Έγιναν και χθες οι παρελάσεις. «Πριβέ» οι στρατιωτικές, αφού οι επίσημοι προστατεύονται πλέον με κιγκλιδώματα και αστυνομικούς, μοναδικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι μαθητικές. Τα παιδιά στην Ελλάδα, τα φτωχότερα στην Ευρώπη σύμφωνα με την έρευνα - σοκ που επίσης χθες δημοσιεύθηκε, υποχρεώνονται να συμμετέχουν στις παράτες που ξεκίνησε το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά, στα πρότυπα των ανάλογων καθεστώτων του Μεσοπολέμου. Στις ιδιωτικές συζητήσεις, σχεδόν όλοι όσοι έχουν χρηματίσει υπουργοί Παιδείας τις τελευταίες δεκαετίες, παραδέχονται ότι πρέπει να καταργηθούν. Αλλά όπως και στις άλλες υποθέσεις της χώρας, κανείς δεν έχει το θάρρος να κάνει αυτό που πρέπει.
Με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, επανήλθε όμως ένα θέμα - ντροπή: όπως προκύπτει από επίσημες δηλώσεις διευθυντή Μουσείου των Ιωαννίνων και άλλες μαρτυρίες όπως αυτή τηςΕλένης Καρασαββίδου, εδώ και 70 χρόνια, από το τέλος του πολέμου και μετά, το Ελληνικό κράτος δεν έχει φροντίσει να μαζέψει τα οστά των Ελλήνων στρατιωτών που έχασαν την ζωή τους στο αλβανικό μέτωπο, πολεμώντας για την πατρίδα τους.
Στην Ελλάδα υπάρχουν γερμανικά νεκροταφεία, όπου είναι θαμμένοι όσοι πολέμησαν με τον κατακτητικό στρατό του Χίτλερ και των Ναζί. Η Γερμανία συντηρεί τα νεκροταφεία και έτσι τους τιμά, γιατί θεωρεί, καλώς ή κακώς, ότι έπεσαν για την πατρίδα τους εκτελώντας διαταγές. Ενώ η Ελλάδα έχει αφήσει να ξεθάβουν και να τρώνε τα σκυλιά τα κόκαλα - γιατί αυτό ακριβώς γίνεται - των ανθρώπων που σημείωσαν το 1940 την πρώτη αντιφασιστική νίκη στην κατεχόμενη Ευρώπη. Δεν φρόντισαν ούτε ένα κοιμητήριο να φτιάξουν, όπου να μαζέψουν τα οστά των 8 χιλιάδων στρατιωτών που σκοτώθηκαν μέσα στην Αλβανία, όπως κάνει κάθε χώρα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Όσοι βιαστούν να αποδώσουν την ιεροσυλία στην παραδοσιακή προχειρότητα και ανοργανωσιά του ελληνικού κράτους, ίσως κάνουν λάθος. Στην πραγματικότητα, οι Μεταξάδες και πολλοί από αυτούς που κυβέρνησαν την Ελλάδα μετά τον πόλεμο δεν πολέμησαν στο αλβανικό μέτωπο. Ο συνήθως συγκρατημένος Οδυσσέας Ελύτης, ξεσπάθωνε στα «Ανοιχτά Χαρτιά»: «Θέλω απροκάλυπτα να καταγγείλω το επιστρατευτικό σύστημα που επικρατούσε την εποχή εκείνη και που, δεν ξέρω πως, κατάφερε να κρατήσει στα γραφεία και τις επιμελητείες όλα τα χοντρόπετσα θηρία των αθηναϊκών ζαχαροπλαστείων...»
«Το αλβανικό έπος» ενός στρατού που δεν ήταν καλά προετοιμασμένος για τον πόλεμο, οφείλεται στον απαράμιλλο ηρωισμό αυτών που τα οστά τους συλήζουν σκύλοι κάπου στη Αλβανία. Όπως κάνουν σήμερα με την Αρχαία Ελλάδα και την Αμφίπολη, για την οποία τόσο κουβέντα γίνεται αν ο τάφος έχει συληθεί, οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την νίκη του 40 για να εδραιώσουν την εξουσία τους. Αν πράγματι πίστευαν ότι τα κόκαλα είναι ιερά, οι οικονομίες από μια και μόνο στρατιωτική παρέλαση, θα αρκούσαν για να τιμηθούν οι νεκροί, όπως τους αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου