Τέτοιες μέρες, πριν από τις 5 Δεκεμβρίου, έκανε εντύπωση στην Αθήνα το νέο. Ο Κώστας Κρυστάλλης κέρδισε τον 2ο λαχνό του λαχείου των αρχαιοτήτων. Ανάσταση για τον ίδιο. Ήδη ενάμιση μήνα πριν απολύθηκε από τους Σιδηροδρόμους, ήταν άρρωστος και πλέον συνειδητοποιεί πως η ανημπόρια του είναι χτικιό και όχι γρίπη. Ο πατέρας του ζει απέραντη φτώχεια. Τα διόμισι χιλιάρικα που κερδίζει είναι μια ένεση. Η έγνοια του πρωτίστως να πληρώσει την ΕΣΤΙΑ για να του βγάλει τα Πεζογραφήματα κι έτσι νιώθει ήσυχος. Ακόμη, έστειλε λίγα χρήματα στον πατέρα του. Και η τραγικότητα. Με τον θάνατό του βρέθηκε ένα υπόλοιπο 500 δραχμών στον τραπεζικό του λογαριασμό, που ήταν μάνα εξ ουρανού για τον πατέρα του, ώσυτε να δώσει την προίκα που ζητούσε ο γαμπρός του για να γίνει ο γάμος με την αδελφή του Νίτσα. Και σ'όλα αυτά βρέθηκαν οι εξυπνάκηδες να κάνουν χιούμορ με τη φτώχεια ενός αδύναμου. Στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ συντάκτης με το ψευδώνυμο ΕΓΩ σχολιάζει. Μερικοί άνθρωποι σαρκάζουν τους αδύναμους. Δεν έχουν τα κότσια να τα βάζουν με τους ισχυρούς. Και κάτι ακόμη. Ο Κρυστάλλης ήταν αρκετά γνωστός τότε, για να γίνει αντικείμενο σάτιρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου