Grecian Riddle-Jokes: Formalistic and Functional Features of a New Minor Form

www.folklore.ee/folklore/authors

CONTINUITY, IDENTITY AND FOLK STUDIES

        

 http://www.folklore.ee/folklore/authors

Folk/Popular Cultures and Borders

This course deals with exploring how folk/popular culture contributes to raising borders, visible and invisible. Specifically, draws ethnographic material from the geographical borderlands across the world. However, it mostly emphasizes the Balkan case.
The main points are:

1.      Defining borders and symbols

2.      the political use  

3.      Migration and transnationalism

4.      Culture, borders and the reverse

5.      Narrating border stories

Introduction to Folk/Popular Studies

http://www.ha.uth.gr/gr/lessons.details

This course aims at introducing students into understanding historical, social and political conditions in the 19^th century which brought to the fore a turn to studying folk culture. So it focuses firstly on how folk culture is  related to the process of forming nation-state and crystalizing national identity. Secondly it projects the national theme on the global stage of this period. Thirdly it is concerned with the changes in the Second World war period , mainly explores how attention shifts from the folk culture to the popular one.

   So the main points of this course are:

1.      Defining culture

2.      Enlightment, colonization and Social Anthropology

3.      Romanticism and Folklore

4.      English Folklore and German Volkskunde

5.      Folklore and USA in the late  19^th  century

6.      Fallmerayer, Great Idea, Newly-established nation-state and Greek Folklore Studies(Laographia)

7.       Theory of continuity and  methodology

8.      The founder of Greek   Folklore Studies:N.Politis

9.      Stilpon Kyriakidis and N. Politis: a comparative approach

10.  Folklore Studies after the Second World War: relationships with social anthropology

11.  From folk to popular culture

Evangelos Gr.Avdikos

Evangelos Gr. AVDIKOS

Professor of Folkoristics

University of Thessaly

Department of History, Archaeology, and Social Anthropology

382 21 Volos, Greece

Telef- fax +30 24210 74858

e-mail: avdikos@uth.gr

blog: http://www.evangelosavdikos.blogspot.com/

 A. Bithplace: Preveza, a town of Western Greece, while originating in Syrrako, Ioannina.

  

B.

      1. 1975:Graduation  from the University of Ioannina ( Classics) .   

      2. 1991: Preveza 1945- 1990. Aspects of the change of a countryside town, thesis at the University of Ioannina,Greece/Department  of History and Archaeology/Sector of Folklore

     3. 1992: Lecturer of Greek Folkltales,  Democritus University of Thrace, Greece/ Department  Of Pre-School Education.

     4.2000: Associate Professor of Folklore, University of Thessaly, Greece/ Department of History, Archaeology, and Social Anthropology

     5. 2004: Professor of Folklore, University of Thessaly, Greece/ Department of History, Archaeology, and Social Anthropology.

C. Teaching courses :

  1. Folk / popular culture and Identities

  2. Rituals

  3. Introduction to the Social Anthropology

  4. Introduction to the Folklore and  Anthropology of City

  5. The supernatural in the folk / popular culture

  6. Time and social representations

  7. Youth Subcultures

  8. Introduction to the folk / popular studies

  9. Material Culture: The Cycle of Olive tree and Oil

 10. Ethnographies of Thrace

11. Popular Cultures and Borders

D. Post-graduate courses

 1. Rituals

 2. Supernatural and Social Practices

E. Research interests are:

 1.cultural identities

 2.narratives,

 3.oral history and memory,

 4.supernatural.

 5.cultural identities

F.Conducted research projects

  1.Memories of refugees of Greek origin from the Democracies of the Ex- Soviet Union.

  2. Education and Folktales.

  3. Petrota and Malko Gradishte villages at the Greek-bulgarian borders.Memory and Borderline

  4. Locality and otherness in Evros, Greece

  5. Space and History in Sesklo of Magnesia, Greece

  5. Rom Children and their integration into the education.

G. Recent Conferences

   1. Folk/popular Cultures and Borders in Balkans(June 2008, Volos, Greece)

   2. Folkore Studies in Greece and Turkey. A Different Approach(June 2010, Volos, Greece).

   3.Participations  in the conferences of the International Oral History Society (1998, Rio de Janeiro, Brazil,  2000, Istanbul, Turkey), in the conferences of the International Society for Folk Narrative Research (a.1998, Göttingen, Germany. B.2009, Athens, Greece), and  in American Oral History Association Annual Meeting (1999, Anchorage-Alaska).

H.Fellowships:

 1.University of Essex/Department of Sociology/Professor of Oral History Paul Thompson, 1996-1997,

 2.University College London/Department of Anthropology(Professor Charles Stewart), 2003-2004.

 3.University of Pennsylvania(Professor Dan Ben-Amos) and Ohio State University(The Center for Folklore Studies, Asssoc. Professor Dorothy Noyes),USA,  2008-2009, spring semester.

I.Erasmus-Socrates Networks

  1.University  of Glamorgan in the Wales

  2. University of Hull (England)

  3.University of Turin (Italy)

  4.University of Tartu (Estonia)

  5.University College Dublin

  6. Trakya University, Turkey

Publications

A. Books

       1. 1991. Preveza 1945-1990. Aspects of Transition in a  Town (Πρέβεζα 1945-.Όψεις της μεταβολής μιας επαρχιακής πόλης). Municipality of Preveza.

       2. 1993.Regional Identity in the  Interwar Period( 1920-1940). The case of Epirotism (Η ταυτότητα της περιφέρειας στο Μεσοπόλεμο. Το παράδειγμα του Ηπειρωτισμού). Athens: Kardamitsa Publications.

      3. 1994.The Folktale. Theoretical Approaches (Το λαϊκό παραμύθι. Θεωρητικές προσεγγίσεις) . Athens: Odysseas Publications.

      4. 1996:Childhood in the Traditional and in the Modern Society (Το παιδί στην παραδοσιακή και τη σύγχρονη κοινωνία). Athens :Ellinika Grammata Publications.

       5. 1997.Folk Speech Serving Divine Wisdom: Basil the Great, On the beginning of the Proverbs (Λαϊκός λόγος διακονών Θεία Σοφία: Μεγάλου Βασιλείου ,Εις την αρχήν των παροιμιών). Athens :Ellinika Grammata Publications.

       6. 1998.From Maritsa to Evros. Cultural Convergences and Divergences in  Evros (Από τη Μαρίτσα στον Έβρο. Πολιτισμικές συγκλίσεις και αποκλίσεις σε μια παρέβρια περιοχή) . Alexandroupoli: Municipality of Tyhero.

      7. 1999.Once upon a Time…but…it May also Happen now. Education as a Space for Taining New Generation Storytellers (Μια φορά κι έναν καιρό…αλλά…μπορεί να γίνει και τώρα. Η εκπαίδευση ως χώρος διαμόρφωσης παραμυθάδων) . Athens: Ellinika Grammata Publications.

     8. 2001.Stories on Prosperity and Decline at Lefkimi of Evros (=Χάλασε το χωριό μας Χάλασε. Ιστορίες περί ακμής και πτώσης στη Λευκίμη Έβρου). Alexandroupoli: Polykendro of the Municipality of Tyhero Publications ,.

    9. 2007.Thrace and the Others. Tracing the Limits of Cultural and Historical Memory(Η Θράκη και οι  άλλοι. Ιχνηλατώντας τα πολιτισμικά όρια και την ιστορική μνήμη). Athens: Odysseas Publications.

10. 2009.Introduction to the Folklore/Popular Studies(Εισαγωγή στις Σπουδές του Λαϊκού Πολιτισμού. Λ            αογραφίες, Λαϊκοί Πολιτισμοί, Ταυτότητες). Athens: Kritiki Publications.

11. 2010.From the       Matchmaker to the  Agencies. Tradition and Μodernity in Urban Areas(Από την προξενήτρα στα Γραφεία Συνοικεσίων. Παραδοσιακότητα και Νεωτερικότητα στον Αστικό Χώρο). Athens: Pedio Publications.

B. Articles

1. 1998. The Role of Religious Practices and the Sense of Origin in the Shaping of Identity: The Example of Greek Minority in the Democracies of the Ex-Soviet Union. In  the Xth International Oral History Conference “Oral History Challenges for the 21^st Century Proceedings (14-18 June, Rio de Janeiro). v. I, pp.236-245, Rio de Janeiro: International Oral History Association and Associação Brasileira de História Oral.

2..Grecian Riddle-jokes: Formalistic and Functional Features of a New Minor Form. Folklore (Estonia) 10 (1999):108-225.

3. Ethnic and Cultural  Cohesion and Contrasts in the Folktales of Thrace: the Case of Erotic Iniquity (Εθνολογικές και πολιτισμικές συνάφειες και αντιθέσεις στα δημοτικά τραγούδια της Θράκης: το παράδειγμα της ερωτικής ανομίας ). Ethnologia 8 (2000): 109-127.

4. Time and Social Organization in the Greek Nomads (Χρόνος και κοινωνική οργάνωση στους νομάδες του ελληνικού χώρου). Archaeology and Arts 76 (2000): 35-41.

5.2000. Going to the Field through Local Authorities”, in the volume: “Crossroads of History: Experience, Memory, Orality. In XIth International Oral History Conference Proceedings(June 15-19, 2000), v.I, pp. 392-395. Istanbul: International Oral History Association/Department of History at Boğaziçi University.

4. Transforming Hidden Words Into Narratives. The Interviewer Between Silence and Narration at the Greek –Bulgarian Border. Archivio Anthropologico Mediterraneο (Pallermo)3-4 (2000-2001): 151-55.

6.  “The Ghost of Portitsa”: The Social Function of the Supernatural and the Rural-urban Pole (Το φάντασμα της Πορτίτσας”: Η κοινωνική λειτουργία του υπερφυσικού και το αγροτο-αστικό δίπολο ). Ethnologia  9 (2002) :167-189.

7. 2002. ‘If the Goat Jumps over the Enclosure, It will Find enough to Eat’. Living in

Avantos Street

,  beyond the line (΄Το κατσίκι αν πηδήσει το μαντρί, θα βρει να φάει πολύ’. Ζώντας στην οδό Άβαντος ,στο χωρό εκείθεν της γραμμής). In  The Roma in Greece, eds M. Papapavlou-El. D. Kopassi-Oikonomea pp.185-229. Athens : Hellenic Society of Ethnology.

8 . 2002. Globalization and Folk Culture in the 21^st Century.  ‘Thitia’. A Tribute to Professor M.G.Meraklis, ed. Minas Alexiadis(Παγκοσμιοποίηση και λαϊκός πολιτισμός στον 21^ο αι.», στον τόμο: Θητεία. Τιμητικό αφιέρωμα στον καθηγητή Μ.Γ.Μερακλή), pp. 111-123..  Athens: National and Kapodistrian University of Athens – University of Ioannina.

9. 2003. Karpathos as a Folkloristic and Anthropological paradigm.. In Karpathos and Folklore. 2^nd International Conference. Proceedings (Η Κάρπαθος ως λαογραφικό και ανθρωπολογικό παράδειγμα, στον τόμο : Κάρπαθος και Λαογραφία. Β΄ Διεθνές Συνέδριο Καρπαθιακής Λαογραφίας,Κάρπαθος, 26-29 Σεπτεμβρίου 2001), ed. Minas Alexiadis, pp.71-86. Athens: Cultural Center of Karpathos.
10.2011."May the Devil Take Your Head and Brain": The Curses of Karpathos, Greece, Social Counterstructures, and the Management of Social Relations. Journal of American Folklore,124( 492) :88-117.

  

Κραυγές μοναξιάς στα γραφεία συνοικεσίων

http://www.sokopetra.com/

by stokarfi on Thu Jul 26, 2007 9:10 am

Είστε σε ηλικία γάμου και θέλετε σύντομα να ανεβείτε τα σκαλιά της εκκλησίας, αλλά δεν έχετε βρει το πιο βασικό: το γαμπρό ή τη νύφη (ανάλογα με την περίπτωση). Θα σκεφτόσασταν ποτέ να απευθυνθείτε σε γραφείο συνοικεσίων; Κι όμως πολλοί το κάνουν. Και μην πιστέψετε ότι πρόκειται για δεσποινίδες… ετών 39 ή για κυρίους που ξέμειναν και στα 80 τους θέλουν συντροφιά. Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις, αλλά την τελευταία πενταετία, σύμφωνα με το γραφείο συνοικεσίων «Λούης» –το πρώτο του είδους του, που ιδρύθηκε το 1950– το προφίλ των ανθρώπων που απευθύνονται στις επιχειρήσεις του κλάδου είναι: άτομα 25-45 ετών, οικονομικά ευκατάστατα, εμφανίσιμα και κοινωνικά καταξιωμένα. Με 600 ευρώ ο ενδιαφερόμενος μπορεί να εξασφαλίσει όσα ραντεβού θέλει, προκειμένου να βρει τον κατάλληλο ή την κατάλληλη για να ενώσει τη ζωή του. Οι επιλογές είναι πολλές. Μόνο στο γραφείο «Λούης», όπως μας ενημερώνει η κ. Κατερίνα Λούη, που συνεχίζει το έργο του πατέρα της, υπάρχουν 18.582 εγγεγραμμένα μέλη.

Το φαινόμενο

Στην Αθήνα λειτουργούν επτά γραφεία συνοικεσίων. Με μέσο όρο 50-70 σε κάθε γραφείο, οι εγγραφές φτάνουν τις 500 το μήνα – αριθμός εντυπωσιακός αν αναλογιστεί κανείς ότι στην εποχή μας η επιλογή συντρόφου θεωρείται προσωπική υπόθεση.
Οι πελάτες δεν έχουν… σύνορα: Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία. Ομως ο μεγαλύτερος αριθμός κατοικεί σε ελληνικά αστικά κέντρα (κυρίως Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Πάτρα).

Τι μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε γραφείο συνοικεσίων;

O καθηγητής Λαογραφίας του τμήματος Iστορίας, Aρχαιολογίας και Kοινωνικής Aνθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Eυάγγελος Aυδίκος, ο οποίος μελετά την ιστορία, τη διαδρομή των γραφείων συνοικεσίων και το προφίλ των πελατών τους εδώ και 17 χρόνια, μας απαντά: «Θεωρώ ότι τα γραφεία αυτά, παρόλο που είναι απαξιωμένα από πολλούς, αποτελούν ένα σοβαρό κοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο, όπου μπορεί κανείς να μελετήσει και να παρατηρήσει τις συμπεριφορές των ανθρώπων, τη σχέση του παρόντος με το παρελθόν, τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται. Ακόμη και οι επιστολές που στέλνουν οι πελάτες τους είναι ντοκουμέντα αυτής της νέας εποχής και κραυγές αγωνίας για τη μοναξιά. Παλιά υπήρχαν οι γειτονιές, οι φίλοι που μεσολαβούσαν. Σήμερα ο άνθρωπος είναι μόνος του και δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους άλλους. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μοναξιά, έλλειψη επικοινωνίας και εμπιστοσύνης. Από την άλλη, μέσω αυτών, αποδεικνύεται και ο κυνισμός της σύγχρονης κοινωνίας. Ορισμένοι άνδρες και γυναίκες “παίζουν” σε πολλά επίπεδα. Ψάχνουν να βρουν κάποιον που θα τους εξασφαλίσει προϋποθέσεις για καλύτερη ζωή σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο».

Προκατάληψη

Σύμφωνα με τον κ. Αυδίκο, το θέμα αντιμετωπίζεται γενικότερα με προκατάληψη. «Αν πεις σε κάποιον ότι πήγες σε γραφείο συνοικεσίων, μπορεί να χαμογελάσει ή να μειδιάσει, γιατί είναι συνδυασμένο με μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται στο περιθώριο ή έχουν προβλήματα, μολονότι οι αγγελίες γνωριμιών τα παρουσιάζουν όλα ειδυλλιακά. Πράγματι, τα γραφεία είναι διαμεσολαβητής και για περιθωριοποιημένους κοινωνικά ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα, τυχοδιώκτες, μετανάστες, που προσπαθούν να ενταχθούν στην κοινωνία μέσω ενός γάμου. Δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Για την ακρίβεια, δεν είναι αυτό. Δεν χρειάζεται η ενοχοποίηση ή στιγματοποίηση αυτών των γραφείων. Είστε σίγουροι ότι κανείς από το περιβάλλον σας δεν έχει παντρευτεί κατ’ αυτό τον τρόπο;».

Στο ερώτημα γιατί χιλιάδες άτομα απευθύνονται στα γραφεία συνοικεσίων, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας απαντά: «Για τους νέους ο λόγος μπορεί να είναι η πιθανή ευκαιρία κοινωνικής ανόδου ή η διαφυγή από κάποια επαρχιακή πόλη. Χωρίς να γενικεύω, δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι στην εποχή μας το χρήμα και το “βόλεμα” αποτελούν ισχυρά κίνητρα. Μήπως οι κοπέλες που πάνε στους διαγωνισμούς ομορφιάς δεν καταλήγουν να κάνουν έναν καλό γάμο; Οσον αφορά τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, πολλοί πάσχουν από μοναξιά. Η ελληνική περιφέρεια αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, καθώς παρατηρείται έλλειψη γυναικών. Εξάλλου, οι ανατροπές που έχουν γίνει στην κοινωνία είναι μεγάλες. Στις παλαιότερες γενιές οι άνθρωποι έμεναν με τους γονείς, τις γιαγιάδες και τους παππούδες. Τώρα η οικογένεια είναι μικρή. Γυναίκες και άνδρες που θέλουν συντροφιά, θέλουν να ζήσουν, να ακουμπήσουν, είναι μόνοι. Φανταστείτε επίσης έναν άνθρωπο χήρο ή χωρισμένο. Πού θα βρει σύντροφο, όταν δεν μπορεί να πάει στα κλαμπ ή να βγει; Τα γραφεία έρχονται και διαμεσολαβούν. Στο θάνατο αναλαμβάνουν τα γραφεία τελετών. Εκεί αποδεχόμαστε την ύπαρξή τους. Στην περίπτωση των γραφείων συνοικεσίων δεν το αποδεχόμαστε, επειδή έχουν ταυτιστεί με την αδυναμία του ανθρώπου για επικοινωνία, με καθυστερημένες κοινωνίες, όπου περιορίζεται η δυνατότητα επιλογής και η ελευθερία εκχωρείται σε τρίτους».


Μισός αιώνας συνοικέσια

1950
Ο Σωτήρης Λούης ανοίγει το πρώτο γραφείο συνοικεσίων στην Ομόνοια.

1970
Ανοίγει το «Πάππας», το δεύτερο μεγαλύτερο γραφείο συνοικεσίων στην Αθήνα.

1990
Καθώς η πόλη γιγαντώνεται και γίνεται όλο και πιο απρόσωπη, η ανάγκη για επικοινωνία αυξάνεται και τότε αρχίζουν να εμφανίζονται σταδιακά και νέα γραφεία που υπόσχονται αποκατάσταση στους ανύπαντρους.

1950-1990
Υπάρχουν μικρά και ανοργάνωτα γραφεία συνοικεσίων τα οποία ανοίγουν και κλείνουν πολύ γρήγορα από την Αστυνομία έπειτα από καταγγελίες για ψευδή στοιχεία, εξαπατήσεις, αξιοπιστία.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Tα συνοικεσια ειναι παλι στη μοδα.

Συντάχθηκε απο τον/την Administrator    http://www.psila.gr/

Πέμπτη, 13 Μάιος 2010 17:27

O καθηγητής Λαογραφίας του τμήματος Iστορίας, Aρχαιολογίας και Kοινωνικής Aνθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Eυάγγελος Aυδίκος, ο οποίος μελετά την ιστορία, τη διαδρομή των γραφείων συνοικεσίων και το προφίλ των πελατών τους εδώ και 17 χρόνια, μας απαντά: «Θεωρώ ότι τα γραφεία αυτά, παρόλο που είναι απαξιωμένα από πολλούς, αποτελούν ένα σοβαρό κοινωνικό και πολιτισμικό φαινόμενο, όπου μπορεί κανείς να μελετήσει και να παρατηρήσει τις συμπεριφορές των ανθρώπων, τη σχέση του παρόντος με το παρελθόν, τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται. Ακόμη και οι επιστολές που στέλνουν οι πελάτες τους είναι ντοκουμέντα αυτής της νέας εποχής και κραυγές αγωνίας για τη μοναξιά. Παλιά υπήρχαν οι γειτονιές, οι φίλοι που μεσολαβούσαν. Σήμερα ο άνθρωπος είναι μόνος του και δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους άλλους. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μοναξιά, έλλειψη επικοινωνίας και εμπιστοσύνης. Σύμφωνα με τον κ. Αυδίκο, το θέμα αντιμετωπίζεται γενικότερα με προκατάληψη. «Αν πεις σε κάποιον ότι πήγες σε γραφείο συνοικεσίων, μπορεί να χαμογελάσει ή να μειδιάσει, γιατί είναι συνδυασμένο με μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται στο περιθώριο ή έχουν προβλήματα, μολονότι οι αγγελίες γνωριμιών τα παρουσιάζουν όλα ειδυλλιακά. Πράγματι, τα γραφεία είναι διαμεσολαβητής και για περιθωριοποιημένους κοινωνικά ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα, τυχοδιώκτες, μετανάστες, που προσπαθούν να ενταχθούν στην κοινωνία μέσω ενός γάμου. Δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Για την ακρίβεια, δεν είναι αυτό. Δεν χρειάζεται η ενοχοποίηση ή στιγματοποίηση αυτών των γραφείων. Είστε σίγουροι ότι κανείς από το περιβάλλον σας δεν έχει παντρευτεί κατ’ αυτό τον τρόπο;». Στο ερώτημα γιατί χιλιάδες άτομα απευθύνονται στα γραφεία συνοικεσίων, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας απαντά: «Για τους νέους ο λόγος μπορεί να είναι η πιθανή ευκαιρία κοινωνικής ανόδου ή η διαφυγή από κάποια επαρχιακή πόλη. Χωρίς να γενικεύω, δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι στην εποχή μας το χρήμα και το “βόλεμα” αποτελούν ισχυρά κίνητρα. Μήπως οι κοπέλες που πάνε στους διαγωνισμούς ομορφιάς δεν καταλήγουν να κάνουν έναν καλό γάμο; Οσον αφορά τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, πολλοί πάσχουν από μοναξιά. Η ελληνική περιφέρεια αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, καθώς παρατηρείται έλλειψη γυναικών. Εξάλλου, οι ανατροπές που έχουν γίνει στην κοινωνία είναι μεγάλες. Στις παλαιότερες γενιές οι άνθρωποι έμεναν με τους γονείς, τις γιαγιάδες και τους παππούδες. Τώρα η οικογένεια είναι μικρή. Γυναίκες και άνδρες που θέλουν συντροφιά, θέλουν να ζήσουν, να ακουμπήσουν, είναι μόνοι. Φανταστείτε επίσης έναν άνθρωπο χήρο ή χωρισμένο. Πού θα βρει σύντροφο, όταν δεν μπορεί να πάει στα κλαμπ ή να βγει; Τα γραφεία έρχονται και διαμεσολαβούν. Στο θάνατο αναλαμβάνουν τα γραφεία τελετών. Εκεί αποδεχόμαστε την ύπαρξή τους. Στην περίπτωση των γραφείων συνοικεσίων δεν το αποδεχόμαστε, επειδή έχουν ταυτιστεί με την αδυναμία του ανθρώπου για επικοινωνία, με καθυστερημένες κοινωνίες, όπου περιορίζεται η δυνατότητα επιλογής και η ελευθερία εκχωρείται σε τρίτους».

Γραφεία Συνοικεσίων

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ