Η Αλεξάνδρα Μπίσα αναβιώνει την τέχνη του αργαλειού, μία τέχνη αιώνων

 

Πότε είδες πρώτη φορά αργαλειό; Είχε η οικογένειά σου σχέση με την υφαντική τέχνη;

Κατάγομαι από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από δύο πολύ όμορφα χωριά, το Μέτσοβο και την Κόνιτσα. Η περιοχή αυτή της Ελλάδας φημίζεται για τα υφαντά της οπότε δεν μπορώ να θυμηθώ ποια ήταν η πρώτη φορά που είδα αργαλειό. Σίγουρα ήταν σε πολύ μικρή ηλικία.

Η Μετσοβίτισσα γιαγιά Σοφία, έχει υφάνει όλα τα υφαντά του σπιτιού αλλά και τα προικιά για τα παιδιά της και τα εγγόνια της. Η υφαντική λοιπόν με περιτριγυρίζει σε όλη μου τη ζωή.

Έμεινα έναν ολόκληρο χρόνο εκεί, μαθαίνοντας τα μυστικά της υφαντικής. Την επόμενη χρονιά έκανα ένα μεταπτυχιακό πάνω στον σχεδιασμό υφάσματος, με εξειδίκευση στην υφαντική στο Chelsea College of Arts στο Λονδίνο.

Πόσο δύσκολη είναι η χρήση του;

Τα στάδια μέχρι να φτάσεις να υφάνεις, και η διαδικασία της ίδιας της ύφανσης χρειάζονται όλα υπομονή και ηρεμία. Χρειάζεσαι χρόνο και μαθηματική σκέψη για να κατανοήσεις τον τρόπο που δουλεύεται η κάθε τεχνική αλλά μόλις γίνει αυτό, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια αποκάλυψη που έχει γίνει πλέον κτήμα σου.

Γνώριμες φιγούρες με λευκά μπαμπακένια μαλλιά, δουλεμένα χέρια και μακριά μάλλινα φορέματα. Γνέθουν με τη ρόκα και υφαίνουν με τη σαΐτα σε κάποιο χωρίο της Ελλάδας. Η τέχνη του αργαλειού δεν χάνεται γιατί νεαρά κορίτσια, όπως η Αλέξανδρα Μπίσα, της δίνουν ξανά ζωή και δίνουν στη μητέρα των τεχνών τη θέση που της αξίζει.

Μία στροφή στις ρίζες μας. Μία στροφή στην παράδοση. Ένα εργαλείο υφαντουργίας που ξυπνά μνήμες. Η Αλεξάνδρα Μπίσα δημιουργεί το brand ”Alexandra Bissa” και βλέπει πια τα υφαντά με μία σύγχρονη ματιά, σεβόμενη πάντα τις αρχές της. Ο τόπος της, το Μέτσοβο, αποτέλεσε το έναυσμα.

Η θεία της η Αθηνά, η καλύτερη δασκάλα. Μιλά στο Ladylike για την τέχνη της υφαντουργίας, την πορεία της στον χώρο αλλά και για την εντυπωσιακή δημιουργία της που κοσμεί εδώ και λίγους μήνες το flagship store της Ancient Greek Sandals στην Κολοκοτρώνη.

Η ενασχόλησή σου με τον αργαλειό πότε ξεκινά;

Η ενασχόληση μου με την αργαλειό ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2013.

Πού μαθαίνεις την τέχνη του αργαλειού;

Μετά την αποφοίτηση μου από την σχολή Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, αποφάσισα να ασχοληθώ με τα υφάσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2013 πήγα στο Μέτσοβο για να μάθω την υφαντική από τη θεία μου την Αθηνά, και έτσι να μάθω τα υφάσματα από την αρχή τους.

Έπαιξε ρόλο στην επιλογή σου πως πρόκειται για μία τέχνη που χάνεται;

Ο ενθουσιασμός μου για την υφαντική ξεκίνησε με τις πρώτες σαϊτιές. Σίγουρα το γεγονός ότι πρόκειται για μια τέχνη που χάνεται έκανε τον ενθουσιασμό μου μεγαλύτερο αλλά με έκανε και πιο αποφασιστική ως προς την επιλογή μου αυτή.

Ποια ήταν τα πρώτα σχέδια που έφτιαξες; Ασχολήθηκες με τη μόδα ή τη διακόσμηση και πώς έγινε η μετάβαση από το ένα στο άλλο;

Το πρώτο μου υφαντό είναι ένα μετσοβίτικο υφαντό, διακοσμητικό, που μπαίνει πάνω από τα μπαούλα. Η πτυχιακή μου στο μεταπτυχιακό είχε πάλι μετσοβίτικα σχέδια αλλά με μια πιο σύγχρονη πινελιά. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, τα σχέδια μου ποικίλουν με αναφορές τόσο στην παράδοση όσο και στο σήμερα, ανάλογα με το τι θέλω να φτιάξω κάθε φορά.