους , είχαν κτίσει εκκλησίες(Αγία Ειρήνης Πρέβεζας) και είχαν σπουδάσει αρχίζουν τη διαδικασία επανακάλυψης του Συρράκου και δημιουργίας δομών(εφημερίδες, εκδηλώσεις, συνέδρια) που συγκροτούν τη νέα συρρακιωτικότητα(Γκαρτζονίκα-Κώτσικα). Κεντρικό στοιχείο της νέας ταυτότητας ήταν η θέση της βλάχικης γλώσσας σ’ αυτό το νέο περιβάλλον. Αναμφίβολα, οι εκπαιδευτικοί θεσμοί και τα αρνητικά στερεότυπα ανάγκασαν πολλούς γονείς-αλλά και νέους και νέες του Συρράκου- να αδιαφορήσουν για τη γλώσσα(Μαγκλάρα), καθώς θεωρήθηκε στοιχείο πολιτισμικής ‘υπανάπτυξης’. Ενώ λοιπόν συνέβαιναν αυτά στον κάμπο, μια ομάδα επιστημόνων, ο ομάδα του Ψυχογιού, έφτανε στο χωριό, στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Οι απόψεις τους(Ψυχογιός, Καυταντζόγλου) είναι ένας συνδυασμός επιστημονικού νηφάλιου λόγου αλλά και συναισθηματικής κατάθεσης. Το Συρράκο τους οφείλει πολλά και η παρουσία τους στο συνέδριο ήταν η οφειλόμενη τιμή για τους επιστήμονες που ανέδειξαν μέρος της πολιτισμικής ιστορίας του Συρράκου.
        Τέλος, στον παρόντα τόμο εντάσσονται οι εντυπώσεις της Άννας Δαμιανίδη, που παρακολούθησε το συνέδριο. Το κείμενό της επέχει θέση εναλλακτικών συμπερασμάτων. Προτιμήσαμε να μην κλείσουμε τον τόπο με συμβατικό τρόπο: γράφοντας δηλαδή συμπεράσματα. [Πιστεύουμε πως το συνέδριο αυτό ήταν μια πρώτη προσπάθεια. Χρειάζεται να συνεχιστεί. Οι καλοκαιρινές εκδηλώσεις αποκτούν σταδιακά διαφορετικό νόημα. Και τα ερωτήματα αλλά και τα υπό διερεύνηση θέματα στο Συρράκο είναι πολλά. Σ’ αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται η κοινή στόχευση.



[1] Την ευθύνη του Συνεδρίου είχε Οργανωτική Επιτροπή, που συστάθηκε με απόφαση του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων. Συμμετείχαν οι:
 Σπύρος Νταλαούτης, Αντιπρόεδρος Ο.Π.Α.Π.Μ. Δήμου Βορείων Τζουμέρκων
Ευάγγελος Γρ. Αυδίκος, καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επιστημονικός συνεργάτης
Νίκος Γκίζας ,τοπικός εκπρόσωπος κοινότητας Συρράκου
Σωτήρης Νταλαούτης, πρόεδρος Σ. Σ. Αθηνών
Μανώλης Μαγκλάρας , πρόεδρος Σ .Σ .Πάτρας
Γιάννης Ευαγγέλου, μέλος Σ .Σ .Πρέβεζας      
Έλλη Ηλιοπούλου, πρόεδρος Σ .Σ . Φιλιππιάδας
Θεόδωρος Σούλτης,  δικηγόρος, τέως πρόεδρος κοινότητας Συρράκου
Βασίλης Κίστης ,δημοτικός υπάλληλος, τέως πρόεδρος Σ .Σ. Ιωαννίνων

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Ευάγγελος Αυδίκος, Ήρωες με παντόφλες, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 26 Μαρτίου 2014









Στις εθνικές γιορτές κυριαρχεί η υπερβολή. Ο υπερθετικός βαθμός. Συχνά, οι «επίσημοι» που κάνουν δηλώσεις καταλήγουν με την προτροπή να μιμηθούμε το παράδειγμά των πρωταγωνιστών στον εθνοαπελευθερωτικό αγώνα. Τέτοιες εκφράσεις θα ακούσουμε και αυτή τη χρονιά με αφορμή την Επανάσταση του 1821. Αν θεωρήσουμε ως δεδομένη μια τέτοια παρότρυνση, στύβω το κεφάλι μου να καταλάβω τι σημαίνει αυτό; Πρόκειται για έναν εθιμοτυπικό λόγο που πάει ασορτί με την ημέρα και ανήκει στα  αναγκαία, τελετουργικά στοιχεία που θα τα ξεπλύνει η επόμενη ημέρα επαναφέροντας τη συνήθη τάξη; Ή μπορούμε να εκλάβουμε την παρακίνηση ως συνείδηση του γεγονότος ότι χρειάζεται να συνομιλήσουμε επί της ουσίας με τα ιστορικά γεγονότα αναδεικνύοντας τη δράση των  πρωταγωνιστών; Και ποια δράση; Την αντίσταση ενάντια στους κατακτητές; Μελλοντικούς ή παρόντες; Συλλογικούς ή προσωπικούς;
     Σε κάθε περίπτωση, αν κάποιος ακολουθήσει τέτοιου είδους παραινέσεις είναι πολύ πιθανό να κατηγορηθεί ως φίλα προσκείμενος σε τρομοκρατικές απόψεις ή να βρεθεί μπροστά στο σιδερόφρακτο τείχος των κατασταλτικών δυνάμεων. Εκεί δεν μετράει ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, η Δέσπω Μπότσαρη, ο Ανδρούτσος, η Μαντώ Μαυρογένους. Ευτυχώς που δεν υπήρχαν οι σιδερόφρακτοι καταστολείς τότε, γιατί δεν θα την έβγαζε καθαρή ο Κολοκοτρώνης. Θα έψαχνε για πολύ καιρό την περικεφαλαία του. Μπορεί κανείς να φανταστεί τον ιδιοφυή Κολοκοτρώνη να στρίβει το μουστάκι του φορώντας τις παντόφλες και συδαυλίζοντας τη φωτιά στο τζάκι απογοητευμένος και εξωθημένος στο περιθώριο από τους βασιβουζούκους της τότε εξουσίας;
       Πράγματι, οι γιορτές είναι μια ευκαιρία για στοχασμό. Και αναστοχασμό. Κάθε εποχή να αναμετρηθεί με τις δικές της ευθύνες. Τις δικές της υποχρεώσεις. Να αφήσει στην άκρη τα επίθετα που χρησιμοποιούνται στις επετείους και να δει την ουσία των πραγμάτων. Οι ήρωες του εθνο-απελευθερωτικού αγώνα ζυμώθηκαν με τις αδυναμίες τους. Δεν ήρθαν από το υπερπέραν. Άνθρωποι καθημερινοί που κατανόησαν τη σημασία να υποτάξουν το ‘εγώ’ στο ‘εμείς’. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Ιωάννης Βαρβάκης. Ανήκει στις πιο ευτυχείς στιγμές της ταινίας του Σμαραγδή η μετακίνηση του Βαρβάκη από τον εγωκεντρικό κοσμοείδωλό του(η θάλασσα είναι η πατρίδα μου) στην ανάλωση των υπαρχόντων του για την Επανάσταση και την προοπτική: το ενδιαφέρον για την εκπαίδευση.
      Στις μέρες μας υπάρχουν οι ήρωες των τηλεοπτικών δελτίων αλλά και οι ήρωες με τις παντόφλες. Οι πρώτοι παρουσιάζονται ως σωτήρες της πατρίδας. Αγωνίζονται, λένε,  στα άκρα της Ευρώπης για να κρατήσουν όρθια τη χώρα από τη φωτιά που οι ίδιοι άναψαν. Θυμίζουν όλους εκείνους τους ηγεμόνες που φοράνε την πλουμιστή στολή τους  όταν θέλουν να εντυπωσιάσουν τα πλήθη. Στο άλλο άκρο βρίσκονται οι ήρωες με τις παντόφλες. Οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που τσουρουφλίζονται καθημερινά στον αγώνα της καθημερινότητας. Είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν το σιδερόφραχτο τείχος όταν νιώθουν τον πόνο και την οργή από την αδιαφορία των ημετέρων και Ευρωπαίων μεγαλοσχημόνων ηγετών. Είναι αυτοί  που φοβισμένοι και απογοητευμένοι αποσύρονται στο σπίτι τους. Αφήνουν τη συλλογική δράση, αηδιασμένοι για όσα συμβαίνουν, και αφήνονται στο ραφιναρισμένο τρόπο των τηλεοπτικών ‘ηρώων’. Αναζητούν προστασία στην ασφάλεια του σπιτιού τους. Ωστόσο, το σαλόνι του οίκου μας έχει γίνει ένα απέραντο ναρκοπέδιο. Το δελτίο των οκτώ πυροβολεί προς κάθε κατεύθυνση. Σ’ όποιο λαγούμι του σπιτιού του και αν κρυφτεί κάποιος. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει είναι να κλείσει τον τηλεοπτικό δέκτη και να βγει στο φως. Να περπατήσει μαζί με τους άλλους. Να κουβεντιάσει. Να συντονίσει τα βήματά του με τους άλλους. Να διώξουν το φόβο του αναπότρεπτου. Τη μοιρολατρία που δεν αφήνει την ψυχή να πετάξει ελεύθερη αναζητώντας το συλλογικό εμείς.
     Ετούτη τη χρονιά η επέτειος του 1821 είναι ευκαιρία για όλους που φορέσαμε τις παντόφλες μας και παραδοθήκαμε στον τηλε-αυταρχισμό να στοχαστούμε. Όλοι οι ήρωες του αγώνα ήταν απλοί άνθρωποι εγκλωβισμένοι στην καθημερινότητά τους. Πολλοί απ’ αυτούς είχαν συνηθίσει τις παντόφλες τους. Χρειάστηκε κόπος για να τις βγάλουν. Όταν κατάλαβαν την ανάγκη να το πράξουν πέταξαν το βάρος του εγωκεντρισμού από πάνω τους. Και κέρδισαν την προσωπική  και συλλογική ελευθερία.

       

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

bazaar βιβλίου

Οι Εκδόσεις Vakxikon.gr
σας προσκαλούν στo 3oΟι Εκδόσεις Vakxikon.gr
σας προσκαλούν στo 3o bazaar βιβλίου που διοργανώνουν,
το Σάββατο 29 Μαρτίου 2014, στις 20.30, στο cafe-bar Blackbird (Κλεισόβης 5, Εξάρχεια).
Όλοι οι τίτλοι των εκδόσεων Vakxikon.gr, από το 2012 έως και σήμερα, θα διατίθενται με έκπτωση από 10 έως και 70%!
Το bazaar θα στηθεί στον πεζόδρομο της Κλεισόβης,
ενώ θα ακολουθήσει dj set στο bar, από τις 23.00 και μετά, με τον Βαγγέλη Κάκαρη στα decks.

 bazaar.jpg
E-mail: avdikos@uth.gr που διοργανώνουν,
το Σάββατο 29 Μαρτίου 2014, στις 20.30, στο cafe-bar Blackbird (Κλεισόβης 5, Εξάρχεια).
Όλοι οι τίτλοι των εκδόσεων Vakxikon.gr, από το 2012 έως και σήμερα, θα διατίθενται με έκπτωση από 10 έως και 70%!
Το bazaar θα στηθεί στον πεζόδρομο της Κλεισόβης,
ενώ θα ακολουθήσει dj set στο bar, από τις 23.00 και μετά, με τον Βαγγέλη Κάκαρη στα decks.

 bazaar.jpg
E-mail: avdikos@uth.gr

Raphael Patai Prize in Jewish Folklore and Ethnology




Awarded for best unpublished essay on Jewish folklore and ethnology completed by a student between June 2013 - June 2014.

Format and Guidelines: 8-12.000 words, in English, prepared electronically in Word (with in-text citations and reference list).
Deadline: July 1, 2014.
Contact: Professor Simon J. Bronner, School of Humanities, The Pennsylvania State University, 777 West Harrisburg Pike, Middletown, PA 17057-4898, USA; sbronner@psu.edu

The Jewish Folklore and Ethnology Section of the American Folklore Society and the Committee on the Anthropology of Jews and Judaism of the American Anthropological Association invite submissions for its Raphael Patai Prize in Jewish Folklore and Ethnology awarded for the best unpublished student paper on Jewish folklo! re and ethnology completed between June 2013 and June 2014. Submissions are reviewed by an international committee and notifications are made by October 2014. Papers sent for the Prize are considered submissions to the book series Jewish Cultural Studies (Littman Library of Jewish Civilization, Oxford, UK,http://www.littman.co.uk/jcs/) and should not be under review with any other publication. The winner of the prize receives $200 and a citation from the American Folklore Society.

The criteria for submissions are:

1. Papers will be written in English. Approaches to the subject cover Jewish material and apply folkloristic and ethnological perspectives.

2. The length of papers is of publishable essay length–usually 8 to 12.000 words. The citation style uses in-text citations and a reference list.

3. Submitted unpublished paper was written by a student between June! 2013 and June 2014, and not submitted for publication.

4. Papers should be submitted electronically in Word on or before July 1, 2014 to sbronner@psu.edu.

5. Submitters give their contact information, including postal and email address; submitters should identify the university and department (give course and professor's name if appropriate) where the paper was prepared. The prize honors the late Raphael Patai (1910-1996), renowned Hungarian-Jewish folklorist and ethnologist who taught at the Hebrew University, University of Pennsylvania, New York University, Princeton University, and Ohio State University.

For more information, see http://www.afsnet.org/?page=JewishFLE or write sbronner@psu.edu.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Συνομιλία με την ποίηση τεσσάρων Κρητών ποιητών , Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014,6.15μ.μ. , Αίθουσα Ανδρόγεω, Ηράκλειο

                       



                                     Πρόσκληση


Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης ( 21 Μαρτίου )το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας οργανώνει εκδήλωση – συνομιλία ( για ) με την ποίηση τεσσάρων Κρητών ποιητών :

του ( + ) Κωστή Φραγκούλη  ( Λασίθι ), της Ρέας Γαλανάκη ( Ηράκλειο ), του Χρίστου Ρουμελιωτάκη ( Ρέθυμνο ) και του Ιωσήφ Βεντούρα ( Χανιά ), η οποία θα γίνει τη Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014, στις 18.15, στην αίθουσα Ανδρόγεω του Δήμου Ηρακλείου,

και σας προσκαλεί να την παρακολουθήσετε.



Διαμεσολαβητές στη συνομιλία με την ποίηση των τεσσάρων ποιητών θα είναι οι :
Οδυσσέας Τσαγκαράκης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Μαρία Φραγκιαδάκη, φιλόλογος, Ελένη Κωβαίου, ΜΑ,( Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης ), και ο Γιάννης Δημητρακάκης, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

                          Πρόγραμμα εκδήλωσης

18.15        Καλωσόρισμα από τον πρόεδρο του Κέντρου Κρητικής Λογοτεχνίας

Χαιρετισμοί


18.30        Οδυσσέας Τσαγκαράκης, η ποίηση του Κωστή Φραγκούλη

18.50        Απαγγελία ποιημάτων του ποιητή


19.00     Μαρία Φραγκιαδάκη, η ποίηση της Ρέας Γαλανάκη

19.20        Απαγγελία ποιημάτων της ποιήτριας ή παρέμβαση της ιδίας


19.30            Ελένη Κωβαίου, η ποίηση του Χρίστου Ρουμελιωτάκη

19.50            Απαγγελία ποιημάτων του ποιητή ή παρέμβαση του ιδίου


20.00      Γιάννης Δημητρακάκης, η ποίηση του Ιωσήφ Βεντούρα

20.20            Απαγγελία ποιημάτων του ποιητή ή παρέμβαση του ιδίου


20.30 – 21.00  Παρεμβάσεις – Καταθέσεις μαρτυριών


Την εκδήλωση θα συντονίζει ο Γιώργης Καράτζης, ποιητής



      Ο πρόεδρος                                                                            Ο γραμματέας


Κώστας Μουτζούρης                                                                  Κώστας Ψυχογυιός






Το γάλα βγάζει τις μάσκες



Μαζί με τα υπόλοιπα μνημονιακά άρθρα που καλείται να υπογράψει και πάλι το προτεκτοράτο είναι και αυτό για το γάλα, που ξυπνώντας κάποιες συνειδήσεις έχει δημιουργήσει πρόβλημα στη μνημονιακή κυβέρνηση.

Το πρόβλημα: Πως θα μπορέσει να αλωθεί η Ελληνική αγορά από γάλατα εισαγωγής αδιαφορώντας αν ο ανερχόμενος εγχώριος κλάδος της αγελαδοτροφίας εξαφανιστεί και μαζί με αυτόν ένας δυναμικός τομέας οικονομικής ανάπτυξης και αύξησης του ΑΕΠ.

Ο τρόπος: Βάπτιση του γάλακτος υψηλής παστερίωσης σε φρέσκο γάλα έτσι ώστε να γίνει δυνατή η επέκταση των ημερών διατήρησης του δήθεν φρέσκου γάλακτος που θα δώσει την δυνατότητα για αθρόες εισαγωγές αμφιβόλου ποιότητας γάλακτος υψηλής παστερίωσης σε δήθεν φθηνότερες τιμές (τους πήρε ο πόνος για τον Έλληνα καταναλωτή).

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία (Π.Δ. 113/1999) «φρέσκο γάλα» είναι το γάλα που έχει υποστεί παστερίωση δηλαδή θερμική επεξεργασία στους 72°C για 15 δευτερόλεπτα. Το γάλα αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες τροφίμων είναι πλούσιο σε ασβέστιο, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια, βιταμίνες Α,  C,   B2, Β6, Β12 κ.α. και πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, και αποτελεί άριστη τροφή. Όμως το φρέσκο γάλα έχει διάρκεια ζωής τρεις έως πέντε ημέρες στο ψυγείο, και επομένως δυσχεραίνεται η εισαγωγή του από το εξωτερικό.

Αντίθετα, γάλα υψηλής παστερίωσης είναι αυτό που έχει υποστεί θερμική επεξεργασία στους +110οC έως +130οC και διατηρείται στο ψυγείο για 20-30 ημέρες. Βεβαίως, όσο πιο υψηλή είναι η θερμική επεξεργασία, τόσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα που διατηρείται, αλλά και τόσο πτωχότερο γίνεται σε θρεπτικές ουσίες με την καταστροφή ευαίσθητων βιταμινών και ιχνοστοιχείων όπως Β6, Β12, C φολικό οξύ, τυροσίνη, κλπ. Έτσι, το γάλα υψηλής παστερίωσης ορθώς θεωρείται θρεπτικά υποδεέστερο, και η υφιστάμενη Ελληνική νομοθεσία απαγορεύει την αναγραφή λέξεων όπως «φρέσκο», «παστεριωμένο» κλπ στη συσκευασία του.

Προκειμένου λοιπόν να διευκολυνθούν οι εισαγωγές «φρέσκου γάλακτος» προσπαθούν οι Επίτροποι να βρουν νομικά τερτίπια ώστε να πλασαριστεί στους ιθαγενείς εισαγόμενο γάλα υψηλής παστερίωσης σαν φθηνό φρέσκο γάλα παρακάμπτοντας και αυτά τα πορίσματα της επιστήμης. Με σύνθημα το «φθηνότερο γάλα» προσποιούνται ότι νοιάζονται για τον καταναλωτή των μεγάλων αστικών κέντρων που υποφέρει από την παρούσα οικονομική κρίση (sic) και στο βωμό αυτό «αναγκάζονται να κτυπήσουν τα μικροσυμφέροντα μιας μικρής ομάδας παραγωγών». Αποδίδουν δε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις ακόμα και κάποιων κυβερνητικών βουλευτών σε «μικροπολιτική» και την κάλυψη μικροσυμφερόντων στιγματίζοντας την τόλμη τους να διαχωριστούν από την κυβερνητική αγέλη. Αυτή η «μικρή ομάδα παραγωγών» λοιπόν απαρτίζεται από 4.000 αγελαδοτρόφους που παράγουν 630.000 τόνους φρέσκου γάλακτος. Όμως τα γαλακτοπαραγωγικά ζώα σιτίζονται με κτηνοτροφές που μπορούν να παραχθούν σε 500.000 στρέμματα με καλλιέργειες κτηνοτροφικών φυτών (καλαμπόκι, μηδική, βίκος, κριθάρι, κλπ) και δίνουν εισόδημα σε άλλες 5.000 γεωργικές εκμεταλλεύσεις με 10.000 εργαζομένους.

Επίσης τα περί φθηνού εισαγόμενου γάλακτος είναι ψέματα. Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι γάλα ημέρας μπορεί να πωλείται κάτω του 1 € όπως γίνεται ήδη σε πολλούς σταθμούς διανομής στη Λάρισα από το συνεταιρισμό ΘΕΣΓΑΛ. Αν το κράτος συμμαζέψει τους άθλιους μεσάζοντες, τότε η τιμή του εγχώριου φρέσκου γάλακτος δεν θα υπερβαίνει το 1,0-1,1 €/λίτρο. Σημειωτέον ότι η τιμή παραγωγού δεν υπερβαίνει τα 0,45 € ανά λίτρο φρέσκου γάλακτος. Εξ άλλου η δήθεν μείωση της τιμής που θα προκύψει λόγω ανταγωνισμού είναι αμφίβολη αφού και σήμερα το εισαγόμενο γάλα υψηλής παστερίωσης (20 ημερών) είναι ακριβότερο από το φρέσκο. Ακόμα και στις περιπτώσεις μικρότερης τιμής δε θα πρόκειται για πραγματικά φρέσκο γάλα υψηλής διατροφικής αξίας. Θα είναι εισαγόμενο γάλα σε σκόνη, παγοκολόνα, κλπ που θα έχει παραχθεί από δυστυχισμένα ζώα παραγεμισμένα με αντιβιοτικά και ορμόνες (turbo koe=τούρμπο αγελάδα) που μεγάλο μέρος του σιτηρεσίου τους θα περιλαμβάνει μεταλλαγμένες ζωοτροφές. Και φυσικά δεν θα αναγράφεται πουθενά η χώρα προέλευσης, έτσι ώστε ο κάθε οικογενειάρχης να μπορεί να προμηθεύεται Ελληνικό φρέσκο γάλα.

Αλλά αποτελεί και μειοδοσία της κυβέρνησης η λελογισμένη επίθεση κατά της εγχώριας κτηνοτροφίας και των Ελληνικών επιχειρήσεων προκειμένου να μη ζημιώσουν οι γαλακτοπαραγωγοί αποικιοκράτες. Το εγχείρημα της ΘΕΣΓΑΛ τους έχει τρομάξει. Ο ανερχόμενος αυτός συνεταιρισμός απέδειξε ότι η σημερινή προστιθέμενη αξία του παραγόμενου στην Ελλάδα γάλακτος μπορεί να φθάσει στο άμεσο μέλλον τα 630 εκατ. € με άνω του 1,5 δις € συμμετοχή στο ΑΕΠ, ενώ στην περίπτωση μελλοντικής επάρκειας (που πρέπει να είναι το ευκταίο), τα ανωτέρω ποσά είναι τα διπλάσια, χωρίς τον υπολογισμό της διαφοράς του εμπορικού ισοζυγίου. Από την άλλη πλευρά, το επικαλούμενο φθηνότερο προϊόν (δεν το ονομάζω φρέσκο γάλα) έστω και κατά 0,20 €/λίτρο δε θα μείωνε τις δαπάνες των νοικοκυριών για αγορά γάλακτος παραπάνω από 200 εκατ. €. Ακόμα λοιπόν και στην υποτιθέμενη αυτή περίπτωση τα αμείλικτα μαθηματικά καταδεικνύουν την μειοδοτική πολιτική περαιτέρω συρρίκνωσης της πρωτογενούς παραγωγής αλλά και της κατανάλωσης ποιοτικής τροφής για τον Έλληνα καταναλωτή. Το γάλα τους βγάζει τις μάσκες…

Νίκος Δαναλάτος
Καθηγητής Γεωργίας
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Είμαι ένα από τα «πλουσιόπαιδα» του Λονδίνου: Επιστολή κόλαφος διευθυντή κλινικής στο Imperial College προς τον Αδωνι Γεωργιάδη

21.03.2014 
Ο Ευάγγελος Μαζάρης, Διευθυντής Χειρουργός Ουρολόγος στο Imperial College NHS Trust στέλνει μια ήπια, χαμηλών τόνων, αλλά ταυτόχρονα συγκλονιστική επιστολή στον υπουργό Υγείας, μετά την επεισοδιακή ομιλία του στο Λονδίνο, και αυπροσδιορίζεται ως ένα από τα «πλουσιόπαιδα» του Λονδίνου για τα οποία μίλησε ο υπουργός στα ελληνικά κανάλια.

Την επιστολή την έστειλε στο ygeianet και μεταξύ άλλων μιλά για τους Ελληνες επιστήμονες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.

«Αξιότιμε κ. Γεωργιάδη,
Είμαι ένα από τα ''πλουσιόπαιδα'' όπως τα αποκαλέσατε στα ελληνικά κανάλια που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Είμαι Διευθυντής Χειρουργός Ουρολόγος στο νοσοκομείο του πανεπιστημίου που ήσασταν προσκεκλημένος να ομιλήσετε.
Δεν είμαι αριστερός (για να ξεκαθαρίζω) για να μη με μισήσετε από την αρχή. Είμαι πατριώτης που αγαπάει και πονάει την πατρίδα του για τα χάλια στα οποία έχει περιέλθει, ο οποίος υπηρέτησα στον Στρατό Ξηράς επί 18μηνο (9 μήνες στη Σάμο-χωρίς 'βύσμα') και λαμβάνοντας τιμητική διάκριση για την προσφορά μου.
Έκανα μεταπτυχιακό και διδακτορικό στο Λονδίνο όχι γιατί ήμουν πλούσιος αλλά γιατί είχα όνειρα και θέληση να λάβω την καλύτερα δυνατή εκπαίδευση. Αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά έτσι όπως οι εκάστοτε κυβερνώντες και πανεπιστημιακοί έχουν καταντήσει το πανεπιστήμιο (ιδρύματα άνευ αξίας, οικογενειοκρατία, 'μέσο' για προγράμματα κλπ.) ήταν μονόδρομος να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό (όπως τόσοι άλλοι έλληνες επιστήμονες). Δούλεψα αρχικά για να καλύψω τα μισά, τα άλλα μισά προήλθαν από οικονομίες του πατέρα μου.
Έπειτα όλο όνειρα γύρισα στην Ελλάδα να ειδικευτώ σε Πανεπιστημιακή Κλινική στην Αθήνα. Οι γνώσεις και η εμπειρία μου στο εξωτερικό 'χρησιμοποιήθηκαν' κατάλληλα από τους εκπαιδευτές μου για τη φροντίδα των 'πελατών' τους και την αύξηση της προσωπικής τους περιουσίας. Αυτά δυστυχώς είναι απότοκα διορισμών με 'μέσο' στο πανεπιστήμιο και το ΕΣΥ καθώς και λόγω έλλειψης ουσιαστικών ελέγχων και αξιολόγησης. Κατόπιν αναγκάστηκα (μετά το πέρας ειδίκευσης) για να εξειδικευτώ να ξαναφύγω με τη γυναίκα μου στο Ηνωμένο Βασίλειο αφού η εκπαίδευση που λαμβάνει κανείς σε πανεπιστημιακή κλινική είναι αρκετή για να γίνει ένας καλός 'βοηθός' (δυστυχώς σε αρκετά νοσοκομεία του ΕΣΥ δεν φτάνει ούτε σε αυτό το επίπεδο λόγω έλλειψης αξιολόγησης/ουσιαστικής εκπαίδευσης). Μετά από 2ετία στο Ην. Βασίλειο έκανα αιτήσεις για θέση επιμελητή στο ΕΣΥ. Στην πρώτη στο Γενικό Κρατικό Αθηνών δυστυχώς είχαν υποσχεθεί τη θέση αλλού. Στο Θριάσιο δεν μου απάντησαν ποτέ!!! Συνεπώς παρέμεινα στο Ηνωμένο Βασίλειο από ανάγκη αλλά επέτυχα μετά από συνεχή αξιολόγηση. Έφτασα σε θέση διευθυντή του εθνικού συστήματος υγείας της Αγγλίας στα 37 έτη, όχι λόγω 'μέσων' και γνωριμιών αλλά λόγω σκληρού ανταγωνισμού με άλλους συναδέλφους σε ένα 'ξένο' κράτος.
Συνεπώς με προσβάλλει προσωπικά η συμπεριφορά σας και η υπεροψία σας με τη μνεία σας σε 'πλουσιόπαιδα' του Λονδίνου. Για τους περισσότερους από εμάς η παραμονή στο εξωτερικό ήταν μονόδρομος, αφού έτσι όπως οι εκάστοτε κυβερνώντες καταντήσατε την παιδεία και την υγεία στη χώρα μας δεν υπάρχει άλλη επιλογή πλην της ανεργίας ή υποεργασίας (π.χ. βοηθός κάποιου 'μεγαλοσυναδέλφου').
Λυπούμαι που θεωρείτε ότι έχετε περισσότερα δικαιώματα (στη δημοκρατία) για να ομιλείτε επειδή κάποιοι σας εξέλεξαν. Το ίδιο μπορεί να υποστηρίζουν και οι κ. Τσοχατζόπουλος, Παπανδρέου κ.α. Θα έπρεπε να ντρέπεστε για την κατάσταση στην πατρίδα μας κι εάν εσείς δεν ντρέπεστε θα έπρεπε να ντρέπονται αυτοί που σας ψήφισαν.
Να ξέρετε πάντως πως εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού αγαπάμε και πονάμε την πατρίδα μας και στις διακοπές μας ξοδεύουμε τα χρήματά μας για τα οποία δουλεύουμε σκληρά στη χώρα μας. Μη μας κάνετε με την προκλητική συμπεριφορά σας να αλλάξουμε και τον τόπο διακοπών μας!

Με εκτίμηση,
Ευάγγελος Μαζάρης MSc, MD, PhD, FES, FEBU
Διευθυντής Χειρουργός Ουρολόγος
Imperial College NHS Trust»


Πηγή: Είμαι ένα από τα «πλουσιόπαιδα» του Λονδίνου: Επιστολή κόλαφος διευθυντή κλινικής στο Imperial College προς τον Αδωνι Γεωργιάδη | Ειδήσεις και νέα με άποψηhttp://www.iefimerida.gr/node/147967#ixzz2wjYFdQnT

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Γιατρομανωλάκης Γιώργης, Μίμηση ποιήσεως


 

Να με συγχωρέσουν οι πάσης φύσεως εραστές της λεγόμενης «Ημέρας της Ποίησης» για τη βαθύτατη αντίθεσή μου (τοποθετημένη στις παρυφές του σνομπισμού) για αυτό το εαρινό πανηγύρι.

Σε μια χώρα όπου τα γράμματα και οι τέχνες έχουν καιρό τώρα ευτελισθεί από την πολιτεία (=υπουργείο Παιδείας και υπουργείο Πολιτισμού) αυτές οι εκδηλώσεις δεν έχουν κανένα νόημα.

Τουναντίον προσφέρουν άλλοθι σε πολλούς. Όσο για τους αναγκαστικά περιφερόμενους ποιητές μας στα μαζικά μέσα μεταφοράς (όπως είδαμε να γίνεται και με τον αυστηρά αυτοεγκλωβισμένο Κ. Π. Καβάφη) σημειολογικά (που λένε) θα λέγαμε πως δεν διαφέρουν από τα διαφημιζόμενα απορρυπαντικά. Αν η ποίηση συνιστά μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας, η «Ημέρα της Ποίησης» δείχνει πομπωδώς μια θλιβερή, συχνά χυδαία και βάναυση απομίμηση αυτής της ιερής πράξεως.

Ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας


Folklore, Thomas Hardy, and Rural Writing: a joint conference of The Folklore Society and the Thomas Hardy Society

Friday 11 April to Sunday 13 April, 2014at The Corn Exchange, Dorchester, Dorset, UK

For more information, visit http://www.folklore-society.com or contact thefolkloresociety@gmail.com

Presentations include:
Jeremy Harte: “Wide-Oh and the Toad Man: Cunning men in Dorset and Hardy;” Jerry Bird: “Mumming and Poverty in Hardy's Wessex;” Jacqueline Dillion: “Ways of Knowing in Tess of the d'Urbervilles;” Paul Cowdell: “What Victorian Peasantry?  The surprising class warriors of English folk song scholarship;” Dai Hawkins: “Folklore in the Novels of Mary Webb;” Heather Hawkins: “Folklore and Belief in Thomas Hardy's Poetry;” Mark Norman: “Cockstrides and Carriages—Parallels of Thomas Hardy's Dorset ghosts in the wider westcountry landscape;” Peter Robson: “Fiction, Folklore and Reconstruction—Thomas Hardy's Play of St George.”
  • Tickets: £45 in advance (£55 on door)
  • Day rates available
  • Coffee and tea between sessions will be provided, but no meals.
  • Conference participants must book their own accommodation.
    A list of suggested hotels is available.

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

THE WAYLAND D. HAND PRIZE
FOR AN OUTSTANDING BOOK COMBINING FOLKLORISTIC AND HISTORICAL PERSPECTIVES, 2014

CALL FOR SUBMISSIONS
The  Folklore and History Section of the American Folklore Society, publisher of the journal Folklore Historian,  invites submissions for its biennial Wayland D. Hand Prize for an outstanding book that combines historical and folkloristic perspectives. A work offered for consideration can be an authored book, edited volume or reference work, or exhibition catalog published between June 2013 and June 2014.

The prize honors the eminent folklorist Wayland D. Hand (1907-1986), who in his teaching and scholarship encouraged historical methodology in folklore research. He was recognized for his effort by being awarded the international Giuseppe Pitre Folklore Prize and the Chicago Fol! klore Prize. The winner of the Wayland D. Hand Prize will receive 200 dollars and an accolade from the American Folklore Society. The prize-winning book will be publicized at the annual meeting of the American Folklore Society and in the pages of the Folklore Historian. For a list of previous winners, seehttp://www.afsnet.org/default.asp?page=HistoryFolklore.

Submissions can be from authors or publishers. Submit three copies of the submission for judges BEFORE June 15, 2014 to Professor Simon J. Bronner, American Studies Program, Penn State Harrisburg, 777 West Harrisburg Pike, Middletown, PA 17057 USA.

CfP: Methods in the study of religion\s at Erfurt/IAHR 2015

Call for Papers: Methods at Erfurt/IAHR 2015

Contemporary debates in the study of religion\s often speak of "methodology". Yet methods-i.e. ways of constructing/collecting and analyzing different types of data/materials in empirical research-are
rarely addressed. Our co-edited Routledge Handbook of Research Methods in the Study of Religion (2011) was the first major international
attempt to take stock of and critically review the current
methodological toolbox of our discipline. It discussed a range of
well- and less well-known methods, and it began to move our discipline
toward the level of methodological diversification and sophistication
common in others. This process needs to continue. We seek papers, for
one or more sessions at the upcoming XXIth IAHR-World Congress in
Erfurt, that deal either with methods not covered in our Handbook or
specific variants within the broader families covered there (e.g.,
forms of historical analysis, discourse analysis, content analysis,
participant observation, etc.). The papers may form the nucleus of a
follow-up publication.

Please email a brief proposal/abstract (100-300 words) along with a
title and a short CV before June 1, 2014 to one or both of us:

Michael.Stausberg@ahkr.uib.no

sjengler@gmail.com


 Michael Stausberg & Steven Engler
The Twelfth Annual Sophia Centre Conference
University of Wales Trinity St. David

"The Marriage of Heaven and Earth: Images and Representations of the Sky in Sacred Space"

The Sophia Centre for the Study of Cosmology in Culture,
School of Archaeology, History and Anthropology

28-29 June, 2014
Venue: Bath Royal Literary and Scientific Institution, Bath, England

Booking:
http://www.historyofastrology.org.uk/conferences/HeavenAndEarth/booking.html

Speakers and Abstracts:
http://www.historyofastrology.org.uk/conferences/HeavenAndEarth/speakers.html

Facebook: https://www.facebook.com/AnnualSophiaCentreConferences
Speakers:                           
Keynote Speakers:
Juan Antonio Belmonte
(Instituto de Astrofísica de Canarias, Tenerife)
Cosmic landscapes in ancient Egypt: a diachronic perspective
Dr Nicholas Campion
(University of Wales Trinity Saint David)
Mysticism, Magic and Astrology in Modern Surrealist Art
Professor Kim Malville
(University of Boulder, Colorado)
The Parallelism of Heaven and Earth in Andean Cultures
Speakers:
Faisal Al-Doori
(Tikrit University, Iraq)
The Image of the Marriage of Heaven and Earth in W. B. Yeats’s poem ‘Chosen’
Gerardina Antelmi
(University of Split, Croatia)
Poetry Creation as a Space of Union between Nat! ural and Supernatural:
A Reading of The House of Fame
Jim Cogswell
(University of Michigan)
Jewelled Net of the Vast Invisible: a multi-media experience of cosmological space
Alexander Cummins
(University of Bristol)
The Faces of the Heavens: Early Modern Astrological Image Magic
Edina Eszenyi
(University of Kent)
Thunderbolt: Shaping the image of Lucifer in the Cinquecento Veneto
Harold H. Green
(Maya Exploration Centre)
Zenith Sun as Organizing Principle in the Constructed Sacred Space and Calendrics of Central Mexico
Cheryl Hart
(University of Wales Trinity Saint David)
Sacred or Secular? An Analysis of the Rosette Motif within the Iconographic Repertoire of the Near East, Egypt and the Aegean
Scott E. Hendrix
(Carroll University)
From the Margins to the Image of ‘The Most Christian Science’: Astrology, Theology, and St. Peter’s Basilica.
Liz Henty
(University of Wales Trinity Saint David)
Tomnaverie Recumbent Stone Circle: Earthly Window to the Sacred Sky
Shon Hopkin
(Brigham Young University)
The Joining of Heaven and Earth in Mormon Temples and Sacred Texts
Stanislaw Iwaniszenwski
(National School of Anthropology and History, Mexico City)
Communicating with the Ancestors in the Spiritual Landscape at Yaxchilan, Chiapas, Mexico
Bożena Józefów-Czerwińska
(Pultusk Academy of Humanities)
Signs in the Sky - Beliefs in Polish Folk Culture
Tore Lomsdalen
(University of Wales Trinity Saint David)
Cult, ritual, sacred space and the sky in the prehisto! ric temples of Malta
Patrick McCafferty
(Queens University, Belfast)
The Union of Heaven and Earth in the Boyne Valley, Ireland
Rathnasree Nandivada
(Nehru Planetarium, New Delhi)
The evolution of representations of the Navagrahas in Indian temples and their changing identification with celestial bodies on the ecliptic
Joanna Popielska-Grzybowska
(University of Warsaw)
The Sky in Ancient Egyptian Pyramid Texts
John David Mooney
(John David Mooney Foundation)
Sacred Geography, Sacred Sky, and Sacred Geometry

Fwd: panel at the BASR conference: "Research among spirits, ghosts and deities - How to study non-ordinary realities"

Dear colleagues,

David Wilson and I are organising a panel about "Research among spirits, ghosts and deities - How to study non-ordinary realities" at the next conference of the British Association for Study of Religions (in September at the Open University in Milton Keynes). See the abstract below. Among the confirmed speakers is Dr Fiona Bowie (Kings College London). If you are interested in joining us, please email David and me. Thank you.

Best wishes,
Bettina


Dr Bettina E. Schmidt
School of Theology, Religious Studies and Islamic Studies
University of Wales Trinity Saint David

----------

Research among spirits, ghosts and deities - How to study non-ordinary realities
Panel at the BASR 2014 conference at the Open University, Milton Keynes


Panel organisers: Dr Bettina E. Schmidt and Dr David G. Wilson

Though anthropologists have discussed the study of experiences "behind the veil" of non-ordinary reality over a number of decades (e.g. Harner 1982, Turner 1993), it is still regarded as contested field. On one perspective it is not for scholars to judge, as Lewis maintained (1971), but, as Glass-Coffin recently wrote in the International Journal of Transpersonal Studies (2013) cultural relativism has 'allowed a side-stepping by the more fundamental question of the transpersonal'. Anthropologists tend to contextualise the local accounts, 'domesticating and dismissing them, colonializing knowledge even as they claim to honour the truth of the Other' (2013: 117).

In this panel we want to discuss this problem, which is at the cutting edge between anthropology and study of religions. The failure to contemplate the possibility that non-ordinary realities might be real inhibits the development of appropriate methodologies for exploring them. Arguably, this failure contributes significantly to thecontinuing difficulty in defining religious studies as a distinct academic field by creating a knowledge boundary that excludes from study potentially core phenomena. We therefore welcome papers from scholars who seek to explore and present new ways of studying non-ordinary realities.

Please submit an abstract of app. 200 words by 1 June to
b.schmidt@tsd.ac.uk and dgmw63@gmail.com.

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Η «άπιαστη» Μίκα του Βαγγέλη Αυδίκου



Στα ίχνη των Ελλήνων της διασποράς στην Αμερική|  
Η σκιά της Μίκας  είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος του Βαγγέλη Αυδίκου.
i-skia-tis-mikas-display-124Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ηΜίκαΕλληνίδα από τη Σμύρνη, που βρέθηκε στην Αμερική μετά την καταστροφή. Το βιβλίο φέρει έντονα το στοιχείο του αστυνομικού θρίλερ, αφού η Μίκα είναι νεκρή και ο ερευνητής Κοσμάς Τρίκαρδος αναζητά διακαώς την πορεία της ζωής της.
Της Πωλίνας Γουρδέα
Καθώς ο ερευνητής πλησιάζει τα ίχνη αυτής της γυναίκας, στην προσπάθειά του να λύσει το κουβάρι μιας κληρονομικής υπόθεσης, ξετυλίγεται στις σελίδες του βιβλίου η ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα των Ελλήνων της διασποράς. Η αφήγηση περνά μέσα από κομβικά σημεία όπως η προσφυγιά μετά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, τα γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη, το οικονομικό κραχ του 1929 στην Αμερική, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος και η μετεμφυλιακή Ελλάδα, η αφομοίωση και η προσαρμογή των μεταναστών στηνΑμερική διαχρονικά.
«Οι μεγάλες πόλεις, οι καινούργιοι τόποι χρειάζονται περπάτημα για να μπεις στην ψυχή τους. Το Μανχάταν ακόμη περισσότερο. Το παζλ της Νέας Υόρκης φτιάχνεται από κομμάτια όλης της γης, συχνά θρυμματισμένα από πολέμους, προκαταλήψεις, φανατισμούς». (σελ. 216)
Η αγωνία του αναγνώστη αυξάνεται καθώς η αναζήτηση της Μίκας γίνεται όλο και πιο περίπλοκη τις στιγμές που, ο εν ζωή ήρωας του βιβλίου, αγγίζει κάποιο ουσιαστικό ίχνος της. Η γυναίκα αυτή μοιάζει άπιαστη και ονειρική, σχεδόν Γοργόνα για τον συγγραφέα. Το πορτρέτο της σκιαγραφείται με εξαιρετική μαεστρία από τον Βαγγέλη Αυδίκο που κατορθώνει να φέρει στο φως χαρακτηριστικά μιας γυναίκας γενναίας, αποφασιστικής, ερωτικής και φυσικά, αποθανούσας που επιστρέφει στη ζωή μέσω της γραφής.
«Έτσι βρήκα στη Μίκα αυτό που μου έλειπε. Ό,τι έχω ακούσει το χρωστάω σ’ αυτή. Για μένα η Μίκα ήταν μία Γοργόνα, ένα υπερφυσικό πρόσωπο που μου άνοιγε πόρτες και τρόπους σκέψης που αγνοούσα». (σελ. 122)
Μίκα λοιπόν, που στη χημεία αναφέρεται ως μονωτικό υλικό. Στο βιβλίο η αφήγηση γύρω από τη ζωή της ηρωίδας ενώνει τις ρωγμές του ιστορικού χρόνου με το κοινωνικό γίγνεσθαι των μεταναστών και της ενσωμάτωσής τους. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως ο συγγραφέας αγγίζει μια ανοιχτή πληγή τουΕμφυλίου σχετικά με το θέμα των υιοθεσιών παιδιών που στέλνονταν στην Αμερική, χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών τους.
«Η γέννα ήταν δύσκολη, το παιδί γεννήθηκε ελλιποβαρές και η ίδια συνήλθε μετά από πολύωρο ύπνο. Αναζήτησε τον γιο της αλλά της είπαν πως πέθανε λίγο μετά τον τοκετό και δόθηκε για ταφή. Δεν γνώριζαν πού, δεν ήταν αρμόδιοι για να ξέρουν». (σελ. 263)
Η σκιά της Μίκας είναι ένα μυθιστόρημα που μας θυμίζει πώς είναι να επιβιώνουμε μέσα σε δύσκολες καταστάσεις αβεβαιότητας, όπως αυτές της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Όμως, πάνω απ’ όλα, έχω την αίσθηση πως η αναζήτηση της Μίκας υπήρξε μια εμμονή κι ένα πάθος για τον συγγραφέα. Αυτός είναι και ο λόγος που το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί.

Φρένο στις μαθητικές διαδηλώσεις κατά της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού Αντιδράσεις για την «πρωτοφανή» απόφαση από την ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας, ΤΟ ΒΗΜΑ, 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

ω, Θεέ μου, είναι δυνατόν! Ένας εκπαιδευτικός να ποινικοποιεί τη συνείδηση των νέων μας.Πώς θέλει τους νέους μας η κυρά διευθύντρια; Ζόμπι; Καρφωμένους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Και η προτροπή όλων-πολιτικών και μη-στους νέους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους; Επιτρέπεται  μόνο στις εκθέσεις; ΚΡΙΜΑ.

Φρένο στις μαθητικές διαδηλώσεις κατά της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού
Μαθητές από το Ελληνικό, τον Άλιμο, την Αργυρούπολη και τη Γλυφάδα συμμετείχαν σε συναυλία το 2008 με αίτημα το πρώην αεροδρομίο να γίνει χώρος πρασίνου ( Πηγή: Α.Π.Ε.)
1
εκτύπωση  

Εντολή να μην συμμετέχουν οι μαθητές των σχολείων των δήμων Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού - Αργυρούπολης στις εκδηλώσεις κατά της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού εξέδωσαν οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης Δ' Αθήνας, με το σκεπτικό ότι πρόκειται για «πολιτική διεκδίκηση», που δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία.

Οι Δήμοι Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού – Αργυρούπολης, με σύνθημα «Ελληνικό: η τύχη του στα χέρια μας» διοργανώνουν διήμερο δράσεων με πολιτιστικό, αθλητικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό περιεχόμενο την Κυριακή και τη Δευτέρα μέσα στο πρώην αεροδρόμιο.

Οι δήμοι έστειλαν προσκλήσεις για συμμετοχή στις εκδηλώσεις σε όλα τα σχολεία της περιοχής. Τα σχολεία ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση, ωστόσο η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Διεύθυνση Εκπαίδευσης Δ' Αθήνας δεν είχε την ίδια γνώμη.

Έτσι, απέστειλε e-mail με το οποίο απαγόρευσε τη συμμετοχή μαθητών στις δράσεις για το «Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού», κάνοντας λόγο για «πολιτική διεκδίκηση» που δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία.

Οι εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν ότι τους ασκούνται πιέσεις με σκοπό τον εκφοβισμό τους και ότι γίνεται προσπάθεια να τους παρουσιάσουν ως «εργαλεία εξυπηρέτησης πολιτικών σκοπιμοτήτων».

Αντιδρώντας, η ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία υπογραμμίζει: «Προκαλεί οργή και αγανάκτηση στον εκπαιδευτικό κόσμο αλλά και σε κάθε δημοκρατικό πολίτη η απόφαση της Διευθύντριας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Δ' Αθήνας να απαγορεύσει, ουσιαστικά, τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών στην εκδήλωση την Δήμων Γλυφάδας, Ελληνικού-Αργυρούπολης και Αλίμου για το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού.
»Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας καλεί τη Διευθύντρια να ανακαλέσει αμέσως την απόφαση αυτή και να επιτρέψει στα σχολεία να λειτουργήσουν και να ενεργήσουν στο πλαίσιο της αυτονομίας και της αυτοτέλειας των σχολικών τους δραστηριοτήτων».