Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 2012

Τα ποτάμια διαθέτουν μια ακατανίκητη δύναμη. Σ’ αντίθεση με τις λίμνες έχουν μέσα τους την κίνηση, τη δύναμη. Επιφυλάσσουν το απρόοπτο. Ποτέ δεν είναι όλα  ίδια κι ευθύγραμμα. Εκεί που φαίνεται τεμπέλικο και τα νερά μοιάζουν να έχουν χάσει τη δύ ναμή τους, αλλάζουν μορφή. Γίνονται θορυβώδη, βίαια. Χτυπιούνται στα βράχια.Τέτοιος είναι κι ο Άραχθος.Είδε κι έπαθε ο Μπάκας να ενώσει τις όχθες του στήνοντας το μεγαλοπρεπές μονότοξο γεφύρι του, το μεγαλύτερο  μονότοξο των Βαλκανίων και το τρίτο της Ευρώπης. Ήταν μια ανάσα για τα Τζουμέρκα και το Ξηροβούνι στην Ήπειρο. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια και μετά το 1881 το ποτάμι έγινε το σύνορο της Ελλάδας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκεί το ελληνικό κράτος έστησε το τελωνείο του ως το 1912 που απελευθερώθηκε η περιοχή. Εκεί συγκεντρώθηκαν οι εκπρόσωποι του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ τον Φλεβάρη του 1944, συνάντηση που κατέληξε σε συμφωνία για την υπογραφή ανακωχής. Εκεί κατέβαιναν οι Αειέλληνες, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, από το Ξηροβούνι και έπιναν το νερό του.

      Σ’ αυτό τον τόπο έγινε η εναρκτήρια συνεδρίαση του συνεδρίου που διοργάνωσε ο Δήμος Βορείων Τζουμέρκων για την εθνική αντίσταση. Στο χώρο που ορίζεται από τη γέφυρα και το τελωνείο.Εκεί που ο μύθος συναντιέται με την ιστορία και το μεγαλείο της φύσης.Ο Γ. Μαργαρίτης ξεκίνησε την εκδήλωση δίνοντας το ιστορικό περίγραμμα όσων συνέβησαν το 1944. Ακολούθησε μια πολύ ζωηρή συζήτηση.

     Το πιο σημαντικό όμως ήταν η αρτιότητα της εκδήλωσης με το θεατρικό μονόπρακτο και την μουσική πανδαισία.Υπήρχε μια λεκτική και μουσική ευωχία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το ποτάμι προσέθεσε τη δική του μαγεία. Το διακριτικό κελάρισμά του έδινε την εντύπωση πως το ποτάμι είχε βαθιά συνείδηση της ιερότητας του σαββατιάτικου δειλινού.Όλοι στο τέλος, ομιλητές, θεατές, ηθοποιοί,μουσικοί, επίσημοι και μη, ποτάμι έγιναν μια μεγάλη παρέα.Μύστες μιας ανεπανάληπτης ευωχίας καλοτυχίζοντας τους εαυτούς τους που είχαν αυτή την ευκαιρία.Κι όλοι στο τέλος έδωσαν όρκο στο ποτάμι. Δεν θα αφήσουν κανέναν να μπει ανάμεσά τους. Δε θα αφήσουν τους εμπόρους να βεβηλώσουν τα ιερά και  τα όσια του πολιτισμού μας.   

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 2012

ο Άραχθος βόρεια της γέφυρας

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 2012

Το ανακαινισμένο τελωνείο ,όπου έγινε η έναρξη του  συνεδρίου

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 2012

Ξαφνικά ο τόπος μπροστά στη γέφυρα γέμισε από κόσμο-ανάμεσά τους και παιδιά

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 2012

Οι θεατές είχαν απλωθεί παντού,ακόμη και στα πρώτα σκαλιά της γέφυρας

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 201

Ο "δασικός" του Κοτζιούλα, με δύο θαυμάσιες ερμηνείες από ηθοποιούς του θεατρικού σχήματος "Βορείως" του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων πρόσφερε στιγμές γέλιου θυμίζοντας ότι οι εποχές αλλάζουν αλλά οι νοοτροπίες επιβιώνουν

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 20

Η οικογένεια Σταύρου έκλεισε με μελωδικό τρόπο την πρώτη ημέρα του συνεδρίου στη Γέφυρα της Πλάκας.Ήταν μια μοναδική εμπειρία, όπου οι αισθήσεις όλες είχαν το δικό τους μερίδιο

Συνέδριο "Εθνική Αντίσταση και συμφωνία της Πλάκας", 28-29/8 2012

Οι ομιλητές αριστερά(Λάζου,Σκαλινάκης) και δεξιά(Χανδρινός,Τζούκας) και στο κέντρο οι συντονιστές(αριστερά ο καθηγητής ιστορίας του ΑΠΘ Γ.Μαργαρίτης και ο δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων Σταύρου)-Πράμαντα 29 Αυγούστου 2012

Η πίκρα του ολυμπισμού

Άρχισαν οι ολυμπιακοί αγώνες στο Λονδίνο. Παλιότερα, περίμενα τους αγώνες. Η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική.Γιορτινή. Οι Άγγλοι προσπάθησαν πολύ.Το πάλεψαν. Πάλευα κι εγώ να  νιώσω όμορφα.Του κάκου. Το τσίμπημα της κακοκεφιάς ήταν ισχυρότερο. Και αυτό το συναίσθημα δεν ήταν προσωπικό.

       Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας να κλαίς. Πού’ ναι το 2004! Πού’ναι οι ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας!Μάλλον, όλα τα στραβά ξεκίνησαν τότε. Οι αγώνες προετοιμάστηκαν για να γιορταστεί η καινούργια, δυνατή  Ελλάδα. Η Ελλάδα του ευρώ.Κι όμως πολύ γρήγορα ο ασβέστης με τον οποίο μπογιατίστηκε η Ελλάδα άρχισε να ξεφλουδίζει. Απανωτά κρούσματα ντοπαρισμένων αθλητών. Πίσω από τους ευτυχισμένους αθλητές, υπήρχε κάτι σάπιο. Η Ελλάδα χτίστηκε σε σάπια θεμέλια.

       2012. Λονδίνο.Η παρέλαση των αθλητών μας σκεπάζεται από τη σκόνη που άφησαν τα περιστατικά με την Παπαχρήστου και τον Χονδροκούκη. Κόπηκαν και οι δύο την τελευταία στιγμή από την ολυμπιακή αποστολή. Η Παπαχρήστου για το γνωστό ρατσιστικό σχόλιο και ο Χονδροκούκης για ντοπάρισμα.Αλήθεια, τι είναι βαρύτερο; Και τα δύο έχουν τον ίδιο παρανομαστή. Τη χρήση των ολυμπιακών αγώνων από ποικιλώνυμα συμφέροντα.

      Η ελληνική ολυμπιακή επιτροπή έδρασε άμεσα. Απέκλεισε και τους δύο από τους αγώνες. Ο αποκλεισμός δε της Παπαχρήστου προκάλεσε διαφορετικά σχόλια, θετικά κι αρνητικά. Σωστά έπραξε η επιτροπή.             Σκληρή η απόφαση αλλά αναγκαία.

       Όμως, υπάρχουν πλευρές που μένουν αναπάντητες. Πολύ χειρότερα. Που αποκαλύπτουν την επιλεκτική ευαισθησία των ελλήνων ηγετών. Στα ποδοσφαιρικά γήπεδα -αλλά και του μπάσκετ μπολ- οι έγχρωμοι αθλητές συχνά αντιμετωπίζουν προκαταλήψεις, αν όχι ρατσιστική συμπεριφορά.      Μειωτικοί χαρακτηρισμοί αλλά και εκσφενδονισμός αντικειμένων(μπανάνες). Κι όμως δεν τιμωρήθηκε κανένας. Ακόμη, οι μετανάστες είναι απροστάτευτοι. Δέρνονται από ‘υπερπατριώτες’. Το ‘μαύρο’ χρώμα προκαλεί την ‘εθνικόφρονα’ αισθητική μας. Είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίες, ακόμη κι όταν είναι πολίτες του ελληνικού κράτους, με νόμιμα έγγραφα-συχνά γεννημένοι στην Ελλάδα.

       Ένοχη αναμφισβήτητα η Παπαχρήστου. Ένοχη και υποκριτική όμως και η ελληνική πολιτεία. Που έχει αποτύχει να διαπαιδαγωγήσει τη νέα γενιά. Που αφήνει το ρατσιστικό μίσος να φωλιάζει στον τηλεοπτικό λόγο. Που έχει απροστάτευτη τη νεολαία. Που χρησιμοποιεί τους αθλητές μόνο και  μόνο για να τους επιδεικνύει μετά από αθλητικές επιτυχίες.Που τους μεταχειρίζεται σαν άλογα κούρσας στον ιππόδρομο. Όλα για την πρωτιά. Όλα συγχωρούνται αρκεί να μη σε τσακώσουν ντοπαρισμένο. Αν δεν το πετύχεις, τότε γίνεσαι τροφή για τα λιοντάρια της αρένας

       Υποκρισία θα είναι αν πιστέψουμε ότι η ‘θυσία’ της Παπαχρήστου και του Χονδροκούκη ήταν αρκετή για την Μινώταυρο των αθλητικών συμφερόντων. Όχι, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, αν μάλιστα σκεφτούμε ότι το ρατσιστικό ανέκδοτο απηχεί μια γενικότερη σκωπτική διάθεση για τους πιο αδύναμους. Δεν είναι σημερινή μόνο η συγκεκριμένη συμπεριφορά. Έρχεται από πολύ παλιά. Η λαϊκή λογοτεχνία είναι γεμάτη από ρατσιστικές αναφορές.Από την προκατάληψη δηλαδή για τον διαφορετικό. Τον Εβραίο, τον Τούρκο, τον Γύφτο, τον Πόντιο, τον Αλβανό.

       Η Παπαχρήστου χρησιμοποίησε μια μορφή λαϊκής λογοτεχνίας-το ανέκδοτο-που είναι καθημερινή πρακτική. Όλοι λέμε παρόμοια ανέκδοτα.Η αθλήτρια όμως μπέρδεψε το τουίτερ με την παρέα. Πολλοί νέοι κάνουν κακή χρήση των τεχνολογικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Νομίζουν πως μιλάνε στην παρέα τους. Και κάτι ακόμη. Φαίνεται πως οι υπεύθυνοι φροντίζουν να βελτιώσουν μόνο τις αθλητικές επιδόσεις των αθλητών. Δεν τους προετοιμάζουν ψυχολογικά και κοινωνικά για το ρόλο που επωμίζονται. Για την ευθύνη που αναλαμβάνουν.

Άννα Δαμιανίδου,Άνοιξε τις φτερούγες σου και πάρε με να φύγω

ΠΈΜΠΤΗ, 26 ΙΟΥΛΊΟΥ 2012

Το βουνό από το παράθυρο του σπιτιού-μουσείου
Ερμηνείας Φωτιάδου

Μεσημέρι στην πλατεία, κάτω από τα πλατάνια, ξαποσταίνουν περιπατητές. Εμείς δεν περπατήσαμε καθόλου αυτή τη φορά, παρακολουθήσαμε συνεπέστατα τις  εισηγήσεις των ομιλητών στο συνέδριο για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης του Συρράκου και των γύρω περιοχών. Ήταν τόσο ενδιαφέρουσες που άξιζε τον κόπο.  Πάντως με το σπορ αυτό θα προσπαθούσα να αξιοποιήσω το υπέροχο μέρος αν ήμουν ντόπια, τυπώνοντας χάρτες, σημαδεύοντας  μονοπάτια, διευκολύνοντας με κάθε τρόπο τον τουρίστα που αγαπά το περπάτημα. Κι από την πρώτη τέτοιου είδους επαφή, πιστεύω, μοιραία ο επισκέπτης θα πιάνεται στο μέλι της γοητείας που ασκεί αυτό το χωριό για το οποίο τα επίθετα αποδεικνύονται φτωχά και οι περιγραφές μονομερείς. Μοιραία θα ασχοληθεί με την ιστορία του και θα ενδιαφερθεί για τη μοίρα του, για το μέλλον του, θα ανηφορίσει ακόμα και μέσα στη ζέστη του μεσημεριού να δει τα δυο μικρά του μουσεία, όπως  κάναμε εμείς, θα νιώσει την ανάγκη να μάθει περισσότερα.

Στο βουνό τα πάντα φαντάζουν αλλιώτικα. Η ανθρώπινη παρουσία μοιάζει με θαύμα, κι όλη αυτή η ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων στην Ελλάδα, είναι τόσο απίστευτη, σχεδόν παραμυθένια. Καμιά επιστημονική προσέγγιση δεν εξηγεί ποτέ αρκετά το γιατί και πότε και με ποιους τρόπους τόσοι άνθρωποι κατάφεραν να στήσουν μια αληθινή πόλη εδώ πάνω, σε υψόμετρο χίλια εκατό μέτρα, σε απότομη πλαγιά. Εμείς με αυτοκίνητο ήρθαμε και νιώθουμε πως κάναμε μέγα κατόρθωμα. Ίσως να φταίει η ταχύτητα, οι νομάδες κτηνοτρόφοι που κατέβαιναν κάποτε δυο φορές το χρόνο μπρος –πίσω στο χωριό θα το ζούσαν πιο απλά, ίσως.

Με αυτόν τον χαμένο τρόπο ζωής ασχολήθηκε πριν τριάντα χρόνια στο Συρράκο μια ομάδα του ΕΚΚΕ (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών) μελετώντας τα περάσματα σε νέους τρόπους παραγωγής στην ύπαιθρο, και σήμερα είναι ξανά καλεσμένοι στις γιορτές για την απελευθέρωση, να μιλήσουν κυρίως για τις αναμνήσεις τους και για τα ευρήματα τους. Η έρευνα για την κοινωνία τους οδήγησε στην Ιστορία, και τούμπαλιν. Παρακολουθούσαν έναν τρόπο ζωής που χανόταν, σχεδόν μυθικό: Το χειμώνα οι κτηνοτρόφοι με τα κοπάδια κατέβαιναν στην πεδιάδα κοντά στην ¨Αρτα. Το καλοκαίρι ξαναγύριζαν. Για μερικά χρόνια τα παιδιά πήγαιναν σχολείο στο Συρράκο κι έμεναν πολλούς μήνες σε Οικοτροφείο, μαζί με παιδιά από τα γύρω χωριά. Ήταν πλούσιο χωριό το Συρράκο, για την ακρίβεια μια κωμόπολη, εκτός από τους κτηνοτρόφους είχε και τεχνίτες, , βιοτέχνες γενικά, που βρίσκονταν σε πολιτική διαμάχη με τους κτηνοτρόφους. Από δω ήταν κι ο Κωλέττης, ο οποίος έχει πολύ κατηγορηθεί για τα μύρια όσα τα τελευταία χρόνια, όπως κι όλοι οι πολιτικοί της περιόδου, καθώς ένα αριστερό κλισέ τους θεωρεί ταξικούς εχθρούς και προτιμά να ταυτίζεται με οπλαρχηγούς. Πάντως ότι κατάφερε αυτός ο άνθρωπος να διακριθεί στον πολιτικό στίβο σε μια εποχή που κυριαρχούσαν οι νότιοι, δείχνει ότι κάτι άξιζε. Λένε πως είναι συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου του ελληνικού διαφωτισμού «Ελληνική Νομαρχία», αλλά σε αυτή τη φάση της κυρίαρχης αντιπάθειας δεν του το αναγνωρίζουν εύκολα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα, η Σώτη Τριανταφύλλου σε ένα άρθρο της παρέθετε τη φράση «αυτός ο Κωλέττης πια το τι έφαγε…» χωρίς παραπάνω λεπτομέρειες. Ας πούμε ότι είναι ένας εύκολος στόχος. Πάντως μια ματιά στη γενική ιστορία δείχνει ότι έκανε κι άλλα πράγματα, κι ότι είχε σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, όπως λέμε σήμερα. Οπότε, δεν μπορεί να μη σκεφτεί κανείς ότι ως ευρωπαϊστής θα ξεσήκωνε αντιπάθειες από τους οπλαρχηγούς που ήθελαν να κάνουν τα δικά τους.  

Κλήματα στα Τζουμέρκα

Τέλος πάντων, εδώ στο Συρράκο τον Κωλέττη τον έχουν περί πολλού βεβαίως, κι έχουν ερευνήσει τα αρχεία του και εκθέτουν τη ζωή και το έργο του. Όχι όμως όσο τον ποιητή Κώστα Κρυστάλλη που μπορεί να είναι πια ξεχασμένος αλλά υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής στις γενιές των πατεράδων και παππούδων μας συντελώντας στη δημιουργία ενός νέου ελληνικού ειδυλλιακού τοπίου στα βουνά με τη ζωή των κτηνοτρόφων. Η αίθουσα συνεδρίων του χωριού λέγεται Κώστας Κρυστάλλης, ο όμιλος χορών το ίδιο, υπάρχει στο σπίτι του Λαογραφικό μουσείο, κι ένα σωρό άλλες αναφορές γίνονται, και δίκαια. Άνθρωποι χωρίς άλλη σχέση με τα βουνά, την Ήπειρο τους Βλάχους κλπ, μάθαιναν το Συρράκο από τον Κρυστάλλη. Ανήκω σ’ αυτούς, στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου υπήρχαν τα Άπαντα Κρυστάλλη υπό Βαλέτα, και τα ξεκοκάλισα. Σαν παιδί της πόλης ήμουν ιδανικός αναγνώστης αυτών των τόσο νοσταλγικών ποιημάτων και πεζών, και εξιδανίκευσα τη ζωή του χωριού δεκαετίες πριν πατήσω το πόδι μου σε αληθινό χωριό. Δεν είμαι η μόνη, είμαι νομίζω χαρακτηριστική περίπτωση. Ας πούμε συχνά όταν πήζω στην Αθήνα μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι του Σταυραετού, αλλά όπως διαπίστωσα τώρα, τους έχω ελαφρώς αλλάξει. Δεν είναι «..άνοιξε τις φτερούγες σου και πάρε με να φύγω..» όπως τους λέω εγώ, αλλά «δώσε μου τις φτερούγες σου και πάρε με μαζί σου..» Εγώ δηλαδή είχα φανταστεί κάτι σαν τη χήνα του Νιλς Χόλγκερσον. Εντάξει, ο Κρυστάλλης έγραφε μιμούμενος τα δημοτικά, τα οποία επιτρέπεται να αλλάζουν κατά τόπους και ανθρώπους

Όλ’ αυτά έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όσο ρομαντική κι αν την έδειξε ο Κρυστάλλης, η ζωή του κτηνοτρόφου ήταν σκληρή, και τώρα πια έχουν μείνει στο χωριό μόνο δυο κτηνοτρόφοι. Τεχνίτες κι έμποροι έφυγαν νωρίτερα, αυτές κι αν ήταν δύσκολες δουλειές σε τόσο υψόμετρο. Και τώρα το θέμα είναι, θα τα καταφέρει αυτό το χωριό να ζήσει στις νέες συνθήκες;

Τώρα εγώ, έχοντας γυρίσει από τη Σκωτία, όπου περπατούσα σε βουνά και κάμπους, μαζί με άλλους οδοιπόρους και περιπατητές, πιστεύω ακράδαντα ότι αν στραφούν σε τέτοιου τύπου τουρισμό οι Συρρακιώτες θα βρουν πελάτες. Πώς έρχονται εδώ, κάθε χρόνο καταπώς μου λένε, αυτά τα παιδιά από τη Γερμανία; Θα μπορούσαν να έρχονται πολλοί περισσότεροι. Αλλά θέλει βέβαια χάρτες σε πρώτη ζήτηση, σε σταντ μπροστά –μπροστά στους ξενώνες και στα μαγαζιά, σημαδεμένα και συντηρημένα μονοπάτια, αξιοποίηση και ανάδειξη κάθε γωνιάς, περηφάνια για κάθε γωνιά. Η σκωτσέζικη τρέλα επ’ αυτού θα ήταν μια καλή σπουδή νομίζω.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ 28-29 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012  ΓΕΦΥΡΑ  ΠΛΑΚΑΣ

1^η Συνεδρία

Προεδρείο

Βαγγέλης Αυδίκος, καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - Νίκος Καρατζένης, εκπαιδευτικός

18:30-18:45 Προσέλευση

18:45-19:00 Προσφωνήσεις

19:00-19:30 Γεώργιος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. «ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και ο Χειμώνας 1943-1944»

19:30-20:00 Θεατρική παράσταση από την ομάδα «Βορείως» του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων: ‘‘Το θέατρο του βουνού’’, του Γιώργου Κοτζιούλα

20:00- Μουσική βραδιά

ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012 ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΑΜΑΝΤΩΝ

2^η Συνεδρία

Προεδρείο

Γεώργιος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης - Γιάννης Σταύρου,δημοτικός σύμβουλος

10:00-10:20 Γιάννης Σκαλιδάκης, ιστορικός-διδάκτωρ τμήματος Πολιτικών Επιστημών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. « Οι πολιτικές εξελίξεις στις αρχές του 1944 για το ζήτημα δημιουργίας Εθνικής Κυβερνήσεως και η Συμφωνία της Πλάκας»

10:20-10:40 Βασιλική Λάζου, διδάκτωρ τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών .«Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και τα αντίποινα των Γερμανών στην ορεινή Ελλάδα(1943-1944)’’

10:40-11:00 Ιάσων Χανδρινός, υποψήφιος διδάκτωρ Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας .« Οι δύο ΕΔΕΣ, η σύγκρουση με το ΕΑΜ και η συμφωνία της Πλάκας»

11:00-11:20 διάλειμμα

11:20-11:40 Βαγγέλης Τζούκας, διδάκτωρ Ιστορίας .«Στην άκρη της Γέφυρας: Η Εθνική Αντίσταση και ο εύθραυστος συμβιβασμός της Πλάκας»

11:40-12:00 Χαράλαμπος Νούτσος, καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων .«Η Εθνική Αντίσταση στα Κατσανοχώρια»

12:00-13:00 Συζήτηση

Συρράκο, η επιστροφή

της Άννας Δαμιανίδη

Φτάσαμε στο Συρράκο Παρασκευή βράδυ μετά από μια κουραστική διαδρομή μέσα στα βουνά. Τα τελευταία χιλιόμετρα πάνω στα Τζουμέρκα ήταν δύσκολα, σε αρκετά σημεία ο δρόμος έχει φαγωθεί, καθίσει, φύγει και γενικά ταλαιπωρηθεί. Έκανε και ζέστη, φτάσαμε ιδρωμένοι κι όταν παρκάραμε με πολύ κόπο στο στενό πάρκινγκ που έχουν έξω από τα καλντερίμια του χωριού κι ανεβήκαμε στην πλατεία, μακριά επιτέλους από τα αυτοκίνητα και τον κόσμο τους, καθώς μας βρήκε μια δροσιά κι ο πλάτανος θρόισε κι άκουγαν στην πλατεία τα όργανα του πανηγυριού για τον Αη Λια, αχ, πήραμε βαθιά ανάσα και νιώσαμε σαν μετεμψυχώσεις του Κρυστάλλη που είχε βρει επιτέλους τον σταυραητό του. Τι ευτυχία να βρίσκεσαι σε ορεινό χωριό, να μπορείς να καθίσεις στην πλατεία του μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα και ν’ ανασάνεις το αεράκι που σε διαβεβαιώνει ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο η ασφυκτική πόλη που σε ζώνει, ούτε καν τα χαμηλά θαλάσσια μέρη με τον κουρασμένο αέρα τους, αλλά έχει κι αυτή τη διάσταση εκεί ψηλά, εδώ ψηλά, παρακαταθήκη κλίματος και αταβιστικής παραμυθίας.
Την προηγούμενη φορά είχα έρθει στο Συρράκο με τα πόδια και το είχα λατρέψει φυσικά. Είχαμε μείνει στους Καλαρρύτες, στο σπίτι της ξαδέρφης μου, είχαμε περάσει μια μαγική βραδιά με πυγολαμπίδες κι είχαμε περπατήσει το επόμενο πρωί σε ένα από τα πιο συγκλονιστικά μονοπάτια που έχω αξιωθεί να περπατήσω στη ζωή μου, μέσα από ένα φαράγγι, περνώντας ένα γεφυράκι πάνω από το χείμαρρο Χρούσια (επειδή το νερό κάνει χχρρρσσσσς, λέω εγώ), μια πέτρινη σκάλα, ένα τοπίο αξέχαστης αγριότητας και ταυτόχρονα ηρεμίας. Είχαμε περπατήσει μαζί με τα παιδιά, ήταν τότε μικρά, τρόμαζαν κι ενθουσιάζονταν, κι εμείς μαζί τους το ίδιο. Έβγαζα φωτογραφίες με αναλογική μηχανή, από εκείνες τις απλές που είχα πάντα, ένα σωρό φωτογραφίες που αδικούν φυσικά τα πολυφωτογραφημένα από εξαιρετικούς φωτογράφους Τζουμέρκα. Κάποια στιγμή πάντως θα σκανάρω μερικές σαν μαρτυρία ότι ήμουν κι εγώ εκεί.
Τώρα παρακολουθώ το συνέδριο για τα «100 χρόνια ελεύθερου βίου των περιοχών του Δήμου (Δυτικών Τζουμέρκων) δυτικά των Χρούσια, Καλαρρύτικου, Αράχθου», διότι τα ποτάμια ήταν τα σύνορα στον προηγούμενο διαχωρισμό. Όταν είχα ξανάρθει δεν είχα δει κόσμο, είχαμε καθίσει ένα μεσημέρι μόνο, είχαμε αγοράσει γκλίτσες και είχαμε γυρίσει στους Καλαρρύτες. Τώρα διαπιστώνω ότι γκλίτσες κρατάνε όλοι εδώ, διαρκώς, είναι το σήμα κατατεθέν στα βλαχοχώρια, έτσι αγόρασα άλλη μία και την παίρνω μαζί, αν και δεν περπατάμε. Το συνέδριο είναι πολύ ενδιαφέρον, χτες έδωσαν οι ομιλητές την εικόνα ενός χωριού του 18ου και του 19ου αιώνα με διασυνδέσεις στη Βενετία και την Τεργέστη, μέχρι τη Βιέννη έφταναν τα προϊόντα του Συρράκου, μαλλί, τυριά, και οι χοντρές κάπες, που είχε προτιμήσει ο Ναπολέων για την εκστρατεία στη Ρωσία. Αυτό το τελευταίο δεν ξέρω αν είναι καλή διαφήμιση βέβαια, αφού η εκστρατεία στη Ρωσία είχε κακό τέλος. Μπορεί να μην είχε προμηθευτεί αρκετές κάπες.

Υπήρξε ένας ομιλητής με θέμα αποκλειστικά το δίκτυο μουλαρόδρομων και μονοπατιών. Εξήγησε τις διαφορές τους, οι μουλαρόδρομοι είναι πιο φαρδιοί, πάνε από πιο μαλακά μέρη, ενώ τα μονοπάτια πιο στενά, πάνε παντού, προορίζονται μόνο για ανθρώπους, άντε και κανένα γαϊδουράκι, ‘βοηθητικό υποζύγιο’, όχι φορτωμένο πολύ βαριά. Νομίζω ότι περπατάει τα μέρη που περιγράφει. Αν τον βρω σήμερα, αν δεν έχει πάρει τα βουνά, πρέπει να του πάρω συνέντευξη.
Το συμπέρασμα είναι ότι τον ένα αιώνα ή δυο που κράτησε η ακμή το Συρράκο δεν ήταν καθόλου ένα απομονωμένα ορεινό χωριό, όπως νομίζουμε, αλλά μια πόλη με επικοινωνία διεθνή. Πόση φαντασία χρειάζεται, και ξεπέρασμα προκαταλήψεων φυσικά, γιατί έχουμε μάθει να υποτιμούμε τους μουλαρόδρομους, άσε πια τους Βλάχους, για να συλλάβουμε αυτή την εικόνα..

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

Ήταν-και είναι-ένα πολύ σημαντικό γεγονός για το Συρράκο.Γιόρτασε τα 100 χρόνια ελεύθερου βίου.Ήταν μια επιστημονική συνάντηση ,όπου ο επιστημονικός λόγος συναντήθηκε με τη συγκίνηση. Ακούστηκαν πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις από πολλούς επιστήμονες για πολλές πλευρές της συρρακιώτικης ιστορίας και πολιτισμού(οδικό δίκτυο, θρησκευτικοί θησαυροί, γλώσσα, εμπόριο, κτηνοτροφία, σχέσεις με όμορες κοινότητες,κ.λπ. ).Παράλληλα όμως, δόθηκε η ευκαιρία να συναντηθούν παλιοί γνωστοί και να εκφραστούν λόγια ευγνωμοσύνης.Στο συνέδριο παρέστησαν οι απόγονοι των κρητικών οπλαρχηγών(Καλογερή,Αναγνωστάκη, Γαλάνη, Πολέντα), που αγωνίστηκαν με τα σώματά τους στην  πρώτη γραμμή για την απελευθέρωση του Συρράκου.Οι νεώτεροι Συρρακιώτες απέδωσαν φόρο τιμής στη μνήμη τους. Ήταν μεγάλη η συγκίνηση που ξανάσμιξαν οι Συρρακιώτες με τους Κρητικούς.Τους απογόνους των Κρητών συνόδευσε ο Ν.Παπαδάκης, διευθυντής του ιδρύματος "Ελευθέριος Βενιζέλος".Μεγάλη η τιμή. Η συγκίνηση διπλάρωσε με την παρουσία στο συνέδριο του Δημήτρη Ψυχογιού και της Ρωξάνης Καυταντζόγλου. Ήταν μέλη της ερευνητικής ομάδας που ανέβηκε στο Συρράκο το 1983.Ήταν οι πρώτοι που έφεραν το Συρράκο στο επιστημονικό προσκήνιο.Αναπόφευκτη λοιπόν η συγκίνηση τόσο για τους ίδιους, που προσπαθούσαν να εντοπίσουν το παλιό Συρράκο, μέσα από τις αλλαγές, όσο και για τους Συρρακιώτες εκείνους που τους γνώρισαν ή τους συμπαραστάθηκαν τότε. Το συνέδριο ολοκλήρωσε τις εργασίες του με απόλυτη επιτυχία και με την αίσθηση ότι όσοι συμμετείχαν παρέστησαν μάρτυρες στην απόδοση τιμής στη μνήμη και την ιστορία του τόπου αλλά και στη δέσμευση ότι το μέλλον τους χρειάζεται όλους.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

Γενική άποψη της εναρκτηρίας συνεδρίας, Σάββατο 12 Ιουλίου 2012

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012

μέλη του προεδρείου της πρώτης συνεδρίας(Χ. Σκαμνέλος,αντιδήμαρχος,Θ.Γείτονας, Δ.Τσουμελέκας)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο Σπύρος Νταλαούτης, αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων, εκ των βασικών συντελεστών του συνεδρίουτ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

η Ρωξάνη Καυταντζόγλου, ερευνήτρια του Εθν ικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

η συρρακιώτισσα της Αθήνας Αμαλία Λιούτα

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

η Μαρία Μαγκλάρα, υποψήφια διδάκτορας

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

η Άννα Δαμιανίδη και ο Δημήτρης Ψυχογιός

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

η σχολική σύμβουλος, διδάκτορας Ελευθερία Γκαρτζονίκα

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

το προεδρείο της τρίτης συνεδρίας(Μ.Τσουμελέκα-Αλέξη,Α.Καραμάνης, Α.Λιούτα)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο Ν.Παπαδάκης, Γενικός Διευθυντής Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος"

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο επίκουρος καθηγητής του ΤΕΙ Ηπείρου Ηλίας Σκουλίδας

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

το προεδρείο της δεύτερης συνεδρίας(Π.Νταλαούτη,Ε.Ηλιοπούλου,Π.Γκαρτζονίκας)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ανάμεσα στους Συρρακιώτες που παρακαλούθησαν το συνέδριο ήταν και ο συνταξιούχος δάσκαλος Σωτήρης Μπέλος(αριστερά)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο λέκτορας του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας Χρήστος Μεράντζας

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Γιάννης Πίκουλας

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο συρρακιώτης Ηλίας Γκαρτζονίκας, δάσκαλος χορού και τηλεοπτικός παραγωγός

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

ο Απ. Παπαΐωάννου, καθηγητής ιστορίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

Ο δήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων Γιάννης Σεντελές(αριστερά), ο δικηγόρος  Σούλτης, μέλος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, και ο Νίκος Γκίζας, τοπικός εκπρόσωπος της Δημοτικής Ενότητας Συρράκου

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

Το συνέδριο συγκίνησε και τις συρρακιώτισσες

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

Ο μπάρμπα Γιάννης Γκαρτζονοκίκας(αριστερά) με την ονομαστή γκλίτσα του

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΡΑΚΟΥ(1912-2012).ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ(21-22 Ιουλίου 2012)

Συρρακιώτες στο συνέδριο

Του ΄Αη Λια στην Κυανή Ακτή

Ήταν Σάβατο. 20 Ιουλίου 1974. Αργοπορημένο ξύπνημα. Φοιτητικό.  Ποδήλατο, βιαστικό πεντάλι ίσαμε την Κυανή Ακτή, της Πρέβεζας.Τόπος που οι νέοι και οι νέες δοκίμαζαν την γοητεία τους. Ο πιο αποδεκτός καλοκαιρινός τρόπος.  Η κάθε μέρα άφηνε το υπόλοιπο των λογαριασμών της για την επόμενη. Όμως, αυτό το Σάββατο το υπόλοιπο χάθηκε. Ποτέ του δεν είχε το χρόνο να δοκιμάσει την τύχη του. Κάτω από τις λυγερόκορμες λεύκες λιγοστοί οι λουόμενοι. Απρόσμενα βιαστικοί. Εκεί που μόνο η ματιά πετούσε βιαστικά από τον ένα στόχο στον άλλο. Κι όμως. Τα σώματα σκυμμένα μαζεύοντας την ψάθα και την πετσέτα .

       Ο ψίθυρος θρόιζε ανάμεσα στις λεύκες. Δυνάμωνε σκορπώντας την ανησυχία. «Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο». Έμεινε η πεταλιά στη μέση. Ένας κόμπος στο λαιμό. Μια ανησυχία που είχε ξεκινήσει στις 15 Ιουνίου όταν ανατράπηκε ο Μακάριος και την εξουσία ανέλαβαν εκείνοι που άνοιξαν τη μεγαλύτερη πληγή στην Κύπρο.

       Η Κυανή Ακτή ερήμωσε. Έμεινα μόνος για λίγα λεπτά κάτω από τις λεύκες. Στη μέση του καλοκαιριού η ακτή που λατρεύτηκε από τη νεολαία στη δεκαετία του 1970 ένιωθε την εγκατάλειψη. Ήταν η πρώτη φορά πριν οι νέοι της γυρίσουν ανεπίτρεπτα την πλάτη. Τα αυτοκίνητα άνοιξαν το δρόμο στις μακρινές ακτές.

     Όμως, η Κυανή Ακτή έχει ταυτιστεί στη μνήμη μου με τη μεγάλη περιπέτεια του κυπριακού. Λίγες μέρες μετά οι δικτάτορες εγκατέλειψαν την εξουσία. Άφησαν πίσω τους αποκαΐδια. Κάθε χρόνο, στις 20 Ιουλίου, ανήμερα του Προφήτη Ηλία, όταν ο καλοκαιρινός χρόνος παίρνει τούμπα, τα βήματά μου με οδηγούν στην Κυανή Ακτή. Να’ ναι η αναζήτηση της παλιάς δόξας της ακτής; Ίσως, να’ναι το αίσθημα της ενοχής μιας ολόκληρης γενιάς.Μιας εποχής που νιώθει να βουλιάζει, να πνίγεται στο βούρκο των λαθών της.

Ευάγγελος Αυδίκος /Evangelos Avdikos: ΣΥΡΡΑΚΟ: ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ...

Ευάγγελος Αυδίκος /Evangelos Avdikos: ΣΥΡΡΑΚΟ: ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ...: ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ  2012      1η Συνεδρία Προεδρείο Βαγγέλης Αυδίκος, καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - Δημήτρ...

Της Αγίας Μαρίνας και τα πανηγύρια του καλοκαιριού

Η ζέση υπερβολική, συχνά αφόρητη. Προστίθεται στους άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες που μας έχουν κάνει τη ζωή δύσκολη. Οι πόλεις μοιάζουν με θερμοθάλαμο. Η άσφαλτος και τα κτίρια μοιάζουν με καθρέφτες που μαζεύουν ζέστη για να τη σκορπίσουν σ’ όσους τόλμησαν να παραβούν τους νόμους της φύσης. Οι πόλεις έχουν γίνει θερμοσυσσωρευτές που τσουρουφλίζουν ακόμη και την ανάγκη να ονειρευτούμε στον ύπνο μας.

       Δικαιολογημένος ο καιρός.Αυτές τις μέρες άρχιζε ουσιαστικά το καλοκαίρι στα βουνά. Στην εποχή μας οι διακοπές αρχίζουν από την πρώτη Ιουλίου, όταν τελειώνουν οι εξετάσεις στα σχολεία. Παλιότερα, άρχιζαν της Αγίας Μαρίνας, στις 17 Ιουλίου. Σταματούσε το άρμεγμα, οι κτηνοτρόφοι ανάσαιναν από τις υποχρεώσεις ενώ όσοι ζούσαν στον κάμπο ετοιμάζονταν για το καλοκαιρινό δρόσισμα.

    Η Αγία Μαρίνα προστατεύει από τις αρρώστιες. Το λέει και το όνομά της. Αρκούσε η παρετυμολογία του ονόματός της. Η Μαρίνα λοιπόν που μαραίνει, που γιατρεύει.

     Γιάτρευε όμως και τη νοσταλγία όσων βουνίσιων ζούσαν στα χωριά του κάμπου και τις πόλεις.Άρχιζε η καλοκαιρινή ξεκούραση αλλά και τα πανηγύρια. Της Αγίας Μαρίνας, του Προφήτη Ηλία, Της Αγίας Παρασκευής, Του Αγίου Παντελεήμονα, του Σωτήρα και του Δεκαπενταύγουστου. Είναι τα βασικά καλοκαιρινά πανηγύρια, που οι πλατείες των χωριών στέναζαν από το κλαρίνο και τους χορούς.

       Με τις δυσκολίες που περνάμε είναι πολλοί εκείνοι που έχουν χάσει το κέφι τους. «Δεν ξέρω αν θα έχω το κουράγιο να χορέψω αυτό το καλοκαίρι στο πανηγύρι», μου εξομολογήθηκε φίλος. Είναι αρκετοί που νιώθουν αδύναμα τα πόδια τους.Που δεν έχουν τη διάθεση να γιορτάσουν, να ξεχαστούν. Ίσως, χρειαστεί η βοήθεια της Αγίας Μαρίνας. Να μαράνει, έστω και για λίγο, την απογοήτευση.

       Ο δρόμος είναι ανηφορικός. Το πανηγύει όμως προσφέρει το ξαπόσταμα. Δίνει την ανάσα που χρειαζόμαστε όλοι. Και κάτι ακόμα. Το πανηγύρι μας φέρνει κοντά. Ίσως είναι ευκαιρία να δούμε τα πανηγύρια από μια άλλη πλευρά. Όχι, σαν τόπο όπου ξεδιπλώνεται ο εγωισμός και η καταναλωτική επιδειξιομανία του καμπίσιου.Να τα δούμε σαν μια ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα.Να νιώσουμε ο ένας δίπλα στον άλλο.

Της Ντίνας και του Χάρη

    Έχουν αλλάξει οι κοινωνικοί θεσμοί στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα οι παλιές τελετουργίες έχασαν τη λάμψη αλλά και τη λειτουργικότητά τους. Νέα συνθήκες νέες σχέσεις.Οι παλιές μορφές αμφισβητούνται.

       Ανάμεσα σ’ αυτές είναι κι ο γάμος. Δεν είναι  πια ο ίδιος.Αναμενόμενο.Όμως, ανεξάρτητα από τη μορφή, η ανάγκη για έναν καλό σύντροφο συνεχίζει να είναι αμετάβλητη επιδίωξη. Η συντροφικότητα μπορεί να επικυρώνεται με διάφορους τρόπους(Δημαρχείο, σύμφωνο συμβίωσης).Ωστόσο, η ανάγκη για αγάπη, συνύπαρξη, συμπόρευση και το τέλος η βιολογική αναπαραγωγή παραμένουν ακόμη και σήμερα στις βασικές προτεραιότητες των νέων.

       Όσο όμως κι αν οι νέοι διαφοροποιούνται στην επιλογή των μορφών συντροφικότητατας, οι μεγαλύτεροι επιστρέφουν πίσω , στο παρελθόν, αναζητώντας τη χαρά της βιολογικής συνέχειας. Μια από τις χαρές στη ζωή των γονέων είναι να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε μια νέα αρχή.Να τα παντρέψουν και να χαρούν με τη νέα πνοή που δίνει η γέννηση απογόνων. Οι νεώτεροι τις πιο πολλές φορές αντιμετωπίζουν τέτοιες ‘φιλοδοξίες’ ως συντηρητική επιλογή. Παρόλα αυτά, η ζωή είναι ένας τροχός αιωνίως κινούμενος.Όλα επιστρέφουν στη φυσική τους κοίτη.Τη δημιουργία οικογένειας.Για συναισθηματικούς λόγους.Γιατί τους κατευθύνει το ένστικτο της κοινωνικής αναπαραγωγής.

       Αυτό το καλοκαίρι ήταν σημαντικό για την Ντίνα.Την ανεψιά μου.Παντρεύτηκε με τον εκλεκτό της καρδιάς της, τον Χάρη.Για μας, τους μεγαλύτερους, ήταν μεγάλη η χαρά και η συγκίνηση.Είναι και οι δυο τους νέοι, με όνειρα και διάθεση να δημιουργήσουν. Τους το εύχομαι ολόψυχα. Φέτος το καλοκαίρι παντρεύεται και η Κική, φοιτήτριά μου.Πήρε το πτυχίο της κι ετοιμάζεται για το καινούργιο ξεκίνημα.Είναι μια ΄’πνευματική’ μου κόρη και της εύχομαι να είναι δημιουργικό και ευτυχισμένο το καινούργιο της ταξίδι.

       Η κρίση έχει κάνει πολλά νέα παιδιά να κουρνιάσουν.Όμως, η συντροφικότητα είναι μια μορφή απάντησης στη μοναξιά και το φόβο που προκαλεί η ανασφάλεια.

    

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΙΣΗΓΗΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ " Λαϊκός Πολιτισμός και Εκπαίδευση", Καρδίτσα

1. Βάλτερ Πούχνερ , Καθηγητής  Πανεπιστημίου  Αθηνών

 «Το θέατρο σκιών και η   παιδευτική του αξία»

2. Κωνσταντίνος Μάγος , Λέκτορας Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

 «Ο ποντικός και η θυγατέρα του»:Το λαϊκό παραμύθι ως διαπολιτισμικό υλικό

3. Μαρία Κακάμπουρα , Επίκουρη Καθηγήτρια Φύλου και Λαογραφίας

   Γεώργιος Κατσαδώρος , λέκτορας λαογραφίας

   Αλέξανδρος Καπανιάρης , υποψήφιος διδάκτορας

   Γιώργος-Νεκτάριος Φιλιππάκης , κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου ειδίκευσης

«Η εμπειρία των βάσεων δεδομένων της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου

4. Μάγδα Ζωγράφου , Καθηγήτρια Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού-Εθνοχορολογίας στο ΤΕΕΦΑ- Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

 «Για μια συστηματική διδασκαλία του παραδοσιακού χορού στην εκπαίδευση»

5. Βασιλική Χρυσανθακοπούλου , Λέκτορας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ΣΕΠ (Σύμβουλος-Καθηγήτρια  στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο)

  Ευγενία Αρβανίτη  , Λέκτορας (υπό διορισμό ) στο ΤΕΕΑΠΗ ΚΑΙ ΣΕΠ(Σύμβουλος-Καθηγήτρια στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο)

 «Εφαρμόζοντας τη μάθηση μέσω σχεδιασμού στη διδασκαλία της κοινωνικής λαογραφίας στο πανεπιστήμιο»

6. Ρενάτα Δαλιανούδη , Δρ μουσικολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών-Επιστημονικός συνεργάτης ΑΤΕΕΙ Ιονίων Νήσων-Συνεργαζόμενο επιστημονικό προσωπικό , Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο-Λέκτορας υπό διορισμό , Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων «Ο λαϊκός πολιτισμός στην εκπαίδευση : Πολιτική-Αναπαράσταση-Ταυτότητες . Η περίπτωση του Ιόνιου Μουσικού Αρχείου»

7. Μαγουλιώτης Απόστολος , Αναπληρωτής Καθηγητής  , Π.Τ.Π.Ε. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

   Τζένη Μωραΐτη , διδάσκουσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

   Ελένη Αλεξανδρίδου , παιδαγωγός

«Η επίδραση της παρακολούθησης μιας παράστασης Καραγκιόζη στους φοιτητές και η διαφοροποίηση των απόψεών τους για τη χρήση και αξιοποίηση του συγκεκριμένου είδους λαϊκού πολιτισμού στην εκπαίδευση»

8. Γεώργιος Ευθυμίου , Καθηγητής Εφαρμογών Τμήματος  Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος Τ.Ε.Ι. Λάρισας-Παράρτημα Καρδίτσας

    Σκόνδρα Αναστασία , Δασοπόνος Τμήματος Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού ΠεριβάλλοντοςΤ.Ε.Ι. Λάρισας-Παράρτημα Καρδίτσας

«Τα παραδοσιακά επαγγέλματα σημαντικό εργαλείο για την οικοτουριστική ανάπτυξη των προστατευόμενων περιοχών»:Η συμβολή της εκπαίδευσης στη διάδοση και αναβίωση αυτών

9. Mένη Κανατσούλη , Καθηγήτρια Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΤΕΠΑΕΕ , Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

«Μεταφράσεις ελληνικών λαϊκών παραμυθιών»

10. Γεώργιος Παπαϊωάννου , Λέκτορας Μουσειολογίας του Τμήματος Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας του Ιόνιου Πανεπιστημίου

«Τα μουσεία λαϊκού πολιτισμού την εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας:ζητήματα σύνθεσης μουσειακού χώρου στο ψηφιακό περιβάλλον και δυνατότητες εκπαιδευτικής αξιοποίησης»

11.Αριστείδης Ν. Δουλαβέρας , Επίκουρος Καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Πελοποννήσου(Καλαμάτα)

«Η διδασκαλία του λαϊκού πολιτισμού στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μέσα από τα δημοτικά τραγούδια . Η περίπτωση «Του νεκρού αδελφού»

12.Ρέα Κακάμπουρα , Επίκουρη Καθηγήτρια Λαογραφίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών

    Μαρία Κέζα , Διευθύντρια 74^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών

«Όταν οι γονείς μας ήταν παιδιά :Η ανταπόκριση των μαθητών σε ένα πρόγραμμα βιογραφικής διερεύνησης της οικογενειακής τους ιστορίας»

13.Δημήτριος Ράπτης , Λέκτορας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

«Ο λαϊκός μύθος στην εκπαίδευση . Άτυπες μορφές εκπαίδευσης , διαχρονικοί συμβολισμοί και σύγχρονο σχολείο»

14. Θωμάς Μπάκας , Επίκουρος Καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

«Ο παροιμιακός και ο αποφθεγματικός λόγος για την εκπαίδευση και τη διοίκηση»

15.Τριανταφυλλιά Νικολούδη , Σχολική Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής 7^ης Περιφέρειας

«Μια φορά κι έναν καιρό , το λαϊκό παραμύθι πήγε σε ένα σχολειό…»

16. Κάντζου Νίκη , Υποψήφια Διδάκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών

      Τριανταφυλλιά Νικολούδη , Σχολική Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής 7^ης  Περιφέρειας

«Με αφορμή…μια παγκόσμια ημέρα . Αναπτύσσοντας τη διαπολιτισμική  ευαισθητοποίηση μέσα από το λαϊκό πολιτισμό . Η περίπτωση εθελοντικής συνεργασίας εκπαιδευτικών με το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης της Αθήνας»

17. . Κάντζου Νίκη , Υποψήφια Διδάκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών

«Μαθησιακές εμπειρίες Λαϊκού πολιτισμού στην προσχολική εκπαίδευση .»Κουμπί «…ένα παραδοσιακό παιχνίδι στην τάξη μας

18. Αθηνά Ντούλια , Σχολική Σύμβουλος (Χανιά)

«Λαϊκός Πολιτισμός και εκπαίδευση: Μια σχέση δυναμικής αλληλοεπίδρασης και συνεργασίας . Η παιδαγωγική σημασία της ενασχόλησης των παιδιών με το λαϊκό πολιτισμό: Ένα παράδειγμα»

19. Σουλτάνα Κοζιού , Φιλόλογος-Μουσικολόγος-Διδάκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών

«Φύλλο , ταυτότητες , παρελθόν-παρόν . Από την εθνομουσικολογική έρευνα σε μια εκπαιδευτική εφαρμογή»

18. Ζωή Μάργαρη , Ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης της ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

«Εκπαίδευση και σύγχρονες επιτελεστικές πρακτικές . Η περίπτωση του χορού»

19. Ιωάννης Πλεμμένος , ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

«Ο ηδύλαλος κελαδιστής»:Η συμβολή του Ιωάννη Σακελλαρίδη στην προβολή και ένταξη της δημοτικής μουσικής στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα»

20. Χριστίνα Βέικου , τ. Λέκτορας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου

«Αναπαράσταση του παρελθόντος και πρόσληψη του παρόντος: Η διδακτική χρήση της ιστορίας , της Λαογραφίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας»

21. Ελευθερία Γκαρτζονίκα , Διδάκτορας – Σχολική Σύμβουλος Δ/νση Δ/βάθμιας  Εκ/σης Δ΄Αθήνας

«Χορός και λαϊκά δρώμενα: Μια πρόταση διδασκαλίας για την υποχρεωτική εκ/ση

22. Δέσποινα Δαμιανού , Επίκουρη Καθηγήτρια Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

«Οι αιτιολογικές παραδόσεις και οι αιτιολογικές αφηγήσεις ως εργαλείο διδασκαλίας του γραπτού λόγου

23. Στέλλα Βατούγιου , Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Λαογραφίας-Πτυχιούχος Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου

«Η ιστορικότητα του λαϊκού πολιτισμού και η εκπαιδευτική λειτουργία»

24. Ευαγγελία Τσιαντούλη Ευανθία , Διδάκτορας Παιδαγωγική – Νηπιαγωγός

«Ο λαϊκός πολιτισμός της περιοχής στην αίθουσα του νηπιαγωγείου»

25. Στέλλα Νάκη , Φιλόλογος-Εκ/κός Δ/θμιας Εκ/σης-Δρ Διδακτικής της Λογοτεχνίας

«Η λαϊκή λογοτεχνία στα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας του γυμνασίου: Προβληματισμοί σχετικά με τη διδασκαλία της . Διδακτική πρόταση για το λαϊκό παραμύθι . Το πιο γλυκό ψωμί»

26. Ζαχαρούλα Καράβα , Δρ Π.Τ.Δ.Ε. Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

«Ένας παραμυθάς στην τάξη μας . Το παραμύθι μέσα σε σενάρια διδασκαλίας»

27. Ανδρομάχη Οικονόμου , Δρ Εθνολόγος , Κύρια Ερευνήτρια Κέντρου Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών

«Υλικός πολιτισμός-Μουσεία-Εκπαίδευση:οι συντεταγμένες και οι δυναμικές μιας διαδραστικής σχέσης»

28. Βασίλης Ι. Γεργατσούλης , Διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών-Δ/ντής 23^ου Δημοτικού Σχολείο Νίκαιας

«Από τη γοητεία του μύθου και του παραμυθιού στον ορθό λόγο της επιστήμης : Μια διδακτική προσέγγιση»

29. Καλλιόπη Ξανθάκου , Φιλόλογος-Εκ/κός Δ/θμιας Εκ/σης- Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Λαογραφίας Τμήματος Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α.

«Από το σχολικό στο μουσειακό περιβάλλον , ανακαλύπτοντας στοιχεία λαϊκού πολιτισμού: Μια διδακτική εμπειρία»

30. Αναστασία Ευσταθίου , Εκ/κός Mrs στις Επιστήμες της Αγωγής-Δ/ντρια 2^ου Δημοτικού Σχολείου Ακράτας-Συγγραφέας

«Η Γερακίνα της παράδοσης συναντά τη σχολική τάξη . Μαθητές Συν-δημιουργοί της διαδραστικής Γερακίνας»

31. Αναστασία Χείλαρη , Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής στη Δ/βάθμια Εκ/ση-Msc Λαογραφία-Ανθρωπολογία του Χορού

«Χορός και εθνική ταυτότητα :Το παράδειγμα της ένταξης του Τσακώνικου χορού στα σχολικά αναλυτικά προγράμματα»

32. Ελένη Κοβάνη , Δ/ντρια Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών

«Συμβολικές εικόνες παιδείας και η διττή έννοια του καιρού…στο λαϊκό πολιτισμό»

33. Νίκη Δάφνη , Φιλόλογος - Μουσειοπαιδαγωγός στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης

«Ο λαϊκός πολιτισμός και η μουσειοπαιδαγωγική πρακτική του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης»

34. Τσερπές Γεώργιος , Φιλόλογος – Μεταπτυχιακός Φοιτητής Λαογραφίας

«Πτυχές του Λαϊκού πολιτισμού των παιδιών στη σχολική ζωή . Το παράδειγμα του 1^ου Γυμνασίου Αχαρνών»

35.Δηήτρης Β. Προύσαλης , Δάσκαλος – Αφηγητής Λαϊκών Παραμυθιών – Μεταπτυχιακός Φοιτητής Λαογραφίας Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών

«Η αφήγηση των λαϊκών παραμυθιών ως εργαλείο στη διαπολιτισμική εκ/ση»

36. Ζωή Χασιώτη , Φιλόλογος – Μουσειολόγος – Υποψήφια Διδάκτορας  Λαογραφίας Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

« Οι αφηγήσεις λαϊκών παραμυθιών στο μουσείο και η συμβολή τους στην ενίσχυση της γλωσσικής καλλιέργειας των μαθητών της πρώτης τάξεως του γυμνασίου»

37. Ελισσάβετ Παπάζογλου , Κοινωνική Ανθρωπολόγος

«Οι διαδικτυακοί τόποι των ιστορικών – λαογραφικών μουσείων και ο παιδαγωγικός – εκπαιδευτικός τους χαρακτήρας : η ελληνική πραγματικότητα»

38. Αθηνά Σιδέρη , Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής – Msc Διδακτικής και Ψυχολογικής Μεθοδολογίας Πανεπιστημίου L’quila Iταλίας - msc Φυσικής Δραστηριότητας και Αθλητικής Αναψυχής  Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

«Η ανάδειξη του τοπικού χορευτικού ρεπερτορίου μέσα από το αναλυτικό πρόγραμμα της φυσικής αγωγής»

39. Δανάη Σουλιώτη , Υποψ. Διδάκτορας του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., Μεταπτυχιακό Δίπλωμα από το Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., κάτοχος δυο Πτυχίων : Ιστορίας - Αρχαιολογίας  του Α.Π.Θ. και Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας

«Τα ελληνικά λαϊκά παραμύθια στα Ανθολόγια για το δημοτικό σχολείο : στοιχεία λαϊκού πολιτισμού στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση»

40. Στέλλα Αλεξίου , Υποψήφια διδάκτορας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Πανεπιστημίου Κύπρου

« Η λαϊκή παράδοση της Κύπρου ως στοιχείο της πολιτιστικής ταυτότητας του νησιού: μια δοκιμή διδασκαλίας και πράξης»

41. Αρβανιτίδου Ζωή , Υποψήφια διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

      Ράπτου Ευαγγελία , Υποψήφια Διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

«Ενσωματώνοντας τις παραστατικές τέχνες στη μαθησιακή διαδικασία»

42. Δημήτριος Σταφίδας , Υποψήφιος Διδάκτορας –Πτυχιούχος Π.Τ.Ε.Δ. Παν. Πατρών

      Βασιλική Σταφίδα , Π.Ε.70-Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Ψυχοπαιδαγωγική και την Ειδική Αγωγή

« Σύζευξη σχολείου και μουσείου μέσω εφαρμογής εκπαιδευτικών προγραμμάτων . Το παράδειγμα των  μουσείων της Αγιάσου Λέσβου»

43. Αγγελική Κουμνά , Αρχαιολόγος Δ/νσης Αναστήλωσης Νεώτερων και σύγχρονων Μνημείων

      Μαρία Ε. Κυαμέτη , Αρχαιολόγος Δ/νσης Αναστήλωσης Νεώτερων και σύγχρονων Μνημείων

«ηΗ λαϊκή αρχιτεκτονική του 19^ου και 20^ού αιώνα και η εκπαίδευση του μαθητικού και ενήλικου κοινού : Τα εκπαιδευτικά προγράμματα της ΔΑΝΣΜ στην Π/θμια και Δ//θμια Εκ/ση με θέμα τις λαϊκές οικίες της Πλάκας και του τετραγώνου της «Αυλής των θαυμάτων» στην Αθήνα»

44. Γεράσιμος Τσιμπλούλης , Εξωτερικός Συνεργάτης Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου

«Δράσεις στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου (Μακρινίτσας)

45. Βάσω Κιούση , Μουσικός , Δ/ντρια του Ελληνικού Κέντρου Τέχνης και Πολιτισμού Κορωπί Αττικής

«Γεφυρώνουμε μορφές λαϊκού πολιτισμού της περιοχής μας με την καθημερινότητα του σήμερα μέσα από εκπαιδευτικά σενάρια/ προγράμματα και έκδοση αυθεντικού υλικού»

46. Χριστίνα Αγρογιάννη – Κανελλοπούλου , Λογοτέχνης , μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

«Άτυπες μορφές εκ/σης: οικογενειακό περιβάλλον , κοινότητα , πολιτιστικοί/χορευτικοί σύλλογοι»

47. Τζέλλα Σοφία , Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής

«Τα κάλαντα της 1^ης Μάρτη (χελιδονίσματα)και του Λαζάρου και η ένταξή τους στο σχολικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα»

48. Ευανθία Στεργιούλη , Πτυχιούχος Τμήματος Ιστορίας Ιόνιου Πανεπιστημίου , Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ιόνιου Πανεπιστημίου , Φοιτήτρια στο Τμήμα Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος

Δρ Αχιλλέας Τσιρούκης , Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος

Ευαγγελία Στεργιούλη , Mcs . Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός Έργων Υποδομής

Αναστασία Σκόνδρα , Μηχανικός Γεωτεχνολογίας Περιβάλλοντος ΤΕΙ Λάρισας

«Το πολιτιστικό τοπίο , σημαντικό μέσο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης»

49. Αντώνιος Παπαμιχαήλ , Καθηγητής Δ/βάθμιας Εκ/σης

Θεοδώρα Α. Παπαμιχαήλ , Φοιτήτρια του Τμήματος Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιόνιου Πανεπιστημίου

«Εθνικές εορτές  και αναπαραστάσεις δρώμενων στα σχολεία»

50. Παρασκευή Σδρόλια , Διευθύντια Δημοτικής Βιβλιοθήκης Δήμου Καρδίτσας

Μαρίνα Κρανιά , Πτυχιούχος Τμήματος Μουσικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α.

Ευανθία Στεργιούλη , , Πτυχιούχος Τμήματος Ιστορίας Ιόνιου Πανεπιστημίου , Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ιόνιου Πανεπιστημίου , Φοιτήτρια στο Τμήμα Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος

Πολυξένη Μπριάνα ,

« Μάθε τέχνη κι άστηνε …Η ανάδειξη των παλιών επαγγελμάτων στην περιοχή της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας ως γνωστική και διδακτική εμπειρία στα παιδιά της Π/θμιας Εκπ/σης

51. Απόστολος Φιρφιρής , Καθηγητής Φυσικής Αγωγής – Σχολικός Σύμβουλος

Τοπικός λαΙκός πολιτισμός και εκπ/ση

52. Αλέξανδρος Γκίκας , Δ/ντής Γενικού Λυκείου Προαστίου ΠΕ01

Η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού λεξικού για τη διάσωση του τοπικού γλωσσικού ιδιώματος στα Σέλλανα»

53. Μαρία Μπάρκα , Αρχειονόμος- Βιβλιοθηκονόμος-Mcs Λαογραφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

«H διδασκαλία των παραδοσιακών χορών στην εκπαιδευτική διαδικασία : Αποτύπωση ή διαμόρφωση της χορευτικής ταυτότητας μιας κοινότητας»

54. Νικόλαος Πολύζος , Μ.ed.& guot , δημιουργική γραφή  & guot Πανεπιστημίου Μακεδονίας

«Ο λαϊκός πολιτισμός στη δισκογραφία της Μαρίζας Κωχ :Από την ακρόαση στη δημιουργική γραφή»

55. Θεοδώρα Αραμπατζή , 5^ο Ε.Ι.Δ.Ε. Μονάχου , Διεθνής Βιβλιοθήκη Νεότητας Μονάχου

«Το μουσείο γκρεκάνικου πολιτισμού στο ελληνόφωνο χωριό “galimera” της Grecia selentina ( Casa Museo dela Civilta Contadina e della cultura grika): Μια συγκριτική μουσειοππαιδαγωγική προσέγγιση

56. Νικόλαος Γραικός , Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης κ. Μακεδονίας

«Εθνογραφικές δράσεις και μουσείο . Το παράδειγμα του εκπαιδευτικού προγράμματος Λαογραφική Συλλογή του Μουσείου Κονταριώτισσας Πιερίας»

57. Θεοδοσία Ράπτου , Δασκάλα-Μουσειοπαιδαγωγός

Χαρά Κανάρη , Εκπ/κός Ειδικής Αγωγής-Μουσειοπαιδαγωγός

«Από το σχολείο στο λαογραφικό μουσείο:Μια διαδρομή ενδυνάμωσης των εκπ/κών»

58. Αικατερίνη Αδάμ , ΕΑΠ-Μουσικός(ΤΕ)

Μαριλένα Γύπαρη , Εκ/κός Β/θμιας Εκ/σης , Γαλλικής Φιλολογίας

«Η μετασχηματίζουσα μάθηση και η εφαρμογή της στην παραδοσιακή μουσική και τη λαογραφία»

59. Σεραφείμ Ψαρράς , Δάσκαλος

«Διοχέτευση της συλλογικής μνήμης σε παιδιά μέσα από την προφορική ιστορία . Το παράδειγμα του υψώματος 731»

60. Μαρία Κυαμέτη Τελειόφοιτη μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Α.Π.Θ.

Η παιδαγωγικοποίηση του ελληνικού λαϊκού παραμυθιού»

61. Θεοφάνης Κουβούνας , Γεωπόνος- Καθηγητής Σχολικής Τεχνολογίας

«Μουσεία και Σχολική τεχνολογία»

62. . Δημήτριος Σταφίδας , ΠΕ70 , διδ. Πανεπιστημίου Innsbruck

Βασιλική Σταφίδα , ΠΕ70 , Μεταπτυχ. Π.Τ..Δ.Ε. Πανεπιστημίου Πατρών

«Σύζευξη σχολείου και Μουσείου μέσω εφαρμογής εκ/κών προγραμμάτων . Το παράδειγμα των μουσείων της Αγιάσου Λέσβου

63 . Αγγελική Ρουμελιώτη , Πελοποννησιακό Λαογραφικό Μουσείο

«Η πολιτιστική κληρονομιά ως κινητήρια δύναμη για την καινοτομία και πηγή έμπνευσης

64 . Μιχάλης Μερακλής , Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών –Πρόεδρος Λαογραφικής Εταιρείας

65 . Χρήστος Παπακώστας , Ειδικός Επιστήμων του Τμήματος Πολιτισμικής Διαχείρισης και Νέων Τεχνολογιών Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας

66 . Ευάγγελος Αυδίκος , Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας- Πρόεδρος του 4^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου

Παρασκευή Ζαβιτσάνου, νηπιαγωγός, μεταπτυχιακή φοιτήτρια , Π.Τ.Π.Ε. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

67 . Παύλος Κάβουρας , Καθηγητής Τμήματος Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών

68. Ευανθία Στηβανάκη , Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήματος Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών

69. Κων/νος Μαλαφάντης , Πρόεδρος Παιδαγωγικής Εταιρείας

ΣΥΡΡΑΚΟ: ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΟ. ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 21-22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012 ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΡΡΑΚΟΥ ¨ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ¨.

ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ  2012     

1η Συνεδρία

Προεδρείο

Βαγγέλης Αυδίκος, καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - Δημήτρης Τσουμελέκας,πρόεδρος Σ.Σ.Πρέβεζας-Θεμιστοκλής Γείτονας, εκπαιδευτικός

18:00-18:15 Προσέλευση

18:15-18:30 Προσφωνήσεις

18:30-18:50 Ηλίας Γκαρτζονίκας, καθηγητής Φυσικής Αγωγής, τηλεοπτικός παραγωγός εκπομπών Λαϊκού Πολιτισμού. “Το Συρράκο μέσα από την εικόνα και το λόγο στο χώρο και το χρόνο’’

18:50-19:15 Γεώργιος Παπαγεωργίου, καθηγητής Νεότερης Ιστορίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. ¨Συρρακιώτες έμποροι τον 19ο αιώνα’’

19:15-19:35 Σπύρος Νταλαούτης, εκπαιδευτικός.“ Σχέσεις του Συρράκου με την ευρύτερη περιοχή: Μαρτυρίες από τα αρχεία Ιωάννη Κωλέττη, κοινότητας Συρράκου και την παράδοση”

19:35-19:55 Διάλειμμα

19:55-20:15  Γιάννης Πίκουλας, εκλεγμένος καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Οι ατέρμονες ορίζοντες του Συρράκου. Το οδικό δίκτυο μιας ορεινής κοινότητας

20:15-20:35 Χρήστος Μεράντζας, λέκτορας Ιστορίας των Πολιτισμών Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας. “ Οριοθετώντας την καλλιτεχνική, θρησκευτική και κοσμική παραγωγή του Συρράκου”

20:35-21:00 Συζήτηση

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

2η Συνεδρία

Προεδρείο

Παρασκευή  Νταλαούτη, Σχολική Σύμβουλος Π.Ε.-Έλη Ηλιοπούλου, πρόεδρος Σ.Σ.Φιλιππιάδας- Παναγιώτης Γκαρτζονίκας, εκπαιδευτικός

10:30-10:50 Ηλίας Σκουλίδας, επίκουρος καθηγητής Ιστορίας Τ.Ε.Ι. Ηπείρου .

« Όψεις του δημόσιου λόγου για το Συρράκο τέλη 19^ου αιώνα –αρχές 20^ου αιώνα»

10:50-11:10 Νικόλαος Παπαδάκης, δικηγόρος- Γενικός Δ/ντής Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών ¨Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος¨ .«Η συμβολή των Κρητών  στην απελευθέρωση της Ηπείρου.Αναφορά σε Γιάννη Καλογερή και σε αγωνιστές’’

11:10-11:30 Βαγγέλης Αυδίκος, καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

«Η απελευθέρωση μέσα από τις εφημερίδες της εποχής»

11:30-12:00 Διάλειμμα

3^η Συνεδρία

Προεδρείο

 

 Απόστολος  Καραμάνης, εκπαιδευτικός, τέως πρόεδρος ΣΣ.  Ιωαννίνων- Σωτήρης Νταλαούτης, πρόεδρος Σ. Σ. Αθηνών- Μαρία Τσουμελέκα Αλέξη,εκπαιδευτικός

12:00-12:20 Δημήτρης Ψυχογιός,καθηγητής Κοινωνιολογίας  Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών - δημοσιογράφος εφημερίδας  ¨Το Βήμα¨.

«Συρράκο: Ο χώρος και οι άνθρωποι»

12:20-12:40 Ρωξάνη Καυτατζόγλου, Δ/ντρια ερευνών Ε.Κ.Κ.Ε.

«Σκέψεις με αφορμή την επιστροφή στο Συρράκο μετά τριάντα χρόνια. Ερευνητικές επιλογές, οι πηγές και οι παγίδες τους»

12:40-13:00 Ελευθερία Γκαρτζονίκα, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών- Σχολική Σύμβουλος Φυσικής Αγωγής. «Συρράκο και Συρρακιώτες στην μεταπολεμική περίοδο»

13:00-13:20 Μαρία Μαγκλάρα, υποψήφια διδάκτωρ Κοινωνιογλωσσολογίας Πανεπιστημίου King’s College London. «Γλωσσικός θάνατος. Η περίπτωση της βλάχικης ποικιλίας στα βλαχοχώρια της Νοτιοδυτικής Πίνδου»

13:20-14:00 Συζήτηση