Το περασμένο Σάββατο, 21 Οκτωβρίου 2012, η γενέτειρα πόλη της Πρέβεζας γιόρτασε με σειρά εκδηλώσεων τα εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της Πρέβεζας από τους οθωμανούς. Ο Δήμαρχος, το δημοτικό συμβούλιο και η οργανωτική επιτροπή με τίμησαν με την ανάθεση της κεντρικής ομιλίας. Η Πρέβεζα είναι η πόλη που μου πρόσφερε πολλά. Θεώρησα λοιπόν καθήκον μου να ανταποκριθώ σ' αυτή την πρόσκληση. Η εκδήλωση έγινε στον παλιό κινηματογράφο ΟΑΣΙΣ , που γέμισε από συμπολίτες και συμπολίτισσες, οι οποίοι ήρθαν για να τιμήσουμε τους προγόνους μας. Οι χορωδίες της ΑΡΜΟΝΙΑΣ και η παραδοσιακή του Δήμου έβαλαν τη μουσική πανδαισία που μας συμπαρέσυρε όλους, δείγμα της δουλειάς που γίνεται από ανθρώπους ταμένους στις επιλογές τους. Στη συνέχεια παραθέτω ένα μικρό τμήμα της ομιλίας μου, με την ελπίδα ότι πολύ σύντομα θα εκδοθεί ολόκληρη.
Οι φήμες λοιπόν και τα γεγονότα προκάλεσαν
τον πανικό, ο
οποίος εντάθηκε ανάμεσα άμαχους μουσουλμάνους από τους επαναλαμβανόμενους
κανονιοβολισμούς που ο Σπηλιάδης επέλεξε ως τακτική. Αυτές οι βολιδοφόροι
οβίδες εναντίον του κάστρου της πόλης(Αγ.Ανδρέας), όπου είχαν μαζευτεί οι
τουρκικές οικογένειες έλυσαν και τη διχογνωμία που ανέκυψε μεταξύ στρατιωτικών
και πολιτικών για τον τρόπο αντίδρασης. Ο Δήμαρχος Χαλήλ Μπέης αλλά και ο
πολιτικός διοικητής Χασάν Χαΐρή Μπέης υποστήριζαν την παράδοση της πόλης, μια
και θεωρούσαν ανωφελή κάθε αντίσταση. Επίσης, ήθελαν να αποτρέψουν την εκδήλωση
σφαγών των αμάχων. Υπήρχε μια τέτοια φήμη, καθώς ήταν οι γνωστές οι αγριότητες
των Τουρκαλβανών κυρίως αλλά και του τουρκικού στρατού εναντίον των ελλήνων
αμάχων. Αντίπαλος των πολιτικών εκπροσώπων των μουσουλμάνων ήταν ο ταγματάρχης
διοικητής της φρουράς της πόλης, που είχε αναλάβει τα καθήκοντά του τις
τελευταίες ημέρες. Ήταν ικανός και έμπειρος αξιωματικός από τη συμμετοχή του σε
στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αραβία και την Αλβανία. Ο στρατιωτικός διοικητής
πρότεινε να αντισταθούν. Θα ακροβολούσε τη στρατιωτική του δύναμη μέσα στην
ντάπια κι από εκεί θα έδινε την κρίσιμη μάχη.
Να όμως που οι βουλές του Σπηλιάδη ήταν
διαφορετικές. Οι βολές του πυροβολικού προκάλεσαν πανδαιμόνιο και ακύρωσαν τα
επιχειρήματα του στρατιωτικού διοικητή.Αποτέλεσμα αυτού ήταν να υψωθούν λευκές
σημαίες(5μμ) στο επάκτιο(Παληοσάραγα) φρούριο αλλά κι εκείνο προς την
πεδιάδα(Βρυσούλα). Αυτή η κίνηση όμως αντιμετωπίστηκε με καχυποψία από τον
ελληνικό στρατό αλλά και τον ελληνικό πληθυσμό φοβούμενοι ότι αποτελούσε η
ενέργεια αυτή τακτική κίνηση ώστε να εκδηλωθούν οι Έλληνες κι έτσι να βρουν
ευκαιρία για αντίποινα. Παράλληλα, ο Σπηλιάδης δεν επιθυμούσε να εισέλθει στην
πόλη το βράδυ, επειδή ήθελε να αποφύγει την ανεξέλεγκτη αντίδραση των Ηπειρωτών
και των Κρητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου