Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

Βασιλεία Θεοδωρίδου, Γράμμα από τη Νικαριά, EFSYN,26.8.16

\
Η Νικαριά είναι γεμάτη μύθους. Πως ξυπνάμε αργά, πως δουλεύουμε βράδυ, πως δεν μάς αγγίζει ο χρόνος.
Ο μύθοι χρειάζονται για να αναζωογονούν το κοινωνικό φαντασιακό, ωστόσο στην Ικαρία υπάρχει και μία σκοτεινή πραγματικότητα που ταιριάζει μόνο στην πιο νοσηρή φαντασία:
κοιτάζοντας τη μικρή μας κοινωνία, διαπιστώνουμε πως τα φαινόμενα κακοποίησης έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας.
Ανθρωποι κακοποιούν ανθρώπους, άνθρωποι κακοποιούν ζώα. Και οι περισσότεροι το αντιμετωπίζουν ως κάτι «φυσιολογικό», κάτι που... συμβαίνει.
Τι κι αν έχει συνδεθεί από παγκόσμιους οργανισμούς, η κακοποίηση των ζώων με την κακοποίηση παιδιών και την εγκληματικότητα (πρόσφατα και από το FBI).
 
Στη Νικαριά, το φαινόμενο είναι εξίσου τρομακτικό. Διάσπαρτα σκυλιά, δεμένα στο πουθενά, συχνά χωρίς κατάλληλο κατάλυμα (ή μέσα σε βαρέλια), περιστασιακή σίτιση, τους καλοκαιρινούς μήνες χωρίς νερό.
Η αλυσίδα τους το πολύ ενάμισι μέτρο, γεγονός που τα αναγκάζει να ζουν κυριολεκτικά μέσα στα κόπρανα και τα ούρα τους. Και αυτό, για όλη τη σύντομη ζωή τους.
Χωρίς διάλειμμα. Ο λόγος ύπαρξής τους είναι να αποτρέπουν τα κοπάδια κατσικιών να περνάνε από τα σημεία, όπου είναι δεμένα.
Πολλά από αυτά τα σκυλιά, όταν δεν «χρησιμεύουν» πλέον, εκτελούνται εν ψυχρώ, ακόμα και από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες τους.
 
Ακόμη και τα παραγωγικά ζώα, κατσίκες, πρόβατα, αγελάδες, πολλά από τα οποία επιδοτούνται, σε κάποιες περιπτώσεις υφίστανται κακοποίηση, που μέχρι και σήμερα είναι αποδεκτή από την πλειονότητα των κατοίκων.
Δένονται από τα πόδια, τον λαιμό ή τα κέρατα, ακόμη και στην άκρη κεντρικών δρόμων, για όσο διάστημα είναι «χρήσιμες» για το γάλα και θα θανατωθούν, με ανορθόδοξες και επικίνδυνες, για την υγεία, μεθόδους (ελλείψει σφαγείου), για να δώσουν και το κρέας τους (ίσως κάτι που θα πρέπει να έχουμε στον νου μας, όταν, γλεντάμε στα ξακουστά πανηγύρια του νησιού, τρώγοντας κατσικίσιο κρέας).
 
Οι Αρχές είναι ενήμερες, μα στέκουν άπραγες. Ζητάμε να ενεργοποιηθούν, εφαρμόζοντας τον νόμο. Δεν ζητάμε την ποινική δίωξη κανενός, θέλουμε να μην υπάρχουν κακοποιημένα ζώα.
Και οι κάτοικοι της Ικαρίας, που τόσο ξακουστοί είναι για τους αγώνες τους, καιρός είναι να πάψουν να υποκύπτουν στους εκβιασμούς των «ολίγων» και να αγωνιστούν για την ομορφιά του τόπου τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου