Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου, Ο Τσιτσάνης θα ακουστεί στη Μικρή Επίδαυρο,ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014


    


Το σκηνικό από μόνο του είναι μαγεία: ο Vassilikos διασκευάζει Βασίλη Τσιτσάνη στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου με τη συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη και της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Απόψε και αύριο βράδυ. Αξίζει και σαν πακέτο, μια μουσική πρόταση πολύ ενδιαφέρουσα συν μια βόλτα στην πάντοτε ωραία Επίδαυρο.

Το project αυτό του Βασιλικού δεν είναι καινούργιο, τρέχει έναν χρόνο τώρα. Από πέρυσι το καλοκαίρι, αμέσως μετά την κυκλοφορία του cd «Sunday Cloudy Sunday» (η γνωστή μας «Συννεφιασμένη Κυριακή») με δώδεκα εμβληματικά τραγούδια του Τσιτσάνη, σε μια εντελώς διαφορετική μορφή. Τραγούδια όπως η «Συννεφιασμένη Κυριακή», το «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα», το «Ακρογιαλιές δειλινά» με πειραγμένες ενορχηστρώσεις.

Κάποιους ίσως τους ξενίσει ο ήχος, μια και δεν έχει καμία σχέση με τον αρχικό, αυτόν που γνωρίζουν, αλλά έτσι είναι τα πράγματα σε ανάλογες περιπτώσεις, το θέμα είναι να παρουσιάσεις κάτι ξεχωριστό. «Κι εμένα με ξένισε αρχικά, όταν τον ανακάλυψα μέσα μου, όταν τον άκουσα στο κεφάλι μου», μας λέει ο Vassilikos, τηλεφωνικά, διακόπτοντας για λίγο την πρόβα του, χθες, στο θεατράκι της Επιδαύρου. «Ηξερα πως θα έκανα εχθρούς, οι άνθρωποι κατά βάθος είναι αρκετά συντηρητικοί. Εχουν ένα φόβο για το καινούργιο, δεν θέλουν να βγαίνουν από τις συνήθειές τους. Δεν είναι κι εύκολο να πάρεις έναν ήχο δεκαετιών και να τον δεις με σύγχρονη ματιά. Προκαλεί ένα σοκ».

Μοιάζει κάπως δύσκολο να διασκευαστούν εμβληματικά τραγούδια, δοκιμασμένα στον χρόνο. «Αν πέσεις από την αρχή στην παγίδα της αυτολογοκρισίας, το χάνεις το παιχνίδι. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλύτερη είναι η ενστικτώδης αντίδραση, η πρώτη πράξη, η πρώτη σκέψη σου. Καλό είναι να βάζεις όσο το δυνατόν λιγότερα φίλτρα στις διασκευές. Στη δική μου σκέψη δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι ένα τραγούδι, όταν θέλω να το διασκευάσω. Τα συγκεκριμένα κομμάτια του Τσιτσάνη τα επέλεξα βάσει των συναισθημάτων μου, είναι εκείνα που άκουγα περισσότερο από μικρή ηλικία».

Και πώς εξελίχθηκε η διαδικασία; «Ξεκίνησα με μία “τούρμπο” ακρόαση. Για δύο μήνες άκουγα μόνο Βασίλη Τσιτσάνη. Αποκλειστικά. Ηθελα πριν πιάσω τα όργανα στα χέρια μου να ανακαλύψω τον ήχο, να ξεφύγω από κάτι βαθιά αποτυπωμένο και να το φανταστώ τελείως γυμνό. Ηθελα να το πάω αλλού και τα κατάφερα με πολλή ακρόαση».

Ο Vassilikos έχει παρελθόν στις διασκευές τραγουδιών από μεγάλους συνθέτες. Με το τότε συγκρότημά του, τους Raining Pleasure, διασκεύασε το Reflections του Μάνου Χατζιδάκι. «Εκείνο βέβαια ήταν πιο εύκολο, με βρήκε έτοιμο στα μέτρα και τις περιοχές που είχα συνηθίσει, ήταν ροκ και αγγλόφωνο. Αντιθέτως, η μετάβαση στον Τσιτσάνη δεν ήταν εύκολη».

Τι προσφέρει μια διασκευή σε ένα τραγούδι; «Για έναν καλλιτέχνη αποτελεί μια ευχάριστη διαδικασία, γίνεται συνδημιουργός. Εννοείται πως σου προσφέρει την ασφάλεια της δεδομένης αποδοχής. Να σας εξηγήσω: όταν φτιάχνεις κάτι από την αρχή και μετά το βγάζεις στον κόσμο έχεις δύο ανησυχίες, αν θα αρέσει το τραγούδι, πρώτον, και αν θα αρέσει ο ήχος του, δεύτερον. Στις διασκευές έχεις λοιπόν μόνο τον δεύτερο φόβο. Προσωπικά πάντως μου προσφέρουν το ίδιο δημιουργικό συναίσθημα με τα δικά μου τραγούδια. Η διασκευή έχει παρεξηγηθεί στην Ελλάδα, θεωρείται ως η εύκολη κίνηση, επειδή πολύς κόσμος μέχρι τώρα έκανε και κάνει με προχειρότητα διασκευές, μόνο και μόνο για να γεμίζει το πρόγραμμά του».

Στη συναυλία θα υπάρχει και video art διάσταση με κάποια βιντεάκια, ειδικά σχεδιασμένα για την παράσταση στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου. Και, όπως είπαμε, μαζί του θα είναι η Δήμητρα Γαλάνη και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. «Σημαντικό για μένα, για καλλιτεχνικούς και ψυχολογικούς λόγους. Μου προσφέρει μια δικλίδα ασφαλείας η παρουσία τους».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου