Ούτε τη λαογραφία και τις παροιμίες θα αφήσουν ανεπηρέαστες τα μνημόνια και η οικονομική κρίση. Αλλο νόημα είχε π.χ. η παροιμία «Η παλιά η κότα έχει το ζουμί» προ μνημονίων (που ήταν παροιμία σεξ… υπαινικτική). Αλλο νόημα πάει να πάρει τώρα, με το σεξ να σημαίνει, μεταφορικά, βασανιστήριο, όπως λέμε: «με… σέξισε ένας πονόδοντος οληνύχτα».
Εγινε, φαντάζομαι, αντιληπτό ότι το γυρίζω στο… κοινωνικό. Μόνο που δεν το γυρίζω εγώ. Η ζωή το γυρίζει, έτσι που γυρίσανε τούμπα τα πράγματα και βρεθήκαμε με την πλάτη στο ρινγκ και με… διαιτησία στημένη. Να μη μακρηγορώ, διαβάζω για τις «παλιές κότες» και τη νέα σημασία τους («Καθημερινή», 14/9): «Περιζήτητοι οι… συνταξιούχοι – Οταν οι ηλικιωμένοι γίνονται σανίδα σωτηρίας νοικοκυριών – Το ένα στα δύο νοικοκυριά πανελλαδικά (48,6%) έχει ως κύριο, πολλές φορές και μόνο, έσοδο τις συντάξεις».
Τα στοιχεία, προς επιβεβαίωση (αυτού που γνωρίζει και ζει στο σπίτι της η μισή Ελλάδα!), αφορούν το 2014 και προέρχονται από την Πανελλήνια Ενωση Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων (συνοπτικά: γηροκομείων∙ τα περισσότερα επί πληρωμή, γι’ αυτό και οι τρόφιμοι ξαναγυρνούν στο σπίτι!) και από έρευνα που παρήγγειλε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων.
«Σε όλη την Ελλάδα», επισημαίνει το δημοσίευμα, «για χιλιάδες οικογένειες, οι συντάξεις των παππούδων έχουν μετατραπεί σε βασικό (αν όχι μοναδικό) εισόδημα». Οσο για τον θάνατο (άλλη μία, ίσως η πιο συγκλονιστική… παράπλευρη απώλεια του θανάτου στις ημέρες της κρίσης): «Δεν είναι μόνο η θλίψη για τον χαμό αγαπημένου προσώπου» περιγράφει κάποιος. Η θλίψη «συχνά συνοδεύεται και με οικονομική καταστροφή» των… περιλειπομένων! Το… χειρότερο (δεν αναφέρεται στο ρεπορτάζ): Οι συντάξεις ηλικιωμένων που ζουν στο σπίτι και ζουν το σπίτι (αποδεδειγμένα∙ στην ουσία έχουν προστατευόμενα μέλη∙ ο τύποις νόμος είναι αφύσικος και απάνθρωπος!) φορολογούνται… αντικειμενικά∙ χωρίς ελάχιστη έκπτωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου