Ποίηση Δημήτρη Γ. Κανελλόπουλου, Το Φράγμα της Μνήμης, Οροπέδιο 2017

Η ζωή μου χαρτί και μελάνι

Ξεκίνησα από ένα μικρό πεζοδρόμιο,

ώσπου μια μέρα, αποφάσισα να κατεβώ 

ως την οδό Ρήγα Παλαμήδου,

αναζητώντας έναν μεγαλύτερο δρόμο

Ρήγα Παλαμήδου 5β:

Τυπογραφείον Ζόμπολα-Ροδάκη....

Εκεί η ζωή μου έγινε μυρωδιά!

Μύρισε χαρτί και μελάνι.

Αργότερα,

ανεμίχθην στην Εταιρία...

Αυτόν φοβάμαι

Δε φοβάμαι το κοράκι.

Αυτόν φοβάμαι που σέρνει αθόρυβα

την ψυχρή του ύπαρξη τα βράδια στο σεράι.

το βλέμμα του,

που μ'εμποδίζει να μιλήσω

και σαν χαλινάρι

με υποχρεώνει 

με υποχρεώνει σε σιωπή.

Τον φοβάμαι

γιατί δεν επιτίθεται ποτέ

δεν με μαλώνει,

δεν λέει τη γνώμη του.