7ο Θερινό Σχολείο Τζουμέρκων, Συρράκο, 25-30 Αυγούστου 2019

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης διαβάζει απόσπασμα από την Οδό Οφθαλμιατρείου

Χρυσούλα Παπακυριάκου, των γραμμάτων, ποιήματα.Παρασκήνιο/δίθυρον 2019

Ο Δημήτρης Κώτσικας παίζοντας φλογέρα

Στο Επίκεντρο, στους Αγίους Αναργούρους, η "οδός οφθαλμιατρείου" υποκλίθηκε στη Δυτική Αττική

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ, ΣΕΠΤΕΝΒΡΙΟς 2019

Ευάγγελος Αυδίκος, Σφυρίζοντας κλέφτικα, efsyn, 25.6.19

Σου σφυρίζω για να βγεις, άδει ο τροβαδούρος της αγάπης, ο Μαρούδας. Το σφύριγμα γίνεται σύμβολο, μέσο συνεννόησης για τους ερωτευμένους. Δεν χρειαζόταν να γίνουν βούκινο στη γειτονιά. Πάνω απ’ όλα, ο έρωτας όφειλε να κινηθεί στη σκιά. Την ίδια θέση είχε το σφύριγμα και στη ζωή των κλεφτών. Οσο κι αν η άκαπνη ζωή στον κάμπο τούς απάλλασσε από τους κινδύνους μιας αντιστασιακής ζωής απέναντι στις ποικιλώνυμες εξουσίες. Οσο κι αν οι γονείς εκλιπαρούσαν να μη βάλουν μπελάδες στο κεφάλι τους. Αυτοί, όσοι λάτρευσαν το βουνό, τη μη συμβατική ζωή, αδημονούσαν να σιουρίξουν κλέφτικα. Να μάθουν να σφυρίζουν δηλαδή με συνθηματικό τρόπο. Για να αναπτύξουν τη δράση τους. Να μαζέψουν τα μπουλούκια τους.

Αργότερα, το σφύριγμα έχασε αυτή την ιδιότητα. Εγινε μέσο, πέραν των άλλων, και της αντρικής ταυτότητας στην ύπαιθρο. Οποιος δεν ήξερε, δεν τα κατάφερνε να βγάλει ήχο καλό, έχανε πόντους στην ιεραρχία της αντρικής ωριμότητας. Τις τελευταίες δεκαετίες, το σφύριγμα έχασε τη σημασία του. Πού ν’ ακουστεί σφύριγμα στο βουητό των πόλεων. Χρειάζεται να πάει κανείς στα γήπεδα, για ν’ ακούσει το σφύριγμα αυτών που διακονούν τους σύγχρονους αθλητικούς ναούς. 'Η σε κάποιον σιδηροδρομικό σταθμό.

Να ’ταν μόνο αυτό. Το χειρότερο είναι που το σφύριγμα πήρε επικίνδυνη στροφή. Από μέσο επικοινωνίας, παλικαριάς, αντίστασης. Εγινε σύμβολο αδιαφορίας. Απομείωσης της συλλογικής ευθύνης. Εκεί που το σφύριγμα για τον Μαρούδα ήταν ο τρόπος να στείλει το ερωτικό του μήνυμα. Σαν το καναρίνι που το κελάηδημα γίνεται σπονδή στο ερωτικό αντικείμενο του πόθου του. Ολα έχασαν το νόημά τους.

Εκεί που οι κλέφτες κρεμούσαν το δικό τους σφύριγμα. Οι επίγονοί τους άλλαξαν τον αδόξαστο στη φράση «σφυρίζοντας κλέφτικα». Στο καρφί που κρεμούσαν οι παλιοί την παλικαριά τους. Το ρίσκο να ζήσουν μια ζωή όπως την ονειρεύονταν. Σ’ αυτό το καρφί οι νεότεροι Ελληνες κρεμάνε την αδιαφορία. Την ικανοποίηση του προσωπικού συμφέροντος. Χωρίς τσίπα. Κι έτσι η φράση «σφυρίζω κλέφτικα» αναγορεύεται σε σύνθημα για την έλλειψη αλληλεγγύης και υπευθυνότητας. Εμείς να περνάμε καλά κι οι άλλοι ας πάνε να κουρευτούν. Ιδίως οι αδύναμοι. Η έγνοια για τους άλλους γίνεται ιδεαλισμός. Η προσφορά χωρίς αντάλλαγμα κρίνεται ως αγαθοσύνη.

Τα παραδείγματα είναι πολλά. Βρίθει η καθημερινότητα με τέτοια σφυρίγματα. Σε σημείο που ξαφνιαζόμαστε για λίγο και συνεχίζουμε στον ίδιο τόνο. Τελευταίο κρούσμα είναι ό,τι περίσσεψε από τον θεσμό των αγάμων κορασίδων. Οι περισσότεροι σφυρίζουν κλέφτικα. Δεν άκουσαν, δεν είδαν. Δεν ήξεραν. Η εθνική μας ασθένεια. Ακόμη κι όταν τα πτυχία και η κοινωνική θέση δεν δικαιολογούν άγνοια. Μάθαμε όλοι να έχουμε πρόχειρη στο τσεπάκι μας τη δικαιολογία. Δεν ήξερα. Ετσι θα πορευτούμε;

Λεονάρδος Π. Χατζηανδρέου , Βιαστική Περιπλάνηση, ποίηση. Στοχαστής 2019

Ε

ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ

Να προλάβω προσπαθώντας/στη ματιά                         σου επάνω κρατήθηκα/και έτσι βιαστικά όπως σε κοιτούσα/στων υγρών ματιών σου τον κύκλο/περιπλανήθηκα.

ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΨΗ

Το νιώθει πικρό,/οδυνηρό μες στον εγωισμό του/να ενεργούν έξω από τη βούληση/και την κατεύθυνσή του./Εγωπαθής μονομέρεια/κρίση αντικοινωνική./Απεχθής η περίπτωση./ Ας μην εκδοθεί/με διαδικασίες συνοπτικές/καταδικαστική απόφαση/πριν την απολογία.

Ο

  Λεονάρδος Π. Χατζηανδρέου στην πρώτη του συλλογή Βιαστική Περιπλάνηση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας, δημιουργεί έναν ποιητικό κόσμο γεμάτο φιλοσοφικές απολήξεις. Τα ποιήματά του αναβλύζουν μια έντονα στοχαστική διάθεση γεμάτη εικόνες που φλερτάρουν με τη σφαίρα του ιδεατού. Ο Χατζηανδρέου κατορθώνει να μετουσιώσει ποιητικά τις απόψεις του για τις μεγάλες αλήθειες, τις πανανθρώπινες αξίες της ζωής, ενώ ταυτόχρονα οι στίχοι του μοχθούν να αιχμαλωτίσουν σε λέξεις το φευγαλέο, το άπιαστο της στιγμής, το όνειρο. Η δύναμη σχηματισμού ενός προσωπικού ποιητικού ύφους αποτυπώνεται εμφανώς και στα 44 ποιήματα ετούτης της συλλογής. Τίποτα δεν είναι αυθόρμητο, τυχαίο, ατάκτως ερριμμένο. Η σειρά των λέξεων, η διάταξη των στίχων, ακόμη και των σημείων στίξης είναι αυστηρά μελετημένα. Ο ποιητής με τον τρόπο αυτό, εγνωσμένα, οδηγεί τις λέξεις του σε μια νοηματική κλιμάκωση, όπου στο τέλος υπάρχει πάντα, αν δανειστούμε τον ανάλογο όρο από την αρχαία ελληνική τραγωδία, η έννοια της κάθαρσης. Ο αναγνώστης δηλαδή «καθάρεται» από το άγχος και τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τον κατακλύζουν, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δράματος, εν προκειμένω την εξέλιξη του ποιήματος. Οι στίχοι λειτουργούν λυτρωτικά, σαν βάλσαμο σε ένα λυρικό ταμπλό βιβάν ζωγραφισμένο με όλα τα χρώματα της ίριδας.

Βασιλαρχόντισσα, ένα τραγούδι, μια ιστορία, Σύλλογος εν Ιωαννίνοις Μετσοβιτών, Δευτέρα, 24 Ιουνίου 2019, 7.30μμ,

Mια εκδήλωση για ένα από τα πιο παραδοσιακά τραγούδια και για μια ιστορία που άφησε το στίγμα της, αυτή της «Βασιλαρχόντισσας», διοργανώνει ο Σύλλογος των εν Ιωαννίνοις Μετσοβιτών τη Δευτέρα 24 Ιουνίου, στις 19:30, στον πολιτιστικό πολυχώρο «Δημ. Χατζής», στα παλιά σφαγεία. «Βασιλαρχόντισσα: ένα τραγούδι… μια ιστορία» είναι ο τίτλος της εκδήλωσης. Η Βασιλαρχόντισσα αναφέρεται στην απαγωγή μιας βλάχας αρχοντοπούλας,  της Ευδοκίας Αβέρωφ-Τζοανοπούλου εν έτει 1884.

Ομιλητές της εκδήλωσης θα είναι ο δρ Φιλολογίας και εκπαιδευτικός Δ. Ράπτης («Βασιλαρχόντισσα: από το μύθο στην πραγματικότητα»), η συγγραφέας και πρόεδρος του Ιδρύματος Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα Τατιάνα Αβέρωφ («Μυθοπλασία και αλήθεια: Η βασιλαρχόντισσα ως μυθιστορηματική ηρωίδα») και η καθηγήτρια φυσικής αγωγής και χοροδιδάσκαλος Μαριλένα Τζαλονίκου («Χορός-Ιστορία-Ένδυμα: από την πλατεία σε μια εναλλακτική πολιτιστική πρόταση»). Θα διαβαστούν αποσπάσματα από το μυθιστόρημα «Το ξέφωτο» ενώ θα χορέψουν τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου.

Στο Δισπηλιό Καστοριάς, Λιμναίες πολιτιστικές, Σάββατο 29 Ιουνίου 2019, ώρα 8.30μμ

Ο Κρυστάλλης στην εφημερίδα των Γρεβενών Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας

Η "Οδός Οφθαλμιατρείου" στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, την Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2019, στις 7.30μμ

Οι Εκδόσεις Εστία και το βιβλιοπωλείο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του
Ευάγγελου Αυδίκου
ΟΔΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟΥ

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο κριτικός λογοτεχνίας-ποιητής Παντελής Μπουκάλας,
και ο κριτικός λογοτεχνίας-δημοσιογράφος Βαγγέλης Χατζηβασιλείου.
Αποσπάσματα θα διαβάσει ο Αχιλλέας Κυριακίδης, συγγραφέας-μεταφραστής.
Συντονίζει ο φιλόλογος και κριτικός λογοτεχνίας Αριστοτέλης Σαϊνης

Με την υποστήριξη της Ένωσης Ηπειρωτών Αγίων Αναργύρων "Ο Πύρρος"
και του Συνδέσμου Συρρακιωτών Αθήνας.Συμμετέχει η χορωδία της Ένωσης Ηπειρωτών Βύρωνα

Θα ακολουθήσει γλέντι με τον Δημήτρη Κώτσικα.

Την Παρασκευή 28 Ιουνίου στις 7.30
Στο αίθριο του βιβλιοπωλείου ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ
Αγίων Αναργύρων 5 13561
Άγιοι Ανάργυροι

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Αγγελική Καπετανέα,Βρύση Βαγιάτι, ποίηση Φοίβου Δέλφη

Η Οδός Οφθαλμιατρείου στην Παλαιά Πεντέλη, στη αίθουσα "Ι.Καποδίστριας"

Το πάνελ: από αριστερά, η Αγγελική Καπετανέα, δασκάλα/διάβασε, οι ομιλητές Γιάννης Πανούσης, Δημήτρης Χριστόπουλος, Βασίλης Δουκάκος και η συντονίστρια Ελένη Πέστη, διευθύντρια του Κρυστάλλειου Δημοτικού Σχολείου Πεντέλης

ο Γιάννης Πανούσης ομιλών

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος στο βήμα

ο Μιχάλης Κολιός, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

Με τη Δέσποινα, τη γλυκειά βιβλιοπώλισσα στη Νέα Παντ6έλη, τη δασκάλα Βασούλα Αποστολίδη από το Μουζάκι Καρδίτσας και ο Βασίλης Δουκάκος, τον εραστή της Πεντέλης/φίλος

Με την ποιήτρια Λιβαδά και την Μαρία Δουκάκου

η Αγγελική Καπετανέα που διάβασε

Με τον γλύπτη Καλακαλά, ομ. καθηγητή του ΕΜΠ/έχει φιλοτεχνήσει την προτομή του Κρυστάλλη στην Πρέβεζα

Η Οδός Οφθαλμιατρείου, στο βιβλιοπωλείο Επίκεντρο, στους Αγίου Αναργύρους, την Παρασκευή, 28 Ιουνίου, στις 7.30 το απόγευμα

Οι Εκδόσεις Εστία και το βιβλιοπωλείο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του
Ευάγγελου Αυδίκου
ΟΔΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟΥ

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο κριτικός λογοτεχνίας-ποιητής Παντελής Μπουκάλας,
και ο κριτικός λογοτεχνίας-δημοσιογράφος Βαγγέλης Χατζηβασιλείου.
Αποσπάσματα θα διαβάσει ο Αχιλλέας Κυριακίδης, συγγραφέας-μεταφραστής.
Συντονίζει ο φιλόλογος και κριτικός λογοτεχνίας Αριστοτέλης Σαϊνης

Με την υποστήριξη της Ένωσης Ηπειρωτών Αγίων Αναργύρων "Ο Πύρρος"
και του Συνδέσμου Συρρακιωτών Αθήνας.Συμμετέχει η χορωδία της Ένωσης Ηπειρωτών Βύρωνα

Θα ακολουθήσει γλέντι με την παραδοσιακή κομπανία του Δημήτρη Κώτσικα.

Την Παρασκευή 28 Ιουνίου στις 7.30
Στο αίθριο του βιβλιοπωλείου ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ
Αγίων Αναργύρων 5 13561
Άγιοι Ανάργυροι

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Γρηγόρης Ε.Αυδίκος, Παθογένειες του Συντάγματος και αναθεώρηση, μεταδιδακτορική έρευνα(postdoc), Πάντειο Πανεπιστήμιο/Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής

Wait Five Minutes: Weatherlore in the Twenty-first Century (edited collection)

“Don’t like the weather here? Wait five minutes, it’ll change.”

The weather governs our lives. It fills the gaps in conversations, determines our dress and influences our architecture, and is the one app on everyone’s smartphone. No matter how much our lives may have moved indoors, no matter how much we may rely on technology, we still watch the weather. We still engage in weatherlore. Historically, weatherlore as a genre tended to include folk predictions and sayings about the weather, and perhaps even charms to change it. Such folk sayings and beliefs can be still observed in daily interactions, despite our living in a less agrarian society. However, as climate change has begun to reshape the world, we believe that immediate attention should be paid to documenting the folklore of weather and climate.

Weatherlore, while considered a traditional genre within folklore studies, has not received as much scholarly attention as one would assume. We believe that this new volume will be one of the first edited collections to focus exclusively on weatherlore, including the folklore of weather in relation to climate change. To that end, the volume seeks to cover a wide range of topics.
We begin with a rather broad assertion: that folklore about the weather is important on both a macro and a micro level.
It helps us understand and shape global political conversations about climate change and biopolitics at the same time as it influences individual, group, and regional lives and identities. We use weather, and thus its folklore, to make meaning of ourselves, our groups, and, quite literally, our world.

We thus welcome chapters devoted to any aspect of weatherlore, including:

• Popular understandings of weather and climate change
• Weatherlore as a way to track climate change
• Ethnography of current climate movements
• Online discourse about weather, climate, and natural disasters
• Weather-centric online communities
• Weather ritual and belief
• Weather narratives
• Weather, climate, and social justice
• Weather, climate, and the body
• Interactions between weather and folklore in literature, film, or other media
• The role of weather and its lore in the construction of individual and group identities (eg., racial, regional, religious, economic)

Editors: Willow G. Mullins and Shelley Ingram

Please submit complete chapter drafts of 5000-7000 words to singram@louisiana.edu and wmullins@wustl.edu by January 15, 2020. If you have questions or would like to propose a topic, please email.

Αγναντεύοντας την Αθήνα από ψηλά

Δημοσθένης Κούρτοβικνέο αντιλεξικό νεοελληνικής χρηστομάθειας, Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ 2019