Τα Γιάννενα το 1895, από τοπ ημερολόγιο Δωδώνη

ποίημα ΓιαννιωτοΠολωνού(΄) στη Δωφώνη , 1896

Παρουσίαση του βιβλίου Κώστας Κρυστάλλης , Η επιστροφή, Παρασκευή, 1 Φλεβάρη στις 6μμ στο κέντρο της Αθήνας

Παρουσίαση του βιβλίου Κώστας Κρυστάλλης , Η επιστροφή, Παρασκευή, 1 Φλεβάρη στις 6μμ στο κέντρο της Αθήνας

Activities, Positionality, and Futures of Youth in the Maghreb (CF Panelists—MESA 2019)

In diverse literatures, youth is an important and thoroughly discussed framework for research but also a highly debated and fluctuating term. Policy-makers often narrowly conceive of youth as a period of life based on a set age range. In contrast, most scholars define youth as a socially constructed and contextual term, referring to individuals who are no longer children and have not yet reached adulthood. While some research focuses on youth as a liminal life-stage where young people gain the social and economic resources to transition to adulthood, other studies emphasize how young people practice youth as a distinct socio-cultural category. Both approaches can provide useful frameworks to further knowledge about youth as a life-stage, especially when considering its contextual construction.

In many areas of the world, state, market, and social institutions have largely failed to provide adequate opportunities and resources for youth. Youth in the Middle East and North Africa are in a precarious situation due to the current “youth bulge,” where as much as 40% of the population are under the age of 30 years old (Herrera and Bayat 2010). Some scholars argue that longer periods of education, delayed entry into the labor force, and later marriages demonstrate a prolonged transition to adulthood in this region (White 2012). This delayed transition has been described as ‘waithood’, which works to construct young people as passive subjects in the face of a changing world (Assaad and Ramadan 2008). However, this panel demonstrates how young people have actively pursued alternative means of social, economic, and political participation in society through diverse choices, including migration, activism, extremism, and artistic endeavors.

As the “youth bulge” contributes to instability in opportunities and careers, how do young people consider their aspirations and futures in these societies? This panel will investigate the ways in which young people experience and practice the life-stage of youth in the Maghreb. Specifically, we focus on the diverse activities and labor in which youth engage, their future aspirations, and how they conceive of their positionality within society. This works to demonstrate the breadth of youth responses to their precarious societal position, particularly in the context of blurring urban/rural boundaries, challenges to gender norms, increasingly informal labor markets, and transnational cultural flows. By concentrating on how young people practice the life period of youth, we aim to bring together multiple scholarly approaches that analyze youth reaction and experiences in the Maghreb.

For this panel at the Middle Eastern Studies Association (MESA) annual meeting (New Orleans, LA, USA from November 14th to 17th, 2020), we are looking for 2 individuals interested in youth in the Maghreb region who are looking at narratives of futures, aspirations, opportunities, livelihoods, or hobbies for contemporary youth in the region. We encourage contributions focusing on different elements of the practice of the life stage of youth, as described above. Any disciplinary approach is welcome. Submitted abstracts must be 300-400 words and must demonstrate relation to the overall theme, have a clear thesis, describe methodology and data, and convey conclusions from research. 

If interested in presenting on this panel, submit abstracts by February 10th, 2019 at 5:00 pm EST.
If interested in the topic but wish to be a discussant or be a panel chair, please submit a statement of 300-400 words about your interest in adding to this discussion. For all types of submissions, please include a short (1 to 2 line bio). Submit all to abstracts and statements to egoul001@ucr.edu and dcb88@georgetown.edu.

We will notify all interested of the status of their participation by February 12th, 2019. This panel is organized by David Balgley and Erin Gould.

David Balgley is an M.A. student in the Arab Studies Program at Georgetown University. His research focuses on agrarian political economy, land tenure, and rural transformations in Morocco.

Erin Gould is a Ph.D Candidate in Anthropology at the University of California, Riverside. Her research focuses on young storytellers in Marrakech, Morocco, and how these youth are enacting transformations to storytelling practices in the city.

• Read more or reply

Ευάγγελος Αυδίκος, Με δύο λάμδα, κύριε, EFSYN, 29.1.19

tziobas.jpg

29.01.2019, 18:00 | Ετικέτες:  βιβλίο, εθνική αντίσταση, Κατοχή 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δεν ασχολούμαι με την πολιτική, δήλωσε μια νεαρή και πολλά υποσχόμενη αθλήτρια σε συνέντευξή της. Το ίδιο δηλώνουν και πολλά άλλα παιδιά, αγόρια και κορίτσια.

Αυτό δεν μπορεί να το αξιολογήσει κάποιος τοις μετρητοίς. Σε μια πρώτη ανάγνωση, είναι εύκολο το συμπέρασμα. Ο αριθμός των νέων που ασχολούνται με την πολιτική ζωή δεν έχει την ορμή παλιότερων εποχών. Ωστόσο, τούτο δεν αποκλείει την ύπαρξη πολιτικής σκέψης. Που μπορεί να αποκρυσταλλωθεί και να εκδηλωθεί αργότερα.. Οι εικόνες και τα λόγια γεμίζουν τον μνημοσυσσωρευτή που υπάρχει μέσα τους.

Κι έτσι το ερώτημα βγαίνει στον αφρό χωρίς δυσκολία. Τι θα θυμούνται οι έφηβοι, τα νεαρά κορίτσια ύστερα από πενήντα, εξήντα χρόνια; Τότε που θα επιχειρήσουν να κάνουν συμμάζεμα της σκέψης τους; Να ανασύρουν από τον μνημοσυσσωρευτή αυτά που τους επηρέασαν, είτε το μολογάνε είτε όχι. Θα είναι η πατρίδα που γίνεται λάστιχο, για να εξυπηρετήσει κομματικές επιδιώξεις; Θα υπάρχει ακόμη ο φόβος για τον «μισητό» εχθρό; Οποιος κι αν είναι αυτός. Θα είναι ο τρόμος των μνημονίων;

Δεν ξέρω τι θα έχουν τα σημερινά παιδιά, εξήντα χρόνια μετά. Εξαρτάται από τις ιστορίες που λέγονται στα σπίτια τους. Από τα όσα λένε οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Από το μέτρο της σοβαρότητας της πολιτικής ζωής.

Γνωρίζω, όμως, τι αφηγείται ένα παιδί στη δεκαετία του 1940. Αφορμή γι’ αυτό ήταν το βιβλίο του Βασίλη Τζιόβα. Από τα Κάτω Σουδενά Ζαγορίου. Που είναι ολόκληρος ο κόσμος της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μου, όπως γράφει ο συγγραφέας. Στη ένατη δεκαετία πια της ζωής του, μαζεύει τα κομμάτια της μνήμης που τον σημάδεψαν. Αποφασίζει να τα γράψει, γιατί έχει ως άξονα της ζωής την άποψη του Κάρλο Φουέντες, μόνο η μνήμη θα μας επιτρέψει να επιβιώσουμε.

Μέσα από μνήμες κι αναμνήσεις ενός παιδιού, ο υπότιτλος του βιβλίου. Τι κουβαλάει ένας ενήλικας στην ψυχή του ανεξίτηλα χαραγμένο; Είναι πρώτ’ απ’ όλα η κατάρρευση του κόσμου των βεβαιοτήτων. Η πίστη στη μόνη και μοναδική αλήθεια. Η αντιμετώπιση των λέξεων με διαφορετικό τρόπο. Είναι ο καιρός που ο κόσμος ονειρευόταν μια άλλη ζωή, μακριά από την ανέχεια και την κλεισούρα του τόπου. Τότε που πήραν την απόφαση να πάρουν πίσω την εθνική αξιοπρέπεια. Με την αντίσταση στους κατακτητές. Είναι τότε που το ΕΛΑΣ στα δίκοχα των μαχητών προκαλεί σύγχυση. Αμφισβητεί την κατεκτημένη γνώση. Κύριε, η ΕΛΛΑΣ γράφεται με δύο λάμδα. Εκπληκτος με την ανορθογραφία επιχειρεί ν’ αποκαταστήσει την αλήθεια. Και τότε συνειδητοποιεί τη δύναμη των αρκτικόλεξων. Μαθαίνει νέες λέξεις, που είναι το διαβατήριο στη νέα εποχή.

Ισως ένα παιδί να θυμάται αργότερα τις φρικώδεις λέξεις που κουβάλησαν την αναλγησία των μνημονίων.

Ηπειρώτες Βύρωνα, Πίτα και χορός

Μόργκαν Σπόρτες, Όλα , τώρα, μυθιστόρημα, μφρτ. Γιώργος Καράμπελας, Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ 2018

Ευάγγελος Αρεταίος, Σαν άμμος που χάνεται.Στιγμές από τη ζωή δεκαέξι γυναικών, διηγήματα.Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ 2018

Νίκη Σταυρίδη, Μικρές αστόλιστες ιστορίες. Διηγήσεις, Βιβλιοπωλείον της Εστίας 2018

Μανόλης Αναγνωστάκης - Στο παιδί μου...

ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΜΝΗΜΗ ΦΑΝΗ ΚΑΚΡΙΔΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ – ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΦΑΝΗ ΚΑΚΡΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Αμφιθέατρο Πνευματικού Κέντρου Χανίων, 8 Ιουλίου 2019

                      

Το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του καθηγητή Φάνη Κακριδή, φίλου και συνεργάτη του Κέντρου, οργανώνει, στο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου Χανίων, τη Δευτέρα 8 Ιουλίου 2019, φιλολογικό μνημόσυνο – ημερίδα για την προσφορά του στα Γράμματα και την έρευνα, τη διδασκαλία και τη βοήθειά του στους μαχόμενους  φιλολόγους αλλά και για την αγωνία και τον αγώνα του για τη βελτίωση της Παιδείας και των Ανθρωπιστικών Σπουδών.

Τα Πρακτικά του Φιλολογικού Μνημοσύνου – Ημερίδας για τον Φάνη Κακριδή και την προσφορά του θα τυπωθούν χωρίς καθυστέρηση.

Παρακαλούμε αυτούς που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στην εκδήλωση μνήμης - ημερίδα με ανακοίνωση να μας το δηλώσουυν μέχρι το τέλος Μαρτίου 2019 και να  στείλουν, στην ηλεκτρονική διεύθυνση  kostasmoutzouris@hotmail.gr , περίληψη της  ανακοίνωσής τους μέχρι τις 15 Μαΐου 2019.

Οι περιλήψεις των υποψηφίων ανακοινώσεων θα τεθούν υπόψη της επιστημονικής επιτροπής της ημερίδας.

                                                                                Χανιά 24 Ιανουαρίου 2019

      Ο πρόεδρος                                                                           η γραμματέας

Κώστας Μουτζούρης                                                                   Ελένη Κωβαίου

Folklore and the Nation The annual conference of The Folklore Society, and Annual General Meeting Friday 29–Sunday 31 March 2019 University of Derby, 1 Friar Gate Square, Derby, DE1 1DZ, United Kingdom

Keynote speaker: Prof. Terry Gunnell (University of Iceland): “Grimm Ripples: The Role of the Grimms’ Deutsche Sagen in the Collection and Creation of National Folk Narratives in Northern Europe”

The nation surges with newfound rhetorical power. The last 25 years have seen parliamentary devolution, the Scottish independence referendum and the proposed withdrawal from the European Union, all within the UK alone. Yet this is a global drive, manifesting also in diaspora (St Patrick’s Day is now a global celebration) and the everyday, local acts that constitute our reality. In England, for example, it is no longer remarkable to see the St George’s Cross flying outside suburban houses. We are living through a popular move towards national ideologies.

This conference asks how, why and when folklore has been deployed in the context of national ideologies and ideas of nationhood. For some, the lore of the nation has been an instrument to build consensus; for others, a means of excluding. Signs of cultural identity have served to both unite and divide separate polities, whilst diasporas live within two nations at once, the state of residence and the (sometimes imagined) homeland. The conference accommodates the use of folklore in exclusionary and disciplinary deployments of nationalism, whilst remaining open to flexible definitions of nationalism, in the form of solidarity, ethnicity, diaspora and nations within nations.

Of course, folklore has always been connected with the discourse and development of the nation, as demonstrated by collections such as Timothy Baycroft and David Hopkin’s (2012) Folklore and Nationalism in Europe During the Long Nineteenth Century. Whilst the folk were considered cultural survivals, of low status in the ranks of civilization, folklore was symbolically important to many national struggles. Ambiguous feelings about tradition—whether it was the authentic voice of the people or a quaint echo of the primitive—drove the historical development of nationalism just as it contributed to the development of the academic discipline of Folklore. Custom, legend and tradition played their part in progressive, Romantic nationalism, as much as they did in promoting the nationalism of totalitarian states. What, then, is traditional about the place of folklore in nationalism, and nationalism in folklore?

This conference will include perspectives from Anthropology, Cultural Studies, Ethnology, Ethnomusicology, History, Literary Studies, Sociology and other disciplines. Many of the following themes will be explored: Literary and artistic uses of folklore in relation to national ideologies; Relations between ethnicity, nationalism and folklore; Folk heroes; The use of folklore against the nation; The heritage industry and its relationship to nationalism and folklore; The mobilisation and reception of folkloric motifs, items and folkloristics itself, by extremists, both historical and contemporary; Disciplinary questions of resistance. How can, or should we, as folklorists, respond to its uses in such contexts? Vernacular ideologies of myth and narrative in national popular culture; The relationship between nationalism, folklore and media, including the role of the internet and social media; The relationship between folklore, Gramscian ‘common sense’ and hierarchies of knowledge in relation to nationalism; Folklore and Brexit; Folklore, asylum and immigration; The relationship of folkloristics to nationalism and the nation.

The conference is kindly hosted by the University of Derby at its One Friar Square campus in the centre of the city. There will be a tour of Derby and opportunity to visit the Peak District.

The conference will begin at 2:00 pm on Friday 29th March (registration open from 1:00 pm), and will end at lunchtime on Sunday 31st.

Conference fees: Concessions:  £100 (Speakers, Folklore Society members, students, seniors, staff of the University of Derby).

Standard rate: £150. Conference fee includes lunches on Saturday and Sunday.

Single Day rates available.

Download the booking form here: Booking Form 2019.docx

Accommodation is not provided, but a list of hotels can be supplied on request from thefolkloresociety@gmail.com 

Parking: blue badge only

The Folklore Society’s Annual General Meeting 2019 will be held during the conference, on Saturday 30 March, from 12:45–13:30. All FLS members are encouraged to attend, and all conference participants who are not yet members are encouraged to join. Please let us know that you will be attending: email thefolkloresociety@gmail.com

ΔΙΑΛΕΞΗ Οι Αρμάνοι/Βλάχοι της Ελλάδας: Ιστορικές και εθνογραφικές προσεγγίσεις.

Η Συντροφιά των Βλάχων της Αθήνας συνεχίζει τις συναντήσεις-συζητήσεις που ξεκίνησε την περσινή χρονιά σε συνεργασία με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.), με κεντρική θεματική: Οι Αρμάνοι/Βλάχοι της Ελλάδας κατά τον 20ο αιώνα: Ιστορικές και εθνογραφικές προσεγγίσεις.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να αναδειχθούν όψεις της πορείας των Βλάχων στο χώρο και το χρόνο, αλλά και να έρθουν σε επαφή η σύγχρονη επιστημονική έρευνα με ευρύτερο ακροατήριο συμπολιτών μας.

Η πρώτη συζήτηση της φετινής χρονιάς θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 25/1/2019  στην αίθουσα εκδηλώσεων (3ος όροφος) του Ε.Α.Π. στην οδό Τζωρτζ 4  στην Πλατεία Κάνιγγος, είναι δημόσια και ξεκινά στις 20.00 το βράδυ.

Παρασκευή: 25/1/201:

Κωνσταντίνος Ντίνας, Καθηγητής Γλωσσολογίας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.

Βλάχοι: Ερωτήματα και απαντήσεις (;)

Παρουσίαση-συντονισμός συζήτησης: Σταμάτης Μπέης, Γλωσσολόγος, Ερευνητής του Κέντρου Ερεύνης των Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων της Ακαδημίας Αθηνών.

Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Επιστροφή , αναφέρεται στην επιστροφή του Κρυστάλλη στην Κόπραινα

                         

              Το βραδινό αεράκι έφερε την ελπίδα πως το ταξίδι θα είναι όμορφο , αφού η ασυνήθιστη για την εποχή ζέστη με την υγρασία σου έκοβαν την ανάσα. Τα ρούχα είχαν κολλήσει στο κορμί και με την αύρα που ήλθε από τη θάλασσα  όλοι οι ταξιδιώτες κατευθύνθηκαν προς το κατάστρωμα.  Μερικοί  είχαν κοντά τις αποσκευές τους.  Οι περισσότεροι όμως  δεν είχαν τίποτε. Από τα ρούχα καταλάβαινες πως ήταν φτωχοί. Πήγαιναν στο λιμάνι της Κόπραινας  για  να κάνουν κανένα μεροκάματο. Δούλευαν λίγες μέρες κάνοντας τους αχθοφόρους  , ξεφορτώνοντας τα εμπορεύματα από τα καράβια . Άλλοι πουλούσαν κότες , αυγά , λαχανικά . Έπειτα γύριζαν με το πλοίο της γραμμής πίσω στο νησί τους την Κέρκυρα.  Με αυτό τον τρόπο μάζευαν χρήματα και βοηθούσαν την οικογένειά τους. Συμπλήρωναν το εισόδημα με τις αγροτικές δουλειές , όπως και με την αλιεία. Οι καιροί ήταν δύσκολοι και η οικονομία της χώρας δεν πήγαινε καλά. Πολλά μέρη της Ελλάδας στέναζαν κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Τα τελευταία μέρη που απελευθερώθηκαν  , άλλαξαν  τη συνοριακή γραμμή και την έφεραν μέχρι το γεφύρι της Άρτας. Από  το 1881 που απελευθερώθηκε η περιοχή , άρχισε να λειτουργεί το λιμάνι της Κόπραινας. Από το λιμάνι γινόταν η διακίνηση των εμπορευμάτων από τον Πειραιά στην Άρτα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Η Κόπραινα έπαιξε το ρόλο σταθμού μεταφορών και επικοινωνίας. Έγιναν τελωνειακές εγκαταστάσεις , αποβάθρα , γραφεία πρακτόρων και λιμενεργατών . Ακόμη άνοιξε καφενείο και Αστυνομικός Σταθμός. Το λιμάνι έσφυζε από οικονομική και  εμπορική κίνηση. Αυτό το γεγονός βοήθησε στο να κατοικήσουν γύρω από αυτό  πολλοί άνθρωποι. Δύο  από  τα πλοία που αγκυροβολούσαν στο λιμάνι το « Πύλαρος» και το « Πέτρος». Αυτά τα εμπορικά πλοία  πραγματοποιούσαν το διαμετακομιστικό εμπόριο. Ήταν σημαντικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της οικονομίας της ευρύτερης περιοχής.   Η λειτουργία του λιμανιού της Κόπραινας είχε ζωτική σημασία ,  αφού δεν υπήρχε οδικό δίκτυο από τη Στερεά Ελλάδα προς την Ήπειρο.

……………………………………………………………………………..

             Το «Πύλαρος »έπλεε μέσα στα γαλάζια νερά του Αμβρακικού. Το πρωινό φως αντιφέγγιζε με τα χρώματα του πλοίου. Άσπρο με κόκκινες και μπλε λωρίδες. Το φουγάρο έβγαζε μαύρο καπνό που το έβλεπες από τα γύρω βουνά. Η διέλευση του «Πύλαρου» έμοιαζε με τα βήματα ενός δεξιοτέχνη χορευτή. Έστριβε με δεξιόστροφες και αριστερόστροφες αργές κινήσεις.  Η πλώρη έσκιζε τα νερά και το πίσω μέρος άφηνε   ίχνη δημιουργώντας αφρούς  .  Γλάροι έκαναν περίεργους διασκελισμούς  λες και υποδέχονταν το πλοίο. Δελφίνια χοροπηδούσαν  και έπαιζαν με τους κυματισμούς της θάλασσας. Οι αιώνιοι φίλοι του ανθρώπου ακολουθούσαν το περίεργο πλεούμενο.

Οι  περισσότεροι επιβάτες , πάνω στο κατάστρωμα , απολάμβαναν το διάπλου του πλοίου. Η αίσθηση της υπεροχής , όταν βλέπεις τα βουνά  και τη θάλασσα από ψηλά , σου δημιουργεί μεγάλη ευχαρίστηση. Νιώθεις περηφάνια,  γιατί γεύεσαι το συνδυασμό θάλασσας και στεριάς. Και όταν αυτή την ικανοποίηση  την απολαμβάνεις , τότε προσπαθείς να αδράξεις την ευκαιρία για να μην τη χάσεις.

Η Κόπραινα και όλη η έκταση που απλώνεται από το όρος της Περάνθης μέχρι το Μακρυνόρος δημιουργήθηκε από προσχώσεις  του Αράχθου με ρου , τα παλιά χρόνια ,   βορειοανατολικά , κατά μήκος του όρους της Περάνθης που χυνόταν στον Αμβρακικό κόλπο. Λέγεται  πως όταν ο Άραχθος άλλαξε κατεύθυνση , ακολουθώντας το σημερινό ρου , αποκαλύφθηκε μεγάλη πεδινή έκταση. Γύρω από την περιοχή υπάρχει το Μενίδι , όπως και το  Κομπότι.  Αξιοσημείωτο  είναι ότι όλες οι περιοχές που περιέκλειε ο Αμβρακικός κόλπος ήταν καταπράσινες  από πυκνή βλάστηση .Οι μυρωδιές  του πράσινου  και της θάλασσας έδιναν βαθιές ανάσες ζωής στους επιβάτες του «Πύλαρος » . Ήξεραν πως το ταξίδι πλησιάζει στο τέλος και σε λίγο θα άρχιζε ο καθημερινός αγώνας της βιοπάλης. Κοιτούσαν στο βάθος και έψαχναν να ανταμώσουν με την όψη των κτηρίων της Κόπραινας. Όταν διέκριναν τα κεντρικά κτήρια του  τελωνείου τότε ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη τους . Έκαναν το σταυρό και ευλόγησαν το μεγαλοδύναμο  που έφτασαν σώοι. Το τριπλό σφύριγμα του  « Πύλαρος» και ο βρυχηθμός της  μηχανής έπλασε την εικόνα του αγέρωχου πλεούμενου που την κυριαρχία του αποδέχονταν όλοι .

……………………………………………………………………………..

      Καθισμένος σε μια γωνιά του καταστρώματος είχε διπλωθεί στα δύο.  Ρίγη διαπερνούσαν το κορμί. Αν και φορούσε χειμωνιάτικα ρούχα έτρεμε ολόκληρος. Δίπλωσε το γιακά και ένιωσε καλύτερα. Έσμιξε τα πόδια προσπαθώντας να ζεσταθεί. Όταν κατάλαβε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε, σηκώθηκε για να περπατήσει πάνω στο κατάστρωμα . Δεν είχε το κουράγιο να  δρασκελίσει δυο βήματα. Κρατήθηκε κάπου και ένας μορφασμός απογοήτευσης απλώθηκε στο πρόσωπό του. Κοίταξε προς τα βουνά , καθώς το καράβι έμπαινε  στο λιμάνι της Κόπραινας.

«Αθάνατα Τζουμέρκα »σκέφτηκε και κούνησε το κεφάλι.                          «Ας  όψονται οι Τούρκοι που  με  καταδίωξαν όταν έγραψα την ποιητική συλλογή  Αι σκιαί του Άδου .  Δεν ταίριαζε με το κλίμα της εποχής . Οι Τούρκοι απαιτούσαν  υποταγή.  Έτσι δραπέτευσα στην Αθήνα. Για να τα βγάλω πέρα δούλεψα σε  τυπογραφείο. Έπαιρνα τριάντα δραχμές. Πού να με φτάσουν ; Τι να αγόραζα φαγητό , ρούχα…

Φορούσα  συνεχώς τα ίδια ρούχα. Καλά που ο Σπύρος με άφησε να κοιμάμαι στο εργαστήριο του. Είχε πολλή υγρασία. Το χειμώνα , το κρύο  περόνιαζε το κορμί. Πόσες φορές κρύωσα και σήκωσα πυρετό. Αλλά και στο τυπογραφείο τα μελάνια μου έκοβαν την ανάσα . Ο γιατρός μού είπε να σταματήσω . Και τι να κάνω , πού να δουλέψω ; Κάποιος γνωστός με βοήθησε. Έπιασα δουλειά ως υπάλληλος στους Ελληνικούς Σιδηρόδρομους. Δυστυχώς χάρηκα μόνο  για λίγο. Με απέλυσαν και τώρα δεν ξέρω πού να πάω; Να πω την αλήθεια δε φοβάμαι κάτι θα βρω αλλά είναι και η υγεία. Εδώ και λίγα χρόνια κάνω αιμοπτύσεις. Ο γιατρός μου επανέλαβε πως χρειάζομαι καλό φαγητό και ξεκούραση.  Η ανέχεια με κάνει να μην  μπορώ να ακολουθήσω τις  συμβουλές  του.  Έτσι μπαίνω και βγαίνω στο νοσοκομείο. Οι φίλος μου ,  ο Δημήτρης  με κάλεσε στην Κέρκυρα . Μου έστειλε γράμμα και μου πρότεινε να πάω να ξεκουραστώ. Είναι αλήθεια  πως όταν έφτασα στην Κέρκυρα  με υποδέχτηκε σαν αδελφός ..  Νοίκιασα  στο Hotel Charles . Το ξενοδοχείο βρισκόταν μακριά από τις πλατείες και δεν μπορούσα να περπατήσω . Μια φορά με πολύ κόπο κατάφερα  να  φτάσω ως την Σπιανάδα Τι όμορφα ! Οι μεγάλοι έπαιρναν τον καφέ στα καφενεία και τα μικρά παιδιά έπαιζαν γύρω απ την πλατεία. Θεέ μου τι ωραίες φωνές  ! Φωνές  ζωής , ελπίδας. Η εικόνα αυτή  με έκανε να νιώσω καλύτερα .  Μου αναπτέρωσε το ηθικό.                                             Την πρώτη εβδομάδα τα πήγα καλά. Άρχισε όμως πάλι ο καταραμένος βήχας. Οι ανοιξιάτικες βροχές επιδείνωσαν την κατάσταση .Πότε βροχή , πότε συννεφιά ,μούχλιασα από την υγρασία. Και άρχισε και ο πυρετός.  Ο Δημήτρης φοβήθηκε. Φώναξε το γιατρό . Με εξέτασε και προσπάθησε να μου δώσει κουράγιο. Κοίταξα τα μάτια του γιατρού. Εκείνος κατέβασε το κεφάλι. Κατάλαβα και μάλιστα πολύ καλά. Λίγες μέρες μου έμεναν για το μεγάλο ταξίδι. Όταν έφυγε ο γιατρός υπαγόρευσα ένα γράμμα στο Δημήτρη. Στο γράμμα ειδοποίησα την αδελφή μου να με περιμένει στην Κόπραινα. Επιθυμώ  να είμαι δίπλα στη  Μαρία την τελευταία στιγμή. Να μου κρατά το χέρι,  όπως όταν ήμουνα μικρό παιδί. Τότε που με το παραμικρό κρύωμα όλοι στην οικογένεια  μου έκαναν συντροφιά.  Και πρώτη και καλύτερη η αδελφούλα μου.                   Τώρα ανήμπορος θέλω  πολύ να  τη συναντήσω» .

………………………………………………………………………….

         Το καράβι έριξε άγκυρα διακόσια μέτρα μακριά από την παραλία. Επειδή το λιμάνι ήταν ρηχό δεν έδεσε  στο μουράγιο. Υπήρχαν βάρκες που μετέφεραν τους επιβάτες , όπως και τα εμπορεύματα στην παραλία. Εκεί τους υποδέχονταν σε παράταξη οι αστυνομικοί, οι τελωνειακοί , οι αχθοφόροι , οι αγωγιάτες με τα κάρα και οι συγγενείς  των επιβατών.

Οι πρώτοι που κατέβαιναν στην αποβάθρα συναντούσαν τους δικούς τους και χάνονταν μέσα στην αγκαλιά τους. Έπειτα αποχωρούσαν από το λιθόστρωτο που οδηγούσε στην Άρτα. Πάνω στα κάρα , με οδηγό τον αγωγιάτη διάβαιναν τα χωριά του  κάμπου. Μετά από μια ώρα έφταναν στην Άρτα , την πόλη που τη χώριζε ο ποταμός Άραχθος από τους Τούρκους. Χτισμένη γύρω από το κάστρο και δίπλα στον ποταμό αντίκριζε τον κάμπο με υπερηφάνεια.

  Η Μαρία είχε έρθει από νωρίς για να  υποδεχθεί  τον Κώστα. Γνώριζε την κατάσταση της υγείας του και ήθελε να του συμπαρασταθεί και να μείνει στο πλευρό του. Τον αγαπούσε  και από μικρό παιδί τον θαύμαζε για την καλοσύνη και τη λεβεντιά του. Όταν παντρεύτηκε στην Άρτα κάπου χώρισαν οι δρόμοι . Αλληλογραφούσαν συχνά. Της εκμυστηρευόταν όλα τα μυστικά . Πόσο χάρηκε για τη γρήγορη εξέλιξή του  στην ποίηση. «Στην Αθήνα» της έγραφε «με δέχτηκαν και με αναγνώρισαν σαν ποιητή. Μου συμπαραστάθηκαν στις δυσκολίες που βρήκα .Ακόμη και τώρα που είμαι άρρωστος με βοηθούν,  όσο μπορούν. Τους θεωρώ αδέλφια» . Τα κρατούσε τα γράμματα του αδελφού της . Τα διάβαζε όποτε είχε ελεύθερο χρόνο από τις δουλειές του σπιτιού. Τι χαρά έκανε όταν ο ταχυδρόμος της έφερνε γράμμα . Το έπιανε από τις άκρες και με περηφάνια  ψιθύριζε το όνομα του αποστολέα ,  « Κώστας Κρυστάλλης « . Και έπειτα αφού μάθαινε τα νέα του στρωνόταν να του γράψει. « Τον ευλογημένο , είναι ψυχούλα» σκεφτόταν και  παρακαλούσε το Θεό να τον έχει καλά. Όμως ο Θεός κάπου φαίνεται τον ξέχασε και να τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα. Το ξέρει πως δεν έχει γιατρειά, μα πρέπει να του δώσει την ψυχή της,  η ελπίδα άλλωστε πεθαίνει τελευταία. Χαμένη στις σκέψεις πρόσεξε πως όλοι οι επιβάτες άδειασαν την αποβάθρα .Τα εμπορεύματα μεταφέρονταν με  τα βαγονέτα πάνω στους συρμούς προς τα κτίρια του τελωνείου. Εκεί γινόταν ο διαχωρισμός. Έπειτα τα πήγαιναν στην πλάστιγγα και τα έλεγχε ο τελώνης. Τι παράξενο αναρωτήθηκε ,  για φαντάσου πόσα φορτία έχουν ξεφορτωθεί σ αυτό το λιμάνι ! Σκεπτόμενη όλα αυτά είδε τον ενωματάρχη να πλησιάζει προς το μέρος της. Το θεώρησε ευκαιρία και τον ρώτησε ;                                                                                                                    -  Έχουν κατεβεί όλοι οι επιβάτες από το πλοίο «Πύλαρος» κύριε ;

- Περιμένουμε τον τελευταίο.  Είναι άρρωστος ο φουκαράς , τη βγάζει δε τη βγάζει της είπε και έφυγε προς το κεντρικό κτίριο του τελωνείου.  Η Μαρία γύρισε προς τη μεριά του πλοίου και είδε μια βάρκα να έρχεται προς την αποβάθρα. Όταν έφτασαν διέκρινε δυο νεαρούς που κρατούσαν από τις μασχάλες έναν άντρα. Δεν μπορούσε να βαδίσει μόνος. Έμοιαζε με μωρό που μαθαίνει τα βήματα για να περπατήσει. Όταν έφτασε κοντά δεν πίστευε ότι ήταν αυτός. Αδυνατισμένος , έπλεε σε ρούχα που ήταν φθαρμένα και παλιά . Κούνησε το κεφάλι και σκέφτηκε να ξεσπάσει σε κλάματα. Γρήγορα το μετάνιωσε. Έφτασε κοντά του και αλλάζοντας διάθεση του φώναξε να την προσέξει  «Κώστα μου, καλωσόρισες» και τον σφιχταγκάλιαζε. Με τη βοήθεια των δυο νεαρών τον φόρτωσε στην άμαξα. Αφού τους ευχαρίστησε έδωσε σύνθημα στον αμαξά να ξεκινήσει. Ο αγωγιάτης τράβηξε το χαλινάρι και το άλογο ακολούθησε το γνωστό δρομολόγιο, Κόπραινα –Άρτα.

………………………………………………………………………….   

        Τον μετέφεραν σ ένα  δωμάτιο κοντά στην εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας. Στο μπροστινό μέρος υπήρχε  σιδηρουργείο και στην πίσω αυλή  ένα χαμηλό κτίσμα . Από τη στιγμή που ξάπλωσε δεν ξανασηκώθηκε. Ο πυρετός  δεν έλεγε να σταματήσει. Του έδιναν γάλα και νερό. Η Μαρία έμεινε στο πλευρό του. Τα μόνα λόγια που της είπε ήταν να φωνάξει τον πατέρα . Έπειτα χάθηκε στον ύπνο και τις παραισθήσεις. Κοιμόταν και για δυο μέρες έπεσε σε λήθαργο .Όταν ξύπνησε αναζήτησε τον πατέρα . Κάποια στιγμή  βαριανασαίνοντας είπε :

- Πατέρα ,  γιατί αργείς ;

Άλλαξε πλευρό και συνέχισε τον ύπνο. Την επόμενη μέρα πέθανε. .Μεγάλη Παρασκευή , 22 Απριλίου του 1894 . Ο ποιητής  του βουνού και της στάνης Κώστας Κρυστάλλης ήρθε στην Άρτα και κοιμήθηκε  σ αυτή αιώνια .

Γύρισε στην Ήπειρο , εκεί που θέλησε να περάσει τα στερνά  του. Επιστροφή στην πατρίδα ,  καθώς  « παν άλλο χώμα θα του ήτο ξένον και θα εβάρυνε το φέρετρόν του ως βράχος ».*

* Η τελευταία πρόταση είναι από τη μυθιστορηματική βιογραφία του Μιχάλη Περάνθη «Ο Τσέλιγκας »,  εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

Ευάγγελος Αυδίκος,Το φάντασμα του Φαλμεράιερ, EFSYN, 22.1.19

makedonia.jpg

EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

22.01.2019, 18:05 | Ετικέτες:  πολιτική, Μακεδονία, Ιστορία

 

Η καινούργια χρονιά θερμάνθηκε από το ξεκίνημά της. Πολιτικά. Και δικαιολογημένα. Στο επίπεδο των πολλών, των απλών ανθρώπων, συγκρούεται η παιδική τους μνήμη, η Ιστορία που έμαθαν, με την αλλαγή των αντιλήψεων. Για τους εχθρούς γείτονες, για το δίκαιο και τον Θεό που είναι πάντα με το δικό μας μέρος, για τον κακό μας δαίμονα που συνωμοσιολογεί.

Οχι πως όλα είναι λάθος. Πάντα υπάρχουν θραύσματα αλήθειας. Πάνω σ’ αυτά τα τρίμματα της αλήθειας στήνονται οι διαστρεβλώσεις. Φτιάχνονται οι συνήθειες και οι ακλόνητες πεποιθήσεις. Κι αυτά αλλάζουν δύσκολα. Οι νοοτροπίες είναι σαν τον μαραθωνοδρόμο. Χρειάζονται μεγάλη χρονική απόσταση για ν’ αλλάξουν.

Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τις οργανωμένες πολιτικές ομάδες συγκρούονται τα συμφέροντα της εξουσίας. Το πολιτικό πεδίο, πλέον, μοιάζει με απέραντο παγοδρόμιο που ξαφνικά άρχισε να γίνεται επικλινές. Αποκτά νέα κλίση που ανατρέπει τις ισορροπίες. Σ' αυτή τη νέα πίστα δεν είναι εύκολο να συνηθίσουν όλοι. Αλλοι παρασύρονται και βγαίνουν εκτός πίστας παγοδρομίου. Αλλοι προσαρμόζονται ή είχαν προπονηθεί σ’ ένα τέτοιο γήπεδο για πολλά χρόνια.

Αυτό, πάντως, που γίνεται είναι εξαιρετικά σημαντικό. Είναι μια ιστορική στιγμή, τολμώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη, μόλο που έχει επιβαρυνθεί από κοινότοπες και καταχρηστικές σημασιοδοτήσεις. Τολμώ να πω, η επίλυση της ονοματολογίας στο «Μακεδονικό» κλείνει επίσημα μια μεγάλη περίοδο που κράτησε κοντά δύο αιώνες. Από τότε που ο Κωλέττης εισηγήθηκε τη θεωρία της Μεγάλης Ιδέας. Την ανάγκη της εδαφικής επέκτασης της μικρής τότε Ελλάδας σε περιοχές που ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (Ηπειρος, Μακεδονία, Θράκη).

Την ίδια στιγμή οι επιστήμες (Αρχαιολογία, Ιστορία, Λαογραφία) σήκωσαν τα μανίκια. Να αποδείξουν πως είμαστε γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Διαφορετικά, κινδύνευε η εθνική ύπαρξη. Ο Αυστριακός ιστορικός Φαλμεράιερ έγινε το φάντασμα που στοίχειωσε κάθε μορφή ζωής στην Ελλάδα.

Χωρίς δεύτερη κουβέντα, οι ιστορικές συνθήκες ήταν θερμοκήπιο για τέτοιες νοοτροπίες. Ομως, αυτές σαρκώθηκαν. Μπήκαν στο πετσί μας. Εγιναν πυτιά για πολιτικές καριέρες. Για να δημιουργηθούν κόμματα, να δοθούν βραβεία για επιστημονικά συγγράμματα. Να στηθούν αγάλματα. Να φτιαχτούν ιστορίες για εχθρούς που παραμονεύουν στη σκιά της Ιστορίας να ρουφήξουν το αίμα μας.

Δεν είναι εύκολη μια τέτοια αλλαγή. Είναι σαν να ξεριζώνεις τη ζωή σου. Ολοι νιώθουν άβολα. Ακόμη και οι φανατικοί. Γι’ αυτό κι ο δρόμος στενεύει και ανεβαίνουν οι σφυγμοί. Είναι η αμηχανία για την έξοδο από ένα γνωστό μονοπάτι. Η αμηχανία για κάτι που ξεβολεύει τις λέξεις, τις πράξεις, τα συναισθήματα. Χρειάζεται χρόνο η αλλαγή.

Καιρός να φύγει το φάντασμα του Φαλμεράιερ πάνω από τη χώρα. Που δηλητηρίασε τις σχέσεις. Διαιρώντας τους Ελληνες σε πατριώτες και προδότες. Ευτυχώς, υπάρχει χώρος για όλα τα λουλούδια σ’ έναν κήπο.

 

Η συμπεθέρα από το Περιβόλι Γρεβενών

Χορεύοντας με τους Βλάχους της Βέροιας

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης διαβάζει ποίηση Κώστα Καναβούρη

Θ.Τσουπαρόπουλος, Πείσμα, ποίημα, περιοδικό Πνευματική Ζωή

Postgraduate summer course “Music as Heritage: from Tradition to Product” at Central European University (CEU) in Budapest, Hungary, 1 July - 10 July, 2019

There is a long tradition of cooperation between ethnography and musicology in Central and Eastern Europe, which has been challenged by modern trans-disciplinary approaches of ethnomusicology. Combined with the extensive experience of CEU’s Cultural Heritage Studies and CEU’s Arts and Culture Center, this course provides an insight into the intangible heritage scene and its most universally accessible fields: music. This course tackles the methods and approaches of modern musicology as an integral part of heritage studies, using music as a tool for analysing and describing social changes, interaction of state policies, culture, cultural heritage and audience, as well as a potent identity marker. 

The other major theme of the course is to explore various aspects of musical heritage management creating audience development-focused, yet socially conscious business policies; as well as to present a contemporary and viable approach to responsible arts management. The course includes a field trip providing both a unique opportunity to get further insights into research methods and a real-life experience of traditional music. 

The course relies greatly on both CEU lecturers and leading scholars in the field such as Jonathan Stock from University College Cork, as well as Martin Stokes from King’s College London (author of “Ethnicity, Identity and Music: The Musical Construction of Place.”). 

First application deadline: February 14, 2019. 

For more information see: https://summeruniversity.ceu.edu/music-2019

Medieval Folkloric Map.

A Medieval pictorial map describes some of the islands that lie within the Tyrrhenian Sea, in the Mediterranean. The map serves three purposes: it relates the rescue story of survivors following a volcanic eruption, it imparts physical information about the volcanic hazards, and it reveals characteristics of human beliefs relating to death and their understanding and folkloric interpretation of volcanoes at that time. The eruption began on 4th February 1444 and the map was created shortly afterwards, at the citadel of Castello Aragonese, Ischia. As such, it is an interesting historic documnet that may be useful to humaniities scholars from various disciplines. 

Two papers are available to freely download as PDFs from the linguistics website Lingbuzz. The first paper translates the humanitarian elements of the map: http://ling.auf.net/lingbuzz/003808 The second paper focuses on the volcanic hazard information: https://ling.auf.net/lingbuzz/004381

Dr. Gerard Cheshire. University of Bristol.

https://bristol.academia.edu/GerardCheshire

Σπύρος Μπρίκος, Αγία παπαλίνα η καλλονή, Διηγήματα, Μανδραγόρας 2017