Ο Σπυρίδων αδιαφόρησε για την ερώτηση. Ο παππούς πέθανε με την ανεκπλήρωτη επιθυμία να επιστρέψει στην Πρέβεζα για μια ακόμη φορά. Ήταν άνθρωπος που τον μάγευε η ηρεμία, δεν μπορεί, πίστευε πως στον Αμβρακικό ζει το πνεύμα της Κλεοπάτρας, που αναζητεί ακόμη τον λόγο της ήττας της από τον Οκταβιανό στη ναυμαχία του Ακτίου. Δεν μπορεί να συμβιβαστεί ακόμη μ’ αυτό που της συνέβη, που την πλήγωσε ένας άντρας, που δεν μπόρεσε ξελογιάσει τον άνθρωπο που αν τον νικούσε θα γινόταν η πρώτη γυναίκα κοσμοκράτειρα. Η θάλασσα, έλεγε ο παππούς, νιώθει ένοχη που δεν βοήθησε την Κλεοπάτρα στη ναυμαχία με τον Οκταβιανό, κι από τότε προσπαθεί να την καλοπιάνει, ιδιαίτερα όταν θυμάται τη συντριβή του στόλου της και το ναυάγιο του ονείρου της να γίνει η κυρά του κόσμου της εποχής της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου