Εκδημία Μελετίου

Ο Μελέτιος ήταν για 32 χρόνια στη Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης. Μετά από μια μακρόχρονη ασθένεια Εξεδήμησε προς Κύριον.

   Υπήρξε ένας πνευματικός ηγέτης που δεν απασχόλησε ποτέ την κοινή γνώμη. Αρκετοί κληρικοί, κατώτερων ή ανώτερων βαθμίδων, εκτρέπονται από την αποστολή τους σκανδαλίζοντας πιστούς και μη με τον βίον τους, ο οποίος δεν συνάδει με την αποστολή τους. Άλλοι, ιδίως ανώτεροι κληρικοί, ταυτίζονται με κομματικές απόψεις.Μιλάνε με τρόπο που δεν είναι σύμφωνος με την αντίληψη του Χριστού που απευθυνόταν σε όλους, πιστούς και αμαρτωλούς. Χρησιμοποιούν εκφράσεις που διχάζουν.Που ταξινομούν τους Έλληνες σε εκλεκτούς και μη, σε Έλληνες και Ανθέλληνες.

       Ο Μελέτιος  ήταν στον αντίποδα των ζηλωτών,. Ήρεμος, πράος, με καθαρό βλέμμα, κρατούσε χαμηλωμένο το βλέμμα του.Όχι, από αλαζονεία και περιφρόνηση προς τον συνομιλητή του. Ήταν από βαθύτατη αίσθηση της ασημαντότητάς του μπροστά στην αποστολή του. Μιλούσε χαμηλόφωνα και συχνά ο τόνος της φωνής του ήταν ξέπνοος. Ίσως, αυτοί που δεν τον γνώριζαν να παρασύρονταν από τα φαινόμενα πιστεύοντας ότι είχαν μπροστά τους έναν άνθρωπο αδύναμο. Λάθος. Όταν χρειαζόταν έβγαζε φωνή που ξάφνιαζε. Σ΄αυτό το ξερακιανό, αποστεωμένο σώμα κατοικούσε μια γενναία ψυχή. Ήταν ένας γενναιόφρων ποιμήν που κρατούσε χαμηλούς τόνους αποφεύγοντας να διχάσει.

       Η εκλογή του στη θέση του ποιμένα της Μητρόπολης Νικοπόλεως και Πρεβέζης ηρέμησε την αναστατωμένη κοινωνία της Πρέβεζας στη δεκαετία του 1970.Ο τότε Μητροπολίτης, με υπηρεσία σε νησιά για πολιτικούς εξορίστους, σκανδάλισε με τη συμπεριφορά του. Ο Μελέτιος ήταν η ήρεμη δύναμη. Ο λόγος αλλά και ο τρόπος που ζούσε έφερε τη νηνεμία στους κατοίκους. Άνθρωπος βαθύτατα πνευματικός, με πίστη στην ειρήνη και τη συμφιλίωση των ανθρώπων ήταν ο θρησκευτικός ηγέτης που πέρασε απαρατήρητος.Ωστόσο, όταν υπήρχε ανάγκη ύψωνε τη φωνή του ξαφνιάζοντας με τις απόψεις, ένας επίσκοπος που δεν ανήκε-ούτε το επιδίωξε - στην ομάδα των προβεβλημένων ιεραρχών.

      Η εκδημία του υπενθυμίζει πόσο ανάγκη έχουμε από ηγέτες που η ζωή τους γίνεται κανόνας ανθρωπισμού και όχι αφορμή για ανάθεμα.Ο Μελέτιος με την εκδημία του μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο αποδυναμωμένη είναι η κοινωνία. Απουσιάζουν τα πρότυπα. Να ένας χώρος που η εκκλησία μπορεί να αναπτύξει τις πρωτοβουλίες της. Ηγέτες δεν είναι οι τηλεοπτικοί αστέρες, αυτοί που ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά στασίδια. Ηγέτες είναι εκείνοι που ενώνουν.Πού γιατρεύουν τις ψυχικές πληγές από την οικονομική και κοινωνική δυσπραγία.Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Μελέτιος. Δίκαιος ο έπαινος που του απονέμεται αλλά καιη αίσθηση του βάρους της απουσίας του στις κρίσιμες περιστάσεις που περνάει η χώρα..