Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Μετέωρος , Υπαίθριες ανατολίτικες Εδέμ, ΕΦΣΥΝ, 7 Φεβρουαρίου 2014

Λακτίζουν τους πάγκους των λαϊκών αγορών οι τροϊκανοί. Δεν τις γουστάρουν· τους χαλάνε τη συνταγή. Μισούν οτιδήποτε ελληνικό. Ξέρουν καλύτερα απ' τον καθένα πως δεν φτάνει να καταδικάσεις στη φτώχεια έναν λαό για να τον υποτάξεις. Πρωτίστως πρέπει να δηλητηριάσεις τις ρίζες του, να εξουδετερώσεις τις ιδιαιτερότητες και τον πολιτισμό του. Οι Λαϊκές αποτελούν αναμφίβολα στοιχείο της παράδοσής μας. Πρόκειται για τη μετεξέλιξη της αρχαίας αγοράς και του ανατολίτικου παζαριού, διαποτισμένη με την ψυχή του Νεοέλληνα.

Αμφικτιονίες σύγχρονες συνιστούν. Κάτω απ' τον καταγάλανο ουρανό, υπό τη θαλπωρή των ακτίνων του ήλιου, προσέρχεται σχεδόν το σύνολο των κατοίκων μιας ευρείας περιοχής σ' ένα χώρο κοινωνικότητας και επικοινωνίας πάνω απ' όλα. Συναντάς τον παλιό σου καθηγητή, τον συμμαθητή, τη δασκάλα του παιδιού σου, τον γείτονα που δεν έχεις συχνά την ευκαιρία να δεις. Συμφύρεσαι, συναλλάσσεσαι, συζητάς, συνεννοείσαι, συνυπάρχεις. Οι πωλητές διαλαλούν τα εμπορεύματά τους φωναχτά, με θεατρικότητα. Σχολιάζουν την πολιτική επικαιρότητα, συδαυλίζουν τα ποδοσφαιρικά πάθη, αμπελοφιλοσοφούν. Οι πελάτες αγγίζουν τα λαχανικά, γεύονται τα φρούτα, δοκιμάζουν ακόμα και τα καρπούζια πριν αγοράσουν.

Ιδιόχρωμος και απολαυστικά κεκοσμημένος τόπος, απεικονίζει τον χαρακτήρα της χώρας, το χύμα, τη βαβούρα, την ομοιότυπη ετερότητα, εκφράζοντας μια γνήσια ελληνική εκδοχή τού συνευρίσκεσθαι. Επέστρεψα έναν Οκτώβριο, εδώ και χρόνια, από πολυήμερο ταξίδι σε Γαλλία, Βέλγιο και Γερμανία. Εφτασα στο σπίτι αργά το μεσημέρι κι ίσα ίσα προλάβαινα να πεταχτώ στη Λαϊκή, να γεμίσω το ψυγείο με τα απαραίτητα. Χτυπητή η αντίθεση με τη Δύση. Νόμισα ότι μεταφέρθηκα αίφνης σε έναν μαγικό χώρο, σε μια υπαίθρια Εδέμ.

Κινητοποιεί και τις πέντε αισθήσεις η ασύμμετρη αφθονία χρωμάτων, αρωμάτων, οσμών, ήχων, αγγιγμάτων, νοστιμιών και ζωηρών εντυπώσεων. Στην Εσπερία οι αντίστοιχοι τόποι είναι ψυχροί, εκνευριστικά τακτοποιημένοι και αποστειρωμένοι. Μήλα, αχλάδια, μανταρίνια και πεπόνια κομμένα φέτες σε κοιτάζουν αμήχανα, τυλιγμένα σε σελοφάν κι οι καταναλωτές παίρνουν ένα ή το πολύ δύο σε τιμές τσουχτερές. Τα καμαρώνουν στις φρουτιέρες κάνα τριήμερο και έπειτα τα τρώνε τσουρούτικα· μισό τη μια μέρα και το υπόλοιπο τη μεθεπόμενη.

Η νεοφιλελεύθερη νομενκλατούρα επιθυμεί να μας καταντήσει σαν τα μούτρα της. Κάτι παρόμοιο επιδίωξε και με τα φαρμακεία: να διαρρήξει τη ζεστή σχέση του συνοικιακού σπετσέρη με τον γέρο και τη γριά, να τα κάνει όλα ίσωμα, να βρουν ευθεία να επεκταθούν τα σούπερ μάρκετ. Ασφαλώς η κυβέρνηση υπηρετεί σαν πιστό σκυλί τις μνημονιακές επιταγές. Εκανε πίσω όμως. Φοβήθηκε ο Βενιζέλος ότι θα δεχτεί τη μερίδα του λέοντος από το μουχλιασμένο ζαρζαβάτι που πετά ο λαός· λόγω όγκου. Κι ο Χατζηδάκης ότι θα γυαλίζει αλλόκοτα η φαλάκρα του απ' τη σάπια ντομάτα. Θα επανέλθουν ωστόσο ύπουλα, όπως οι δειλοί κι οι ρουφιάνοι. Δεν τους ξεπλένουν ούτε τα νερά που θα πέσουν σήμερα στα ορεινά ηπειρωτικά και τη βόρεια Κρήτη.

meteoros@efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου