Λένε πως ο Θεός κρύβεται στη λεπτομέρεια. Προσωπικά, δεν γνωρίζω πού αρέσει του Θεού να κρύβεται, και αν εξακολουθεί, μετά από όσα επί εκατομμύρια χρόνια βλέπει, να έχει διάθεση για κρυφτό και για παιχνίδι. Νομίζω όμως ότι, όπως πολλές φορές τρωγόμαστε με τις λεπτομέρειες και χάνουμε την ουσία, έτσι και άλλες τόσες φορές, παραδίνουμε σημασία στην ουσία –αν την κατέχουμε!– και παραβλέπουμε κάποιες λεπτομέρειες, που οι ίδιες, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, είναι η ουσία. Γιατί χωρίς αυτές τις λεπτομέρειες η ζωή θα ήταν ανούσια, αμίλητη κι αγέλαστη.
Η διαπρεπής Φλαμανδή χορογράφος Αν Τερέζα Ντε Κεερσμάκερ, που δουλειά της παρουσίασε στο αθηναϊκό κοινό πρόσφατα, είπε στη Μαρίνα Κουβέλη («Εφ.Συν.», 13/12): «[… ] Οι δύο φράσεις που με χαρακτηρίζουν είναι “το ελάχιστο είναι το περισσότερο” (Less is more) και το ότι με τις χορογραφίες μου “μεγεθύνω το ελάχιστο”». Επίσης: «Δεν φοβήθηκα να μεγεθύνω τα μικρά πράγματα που θεωρούσα σημαντικά». Τώρα με τις μεγάλες γιορτές του χειμώνα, που η ενδημική μελαγχολία, εκτός από θλίψη μοναξιάς στην παρέα, προσφέρεται και για περισυλλογή, καιρός είναι να σκεφτούμε αυτό το ελάχιστο/περισσότερο, όπως και τη μεγέθυνση του ελάχιστου και τη σημασία μιας φευγαλέας λεπτομέρειας.
Καιρός είναι. Οσο υπάρχει ο καθένας μας και υπάρχουν μαζί μας οι άνθρωποι που αγαπούμε, οι άνθρωποι που ακουμπάμε πάνω τους, μας στηρίζουν και έχουν την ανάγκη να τους στηρίζουμε. Οσο κι αν αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά, καθώς είναι λεπτομέρειες που διαφεύγουν, που τις προσπερνάμε, επειδή ακριβώς νομίζουμε, έχουμε την ασυγχώρητη βεβαιότητα, πως πάντα υπάρχει καιρός να κοιτάξουμε τον άλλο στα μάτια και μαζί να γελάσουμε ή να κλάψουμε. Με πλήρη επίγνωση, τώρα πια, λεπτομερειών ανεπίστρεπτων και μεγεθύνσεων του ελάχιστου, εύχομαι σε όλες και όλους καλές γιορτές κοντά και μαζί με τους δικούς σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου