Ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και η ελληνική τηλεόραση

Μια από τις ελάχιστες μορφές ψυχαγωγίας για τον πολύ κόσμο είναι η τηλεόραση. Σε μια περίοδο που το ζωνάρι των «περιττών» εξόδων ολοένα και σφίγγει περισσότερο, το πρόγραμμα των τηλεοπτικών σταθμών θα μπορούσε να ήταν μια άμεση και ανέξοδη λύση. Αλλά…άλλαι αι βουλαί των ιθυνόντων. Τα τηλεοπτικά προγράμματα έχουν εισέλθει σε μια παρατεταμένη σαρακοστή. Νέες παραγωγές ανύπαρκτες. Έτσι η αξιοποίηση του καταψύκτη είναι η μόνη διέξοδος. Σίριαλ και ταινίες που επαναλαμβάνονται για πολλοστή φορά.

     Το μόνο καινούργιο είναι τα τουρκικά σήριαλ που φέρουν στο σαλόνι του ελληνικού σπιτιού τη ζωή, τον πολιτισμό και την ιστορία των Τούρκων. Όλα μαζί αλλά κυρίως το σήριαλ για τη ζωή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή προκάλεσε συζήτηση για ενδεχόμενη συνωμοσία ώστε να τουρκοποιηθεί ο ελληνικός πολιτισμός. Παρόλο που ανήκω σ’ αυτούς που βλέπουν τηλεόραση, δεν έχει τύχει να παρακολουθήσω συστηματικά τα σήριαλ. Ακόμη, θυμάμαι με συγκίνηση την περίοδο που προβάλλονταν αξιοπρόσεκτα σήριαλ στηριγμένα σε λογοτεχνικά έργα. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι τηλεοπτικοί σταθμοί αρκέστηκαν στην αγορά ξένων προγραμμάτων, παλιότερα βραζιλιάνικων.  

       Είναι, πιστεύω, υπερβολικός ο θόρυβος που έγινε για τα τουρκικά σήριαλ. Δεν θίγεται το εθνικό μας φιλότιμο ούτε βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα καλά οργανωμένο σχέδιο για την άλωση του πολιτισμού μας. Μακάρι οι τηλεοπτικοί μας σταθμοί να έβαζαν στο πρόγραμμά τους εκπομπές και τηλεταινίες που σέβονται-αν δεν εξυψώνουν-την αισθητική του τηλεθεατή.

       Η ευθύνη λοιπόν για την ένδεια των τηλεοπτικών προγραμμάτων δε βρίσκεται στην άλλη όχθη του Αιγαίου, όπου οι μυστικές υπηρεσίες απεργάζονται την υπονόμευση του πολιτιστικού μας πλούτου. Αυτό το ανέλαβαν τα ίδια τα κανάλια με την πολιτική των περικοπών που ακολουθούν. Έχουν αφήσει τον ελληνικό εντελώς μόνο του σε μια κρίσιμη περίοδο, που χρειάζεται υποστήριξη. Το μόνο που ανθεί στην τηλεόραση είναι τα δελτία ειδήσεων, τα οποία έχουν αναλάβει την κατατρομοκράτηση των πολιτών και τη μετατροπή τους σε πειθήνια όργανα.

      Σ’ αυτά τα δελτία ποικιλώνυμοι αναλυτές και παρουσιαστές εξοργίζονται με το μεγάλο ποσοστό της ανεργίας. Την ίδια στιγμή τα κανάλια με την αγορά εκπομπών από το πανέρι της τηλεοπτικής αγοράς οδηγούν εκατοντάδες-αν όχι χιλιάδες-εργαζόμενους στην ανεργία.

       Ας αφήσουμε λοιπόν τον «Σουλεϊμάν», δεν είναι αυτός ο εκπορθητής. Τα κάστρα πάντα πέφτουν από μέσα.