Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Η παράδοση και η κρίση


       Η παράδοση έχει γίνει αντικείμενο πολλών σχολίων.Από την υμνολογία στην απόρριψη είναι το πιο συχνό δρομολόγιο. Οι ενδιάμεσες αποχρώσεις απαιτούν ευαισθησία, αναζήτηση της ουσίας, ισορροπημένη σχέση με τον πολιτισμό. Ο φανατισμός συνήθως σχηματοποιεί τα πράγματα .Σε καταστάσεις συναισθηματικής έντασης ξεφεύγουν οι λεπτομέρειες, απουσιάζει η νηφαλιότητα και η σχέση με την παράδοση είναι επιφανειακή.

       Στις μέρες μας που έχει θεριέψει η κοινωνική κρίση , η παράδοση μπορεί να υποστηρίξει τις ανθρώπινες σχέσεις, να υποστηρίξει οικονομικά και ψυχολογικά όσους δοκιμάζονται από τη φτώχεια και την ανεργία.Όσους κλυδωνίζονται ψυχολογικά. Στην περίοδο που αποθεώθηκε ο καταναλωτισμός , παλιά κοινωνικά σχήματα παραμερίστηκαν. Έλειψε η ζεστασιά της γειτονιάς, η αίσθηση της κοινωνικής αλληλεγγύης που μπορεί να εκδηλωθεί στις δύσκολες συνθήκες.Επικράτησε η φιλανθρωπία, συχνά με ιδιοτελή στόχο. Έλειψε ο σεβασμός στον άνθρωπο, η διακριτικότητα στη βοήθεια.

       Μετά την κρίση οι άνθρωποι ανακάλυψαν τη συντροφικότητα, την ουσία του πολιτισμού.Άρχισαν να σκέφτονται στον πληθυντικό αριθμό.Δε ζουν μόνοι στον πλανήτη. Υπάρχουν οι αδύναμοι, τα θύματα του σύγχρονου μινώταυρου.

       Ένα χειροπιαστό παράδειγμα για τη δύναμη της παράδοσης, για τη δυνατότητα να κινητοποιεί τους ανθρώπους και να ανασυγκροτεί τις ανθρώπινες σχέσεις είναι η δράση του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Μακρινίτσα του Πηλίου.Διάβασα την είδηση στον τύπο του Βόλου.Ο Γεράσιμος Τσιμπλούλης, ένας ευαίσθητος δάσκαλος και φοιτητής μου στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, χρησιμοποίησε ένα τοπικό έθιμο να επισκέπτονται ομάδες παιδιών τα σπίτια του χωριού στις γιορτές των Χριστουγέννων με αντάλλαγμα διάφορα φιλέματα. Έφτιαξε την ομάδα του και μάζεψε είδη για όσους πλήττονται από την κρίση.

       Η ενέργεια δίνει απάντηση σ’ αυτούς που μιλάνε με σχήματα, που δεν ψάχνουν κάτω από την επιφάνεια. Η παράδοση μπορεί να διευκολύνει πολλές αντίστοιχες ενέργειες.Παντού.Σ’όλη τη χώρα.Γνώση κι ευαισθησία χρειάζεται.Ανησυχία κι ευθύνη για τον συνάνθρωπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου