Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021
Ο Γρηγόρης Αυδίκος γράφει για την κρίσιμη ισορροπία μεταξύ των νομοθετικών πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει η Κυβέρνηση και του δικαιώματος των πολιτών σε συνάθροιση και διαμαρτυρία εν μέσω πανδημίας, syntagmawatch.gr/trending-issues/h-apagoreysh-ypaithriwn-synathroisewn-kai-h-sygkyria/?fbclid=IwAR2tiI52v_9HY_yMW9BR2eold6b_940CzFfP_1HVfBbSuuX9g-gDcOjN2gw.
Με την απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας με αριθμό 1029/8/18- κδ’/25-01-2021 (ΦΕΚ Β΄ 242/2021) απαγορεύθηκαν όλες οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις στο σύνολο της Επικρατείας στις οποίες συμμετέχουν πλέον των εκατό (100) ατόμων και αυτό για το διάστημα από την Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021 και ώρα 06.00 έως και τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021 και ώρα 06.00. Η ίδια απόφαση, προβλέπει, παράλληλα, την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση παράβασης της ανωτέρω απαγόρευσης, υπό την επιφύλαξη της εφαρμογής άλλων κυρώσεων που προκύπτουν από την κείμενη νομοθεσία και συγκεκριμένα διοικητικό πρόστιμο 5.000 ευρώ αν τη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση τη διοργανώνει νομικό πρόσωπο και 3.000 ευρώ αν τη διοργανώνει φυσικό πρόσωπο και τέλος πρόστιμο 300 ευρώ στα πρόσωπα που παραβιάζουν την απαγόρευση και συμμετέχουν σε συναθροίσεις.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση[1] της αστυνομίας, για την έκδοση της απόφασης ελήφθησαν, μεταξύ άλλων, υπόψη: α) επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που αφορούν στην προστασία της δημόσιας υγείας και συνίστανται στη λήψη έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση του σοβαρού κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, β) ο κίνδυνος περαιτέρω αύξησης του ρυθμού διάδοσης του κορωνοϊού από την πραγματοποίηση δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων με την αθρόα συμμετοχή ατόμων, γ) η από 22-01-2021 εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας, όπου, μεταξύ άλλων, προτείνεται ως ανώτατος αριθμός συμμετεχόντων σε δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις τα (100) άτομα.
Όπως είναι γνωστό, αυτή είναι η δεύτερη φορά μέσα στην τρέχουσα πανδημία που με απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας απαγορεύονται οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις. Υπενθυμίζεται απλώς ότι με απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας με αριθ. 1029/8/18/13.11.2020 (ΦΕΚ Β΄ 5046/14.11.2020), αποφασίσθηκε, για επιτακτικούς λόγους αντιμετώπισης σοβαρού κινδύνου δημόσιας υγείας, που συνίστατο στον σοβαρό κίνδυνο διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, η απαγόρευση όλων των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων στο σύνολο της Επικράτειας στις οποίες συμμετέχουν τέσσερα (4) ή περισσότερα άτομα, από 15.11.2020 και ώρα 6.00 π.μ. έως και 18.11.2020 ώρα 9.00 μ.μ., με προφανή στόχο την αναστολή των εορτασμών της επετείου του Πολυτεχνείου. Κατά της απαγόρευσης αυτής, είχε ασκηθεί αίτηση ακύρωσης (η οποία εκκρεμεί μέχρι σήμερα) και αίτηση αναστολής ενώπιον του ΣτΕ. Επί της τελευταίας εκδόθηκε η ΣτΕ ΕπΑν. 262/2020, η οποία, αφού έλαβε υπόψη, τα δεδομένα που τέθηκαν, απέρριψε την αίτηση αναστολής λόγω συνδρομής εξαιρετικώς επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 52 παρ. 6 εδάφιο δεύτερο του π.δ. 18/1989, ανεξαρτήτως του επανορθωσίμου ή μη της βλάβης των αιτούντων[2].
Τα νομικά επιχειρήματα[3] υπέρ της αντισυνταγματικότητας ή της εν γένει έλλειψης νομιμότητας του μέτρου έχουν ήδη αναπτυχθεί από τους αιτούντες την ακύρωση της απόφασης του Νοεμβρίου για την απαγόρευση των συναθροίσεων. Αναμένεται δε η απόφαση επί της σχετικής αίτησης ακύρωσης. Λίγο πολύ δε τα νομικά ζητήματα παραμένουν κοινά, αφού και η νέα απόφαση κινείται στο ίδιο πλαίσιο και αξιοποιεί τα ίδια εργαλεία (τα άρθρα 5, 11 και 25 του Συντάγματος, ιδίως σε την ερμηνευτική δήλωση του πρώτου, την παρ. 2 του άρθρου εξηκοστού όγδοου της από 20.3.2020 Π.Ν.Π., το αρ. 11 παρ. 2 της Ε.Σ.Δ.Α. και τέλος την εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού στο πλαίσιο της υποστήριξης του επιχειρήματος για την αναγκαιότητα του μέτρου).
Μόνη εξαίρεση εδώ (στην ως άνω ομοιότητα των νομικών ζητημάτων) είναι τα δεδομένα που αφορούν την αναλογικότητα του μέτρου. Και αυτό διότι η πρόσφατη απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας επιτρέπει τις συναθροίσεις μέχρι 100 άτομα, ενώ δεν είναι τα ίδια τα δεδομένα σε σχέση με τα γενικότερα μέτρα που ισχύουν στην παρούσα φάση για την αποτροπή της διάδοσης του κορωνοϊού. Στο πλαίσιο αυτό, μπορούν να υποστηριχθούν, εκατέρωθεν, πολλά. Το μόνο που σημειώνω στο σημείο αυτό είναι ότι η ελευθερία στη συλλογική έκφραση γνώμης είναι θεμελιώδης για μια συνταγματική έννομη τάξη, και στο πλαίσιο αυτό το δικαίωμα συνάθροισης είναι δομικά κατασκευασμένο ώστε να «ενοχλεί», να ασκεί πίεση μέσω της κινητοποίησης μεγάλου αριθμού ανθρώπων. Και ναι μεν, βέβαια, αναστέλλεται σε κρίσιμες περιόδους – όπως προβλέπει το Σύνταγμα – είναι όμως εξαιρετικά σημαντικό : α) η αναστολή του να εξετάζεται προσεκτικά στο πλαίσιο της αναλογικότητας του μέτρου, ιδίως όταν η απαγόρευση δεν αξιολογεί ηπιότερα εναλλακτικά μέτρα[4], β) να γίνεται με τη μέγιστη δυνατή φειδώ.
Στο πλαίσιο αυτό (της φειδούς), αυτό που, κατά την άποψή μου, έχει μια ιδιαίτερη προστιθέμενη αξία σε σχέση με την απόφαση του Νοεμβρίου και στο οποίο θέλω να σταθώ, είναι το γεγονός ότι η απόφαση αυτή δεν έρχεται σε μια πολιτικά «ουδέτερη» περίοδο, στην οποία η κοινωνία απασχολείται μόνο με την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά σε μια περίοδο που την κοινή γνώμη και ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας απασχολούν σημαντικά ζητήματα στο δημόσιο διάλογο, τα οποία έχουν τεθεί στο πλαίσιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης (π.χ. πανεπιστημιακή αστυνομία, εν γένει αλλαγές στην εκπαίδευση κ.ά.[5]). Και αυτό διότι είναι κατανοητό να υπάρχουν περιορισμοί στο πλαίσιο της πανδημίας (π.χ. περιορισμός κυκλοφορίας, χρήση μάσκας κ.α.), είναι κατανοητό να υπερτερούν – κατά κανόνα – οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος για την προστασία της δημόσιας υγείας, δεν είναι όμως κατανοητό – τουλάχιστον όχι χωρίς αντίλογο – μέσα στο παραπάνω πλαίσιο η Κυβέρνηση να θέτει στο δημόσιο διάλογο και να καταθέτει στη διαβούλευση και προσεχώς στη Βουλή νομοσχέδια που απασχολούν έντονα την κοινωνία και στη συνέχεια να αφαιρεί από την κοινωνία το δικαίωμά της να διαμαρτυρηθεί γι’ αυτά.
Εφόσον λοιπόν, πράγματι απαιτείται ομοψυχία και ενότητα απέναντι στην πανδημία, μήπως τότε αυτή θα πρέπει να τροφοδοτείται αμφίδρομα, τόσο δηλαδή από την κοινωνία, όσο και από την Κυβέρνηση; Υπό αυτή την έννοια, ακόμα κι αν στο ελληνικό πανεπιστήμιο υπάρχουν παθογένειες, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο), έχω την αίσθηση ότι οι παθογένειες αυτές, που τόσο καρτερικά περίμεναν δεκαετίες να επιλυθούν, μπορούν να περιμένουν ακόμα μερικούς μήνες. Πολλώ δε μάλλον, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα πανεπιστήμια έχουν αναστείλει ένα μεγάλο μέρος των εργασιών τους και ότι δεν προκύπτει, υπό τις παρούσες συνθήκες, επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης τυχόν προβλήματος ασφάλειας και τάξης σε αυτά. Τα παραπάνω εντάσσονται βέβαια, προεχόντως, στο πεδίο της πολιτικής, μπορούν όμως, κατά την άποψή μου, να συνεξεταστούν στο πλαίσιο των αντιτιθέμενων συμφερόντων, σε κάποιον τυχόν δικαστικό έλεγχο του εν λόγω μέτρου και αυτό χωρίς να θέλω να προκαταβάλω μια δικαστική κρίση – η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι απορριπτική (ενόψει των πράγματι σημαντικότατων λόγων δημοσίου συμφέροντος στο πλαίσιο της πανδημίας), αλλά εμφορούμενος από την αγωνία να έχουμε μια δημοκρατία που δεν «αναστέλλεται», γεγονός που προϋποθέτει προσεκτικό έλεγχο του περιορισμού των δικαιωμάτων όλων μας.
Γρηγόρης Αυδίκος
Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου
Υποσημειώσεις:
[1] Βλ. την «Ανακοίνωση σχετικά με Απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας για το θέμα των υπαίθριων δημόσιων συναθροίσεων» προσβάσιμη στο http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&lang=%27..%27&perform=view&id=99980&Itemid=2579&lang=
[2] Βλ. ΣτΕ ΕπΑν. 262/2020, σκ. 9. Υπενθυμίζεται ότι με βάση το άρθρο 52 του π.δ. 18/89, η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή όταν η άμεση εκτέλεσή θα προκαλέσει στον αιτούντα ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη ή αν η αίτηση ακύρωσης είναι προδήλως βάσιμη, υπό την έννοια ότι αυτή βασίζεται σε πάγια νομολογία – η οποία για το ζήτημα αυτό δεν υπάρχει – ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και πάντως όχι, όταν απλά πιθανολογείται η ευδοκίμησή της. Σύμφωνα δε με το αρ. 52 παρ. 6 του π.δ. 18/89 «Η αίτηση όμως μπορεί να απορριφθεί, αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημοσίου συμφέροντος κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος.»
[3] Βλ. ΣτΕ ΕπΑν. 262/2020 σκ. 6. Κατά κύριο λόγο τα επιχειρήματα αυτά είναι: α) παραβίαση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Συντάγματος, και όπως αυτό συνδέεται με τη δημοκρατική αρχή, β) η ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 5 του Συντάγματος δεν βρίσκει έδαφος εφαρμογής στις μαζικές υπαίθριες συναθροίσεις, ενόψει και του ειδικού και αποκλειστικά εφαρμοζόμενου εν προκειμένω άρθρου 11 του Συντάγματος, γ) παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, δ) παραβίαση του άρθρου 7 του ν. 4703/2020 (εκτελεστικού του άρθρου 11 του Συντάγματος νόμου) και 3, 7 και 8 του π.δ. 73/2020 (εκδοθέντος κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 4703/2020), διατάξεις, οι οποίες, κατά τους αιτούντες, υπερισχύουν ως ειδικότερες και μεταγενέστερες της παρ. 2 του άρθρου εξηκοστού όγδοου της από 20.3.2020 ΠΝΠ.
[4] Βλ. ενδεικτικά νομολογία αλλοδαπών δικαστηρίων που υποβάλουν τα μέτρα κατά της πανδημίας – ασχέτως αποτελέσματος – σε ένα τέτοιο έλεγχο σε Βλαχόπουλος Σ., Συνταγματικός μιθριδατισμός. Οι ατομικές ελευθερίες σε καιρούς πανδημίας, Αθήνα, Ευρασία, 2021.
[5] Βλ. το σχέδιο νόμου με τον τίτλο «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις», προσβάσιμο στο http://www.opengov.gr/ypepth/?p=5849, το οποίο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από 13.01.2021 έως 20.01.2021 και αναμένεται η κατάθεσή του στη Βουλή.
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2021
Spring Semester Jewish Studies Events at Fordham University
Type:
Event
Date:
February 3, 2021 to May 5, 2021
Location:
United States
Subject Fields:
Art, Art History & Visual Studies, Humanities, Jewish History / Studies, Medieval and Byzantine History / Studies, Religious Studies and Theology
Fordham University's Center for Jewish Studies is happy to invite you to its Spring 2021 Semester Public Programs. They are all free, open to the public, and virtual.
The full schedule can be found below, and all events and registration links can also be found here.
Wednesday, February 3, 4pm EST
Jacqueline Nicholls (London-based Visual Artist)
Wednesday, February 10, 4pm EST
“Maurice Sendak in Queer Jewish Context”
Golan Y. Moskowitz (Tulane University), with a response by Naomi Seidman (University of Toronto)
Wednesday, February 17, 1pm EST
"Jews and Crime in Medieval Europe"
Ephraim Shoham-Steiner (Ben Gurion University) in conversation with Nicholas Paul (Fordham University) and Magda Teter (Fordham University)
This event is a joint initiative of Fordham University's Center for Jewish Studies and the New York Public Library and is a part of the Fordham-NYPL Joint Research Fellowship Program in Jewish Studies. It is co-sponsored with the Fordham Center for Medieval Studies.
Wednesday, February 24, 4pm EST
"Multiple Identity Politics: The Passing Narratives of Dahn Ben-Amotz"
Roy Holler (University of Florida), with a response by Katya Gibel Mevorach (Grinnell College)
Salo Baron New Voices in Jewish Studies Award Lecture in partnership with Columbia University's Institute for Israel and Jewish Studies.
Thursday, March 4, 4pm EST
“The Literary Imagination in Jewish Antiquity”
Eva Mroczek (University of California, Davis) in conversation with Karina Martin Hogan (Fordham University) and Karen Stern (Brooklyn College)
The Jewish Studies Book Club is a joint initiative of The CUNY-Graduate Center and Fordham University’s Center for Jewish Studies.
Wednesday, March 10, 1pm EST
“The Land of Israel or Syria Palestina: Reconceptualization of Territory in Rabbinic Literature”
Hanan Mazeh (Ben Gurion University)
Monday, March 15, 4pm EST
“Family and other Fictions in Late Ancient Jewish Society”
Pratima Gopalakrishnan (Duke University)
Salo Baron New Voices in Jewish Studies Award Lecture in partnership with Columbia University's Institute for Israel and Jewish Studies.
Wednesday, April 7, 12pm EST
“Rethinking the Dilemma of Bombing Auschwitz: Support, Opposition, and Reservation”
Zohar Segev (University of Haifa)
This event is a joint initiative of Fordham University's Center for Jewish Studies and the New York Public Library and is a part of the Fordham-NYPL Joint Research Fellowship Program in Jewish Studies.
Tuesday, April 13th, 12pm EST
"Jewish Ceremonial Art: Continuing the Conversation"
Laura Arnold Leibman (Reed College) and Maya Balakirsky Katz (Bar-Ilan University) in conversation with Magda Teter (Fordham University)
This event is held in memory of Vivian B. Mann and in partnership with the Jewish Museum.
Thursday, April 22nd, 12pm EST
"On Winks and Lies: The Performance of Sincerity and Jewish Conversion in Israel"
Michal Kravel-Tovi (Tel Aviv University), in conversation with Omri Elisha (Queens College, CUNY)
Thursday, April 29, 4pm EST
“On My Right Michael, On My Left Gabriel: Angels in Ancient Jewish Culture”
Mika Ahuvia (University of Washington), in conversation with Sarit Kattan Gribetz (Fordham University)
Wednesday, May 5, 12pm EST
"The Pius XII Archives and the Jews: First Notes and Research Hypotheses"
Panel featuring David Kertzer (Brown University), Maria Chiara Rioli (Ca’ Foscari and Fordham University), and Nina Valbousquet (Ecole Française de Rome), moderated by Magda Teter (Fordham University)
This event co-hosted between Fordham University’s Center for Jewish Studies in New York and Ca’ Foscari University’s Master's Program "Crossing the Mediterranean" in Venice.
Contact Info:
Center for Jewish Studies at Fordham University
Contact Email:
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021
ONLINE Summer School "Music as Heritage: an Interdisciplinary Approach in Theory and Practice" (June 28 to July 7, 2021)
Following the great success of the previous two editions of the Music as Heritage course (face-to-face in 2019 and online in 2020), in 2021 our main goal is unchanged: to provide insight into the methodology and approaches of modern musicology as an integral part of heritage studies. We use music as a tool for analyzing and describing social changes, the interaction of state policies, culture, cultural heritage, and audiences. The course builds on a highly interdisciplinary academic approach to modern musicology, thus, it is open to other fields of study.
This summer the course will place its focus on Béla Bartók, one of the most influential composers of the 20th century and one of the forefathers of ethnomusicology today.
The course relies greatly on both CEU lecturers, Bard College and SOAS faculty members, and leading scholars in the field such as Jonathan Stock from University College Cork as well as Martin Stokes from King’s College London.
Exploring
The course relies greatly on both CEU lecturers, Bard College and SOAS faculty members, and leading scholars in the field such as Jonathan Stock from University College Cork as well as Martin Stokes from King’s College London.
Exploring heritage management
A major goal of the course is to explore various aspects of musical heritage management. The course will place emphasis on audience development through focused, yet socially conscious cultural policies, and will present a contemporary and viable approach to these issues. We will further examine the essential role of music in social engagement and public outreach.
Building on the feedback of previous courses, this course provides an in-depth focus on practical aspects of musical heritage management. This way, participants may benefit from understanding industry trends and events through a data-driven approach and through social analysis.
A major goal of the course is to explore various aspects of musical heritage management. The course will place emphasis on audience development through focused, yet socially conscious cultural policies, and will present a contemporary and viable approach to these issues. We will further examine the essential role of music in social engagement and public outreach.
Building on the feedback of previous courses, this course provides an in-depth focus on practical aspects of musical heritage management. This way, participants may benefit from understanding industry trends and events through a data-driven approach and through social analysis.
Online course
Last year, we successfully adapted our project to an Online Summer Course with an innovative, immersive curriculum, and online teaching methods. If health regulations still will not allow in-person meetings, participants and lecturers will meet online again. The academic program, duration and time of the course will remain unchanged. The traditional lecture format will be replaced by shorter sessions, including multimedia presentations, pre-recorded material, and structured, smaller group discussions. The field trip will be substituted by digital field research, an exciting and innovative research methodology that is a must-know for ethnomusicologists of the information era. All this will be implemented on an easy-to-handle, integrated, multifunctional e-learning platform.
Application deadline: March 22, 2021
For more information see: https://summeruniversity.ceu.edu/music-as-heritage-2021
Ευάγγελος Αυδίκος, Καρδιοπονόθλιβος, 26 Ιανουαρίου 2021
Λέξη στου
λεξικού κρυμμένη τις σελίδες, πες κοιμωμένη, πες από τον χρόνο ηττημένη αφού
αλλάζουν και τα πάθη σύνταξη και τρόπο». Αυτά γράφει ο Παντελής Μπουκάλας,
αντλώ τους στίχους από το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του Γιάννη Παπακώστα (Η
κρήνη της οδύνης, ΣΩΒ 2020). Θέτει ο μελετητής, αυτή τη φορά, στο μικροσκόπιο
της έρευνας τη σχέση πένθους και πόνου με τη λογοτεχνική δημιουργία,
επιλέγοντας παραδείγματα σύγχρονων Ελλήνων ποιητών.
Εξ ορισμού όλοι και όλες συμφωνούν στο
αυτονόητο. Ο θάνατος είναι αδιαπραγμάτευτη βεβαιότητα, με πολλαπλές αναγνώσεις:
μεταφυσικές, πολιτισμικές, κοινωνικές. Και με βάση το ταξίδι προς έναν άλλο
τόπο, όπως κι αν εννοείται, υφαίνεται το μοιρολόγι, που κάνει τέχνη τον θάνατο,
την άφατη λύπη και την ανάγκη να συνοδεύουν με τελετές την έξοδο από τη ζωή.
Χωρίς αυτά τα ποικίλματα ο θάνατος γινόταν πληγή αγιάτρευτη. Θάνατος χωρίς
μοιρολόι θεωρούνταν ύβρις προς τον νεκρό. Αν δεν απέδιδαν τα νενομισμένα.
Η αίσθηση αυτού του καθήκοντος υπάρχει
ακόμη. Οσο κι αν οι άνθρωποι άλλαξαν, οι καινούργιες συνθήκες μίκρυναν την
οικογένεια και το περιβάλλον έκανε τους ανθρώπους μοναχικούς σε μια φαινομενική
κοινωνικότητα. Οσα παρακολουθήσαμε στους τηλεοπτικούς δέκτες είναι αψευδείς
μάρτυρες για το δέος μπρος στον θάνατο. Και την ευθύνη απέναντι στους γονείς
και τους οικείους, την ώρα που ετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι.
Ο Μπουκάλας που έχει βαθύρριζη σχέση με το δημοτικό τραγούδι και την ουσιαστική
λαϊκότητα, γνωρίζει πως ο θάνατος φέρνει στην επιφάνεια πανάρχαιες αντιλήψεις.
Συναισθήματα που μπορεί να συμπιέζονται από την ταχύτητα της καθημερινότητας.
Ομως, βρίσκουν τις σχισμές κι αναδύονται στην επιφάνεια της σύγχρονης εποχής
μας.
Σαν την λέξη «Καρδιοπονόθλιβος». Λέξη
εγκλωβισμένη στα λεξικά, σκεπασμένη από τη σκόνη της φολκλοροποίησης και της
έντεχνης δραματοποίησης λέξεων στον καθημερινό λόγο. Σαν την τραγικότητα που
συμπορεύεται με τον τεχνητό καπνό σε διάφορες εκδηλώσεις.
Οι ποιητές έχουν το χρέος να σκάβουν
βαθιά, σαν τους αρχαιολόγους, και να φέρουν στο φως παλιές λέξεις. Ο Μπουκάλας
το ’κανε. Το βίωμα αναζητεί νέες λέξεις -δεν βολεύεται στο στενό καλαπόδι
λέξεων πολυφορεμένων- που μπορεί να ανιστορούν την κενότητα του σύγχρονου
ανθρώπου που δεν βλέπει κατάματα τη ζωή όπου το πένθος μπορεί να γίνει η αφορμή
να αλλάξει η σκέψη. Να ματώσει ο εγκέφαλος, να αιμορραγήσει η ψυχή. Να
ακινητοποιηθεί ο χρόνος κι όλα να αποκτήσουν μια άλλη αρίθμηση.
Μπορεί να αλλάξει όμως το πένθος τον
σημερινό άνθρωπο; Για πολλούς μήνες ζούμε σε συνθήκες που περιγράφει η λέξη του
τίτλου. Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι μαζεύονται σε δρόμους εμπορικούς, αν σταθούν
γυμνοί απέναντι στη θλίψη, όπως έπραξε ο Μπουκάλας, αρκεί να νιώσουν μέσα τους
τον χαλασμό του παλιού τους εαυτού.
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2021
Ethnohistorical Primary Documents
Type:
Call for Publications
Subject Fields:
Colonial and Post-Colonial History / Studies,
Indigenous Studies, Latin American and Caribbean History / Studies, Native
American History / Studies, Black History / Studies
Call for Submissions – Ethnohistorical
Primary Documents
The global coronavirus pandemic (COVID-19) has
dramatically affected academic research and publication. As many professional
ethnohistorians struggle to meet the challenges of online teaching and face
severely limited research opportunities, the editors of Ethnohistory recognize that
traditional submissions to the journal may not be possible for many of our
colleagues. Yet, it is our hope that we can still use Ethnohistory as a forum for sharing
research materials that may be useful to our profession, students, and public
audiences.
To further that goal, Ethnohistory welcomes
submissions of primary documents useful for ethnohistorical study. These may be
transcriptions/translations of archival materials, interview transcripts,
photographs, and other previously unpublished materials. Ideally, submissions
should include a contextualizing introduction and/or editorial annotations to
aid readers. We will prioritize submissions of sources useful for understanding
the experiences, identities, and histories of Indigenous, disasporic and
minority peoples of the Americas. We recognize that such submissions may vary
greatly in length. Submissions of any length up to 9000 words are welcome. All
submissions will be reviewed internally by our editorial team prior to
publication. Submissions or queries may be sent to the co-editors, Katie
Labelle kcl576@campus.usask.ca and Rob
Schwaller schwallr@ku.edu. We will be accepting submissions for the
foreseeable future.
We hope that despite the disruptions to research and
publication Ethnohistory can
continue to be a forum for disseminating research materials vital for our
mission as scholars, educators, and advocates.
Contact Info:
Robert Schwaller, schwallr@ku.edu
Editor, Ethnohistory
Associate Professor of History, University of Kansas
Contact
Email:
schwallr@ku.edu
https://networks.h-net.org/user/login?destination=node/7151576
Type:
Call for Papers
Subject Fields:
Composition & Rhetoric, Cultural History / Studies, Humanities, Social Sciences, Philosophy
CALL FOR PAPERS Rethinking Space Beyond the Pandemic
The present epoch will perhaps be above all the epoch of space. Since Descartes’s introduction of material space as res-extensa and Kant’s following declaration of space and time as absolute categories framing all objective experience, philosophy and literature over the centuries, especially in twentieth century, have significantly reformulated the idea of space from an absolute to a relational entity. While Enlightenment thinkers’ theorization worked as the groundswell for Modern perspectives on space, their conceptualization of objective absolute space is disputed by twentieth century as Einstein foregrounds space in relative terms. This conceptualization of space as relative covers a broad spectrum of philosophical discursive practices—Bachelard evokes space as a subjective category situated in the human psyche; Habermas formulates the concept of space as ‘public sphere’ within history that safeguards public opinion; and Foucault finds the concept of “space” itself contingent upon the vagaries of history and power structures. Correspondingly, works of art also pose a similar challenge to the concept of absolute space—Cezanne’s challenge to fixed notions of space in post-impressionist period; non-representative paintings of Mondrian that experiment with Cartesian grid, Cubism of Picasso and Braque; and abstract paintings of Kandinsky that dismantle spatiality of pyramidal composition with geometric figures. Extensive historical vicissitudes have introduced us to dynamic conceptions of space within different areas of thought: political sphere through Jean-Luc Nancy, gender relations through Irigaray and Butler, geographical mapping through David Harvey and Edward Soja, sociological dimensions through Benjamin, Arendt, Lefebvre, and the philosophy of ‘other’ space through Deleuze and Guattari. The skein of discussions on space, among other conceptualizations, incorporate the anxiety of the individual through ever renewing scrutinies. With the coming of COVID-19 pandemic, individual anxieties and their relation with space continue to challenge the conventional cornerstones of contemporary discourses. Faced with a viral disease where ‘social distancing’ is perhaps the only protection one can afford, concept of space takes on meanings that are yet to be explored. Conceptualizing relative space gets problematized as spaces with intersubjective foundations—associated with intimacy and communal co-existence—are now under the radar of constant self-surveillance. Moreover, not only the dynamics of personal and public are put on trial, but the habituated ways in which we engage with the world through our body stand altered. The non-relationality to space that surrounds us comes with a disrupted perception of individual selfhood that remains contingent upon the restrictions imposed on movement and isolation that have affected the scope of assimilating the social with the personal. Integrating the spatial turn in the latter half of twentieth century with our current reality allows a reevaluation of existing contours of research across a range of registers—philosophy, geography, physics, architecture, history, religion, sociology, anthropology, psychology, and literature. How do we undertake the existential dynamics of space in view of the pandemic which commands our actions, and thereby shapes our ethics? What would be the new proxemics of the emerging epoch amongst these changing conceptions of space? How does space shape intersubjective relations, community, and society? How does the agency of body, as a spatial dimension, alter in its ‘lived’ aspect? How can we understand the new vulnerability of body? How does the pandemic play with secular and sacred spaces? What happens to hierarchies of space? How will economics take into account this spatial recalibration of world affairs? How does it impact the geopolitical landscape? As the discourse over space assumes a new urgency and vigour, Language, Literature, and Interdisciplinary Studies calls for papers that raise discussions over space in its relation to interpretations of selfhood along physical, social, digital, and pandemic dimensions as well as its various ramifications manifesting with the new ways of relating with space. Scholars may engage with as well as beyond the following themes:
Submissions: Only complete papers will be considered for publication. The papers need to be submitted according to the guidelines of the MLA 8th edition. You are welcome to submit full length papers (3,500–10,000 words) along with a 150 words abstract and list of keywords. Please read the submission guidelines before making the submission – http://ellids.com/author-guidelines/ Please make all submissions via the form: https://forms.gle/6C5ozGMGxe3bWWLJ7 Submission deadline: 15th April, 2021 Website – http://ellids.com/ Facebook – https://www.facebook.com/journal.llids/ |
Contact Email:
URL:
Teaching the Zombie / Theorizing Zombiism
Your network editor has reposted this from H-Announce. The byline reflects the original authorship.
Type:
Call for Papers
Date:
March 10, 2021
Location:
Michigan, United States
Subject Fields:
Cultural History / Studies, Film and Film History, Humanities, Popular Culture Studies, Teaching and Learning
Call for Workshop Panelists: Teaching the Zombie
Part of the Theorizing Zombiism 2 Conference (University of Gothenburg, Sweden, July 29-31, 2021)
The objective of the Theorizing Zombiism 2: Undead Again conference is to promote interdisciplinary scholarship on one of the most prevalent, yet critically understudied cultural metaphors in contemporary popular culture, namely zombies and zombiism.
As part of this conference, we are seeking proposals for a workshop entitled “Teaching the Zombie.” This workshop aims to create a space in which scholars from a variety of disciplines can discuss how they integrate or plan to integrate Zombie Studies into their classes. As one of the objectives of the conference is to encourage international and interdisciplinary relationships among scholars, our hope is that this workshop can foster connections through discussions of pedagogical practice.
Workshop panelists will share zombie-themed assignments and activities intended for their classes as well as hold an informal discussion on teaching zombiism more generally. We welcome proposals focused on teaching zombies within any discipline.
For the workshop, each panelist will prepare a short (5 minutes or less) presentation of an assignment or activity they use in their courses or plan to use in their courses that utilizes Zombie Studies. The workshop panelists will then engage in an informal discussion of teaching zombiism and a Q & A with the audience. Ideally, we will later collect the assignments to share on the Zombie Studies Network website.
If you are interested in participating in the workshop, please submit a 300-word abstract that provides a description of the ways you have integrated zombies/zombiism/zombie studies into your courses (or hope to integrate zombie studies into your courses) alongside a description of your proposed assignment or activity.
Please note that proposals may be submitted for both a conference presentation for Theorizing Zombiism 2 as well as for this workshop. See the full conference CFP here.
While the conference organizers are hoping that the majority of the Theorizing Zombiism 2 conference events will take place in a live, synchronous format, we are aware that this workshop may need to accommodate alternative formats for participation.
Please send abstracts to chera.d.kee@gmail.com by March 10, 2021.
Contact Info:
Chera Kee, Workshop Organizer
Contact Email:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)