Η Κατερίνα Νικολαΐδου, κορυφαία αθλήτρια του 2013, έχει αυτοπεποίθηση και όραμα, αν και τονίζει… «δεν ξέρω τι μου ξημερώνει το 2014!»
Στην κωπηλασία αλλά και στο… μεταφορικό κουπί που τραβάμε οι Ελληνες, τα τελευταία μέτρα είναι τα πιο δύσκολα. Αρα λέω στον συμπολίτη… «τράβα κι άλλο κουπί γιατί είσαι στην τελική ευθεία και πρόσεχε γιατί τα πράγματα θα αλλάξουν, αν βέβαια βοηθήσεις κι εσύ με τη σκέψη και τη στάση ζωής σου»
Του Σπύρου Τσάμη
Δυνατά βυθίζει στη θάλασσα τα κουπιά της. Επίσης δυνατά τόνιζε τις λέξεις όταν μίλησε στην «Εφ.Συν.» για την ξεχωριστή παρουσία της εντός του 2013.
Η Κατερίνα Νικολαΐδου, το 21χρονο δυναμικό κορίτσι απο την Κατερίνη, αναδείχτηκε κορυφαία αθλήτρια της χρονιάς στη σχετική ψηφοφορία των αθλητικών συντακτών και ήταν εύκολο να εντοπίσουμε την αιτία, που βρίσκεται κυρίως στον ψυχισμό της!
Γιόρτασε τρία χρυσά, στην Τουρκία όπου πήγε για τους Μεσογειακούς της Μερσίνης, στο σκίφ ελαφρών βαρών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Νέων του Λιντς στην Αυστρία και στη Σεβίλη όπου έγινε φέτος το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ -επίσης τιμητικό- ασημένιο μετάλλιο τής έδωσε η δεύτερη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τσου-Τζου στη Νότια Κορέα.
Επιτυχίες νέων σε κάθε χώρο ζητάμε στην εποχή μας ως αντίδοτο της σκληρής καθημερινότητας… Η Μακεδονίτισσα το κατάφερε και με το παραπάνω!
• Ξεχωρίζει κάποια απο αυτές;
«Ηταν όλες τους επιτυχίες που ήρθαν με δυσκολία. Δυνατοί αγώνες… Θέλω να σταθώ στη δεύτερη θέση μου στο Παγκόσμιο της Κορέας, τόσο γιατί ήταν διοργάνωση «πιο δύσκολη απο ποτέ», όπως άκουγα να λένε γύρω μου, αλλά και επειδή ήταν η πρώτη συμμετοχή μου σε Παγκόσμιο. Είχα ανάγκη να κρατηθώ σε βάρος 59 κιλών και δεν έπινα ούτε νερό. Δεν έτρωγα ώς και τρεις ώρες πριν από τον αγώνα. Ελεγα «δεν αντέχω άλλο»… Μιλούσα με τον προπονητή μου και τον φίλο μου, τον Δημήτρη. Ελεγα στον εαυτό μου «μην το βάζεις κάτω». Κι έτσι άντεξα. Αρχικά μετάλλιο ένιωσα ότι παίρνω όταν ανέβηκα στη ζυγαριά και ήμουν εντάξει στο βάρος μου. Είχα νικήσει στην πρώτη μάχη με τον εαυτό μου! Ολοι ακούτε ότι ήρθα δεύτερη σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και λέτε ότι πέτυχα. Μόνο εγώ δεν λέω το ίδιο! Είμαι εγωίστρια. Δεν θέλω. Μισώ να έρχομαι δεύτερη στην ζωή μου ό,τι κι αν κάνω! Ο,τι καλό έχω κάνει, το πέτυχα λόγω του εγωισμού μου! Τελείωσε ο αγώνας στη Νότια Κορέα, όλοι ήταν χαρούμενοι με εμένα, αλλά εγώ ήμουν στενοχωρημένη γιατί τερμάτιζα δεύτερη και όχι πρώτη! Είμαι εγωίστρια. Γίνομαι και εσωστρεφής. Σας μιλάω ειλικρινά! Κι έχω αποδείξει στον εαυτό μου ότι αυτή είναι η κυριότερη αιτία των επιτυχιών στη ζωή μου, εντός και εκτός κωπηλασίας»!
• Μερσίνη, Σεβίλη, Λιντς, Τσου-Τζου στην Κορέα. Αν μη τι άλλο, και σημαντικές ταξιδιώτικες εμπειρίες…
«Συμφωνώ! Οσο κι αν έχεις αυτοσυγκέντρωση για τον αγώνα, βλέπεις, νιώθεις γύρω σου… Στη Μερσίνη, πρώτη φορά που βρέθηκα στην Τουρκία, υπήρχαν και περίεργα βλέμματα για μας. Αλλά οι Τούρκοι, ο απλός κόσμος, ήταν φιλόξενοι και φιλικοί με τους Ελληνες. Για ευνόητους λόγους πήγα συγκρατημένη στην Τουρκία και κατάλαβα πάλι αυτό που νόμιζα απο παιδί. Οτι, δηλαδή, οι λαοί μεταξύ τους δεν έχουν πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα δημιουργεί η αδυναμία των πολιτικών να βρούν λύσεις με σεβασμό στους λαούς τους. Ετσι σπέρνουν διχόνοια. Στη Σεβίλη; Αρχικά αμηχανία! Γιατί ήταν ο πρώτος μου αγώνας στο εξωτερικό. Ο τόπος με ανανέωσε. Ερωτικός τόπος η Ανδαλουσία. Αμαξες με άλογα, όμορφοι ελεύθεροι χώροι υψηλής αισθητικής… Εκεί κατάλαβα πάλι πόσο άσχημη είναι η ζωή στην Αθήνα, ενώ θα έπρεπε να βλέπεις συχνά τόπους της με παρόμοια αισθητική. Εγώ που έχω γεννηθεί και ζήσει στην Κατερίνη πιο ελεύθερα, μπορώ να εκτιμήσω τη διαφορά. Στην Αυστρία πήγαμε για χιόνι και έκπληκτοι βρήκαμε πολλή ζέστη! Μου άρεσε η αυτοπειθαρχία, η σοβαρότητα του κόσμου. Είδα οργάνωση και σκληρούς δουλευτές παντού. Οσο για τους Κορεάτες, πρωτόγνωρο ήταν το διαρκές χαμόγελό τους. Πάντα χαμογελαστοί! Και αναρωτήθηκα τι φταίει κι εμείς οι Ελληνες είμαστε τόσο διαφορετικοί; Ας μη μου πει κάποιος ότι φταίει η οικονομική κρίση! Τέτοια διαρκή ανοιχτόκαρδη συμπεριφορά, μόνο κατ’ εξαίρεση έχουμε εμείς οι Ελληνες που βλέπουμε κάποιον στον δρόμο και δεν του λέμε ούτε “καλημέρα”. Κι εκεί κι εδώ, όλοι οι λαοί έχουν προβλήματα. Αρα μάλλον η αγωγή μας φταίει»!
• Συμφωνούμε! Τι άλλο έχει να πει η πετυχημένη κωπηλάτρια στον Ελληνα που… τραβάει κουπί καθημερινά;
«Αισθάνομαι ότι η δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας βρίσκεται στην τελική ευθεία… Στην κωπηλασία αλλά και στο… μεταφορικό κουπί που τραβάμε οι Ελληνες στην εποχή μας, τα τελευταία μέτρα είναι τα πιο δύσκολα. Αρα λέω στον συμπολίτη… «τράβα κι άλλο κουπί γιατί είσαι στην τελική ευθεία και πρόσεχε γιατί τα πράγματα θα αλλάξουν, αν βέβαια βοηθήσεις κι εσύ με τη σκέψη και τη στάση ζωής σου»! Κι εσείς τα μέσα ενημέρωσης φταίτε! Με υπερβολές για να εξασφαλίσετε καλή τηλεθέαση και μεγάλες κυκλοφορίες, συχνά διαμορφώνετε κακή ψυχολογία στον κόσμο… Εχω άποψη για την κατάσταση και δεν βλέπω ειδήσεις στην τηλεόραση»!
• Νέα αθλήτρια, ήδη πετυχημένη, άρα αναπόφευκτα υπάρχει διάθεση για ανάλογη συνέχεια και το 2014…
«Οχι απλώς διάθεση. Δίψα υπάρχει, αλλά… Δεν γνωρίζω αν η ομοσπονδία κωπηλασίας θα μας στείλει να αγωνιστούμε στο εξωτερικό! Γίνονται περικοπές επί περικοπών, γιατί έχει τα δικά της οικονομικά προβλήματα. Το 2014 υπάρχουν σημαντικές διοργανώσεις! Παγκόσμιο Κύπελλο τον Μάρτιο στο Σίδνεϊ, Παγκόσμιο Πρωταθλημα αντρών – γυναικών, Πανευρωπαϊκό αντρών – γυναικών, επίσης Παγκόσμιο νέων γυναικών. Δεν είναι σίγουρο ότι θα είμαι εκεί! Ναι, δεν ζώ αλλού. Ξέρω ότι όλοι στερούνται, αλλά οφείλουν να προσέξουν να μην καταστρέψουν τον αθλητισμό!
Κι αυτό γιατί ο αθλητισμός, εκτός από μέσο προβολής της χώρας σε εποχή που η Ελλάδα μας δεν προβάλλεται αλλά δυσφημείται συνέχεια, είναι και τρόπος διαφυγής και κοινωνικοποίησης των παιδιών και των νέων! Ηδη, ίσως δίκαια, πλήρωσε και ο αθλητισμός την κρίση… Οχι κι άλλο όμως! Είμαι έτοιμη να συνεχίσω με τους ίδιους ρυθμούς. Και είναι μεγάλη ανάγκη να ευχαριστήσω για όσα πέτυχα φέτος τους γονείς μου, τον σύλλογο μου, τον ΝΟ Κατερίνης, τον προπονητή μου Γιώργο Μπικογιάννη. Τους χρωστάω πολλά…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου