Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Του Ευάγγελου Αυδίκου*,Τα διόδια και οι μυθικοί ληστές, 26/02/14



Τα ανέκδοτα είναι ένα πικρό, συχνά σαρκαστικό σχόλιο, σ’ αυτό που συμβαίνει. Είναι ίσως ένας αποτελεσματικός τρόπος να αναμετρηθεί κάποιος με τη ζοφερή πραγματικότητα, που μπορεί να τον εξοντώσει ψυχολογικά και να θρυμματίσει την ψυχική του ισορροπία. Στην περίοδο της κρίσης έχουν κυκλοφορήσει πολλά ανεκδοτολογικά σχόλια. Η συγκέντρωσή τους θα φώτιζε τον τρόπο που οι άνθρωποι διαχειρίζονται τη σχέση τους με την εξουσία και το δυσμενές οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον.

Εναν τέτοιο ανεκδοτολογικό λόγο, που αποκαλύπτει τους μηχανισμούς αντίδρασης σε οχληρές καταστάσεις, διάβασα στο τουίτερ, έναν μηχανισμό κοινωνικής δικτύωσης που ευνοεί τη διατύπωση απόψεων με τέτοιες εκφραστικές μορφές.

Στη διευκρινιστική ερώτηση που έκανε ο τραπεζικός υπάλληλος στον πελάτη για το είδος του δανείου που ζητούσε (καταναλωτικό, επενδυτικό, στεγαστικό), «θέλω το δάνειο για να πάω να δω την αδελφή μου στην Αθήνα, δεν ξέρω πώς το λέτε», απάντησε αυτός. Η απάντηση του πελάτη είναι αφοπλιστική. Χαλί για το ανέκδοτο είναι η πολιτική και οικονομική παραδοξολογία που οδηγεί σε κοινωνικές τερατογενέσεις. Οι κυβερνητικοί άρχοντες του τόπου, μοιραίοι και άβουλοι, έχουν παραδώσει τη χώρα και τους πολίτες της στην αδηφάγο διάθεση των κατασκευαστικών εταιρειών. Στο όνομα κάποιας συμφωνίας συμπεριφέρονται ως αιμοδιψείς «κακοποιοί», που ηδονίζονται από τον πόνο που προκαλούν σε ανυπεράσπιστους πολίτες.

Η υπογεγραμμένη «συμφωνία» γίνεται η παντιέρα της κοινωνικής αναλγησίας. Το φλάμπουρο της βίας που ασκείται στις ζωές των πολιτών. Οι κατασκευαστικές εταιρείες, έτσι, εμφανίζονται ως επίγονοι των τριών διάσημων ληστών της αρχαιότητας που τρομοκρατούσαν όσους κυκλοφορούσαν στον παράλιο δρόμο από τον Ισθμό (Σίνης ο Πιτυοκάμπτης), στην Κακιά Σκάλα (Σκίρων) και τα Μέγαρα (Προκρούστης).

Τα διόδια τα τελευταία χρόνια μοιάζουν, ολοένα και περισσότερο, με τους μυθικούς ληστές. Εχουν εξελιχθεί σε δυνάστες των Ελλήνων πολιτών, που νιώθουν να εγκλωβίζεται η ζωή τους ανάμεσα σε συνεχόμενες μπάρες. Οι τρεις ληστές της αρχαιότητας ασκούσαν έλεγχο στον δρόμο επικοινωνίας με την Αθήνα. Το ίδιο επαναλήφθηκε και μεταγενέστερα, σ’ όλες τις εποχές. Οι ληστές ελέγχοντας τα περάσματα και τους δρόμους τρομοκρατούσαν τους περαστικούς, επέβαλλαν τον δικό τους νόμο στην οργάνωση του χώρου και ανάγκαζαν τους κατοίκους της πόλης και της υπαίθρου να ζουν σε μη ασφαλείς συνθήκες. Η ληστεία της Πέτρας στην Πρέβεζα που έκαναν στον Μεσοπόλεμο οι Ρεντζαίοι είναι η νεότερη εκδοχή του πώς η ληστρική ασυδοσία μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζω αν η κυβέρνηση και οι κατασκευαστικές εταιρείες έχουν εγκύψει στη δράση των τριών μυθικών ληστών αλλά και των Ρεντζαίων. Ενδεχομένως η αίσθηση της δύναμης που προσφέρει η σωματική ρώμη και η γεωγραφική θέση του ληστρικού τους πόστου (για τους μυθικούς ληστές) αλλά και η ισχύς της υπογραφής στο παραχωρητήριο εκμετάλλευσης των δρόμων (για τις κατασκευαστικές εταιρείες) αμβλύνουν την ευαισθησία στον ανθρώπινο πόνο και τη φτώχεια.

Χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, μετά τον Ισθμό, την Κακιά Σκάλα και τα Μέγαρα εμφανίζονται οι σύγχρονοι απεχθείς ληστές των δρόμων που αυθαιρετούν. Η διαφορά τους είναι ότι οχυρώνονται πίσω από υπογραφείσες συμφωνίες. Ομως, αυτό δεν αλλάζει την αναλγησία. Οι σύγχρονοι «ληστές» των δρόμων ασκούν την ίδια βία στις ζωές των πολιτών. Εχουν τη δύναμη να βάζουν το χέρι, με την ανοχή της κυβέρνησης, στην τσέπη των πολιτών αφαιρώντας το ποσό που οι ίδιοι έχουν αποφασίσει.

Οι σύγχρονες «Κακιές Σκάλες» έχουν εξαπλωθεί σ’ όλους τους μεγάλους δρόμους. Οπως τότε, έτσι και τώρα τρομοκρατούν τους πολίτες και αλλάζουν τη ζωή τους. Δημιουργούν απαγορευμένες ζώνες και αποκλείουν την πρόσβαση όλων των πολιτών σε όλους τους χώρους. Με άλλα λόγια, οι υπερβολικές τιμές στα διόδια μπορεί να οδηγήσουν σε διχοτόμηση του χώρου. Η μετάβαση από τη μια περιοχή σε μια άλλη γίνεται προνόμιο των λίγων, ενώ οι περισσότεροι θα νιώθουν εγκλωβισμένοι. Μόλο που ο δρόμος χρησιμοποιήθηκε με υπερβολικό τρόπο τα τελευταία χρόνια, έδωσε πνοή στην περιφέρεια με τις εξόδους των τριήμερων και των αργιών.

Ισως οι κατασκευαστικές εταιρείες αλλά και η κυβέρνηση πρέπει να διαβάσουν την ιστορία των τριών μυθικών ληστών αλλά και των Ρεντζαίων. Ολες οι μεγάλες ληστείες (Ρεντζαίοι) πέτυχαν γιατί οι ληστές είχαν πρόσβαση στην κρατική μηχανή. Ωστόσο, όλοι οι πρωταγωνιστές είχαν άδοξο τέλος. Αυτοεγκλωβίζονται στη ληστρική τους δράση.

………………………………………………………………………..

* Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας


Διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος Α' ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ



Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών "Δημιουργική Γραφή" του Πανεπιστημίιου Δυτικής Μακεδονίας και το "Βιβλιολογείον" προκηρύσσουν τον Α΄ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό ποιήματος καιδιηγήματος με την ονομασία «Μίμης Σουλιώτης».

Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε όσους γράφουν ποίηση και πεζό λόγο στην ελληνική γλώσσα, ανεξαρτήτως τόπου διαμονής, εθνικότητας και ηλικίας.

Διάρκεια Διαγωνισμού
Ως ημερομηνία έναρξης του Διαγωνισμού ορίζεται η 14η Φεβρουαρίου 2014 και ως ημερομηνία λήξης η 15η Απριλίου 2014 (για όσους αποστείλουν μέσω ταχυδρομείου, λαμβάνεται ως αποδεικτικό στοιχείο η σφραγίδα του Ταχυδρομείου). Κάθε συμμετοχή που θα σταλεί εκτός των συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων θα θεωρείται εκπρόθεσμη και δεν θα γίνεται αποδεκτή.

Το θέμα του Διαγωνισμού
Το θέμα του διαγωνισμού είναι ελεύθερο.

Η Υποβολή των κειμένων
Οι υποψήφιοι μπορούν να συμμετάσχουν με ένα μόνο ποίημα έκτασης μέχρι 500 λέξεις ή ένα μόνο διήγημα μέχρι 1000 λέξεις, που να μην έχει δημοσιευθεί σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή.  Η Κριτική Επιτροπή θα επιδείξει ιδιαίτερη αυστηρότητα στην τήρηση του ανώτατου ορίου των λέξεων από τους συγγραφείς των κειμένων.
Για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό κατατίθεται το ποσό των 10 ευρώ στην τράπεζα Πειραιώς στον αριθμό λογαριασμού: 5250-038184-576 με υποχρεωτική αναγραφή του ονοματεπωνύμου και την ένδειξη: «Για το Διαγωνισμό Διηγήματος και Ποίησης»(κωδ. 1334).  Σε περίπτωση που ο υποψήφιος επιθυμεί να συμμετάσχει και στους δυο διαγωνισμούς πρέπει να καταθέσει το ποσό των 20 ευρώ.
Τα κείμενα που θα υποβληθούν θα πρέπει να είναι σε γραμματοσειρά 12 TimesNewRomanελληνικά, διάστιχο 1.5 και υποβάλλονται ηλεκτρονικά ή ταχυδρομικά.
Η υποβολή των προτάσεων μπορεί να γίνει με  δύο τρόπους:
  •        μέσω ηλεκτρονικής φόρμας στη διεύθυνση: http://dim-grafi.uowm.gr/index.php/contest2014/cwcontest2014, όπου θα συμπληρώνονται όλα τα απαραίτητα στοιχεία του διαγωνιζόμενου, ενώ παράλληλα θα κατατίθεται ως συνημμένο αρχείο η απόδειξη πληρωμής της συμμετοχής στο διαγωνισμό.
  • μέσμέσω ταχυδρομείου, όπου θα αποστέλλονται 3 αντίγραφα (σε γραμματοσειρά 12TimesNewRoman ελληνικά, διάστιχο 1.5) και ένα cd που θα περιέχει το αρχείο με το κείμενο. Επίσης, θα εσωκλείεται έγγραφο, το οποίο θα φέρει τα εξής στοιχεία: όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, διεύθυνση μόνιμης κατοικίας, τηλέφωνο επικοινωνίας, ηλεκτρονική διεύθυνση του υποψηφίου καθώς και η απόδειξη πληρωμής από την τράπεζα. Η ταχυδρομική διεύθυνση αποστολής είναι η εξής:
·   
Π.Μ.Σ. «Δημιουργική Γραφή»
Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
3ο χλμ. Εθνικής Οδού Φλώρινας - Νίκης
Τ.Θ. 21, 53100, Φλώρινα

Όροι του Διαγωνισμού
  •                       Από το σύνολο των συμμετοχών θα διακριθούν πενήντα ποιήματα και τριάντα διηγήματα, που θα εκδοθούν α. σε  έντυπη ειδική συλλογή και β. Θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Δημιουργική Γραφή». Για τη συγκεκριμένη έκδοση οι συγγραφείς παραχωρούν αυτοδίκαια στους οργανωτές τα πνευματικά τους δικαιώματα και αποδέχονται ότι το μέρος των εσόδων από την πώληση του βιβλίου στα βιβλιοπωλεία που αντιστοιχεί στο ποσοστό των δικαιωμάτων των συγγραφέων θα παραχωρηθεί στο «Βιβλιολογείον".
  •               Οι τρεις(3) πρωτεύσαντες από κάθε κατηγορία (ποίηση – πεζός λόγος) θα έχουν το δικαίωμα της δωρεάν παρακολούθησης  στα Διά Βίου Μάθησης Σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής, διαδικτυακά ή διά ζώσης, που θα προσφέρει κατά την ακαδημαϊκή χρονιά 2014-2015 το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.
  •                Η τελική απόφαση της Κριτικής Επιτροπής δεν επιδέχεται αμφισβήτηση και  είναι οριστική.Σε όλους τους διακριθέντες θα απονεμηθεί έπαινος και τιμητικό δίπλωμα. Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, η βράβευση και η απονομή επαίνων και τιμητικών διπλωμάτων θα πραγματοποιηθεί σε ειδική εκδήλωση - ημερίδα τον Ιούνιο του 2014 στη Φλώρινα.
  •                      
  •                  Οι διοργανωτές διατηρούν το δικαίωμα να μεταβάλουν τις ημερομηνίες του Διαγωνισμού.
          Η συμμετοχή στο Διαγωνισμό προϋποθέτει και συνεπάγεται την πλήρη και ανεπιφύλακτη αποδοχή του συνόλου των παραπάνω όρων.

Η Κριτική Επιτροπή
Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής: Κωτόπουλος Η. Τριαντάφυλλος, ποιητής, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Π.Μ.Σ. «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Την κριτική επιτροπή για το Διαγωνισμό Ποιήματος αποτελούν οι:
Παυλίνα Παμπούδη, ποιήτρια.
Στρατής Πασχάλης, ποιητής,
Κωτόπουλος Η. Τριαντάφυλλος, ποιητής.

Την κριτική επιτροπή για το Διαγωνισμό Διηγήματος αποτελούν οι:
Σώτη Τριανταφύλλου, συγγραφέας.
Μισέλ Φάις, συγγραφέας,
Γιώργος Παναγιωτίδης, λογοτέχνης.

Εκ μέρους του Π.Μ.Σ. «Δημιουργική Γραφή», Π.Δ.Μ.
Κωτόπουλος Η. Τριαντάφυλλος
Επιστημονικά Υπεύθυνος του Προγράμματος


Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Η "Μίκα" στον κατάλογο του γνωστού διεθνούς ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείο amazon.com



Add to Wish List
Have one to sell?

i skia tis mikas / η σκιά της μίκας Paperback – January 1, 2013



    
Best Books of the Year
Best Books of the Year
Looking for something good to read? Browse our editors' picks for the Best Books of the Year in fiction, nonfiction, mysteries, romance, and much more.

Product Details

    Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

    ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ

    ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΔΙΚΟΣ: Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΑΣ κριτική της Ιωάννας Παπά


    Ένα βιβλίο είναι πάντα αφορμή να γεφυρωθούν οι αποστάσεις, να αναδειχθεί ο άνθρωπος, οι εσωτερικές του περιπέτειες και οι συγκρούσεις, να αποδοθεί ο αγώνας και η αγωνία του• να αναδειχθούν ακόμα πτυχές άγνωστες της ζωής και ο ηρωισμός του καθημερινού. Είναι όμως παράλληλα και μια αφορμή να ξεχαστεί και να ταξιδέψει η καταπονημένη σκέψη από τη βιοτική μέριμνα, από την απογοητευτική πραγματικότητα, από τους ποικίλους μηχανισμούς, τα σενάρια και την καταπιεστική καθημερινότητα.
    Ο Αυδίκος γεννήθηκε στην Πρέβεζα με καταγωγή από το Συρράκο. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας και έχει ένα πολύπλευρο επιστημονικό έργο. Τον έχουμε ήδη γνωρίσει και για το συγγραφικό του έργο από τα διηγήματα «Το βλέμμα στον τοίχο με τη μαντανία» (2001) και «Ο δικός μου Θεός» (2004), και από το μυθιστόρημα Η κίτρινη ομπρέλα (2007), που βρέθηκε στη μικρή λίστα του περιοδικού Διαβάζω για το βραβείο μυθιστορήματος του 2008.
    Διαβάζοντας το βιβλίο του Αυδίκου, ασυναίσθητα ήρθε στη σκέψη μου ένας πρόσφυγας της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Γιώργος Ιωάννου. Ποιος όμως είναι ο Έλληνας απόδημος, ποια η ταυτότητα και η ψυχολογία του; Η σκιά της Μίκας υπήρξε αφορμή να διερευνηθούν όροι που περνούν στην καθομιλουμένη χωρίς ποτέ να διαλευκανθεί η βαθύτερη ουσία τους. Μεταφέρω στο σημείο αυτό κάτι από τις γνώσεις που αποκόμισα ψάχνοντας τους όρους αυτούς:
    5,6 εκατομμύρια Έλληνες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς αποτελούν σήμερα τον Ελληνισμό της Διασποράς, τον Απόδημο Ελληνισμό. Ο όρος «απόδημος» προσδιορίζεται από τον «ένδημο» ή «ενδημούντα». Είναι ο μη ένδημος, ο απελθών και ο κατοικών εκτός των ορίων του χώρου που ορίζεται ως δήμος ή πατρίδα και του οποίου αποτελεί τμήμα και παραγωγή του. Έτσι, το ίδιο το άτομο αντιμετωπίζεται ως Απόδημος από την πλευρά του γεννήτορα χώρου και ως μετανάστης ή έπηλυς από την πλευρά του χώρου υποδοχής.
    Ως απόδημο νοείται το τμήμα εκείνο του Ελληνισμού, το οποίο ζει εκτός των προγονικών εστιών του. Η αναφορά στην κοινή καταγωγή αποτελεί ένα βασικό χαρακτηριστικό του συνόλου του. Δεν είναι όμως μόνο η καταγωγή που κρατά τον απόδημο Ελληνισμό ζωντανό κομμάτι και μέρος του• εδώ οι έννοιες «ταυτότητα» και «ελληνικότητα» αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία. Η ταυτότητα αυτή ως μύθος και ιστορία δίνει στον Ελληνισμό την αίσθηση της συνέχειας στον χρόνο και της ενότητας στον χώρο. Με το σκεπτικό αυτό, οι Έλληνες απόδημοι στην εγκατάστασή τους στη νέα χώρα έπρεπε να κατοχυρώσουν τους ολικούς όρους επιβίωσής τους οικοδομώντας ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις και τους στόχους της αποδημίας.
    Η συγκρότηση του Απόδημου Ελληνισμού υπήρξε καρπός μιας μακρόχρονης διαδικασίας άλλοτε ως πρόσφυγας, άλλοτε ως μετανάστης και άλλοτε ως πολιτικώς διωκόμενος σε εποχές που οι (πολιτικές) περιστάσεις για τη χώρα υπήρξαν ανώμαλες. Αποτέλεσε μια δύναμη που στήριξε τον Ελληνισμό και τον στηρίζει, ενώ αγωνίζεται σαν μια ενιαία ανθρώπινη μάζα, συλλογικό σώμα και ψυχή να συντηρήσει τα στοιχεία της εθνότητας και τις αξίες της. Με την πάροδο του χρόνου οι απόδημοι συσπειρώνονται μέσα στα πλαίσια της χώρας υποδοχής και αντιτάσσουν τη δική τους πολιτισμική άμυνα. Είναι η εποχή όπου δοκιμάζεται η συνοχή τους και επιχειρούν να οργανωθούν, προκειμένου να διατηρήσουν τον ψυχικό σύνδεσμο με τη μητέρα-πατρίδα. Έτσι προκύπτουν οι ομογενειακές οργανώσεις, θεσμοί που για ένα μεγάλο διάστημα κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ικμάδα και την ταυτότητά τους. Ωστόσο, η δεύτερη και η τρίτη γενιά μεταναστών αποτελεί καρπό ενός διαπολιτισμικού περιβάλλοντος• δεν δείχνουν την ίδια προθυμία να προτάξουν τα στοιχεία της ελληνικότητας, παρότι αισθάνονται την ανάγκη της διατήρησής της. Έτσι, ο Έλληνας μετανάστης γίνεται αποδέκτης μιας προκαθορισμένης νομοτέλειας που θέλει την υποχώρηση του ενδοεθνικού περιβάλλοντος υπέρ του γηγενούς. Στην πραγματικότητα αυτή, εστιάζονται και οι ανησυχίες των ξενιτεμένων για τη γλώσσα, τα έθιμα και η προσπάθεια να αναβιωθούν ή τουλάχιστον να μην ξεχαστούν.
    Αυτή η περιφερειακή αναζήτηση της ψυχολογίας και της συμπεριφοράς των αποδήμων κρίθηκε αναγκαία, διότι μόνο μέσα στο πλαίσιό της μπορεί κανείς να εισπράξει όλα τα μηνύματα του έργου• η Σκιά της Μίκαςαπαρτίζεται και συμπληρώνεται μέσα από τις αναζητήσεις αυτές, αφού το κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον αποτελεί το υπόβαθρο της ιστορίας. Έτσι, το έργο είναι μια αφορμή για παράλληλες αναγνώσεις της ίδιας ιστορίας.
    Ο Έλληνας Οδυσσέας, μετανάστης και αναζητητής μιας ζωής διαφορετικής, σπρωγμένος κάποτε από την ανάγκη και κάποτε από την ιστορία, την κοινωνική πραγματικότητα ή τις οικονομικές συγκυρίες, ήρθε όντως πολλές φορές αντιμέτωπος με την αποδημία. Πίσω από το μυθιστόρημα, ο αναγνώστης θα ανακαλύψει όλα τα γνωρίσματα αυτά. Κάτω από το έργο, ως βαθύτερο υπόστρωμα και άξονας που κάθετα το συνέχει και το υποβαστάζει, διαγράφονται όλες οι παράμετροι που προαναφέρθηκαν, καθιστώντας το έργο με πολλά επάλληλα στρώματα που αλληλοκαλύπτονται συγκροτώντας τον (εξωτερικό) ιστό της.
    Ο Μικρασιατικός, οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι, η ιδεολογία της Αμερικής που οι μετανάστες αλλά και οι πρόσφυγες Έλληνες καλούνται να ενσωματώσουν, φέροντας ταυτόχρονα όλο το βάρος του δικού τους πολιτισμικού φορτίου, σαν αγωνία και ηθική ευθύνη αναγνωρίζεται στη Σκιά της Μίκας. Η άμυνα του ανθρώπου σε τέτοιες στιγμές εκφράζεται μέσα από την κριτική στάση απέναντι στην πατρίδα-μητέρα, με την επανάληψη των εθίμων, την καταφυγή στην πίστη και την Εκκλησία, με τη συντήρηση της γλώσσας, με τη συγκρότηση οργανώσεων• ωστόσο, ο αγώνας της επιβίωσης, η μέριμνα για την καθημερινότητα, η τριβή με την κυρίαρχη ιδεολογία οδηγούν σταδιακά την άμυνα αυτή σε όλο και πιο νέες γραμμές υποχώρησης. Ανεπαίσθητα αλλά καθοριστικά, η μητριά πατρίδα κυριαρχεί και ο απόδημος γίνεται μέρος του συστήματός της, κρατώντας ως στοιχείο υπερηφάνειας την παλιά του ταυτότητα. Ταυτότητα χωρίς όμως το ιδεολογικό της φορτίο, αλλά περισσότερο σαν μια ανάγκη σύνδεσης με το παρελθόν και τις απώτερες ρίζες του.
    Ο νέος κόσμος και το «αμερικάνικο όνειρο» είναι ο κύριος γεωγραφικός χώρος του βιβλίου. Καθώς όμως ο χώρος αυτός ανοίγει, μια τεράστια πατρίδα αποκαλύπτεται... μέσα της ανακαλύπτει ο αναγνώστης την Ελλάδα της Σμύρνης, των νησιών του Αιγαίου, την ηπειρωτική Ελλάδα και από εκεί ανοίγεται σε ένα ευρύτερο πεδίο, στις αχανείς μεγαλουπόλεις στο αστικό τοπίο του «αμερικάνικου ονείρου». Έτσι, γραφικά χωριά, επαρχιακές πόλεις με τον χαλαρό ρυθμό τους, η Αθήνα, η Σμύρνη, η Φλώρινα, το Μπρονξ, το Μανχάταν και η μακρινή Ιρλανδία γίνονται το περίβλημα που επενδύει τον χώρο στον οποίο κινείται ο αφηγητής.
    Η κοινωνική διαστρωμάτωση παρουσιάζεται ανάγλυφα. Το αιώνιο παιχνίδι της οικονομίας, ο καπιταλισμός, τα χάσματα, οι πλούσιοι και οι φτωχοί σε ένα ατελείωτο μωσαϊκό, ψηφίδες ενός κόσμου ενιαίου που συνυπάρχει διαλεγόμενος, αντιπαρατιθέμενος ή συνεργαζόμενος. Μέσα στον χώρο αυτό εμπεριέχονται και κινούνται τα όνειρα, οι φιλοδοξίες, η αναζήτηση ποιότητας στη ζωή, οι προσδοκίες για κοινωνική προβολή και καταξίωση.
    Όλα αυτά δοσμένα με το πρίσμα του σύγχρονου κόσμου, των ασθματικών ρυθμών και αλλαγών, μετακινήσεων, της πολιτικής σκακιέρας και του ανταγωνισμού. Βιβλίο καταγραφικό, πολυπρόσωπο, που συμπλέκει αδιάσπαστα το παρελθόν με το παρόν, καθώς η ιστορία του αφηγητή συμπλέκεται με την ιστορία της Μίκας. Η αναζήτηση της πρώτης γίνεται αφορμή και καταλήγει όχι μόνο σε μια έρευνα του παρελθόντος της ηρωίδας, αλλά και σε μια περιπέτεια αυτογνωσίας για τον αφηγητή• τον οδηγεί σε μια ιδιαίτερη ενδοσκόπηση, σε διαδικασία αναγνώρισης των δικών του αδιεξόδων, καθώς και των πολύπλοκων συμβάσεων που συνθέτουν τελικά τη ζωή του.
    Μυθιστόρημα κινηματογραφικό, που υπακούει στους κανόνες και τα αιτήματα μιας γοργής πλοκής, που αποτυπώνει εικόνες, πρόσωπα και καταστάσεις• αφήνει τις δραματικές στιγμές να αιωρούνται για λίγο, πριν ο αναγνώστης κληθεί να αντιμετωπίσει μια νέα κατάσταση που ανατρέπει δεδομένα. Με στοιχεία του αστυνομικού μυθιστορήματος, όπου βήμα βήμα προωθείται η λύση του αινίγματος μέσα από προσδοκίες και διαψεύσεις.
    Μυθιστόρημα που μπορεί να διαβαστεί ξανά και ξανά, επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις, με διαφορετική κάθε φορά οπτική, που ανοίγει θέματα για επανεξέταση• αφήνει την αίσθηση πως τίποτε δεν είναι πιο οριστικό από το τώρα, το παρελθόν ποτέ δεν χάνεται μέσα στο παρόν, αλλά συνεχίζει να περπατά μαζί του στα μονοπάτια της ιστορίας, και ο άνθρωπος, αιώνιος και πρόσκαιρος ταυτόχρονα, αναζητά πάντα έναν επιδιωκόμενο στόχο. Στόχο που κι όταν ακόμα –και τις πιο πολλές φορές έτσι συμβαίνει– κρίνεται κατώτερος των προσδοκιών του, υποδεέστερος, εκείνος κρατά το κέρδος της γνωριμίας του μαζί του• της επαφής και επικοινωνίας με τον «άλλο», τον συνάνθρωπο, τη συνάντηση μαζί του στην οδοιπορία για την επίτευξη του στόχου του• μυστικά ζωής γίνονται κοινά μυστικά και έτσι, όσο υπάρχουν άνθρωποι, το αιώνιο παιχνίδι θα συνεχίζεται, θα υπάρχει το πριν και το μετά και οι ιστορίες τους θα γίνονται αφορμή για μια νέα ιστορία.
    Η Σκιά της Μίκας είναι όντως μια σκιά, ένα όνομα, μια αναφορά που ξετυλίγει το κουβάρι της μνήμης και των αναμνήσεων• θυμίζει τον ιλιαδικό ήρωα (ραψ. Χ 199-200): «Ώς δ' ἐν όνείρω οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν/ Οὐτ΄ τ' ἀρ' ὃ τόν δύναται ύποφεύγειν, οὐθ' ὃ διώκειν» (Όπως στ' όνειρο, λοιπόν, όπου ο κυνηγός δεν μπορεί να προφτάσει τον κυνηγημένο και μήτε ο ένας γίνεται να ξεφύγει, μήτε ο άλλος να τον φτάσει...).
    Αποσυμβολίζοντας τα πρόσωπα, ο αφηγητής είναι ο άνθρωπος που πατώντας σε δυο πατρίδες δεν γνωρίζει ποια τελικά υπερτερεί στην ψυχή του• η πρώτη μακρινή και γι' αυτό εξωραϊσμένη αναπόφευκτα• η δεύτερη αντιμετωπίζεται με την κριτική ματιά του ατόμου που αντιλαμβάνεται τα ιδεολογήματά της, το προσωπείο και την εικόνα της. Θυμίζει τον ερευνητή που, παρά τις περιπλανήσεις και τις περιπέτειες, ο πόθος του να γνωρίσει τον οδηγεί όλο και πιο μακριά, τον καβαφικό ήρωα της «Ιθάκης» που καλείται να αντιμετωπίσει τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής και το αναγκαστικό ταξίδι του προς την αυτογνωσία.
    Ταξίδι, συνοψίζοντας, είναι η Σκιά της Μίκας. Ταξίδι που ο άνθρωπος καλείται να υλοποιήσει στη ζωή του, να καταβυθιστεί και να ανέλθει, να αγαπήσει τις αντιφάσεις της και εντέλει να αγαπήσει τον εαυτό του και τη ζωή την ίδια, σαν μια περιπέτεια χωρίς αρχή και τέλος, σαν μια σκιά που όσο την προσεγγίζεις τόσο αυτή με μαγικό τρόπο μετατοπίζεται και ξεφεύγει.
    Η σκιά της ΜίκαςΗ σκιά της Μίκας
    Μυθιστόρημα
    Βαγγέλης Αυδίκος
    Ταξιδευτής
    267 σελ.
    Τιμή € 15,00