Ζωντανά για μόνο 400 500 θεατές, αλλά και σε live streaming στο διαδίκτυο, κορυφαίοι ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μουσικοί και χορευτές προσεγγίζουν με ιδιαίτερο τρόπο ή διασκευάζουν κείμενα και έργα που έχουν σχέση με την αρχαία τραγωδία.
Είναι από τα καλά του κορονοϊού. Ενα Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος, ένα θεατρικό camp και με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, που γίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια δίπλα στο αρχαίο θέατρο και τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, στο πλαίσιο βέβαια του Φεστιβάλ, αποκτά ξαφνικά μεγάλη σημασία. Το περιμένουν πώς και τι οι θεατρόφιλοι, όχι μόνο της περιοχής, αλλά όλης της Ελλάδας.
Γιατί; Προτείνει μερικά εξωστρεφή, ερεθιστικά και πρωτότυπα θεατρικά γεγονότα από μια ομάδα κορυφαίων ηθοποιών, σκηνοθετών, μουσικών, χορευτών και μεταφραστών. Κι όλα αυτά ένα καλοκαίρι που θα βλέπουμε θέατρο με το κιάλι. Κι αυτά τα γεγονότα, «παραστάσεις εν δυνάμει», θα δοθούν ενώπιον κοινού στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων (400-500 θεατές σε έναν χώρο για 3 χιλιάδες), αλλά, παράλληλα, θα μεταδίδονται (όπως και οι δοκιμές) σε live streaming στο ίντερνετ. Δωρεάν φυσικά και οι δυο εκδοχές, ζωντανή και on line. Γιατί το Εργαστήριο επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ. Με 30 χιλιάδες ευρώ. Λίγα, αλλά αρκετά για να πάρει φόρα ο Θοδωρής Γκόνης και να ανταποκριθούν οι καλύτεροι με τα λιγότερα.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Φιλίππων έκανε την πανδημία εφαλτήριο. «Σκέφτηκα ότι η συγκυρία μάς επιβάλλει να κάνουμε φέτος πιο εμφατικά και ουσιαστικά πράγματα. Οφείλουμε σαν επαγγελματίες να αντιδράσουμε. Η δυσκολία είναι απίστευτη θυρίδα. Ετσι και κρατάς στα χέρια σου το pin της δυσκολίας, δεν φοβάσαι τίποτα», μας λέει. Είναι ενθουσιασμένος που τόσο σπουδαίοι καλλιτέχνες μπήκαν στο παιχνίδι. «Αυτό ήταν το πρώτο που τους ζήτησα. Επιθυμία και ενθουσιασμό. Γιατί οι Φίλιπποι δεν είναι Επίδαυρος, που είναι δίπλα. Και η απόσταση με τις συνθήκες ταξιδιού γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Είμαστε όλοι μας άνθρωποι που μας ενώνει μια κοινή πορεία. Γιατί στη διαδρομή της ζωής σου, και όχι στην αρχή της, ανακαλύπτεις τους πραγματικούς συγγενείς σου».
Συζητώντας κατέληξαν σε «κάποια πράγματα, κείμενα, μουσικές και πρόσωπα, που τους κινητοποιούσαν. Δεν ήθελα κάτι προερχόμενο αυστηρά από τον χώρο του αρχαίου δράματος», λέει ο Θοδωρής Γκόνης, «αν και όλα τα πρότζεκτ έχουν από μεγάλη μέχρι λανθάνουσα σχέση με την τραγωδία».
Ετσι, από 1 έως 23 Αυγούστου:
■ Η Λυδία Φωτοπούλου ερμηνεύει τα χορικά της Αντιγόνης του Σοφοκλή ως ένα αυτόνομο λυρικό ποίημα, στη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, συνοδευόμενη από τη μουσική της Μόνικα.
■ Η Ολια Λαζαρίδου αφηγείται μια διασκευή του μύθου της Αντιγόνης, όπως την έγραψε η Αγγελίνα Βακάλη, στηριγμένη πάνω στο κείμενο του Σοφοκλή, αλλά και σε βιβλίο της Αλι Σμιθ που απευθύνεται σε παιδιά. Τη συνοδεύει αυτοσχεδιάζοντας με τα πνευστά του ο Νικόλας Σκορδάς.
■ Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο μαέστρος Μάρκελλος Χρυσικόπουλος παρουσιάζουν το έργο του Τσέχου συνθέτη Γκέοργκ Αντον Μπέντα «Μήδεια», σε λιμπρέτο του Φρ. Β. Γκότερ και απόδοση στα ελληνικά από τον Γιάννη Καλλιφατίδη. Πρόκειται για ένα μονόπρακτο μελόδραμα, όπου το κείμενο απαγγέλλεται παράλληλα με τη μουσική. Θα παρουσιαστεί η εκδοχή για πιάνο (1778) σε εκτέλεση του Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, ενώ και τα πέντε πρόσωπα του έργου ερμηνεύονται από την Καραμπέτη (Μήδεια, Ιάσων, δύο παιδιά, Παιδαγωγός).
■ Ο Ακύλλας Καραζήσης στο πιο αινιγματικό πρότζεκτ, με τίτλο «Ιστορίες του Πρόσπερο», συνυπάρχει με δυο κορίτσια, ένα 16χρονο και ένα 9χρονο (Μαίρη και Ζωή Καραζήση), σε μια σκηνική σύνθεση που συνδυάζει την «Τρικυμία» του Σέξπιρ με τις «Δοκιμές» του Σεφέρη, τη ραπ με τον Ντίλαν, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και τον Καστοριάδη με την «Ερημη Χώρα». Παίζουν όργανα (μπάσο και κιθάρα) επί σκηνής και, φυσικά, στο τέλος φτάνουν στην αρχαία τραγωδία. Συμμετέχει και η Μαριλένα Ρασιδάκη.
■ Ο Θοδωρής Γκόνης διαλέγει τη «Μήδεια», όχι, όμως, το έργο του Ευριπίδη, αλλά την ηρωίδα του, ως φορέα ενός πεπρωμένου. Δεν ενδιαφέρεται για την παραφορά και το πάθος της, αλλά για τη διαύγεια και τη λογική της που τόσο μας σκανδαλίζει. Ερμηνεύει η Εύη Σαουλίδου, συμμετέχει ο χορευτής Δημήτρης Σωτηρίου.
■ Ο Γιάννης Καλαβριανός παρουσιάζει την εργασία του πάνω στα επιγράμματα Παλατινής Ανθολογίας, με τη συμμετοχή των Χριστίνας Μαξούρη, Γιώργου Γλάστρα και του μουσικού Θοδωρή Οικονόμου.
■ Η Ιόλη Ανδρεάδη διαλέγει την «Ελένη» του Ευριπίδη και μαζί με τον Αρη Ασπρούλη τη διασκευάζει, συνδέοντάς την με την ωραία ιστορία του Στησίχορου. Ο βάρδος αυτός, έξι γενιές πριν από τον τραγικό ποιητή, πρώτα κατηγόρησε σε ποίημά του την Ελένη και τυφλώθηκε. Και μετά, μετάνιωσε και ανασκεύασε σε καινούργιο τραγούδι. Χρησιμοποίησε τον μύθο ότι μόνο η σκιά της έφτασε στην Τροία, ενώ η ίδια περίμενε τον Μενέλαο στην Αίγυπτο. Και, φυσικά, ο Στησίχορος βρήκε το φως του. Ερμηνεύει η Βασιλική Τρουφάκου.
■ Η Ρηνιώ Κυριαζή σκηνοθετεί «Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα», μια προσέγγιση του μύθου των Βακχών, παίζοντας και η ίδια, μαζί με τις Τζουλιάνα Μπλάντγκουντ και Ειρήνη Κουμπαρούλη, αλλά και τον Ραφάλ Χάμπελ. Μετάφραση Γιώργου Χειμωνά.
■ Η Λουκία Μιχαλοπούλου εξερευνά σε μια performance την Κασσάνδρα, η οποία πέρα από τη φιλολογία αποτελεί κι ένα μεγάλο αίνιγμα για την ηθοποιό που καλείται κάθε φορά να την ερμηνεύσει. Πώς την προσεγγίζεις, πώς αποδίδεις τη μανία της; Δραματουργική επεξεργασία / σκηνοθετική επιμέλεια: Λουκία Μιχαλοπούλου, Χρήστος Τζιούκαλιας.
Οσο για τις εκδηλώσεις στην Καβάλα, φυσικά και θα γίνουν από 17 Ιουλίου έως 27 Αυγούστου. Με μεγάλη οικονομική δυσκολία, αλλά πάντα «με επαγγελματική συνείδηση», γιατί, όπως τονίζει ο Θοδωρής Γκόνης με έμφαση, «μόνο αυτή θεμελιώνει σε σοβαρές βάσεις το θέατρο στην Αγία Επαρχία, όπου κυριαρχούν ο ερασιτεχνισμός και ο λαϊκισμός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου