Η πρώτη εβδομάδα του φετινού Μαρτίου έχει οριστεί σαν πρό(σ)κληση στην προτροπή «Διάβασε ένα e-book». Η συζήτηση γύρω από το παραδοσιακό και το ηλεκτρονικό βιβλίο μόλις τώρα αρχίζει ουσιαστικά στη χώρα μας.
Μπορεί οι Νεοέλληνες να κυνηγούν ό,τι νέο βγει στον χώρο των νέων ηλεκτρονικών συσκευών, δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και με τις μηχανές ανάγνωσης. Ο χώρος των ηλεκτρονικών βιβλίων είναι ακόμη σε σπαργανώδη κατάσταση στην Ελλάδα και φαίνεται πως όσοι διαβάζουν προτιμούν, ακόμα, τον παραδοσιακό τρόπο: ξεφυλλίζοντας δηλαδή ένα έντυπο βιβλίο. Η πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου έχει οριστεί σαν πρό (σ)κληση στην προτροπή «Διάβασε ένα e-book». Με αυτή την αφορμή ζητήσαμε από δύο νέους ανθρώπους, που το βιβλίο είναι γι’ αυτούς και δουλειά και ευχαρίστηση να μας πουν τι προτιμούν, να εντοπίσουν τα υπέρ και τα κατά του έντυπου βιβλίου και του e-book.
Με το ίδιο θέμα φιλοξενείται την ερχόμενη Τετάρτη 5 Μαρτίου στον Πολυχώρο των εκδόσεων «Μεταίχμιο» εκδήλωση με τίτλο «Τα e-books και το μέλλον της ανάγνωσης»: δημοσιογράφοι, συγγραφείς, υπεύθυνοι βιβλιοθηκών, εκδότες και άνθρωποι που αγαπούν την τεχνολογία και υποστηρίζουν τη διάδοση των e-books θα συνομιλήσουν για το μέλλον του βιβλίου στον ψηφιακό κόσμο, για το αν απειλείται το παραδοσιακό βιβλίο από το ηλεκτρονικό, για το αν υπάρχει απόλαυση στην ψηφιακή ανάγνωση, για την πραγματικότητα του ηλεκτρονικού βιβλίου σήμερα στην Ελλάδα. Ερωτήματα, στα οποία απαντούν σήμερα, για τους αναγνώστες της «Κ» οι δύο προσκεκλημένοι μας. Η συζήτηση για το e-book, μόλις τώρα αρχίζει ουσιαστικά στη χώρα μας. Ο δρόμος είναι μακρύς.
Με το ίδιο θέμα φιλοξενείται την ερχόμενη Τετάρτη 5 Μαρτίου στον Πολυχώρο των εκδόσεων «Μεταίχμιο» εκδήλωση με τίτλο «Τα e-books και το μέλλον της ανάγνωσης»: δημοσιογράφοι, συγγραφείς, υπεύθυνοι βιβλιοθηκών, εκδότες και άνθρωποι που αγαπούν την τεχνολογία και υποστηρίζουν τη διάδοση των e-books θα συνομιλήσουν για το μέλλον του βιβλίου στον ψηφιακό κόσμο, για το αν απειλείται το παραδοσιακό βιβλίο από το ηλεκτρονικό, για το αν υπάρχει απόλαυση στην ψηφιακή ανάγνωση, για την πραγματικότητα του ηλεκτρονικού βιβλίου σήμερα στην Ελλάδα. Ερωτήματα, στα οποία απαντούν σήμερα, για τους αναγνώστες της «Κ» οι δύο προσκεκλημένοι μας. Η συζήτηση για το e-book, μόλις τώρα αρχίζει ουσιαστικά στη χώρα μας. Ο δρόμος είναι μακρύς.
Την Τετάρτη 5 Μαρτίου στις 7 μ.μ. στον Πολυχώρο των εκδόσεων «Μεταίχμιο» (Ιπποκράτους 118) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «Τα e-books και το μέλλον της ανάγνωσης».
Δυνατότητες και νέες συνήθειες
Του Νίκου Αργύρη*
Λόγω επαγγελματικής ιδιότητας, η επαφή μου με τα ηλεκτρονικά βιβλία ή e-books ξεκίνησε νωρίς και όχι από την οπτική του αναγνώστη, αλλά από αυτήν του εκδότη. Ηθελα να μάθω τα πάντα γύρω από αυτά και πώς μπορούμε να κάνουμε την εμπειρία της ανάγνωσης όσο πιο εύκολη και ευχάριστη για τον αναγνώστη.
Δεν είμαι ευαγγελιστής των e-book, αλλά πιστεύω πως κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία και οι νέες συσκευές, καθώς και τη διαμόρφωση νέων συνηθειών στους αναγνώστες, οι οποίοι έχουν στη διάθεσή τους ολοένα και περισσότερες μορφές ηλεκτρονικού διαβάσματος. Τα πλεονεκτήματα των e-book είναι πολλά. Μηδενικός χώρος αποθήκευσης, φορητότητα, δυνατότητα άμεσης αγοράς απ’ οποιοδήποτε σημείο του κόσμου, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Στη δουλειά του εκδότη, η ηλεκτρονική ανάγνωση έχει διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την αντιμετώπιση του μεγάλου όγκου των ανέκδοτων κειμένων που πρέπει κανείς να διαβάσει και να αξιολογήσει. Ως αναγνώστης, όμως, παραμένω πιστός φίλος του έντυπου βιβλίου και της εμπειρίας που αυτό προσφέρει.
Αλλωστε, η δουλειά μας δεν είναι απλά να φτάσει ένα κείμενο, μια ιδέα, στα χέρια του αναγνώστη, αλλά και να την παρουσιάσουμε με τέτοιον τρόπο που να την αναδεικνύει.
Στην Ελλάδα η αγορά των e-book είναι ακόμη πολύ μικρή, αλλά έχει μια αυξανόμενη πορεία. Αυτό οφείλεται κυρίως στη μικρή διείσδυση των συσκευών ηλεκτρονικής ανάγνωσης στην αγορά, αλλά και της μικρής -ακόμα- προσφοράς τίτλων από την πλευρά των εκδοτών. Πολλές φορές το κόστος ψηφιοποίησης μιας παλιάς έκδοσης μπορεί να είναι απαγορευτικό, ενώ δεν λείπουν και οι φοβίες της τεχνολογίας και της πειρατείας.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το αξιόλογο περιεχόμενο πάντα θα φτάνει στον αναγνώστη, με τη μία μορφή ή την άλλη. Αλλωστε, το περιεχόμενο είναι βασιλιάς.
Δεν είμαι ευαγγελιστής των e-book, αλλά πιστεύω πως κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία και οι νέες συσκευές, καθώς και τη διαμόρφωση νέων συνηθειών στους αναγνώστες, οι οποίοι έχουν στη διάθεσή τους ολοένα και περισσότερες μορφές ηλεκτρονικού διαβάσματος. Τα πλεονεκτήματα των e-book είναι πολλά. Μηδενικός χώρος αποθήκευσης, φορητότητα, δυνατότητα άμεσης αγοράς απ’ οποιοδήποτε σημείο του κόσμου, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Στη δουλειά του εκδότη, η ηλεκτρονική ανάγνωση έχει διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την αντιμετώπιση του μεγάλου όγκου των ανέκδοτων κειμένων που πρέπει κανείς να διαβάσει και να αξιολογήσει. Ως αναγνώστης, όμως, παραμένω πιστός φίλος του έντυπου βιβλίου και της εμπειρίας που αυτό προσφέρει.
Αλλωστε, η δουλειά μας δεν είναι απλά να φτάσει ένα κείμενο, μια ιδέα, στα χέρια του αναγνώστη, αλλά και να την παρουσιάσουμε με τέτοιον τρόπο που να την αναδεικνύει.
Στην Ελλάδα η αγορά των e-book είναι ακόμη πολύ μικρή, αλλά έχει μια αυξανόμενη πορεία. Αυτό οφείλεται κυρίως στη μικρή διείσδυση των συσκευών ηλεκτρονικής ανάγνωσης στην αγορά, αλλά και της μικρής -ακόμα- προσφοράς τίτλων από την πλευρά των εκδοτών. Πολλές φορές το κόστος ψηφιοποίησης μιας παλιάς έκδοσης μπορεί να είναι απαγορευτικό, ενώ δεν λείπουν και οι φοβίες της τεχνολογίας και της πειρατείας.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το αξιόλογο περιεχόμενο πάντα θα φτάνει στον αναγνώστη, με τη μία μορφή ή την άλλη. Αλλωστε, το περιεχόμενο είναι βασιλιάς.
*Ο κ. Νίκος Αργύρης είναι εκδότης, η τρίτη γενιά του εκδοτικού οίκου «Ικαρος».
Η μηχανή ανάγνωσης, είναι μηχανή
Του Δημήτρη Αγγέλη*
Ζω σ’ ένα σπίτι γεμάτο ξέχειλες βιβλιοθήκες και ετοιμόρροπες στήλες βιβλίων, πρόθυμες με την παραμικρή αδέξια κίνηση να σωριαστούν κάτω. Θεωρητικά θα ήμουν ο ιδανικός χρήστης μιας μηχανής ανάγνωσης, αφού θα μου εξασφάλιζε πρωτίστως ελεύθερο χώρο, όμως δεν είμαι κι αυτό δεν συμβαίνει από κάποιο είδος αυτοτιμωρητικού βιβλιοφιλικού φανατισμού. Κατανοώ απολύτως τα πλεονεκτήματα ενός e-book, παραμένω όμως επιφυλακτικός στη χρήση του, προτιμώντας κάθε λίγο να στέλνω κούτες με βιβλία σε τοπικές βιβλιοθήκες παρά να τακτοποιήσω μια και καλή τα σκονισμένα μου ράφια μέσα σ’ ένα ακόμα μηχάνημα.
Δεν μου αρέσει η εξάρτηση του ελεύθερου χρόνου από τις μηχανές, αυτό είναι ένα βασικό επιχείρημα. Περνώ αρκετές ώρες έτσι κι αλλιώς μπροστά σε μια οθόνη, παρατηρώ ήδη επάνω μου πόσο δίκιο έχει ο Nicholas Carr που υποστηρίζει ότι έχουμε εθιστεί να διαβάζουμε με τον τρόπο του Διαδικτύου, δηλαδή διαγώνια και ρηχά. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά για μένα το e-book εκφράζει μια χρησιμοθηρική αντίληψη για την ανάγνωση. Αν διαβάζουμε απλώς και μόνο για να ενημερωθούμε ή γιατί πρέπει να διεξέλθουμε κάποια βιβλιογραφία προκειμένου να γράψουμε ένα άρθρο, τότε το e-book βολεύει αφάνταστα. Αν όμως διαβάζουμε για την προσωπική μας ευχαρίστηση, το βιβλίο είναι καλύτερο. Δεν χρειάζεται να το φορτίσεις, ούτε παίρνει χρόνο για ν’ ανοίξει, είναι πιο εύκολο να βρεις ξεφυλλίζοντας κάτι που έχεις σημειώσει, μπορείς να ντύσεις το εξώφυλλό του, να το αφιερώσεις σε κάποιον ή να φυλάξεις ανάμεσα στις σελίδες του κάποιο αναμνηστικό. Εχω βρει μέσα σε παλιά βιβλία απίθανες επιστολές, ενώ θυμάμαι πως κάποτε είχα τοποθετήσει, με τη συγκίνηση του νέου συγγραφέα, ένα χαρισμένο φύλλο δάφνης από τον κήπο του Λόρκα μέσα στον «Ποιητή στη Νέα Υόρκη» - κι ακόμα εκεί βρίσκεται. Το βιβλίο είναι μια ζωντανή παρουσία, η μηχανή ανάγνωσης είναι μια μηχανή. Και μου αρέσει που μια-δυο φορές την εβδομάδα περνάω για ενημέρωση από τα βιβλιοπωλεία, τα μαγαζιά με τα ηλεκτρονικά ποτέ δεν προσείλκυσαν το ενδιαφέρον μου.
Ισως ανήκω σε μια γενιά μεταιχμιακή που μένει ήδη πίσω, σήμερα η τεχνολογία αργά ή γρήγορα επιβάλλει τα προϊόντα της. Θυμάμαι, όμως, πως ο φιλόσοφος Χρήστος Μαλεβίτσης αγόραζε βιβλία ακόμα και από γλώσσες που δεν ήξερε και άρα δεν θα μπορούσε ποτέ να τα διαβάσει. Είμαι βέβαιος πως του άρεσε η μυρωδιά του χαρτιού και πως απεχθανόταν, όπως και ο Ελύτης, τη μέθοδο του άρα.
Δεν μου αρέσει η εξάρτηση του ελεύθερου χρόνου από τις μηχανές, αυτό είναι ένα βασικό επιχείρημα. Περνώ αρκετές ώρες έτσι κι αλλιώς μπροστά σε μια οθόνη, παρατηρώ ήδη επάνω μου πόσο δίκιο έχει ο Nicholas Carr που υποστηρίζει ότι έχουμε εθιστεί να διαβάζουμε με τον τρόπο του Διαδικτύου, δηλαδή διαγώνια και ρηχά. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά για μένα το e-book εκφράζει μια χρησιμοθηρική αντίληψη για την ανάγνωση. Αν διαβάζουμε απλώς και μόνο για να ενημερωθούμε ή γιατί πρέπει να διεξέλθουμε κάποια βιβλιογραφία προκειμένου να γράψουμε ένα άρθρο, τότε το e-book βολεύει αφάνταστα. Αν όμως διαβάζουμε για την προσωπική μας ευχαρίστηση, το βιβλίο είναι καλύτερο. Δεν χρειάζεται να το φορτίσεις, ούτε παίρνει χρόνο για ν’ ανοίξει, είναι πιο εύκολο να βρεις ξεφυλλίζοντας κάτι που έχεις σημειώσει, μπορείς να ντύσεις το εξώφυλλό του, να το αφιερώσεις σε κάποιον ή να φυλάξεις ανάμεσα στις σελίδες του κάποιο αναμνηστικό. Εχω βρει μέσα σε παλιά βιβλία απίθανες επιστολές, ενώ θυμάμαι πως κάποτε είχα τοποθετήσει, με τη συγκίνηση του νέου συγγραφέα, ένα χαρισμένο φύλλο δάφνης από τον κήπο του Λόρκα μέσα στον «Ποιητή στη Νέα Υόρκη» - κι ακόμα εκεί βρίσκεται. Το βιβλίο είναι μια ζωντανή παρουσία, η μηχανή ανάγνωσης είναι μια μηχανή. Και μου αρέσει που μια-δυο φορές την εβδομάδα περνάω για ενημέρωση από τα βιβλιοπωλεία, τα μαγαζιά με τα ηλεκτρονικά ποτέ δεν προσείλκυσαν το ενδιαφέρον μου.
Ισως ανήκω σε μια γενιά μεταιχμιακή που μένει ήδη πίσω, σήμερα η τεχνολογία αργά ή γρήγορα επιβάλλει τα προϊόντα της. Θυμάμαι, όμως, πως ο φιλόσοφος Χρήστος Μαλεβίτσης αγόραζε βιβλία ακόμα και από γλώσσες που δεν ήξερε και άρα δεν θα μπορούσε ποτέ να τα διαβάσει. Είμαι βέβαιος πως του άρεσε η μυρωδιά του χαρτιού και πως απεχθανόταν, όπως και ο Ελύτης, τη μέθοδο του άρα.
*Ο κ. Δημήτρης Αγγελής είναι ποιητής, διευθυντής του περιοδικού «Φρέαρ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου