Ο Μάης εθιμικά είναι για τη Θράκη ο μήνας της μνήμης . Είναι μια ευκαιρία να τιμήσουν οι Θρακιώτες τους μακρόχρονους αγώνες που οδήγησαν στην απελευθέρωση και στην ένταξή τους στον εθνικό κορμό.
Ο Μάης , έτσι κι αλλιώς, είναι μήνας των ψυχών . Για τους Θρακιώτες είναι ο μήνας των ψυχών που θυσιάστηκαν για την εθνική υπόθεση. Τιμούν οι Θρακιώτες τη Δόμνα Βισβίζη και τους άλλους, γνωστούς και μη, που ξεπέρασαν την ατομικότητά τους και έθεσαν τη βιολογική τους ύπαρξη στην υπηρεσία της συλλογικής υπόθεσης.
Τα Ελευθέρια, λοιπόν, είναι εκδηλώσεις όπου, πρωταρχικά,τιμούνται οι θανόντες . Ακόμη, δοξολογείται το αγαθό της Ελευθερίας . Για τους παλιότερους , τα γεγονότα αυτά έχουν και προσωπικές αναφορές. Έζησαν οι ίδιοι ως πρωταγωνιστές ή τα άκουσαν από τους προγόνους τους που τα έζησαν.
Για τους νεότερους, όμως, τα Ελευθέρια ως δοξολογία της Ελευθερίας καταντούν ένα κενό σχήμα, το οποίο επιδεινώνεται από την τυποποιημένη, συχνά, και στατική αντιμετώπιση των εορταστικών εκδηλώσεων. Ό, τι είναι ο σκόρος για τα ρούχα, είναι η χωρίς φαντασία προσέγγιση εθνικών ή άλλων επετείων. Συχνά, ο κύριος άξονας των εκδηλώσεων είναι οι σχοινοτενείς ομιλίες, που δεν ελκύουν τους νεότερους . Κατάθεση στεφανιών, ομιλία και παρέλαση είναι απαραίτητα στοιχεία μιας εθνικο - απελευθερωτικής επετείου. Αν , όμως, είναι το βασικό πλαίσιο των εκδηλώσεων, κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ως μια άνευρη δραστηριότητα, που δε βοηθάει στη μεταφορά χρήσιμης γνωστικής ύλης στις νεότερες γενιές. Πρόκειται για ένα απλό μνημόσυνο , χωρίς καμιά προβολή του παρελθόντος στο παρόν και αξιοποίησή του.
Τα Ελευθέρια, λοιπόν, χρειάζονται . Στη Θράκη, μάλιστα, δεν περιορίζονται στην επετειακή ημέρα . Καλύπτουν σχεδόν 10 μέρες. Κατά καιρούς, μάλιστα, έχουν γίνει σπουδαίες εκδηλώσεις μουσικού , θεατρικού ή άλλου πολιτισμικού χαρακτήρα. Ωστόσο, οι νεότερες γενιές λείπουν . Δεν είναι στις προθέσεις μου ούτε η τεκμηρίωση αυτής της αποχής ούτε ο επιμερισμός ευθυνών.
Η αναφορά στο θέμα αυτό αφορμάται από τις δύσκολες στιγμές που ζούμε στα Βαλκάνια αλλά και τα ποιοτικά στοιχεία της εποχής μας. Έτσι και αλλιώς, ο καιρός που ζούμε ξεθωριάζει τη μνήμη και αδυνατίζει τη διάθεση. Το δεδομένο αυτό χειροτερεύει στην περίπτωση των νέων γενιών, που βρίσκονται αρκετά μακριά από τα γεγονότα . Χρειάζονται λοιπόν τη γνώση εκείνη που θα τους βοηθήσει να φτιάξουν την προσωπική τους μνήμη και να ενταχθούν μέσω αυτής σε μια ευρύτερη συλλογική συνείδηση , η οποία έρχεται από το παρελθόν και δοκιμάζεται στο παρόν.
Η ελευθερία ως αγαθό συλλογικό και ατομικό αποκτά αφαιρετική διάσταση στην εποχή μας. Οι νέοι δεν μπορούν - και είναι απόλυτα φυσικό αυτό - να την ψαύσουν στα τραύματα της ψυχής και του σώματός τους. Πιο πολύ την έχουν γνωρίσει ως δοκιμιακό είδος στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμια.
Έτσι, τα Ελευθέρια, όπως και όλες αυτού του είδους οι επετειακές εκδηλώσεις, μπορούν να συμβάλουν στην κατασκευή της μνήμης. Ελευθέρια , λοιπόν, είναι η αναζήτηση της Ελευθερίας, η οποία κάθε φορά είναι ζητούμενο και όχι σταθερό αγαθό. Ελευθερία σημαίνει γνώση και επικοινωνία με το παρελθόν, με έναν τρόπο που μεταστοιχειώνεται σε δράση στην καθημερινότητά μας. Ελευθέρια σημαίνει τροφοδοσία της δημιουργικότητας των νέων, μ` έναν τρόπο που οδηγεί σε επανάχρηση της ιστορικής παράδοσης και κληρονομιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου