Δεν πρέπει να είναι παραπονεμένο(;) το Αιγαίο. Πότε οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και οι αερομαχίες που ακολουθούν. Πότε ο φόρος του αίματος που καταβάλλουν οι αλλόφρονες πρόσφυγες έχουν φέρει στην περιοχή λογής και λογής αξιωματούχους, ημεδαπούς και αλλοδαπούς, Ευρωπαίους και υπερπόντιους. Κι αυτές οι επισκέψεις έχουν αναδείξει το πέλαγος βασική είδηση σ’ όλα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά.
   Προηγήθηκε ο ΓΑΠ, που χρησιμοποίησε το Καστελόριζο σαν ταπετσαρία, όταν πήρε τις αποφάσεις που βύθισαν αύτανδρη την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Όσο κι αν πέρασε ο καιρός, το Αιγαίο δεν στέργει στο ξέπλυμα όσων έπραξε έκτοτε ο ΓΑΠ.
     Δυστυχώς είναι πολλοί εκείνοι που χρησιμοποιούν τις ακριές του Αιγαίου σαν ταπετσαρία, για να φορτίσουν συγκινησιακά το ακροατήριό τους, δημιουργώντας προϋποθέσεις για την επίτευξη των δικών τους στόχων.
     Αν η σχέση τους με το Αιγαίο ήταν διαφορετική, θα αντιλαμβανόταν την απομόνωση των κατοίκων, οι οποίοι έχουν το αίσθημα ότι είναι εγκαταλειμμένοι από την ελληνική πολιτεία αλλά και από όσους δεν ανταποκρίνονται στις δικές τους υποχρεώσεις.
     Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του περιλάλητου Καστελόριζου. Οι κάτοικοι έχουν χάσει το χρώμα της ενημέρωσης. Σταμάτησαν να πηγαίνουν οι εφημερίδες στο νησί και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός από εκείνους που είναι ταγμένοι να επαγρυπνούν για τη νομιμότητα. Ξέμειναν από ραδιοφωνική ενημέρωση, αγνοείται το δημόσιο ραδιόφωνο. Χάλασε ο μετασχηματιστής στη Ρόδο και οι κάτοικοι περιμένουν να συνέλθει η ελληνική γραφειοκρατία από τη ραστώνη της. Στο μεταξύ οι κάτοικοι ως ελεύθεροι πολίτες έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν για ενημέρωση ραδιόφωνα που μιλάνε σε πολλές άλλες γλώσσες.
    Συνέλθετε, αγαπητοί/ές. Οι ακριές του Αιγαίου ανήκουν στην ελληνική επικράτεια. Μην το ξεχνάτε.